فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word دارای ۳۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word

۱-۱- چیستی وتحلیل گفتمان    
۱-۲- مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه :    
۳-۱- مروری بر پژوهشهای انجام شده:    
۲-۱-تحلیل گفتمان    
۲-۲- تبارشناسی    
۲-۳- شناسایی فضای تخاصم    
۲-۴- تعیین زمان و مکان    
۲-۵- منازعات معنایی و تحولات اجتماعی    
۲-۶-دال مرکزی    
۲-۷- دال شناور    
۲-۸- دال اعظم/ دال متعال    
۲-۹- وقته، عنصر و بعد    
فهرست منابع:    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق چیستی وتحلیل گفتمان و مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه ۳۷ صفحه در word

۱) فرکلاف. نورمن(۱۳۷۹‏)تحلیل انتقادی گفتمان، مترجمان:فاطمه شایسته پیران.  شعبان علی بهرام پور و دیگران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها ، چاپ اول

۲ ) ‏فلیک. اووه ( ۱۳۸۷‏) درآمدی بر تحقیق کیفی.ترجمه: هادی جلیلی، تهران. نشر نی

۳ ‏) حسینی زاده، سیدمحمد علی ( ۱۳۸۳‏) نظریه گفتمان وتحلیل سیاسی. فصلنامه علوم سیاسی، شماره ۲۸ ‏ صفحات۱۸۱تا۲۱۲

‏۴)هال، استوارت( ۱۳۸۳‏): بومی و جهانی:جهانی شدن و قو میت، ترجمه بهزاد برکت، فصلنامه ارغنون، شماره جهانی شدن، شماره ۴۲ ‏وزارت فرهنک و ارشاد اسلامی صفحات۲۳۹تا ۲۶۲

۵ ‏) های، کا لین. (۱۳۸۵ ‏). درآمدی انتقادی بر تحلیل سیاسی. ترجمه احمد گل محمدی. تهران : نشر نی

۶ ) هال ،استوارت (۱۳۸۳) : هویت های قدیم و جدید ، قومیت های قدیم و جدید ، ترجمه شهریار وقفی پور ، فصلنامه ارغنون ، شماره جهانی شدن ، شماره ۲۴ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی . الف صفجات۳۱۹تا۳۵۲

۷ ‏) هال، استو ارت( ۱۳۸۶‏) : مطالعات فرهنکی و میراث های نظری آن، ترجمه محمد رضایی، انتشارات جهاد دانشگاهی واحد تهران،

۸ ) هال ، استوارت (۱۳۸۶) : مطالعات فرهنگی و میراث های نظری آن ، ترجمه : محمد رضایی ، در کتاب مطالعات فرهنگی : دیدگاه و مناقشات ، جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران ، چاپ اول

۹ ) ژیژک اسلاوی (۱۳۸۸) : کژ نگریستن ، ترجمه مازیار اسلامی و صالح نجفی ، نشر رخداد نو

۱۰ ) ژیژک اسلاوی (۱۳۸۴) : رخداد ، ترجمه مراد فرهادپور و دیگران ، نشر گام نو

۱۱) مرتضوی، فاطمه ( ۱۳۸۸ ‏) بررسی مفاهیم صلح و خشونت در سینمای دفاع مقدس، اندیشه های نوین تربیتی، شماره۵ صفحات۵۱تا

(۱۲‏آلن، گراهام : بینا متنیت، ترجمه پیام یزدانجو، نشر مرکز،۱۳۸۰

۱۳ ‏) اباذری، یوسفعلی، میلانی، ندا ( ۱۳۸۴‏) بازنما یی مفهوم غرب در نشریات دانشجویی، فصلنامه علوم اجتماعی، زمستان ۸۴ ‏، شماره ۲۶‏ صفحات ۹۷تا ۱۲۱

۱۴ ‏) اباذری، یوسفعلی، فرهادپور، مراد ( ۱۳۸۳‏) نیویورک-کابل، نشانه شناسی ۱۱‏سپتامبر، طرح نو

۱۵)  بشیریه، حسین ( ۱۳۷۶‏) سیری در نظریه های جدیددر علوم سیاسی، ناشر، علوم نوین

۱۶ ‏) تاجیک. محمد رضا ( ۱۳۸۷‏) گفتمان و تحلیل گفتمان، تهران، نشر نی

‏۱۷ ‏) فوکو میشل( ۱۳۸۰‏). نظم گفتار. ترجمه باقر پرهام.تهران: آگه

۱۸ ‏) فوکو.میشل (۱۳۸۴‏)، “نیچه تبارشناسی. تاریخ”. ترجمه نیکو سوخوش و افشین جها ندیده،ازمدرنیسم تا پست مدرنیسم به ویراستاری لارنس کهون، تهران: نی

چیستی وتحلیل گفتمان

 واژه گفتمان[۱]  که گاهی از آن با عناوین گفتار، سخن، کلام، گفته نیز یاد شده است، برای نخستین بار توسط زلیک هریس( ۱۹۵۲ )زبان شناس نامی، در مقاله­ای با عنوان “تحلیل­ گفتمان” بکار برده شد. پس از آن کم کم انگاره گفتمان به حوزه­هایی از علوم انسانی، نظیر علوم اجتماعی، علوم سیاسی، فلسفه و روانشناسی اجتماعی، زبان­شناسی نوین، ادبیات و; تسری یافت. تعاقب آن تعریف و تبیین نظریه گفتمان با ابهامات و اغتشاشات مفهومی فراوانی روبرو گردید. صرف نظر از ریشه­های تاریخی این مفهوم که می­توان آن را تا متون کلاسیک یونان دنبال کرد، تعریف جدید از آن، نزد اندیشمندان متعدد به مدلول­های متنوعی رجوع می­دهد؛  به طوری که هر یک از این افراد مفهوم خاص خود را در این واژه برجسته کرده و به آن پرداخته­اند. گفتگو[۲]   شرط مقدماتی هر گفتمان به شمار، می­رود :هر نوع گفتار، کلام یا نوشتار، جریانی اجتماعی محسوب می­شوند؛ به عبارت دیگر، دارای سرشت، ماهیت و ساختار اجتماعی هستند. گفتمان­ها حسب مکان و زمان تفاوت می­کنند. در هر کشور گفتمان­های متفاوت وجود دارد، علاوه بر آن در داخل هر کشور نیز گفتمان­ها با هم تفاوت دارند. گفتمان­ها با توجه به انواع نهادها و زمینه­های اجتماعی متفاوتی که در آنها شکل می­گیرند و نیز با توجه به موقعیت، جایگاه و شان افراد و کارگزاران سخنگو، مولف و نویسنده و یا مخاطبین آنان فرق می­کنند. بنابراین، زمینه و بستر گفتمان­، جریانی همگن­، واحد و یک دست نیست. می­توان گفتمان را پدیده، مقوله یا جریانی اجتماعی دانست و به قولی : گفتمان، جریان و بستری است که دارای زمینه­ای اجتماعی است. اظهارات و مطالب بیان شده، گزاره­ها [۳]  ­و قضایای[۴]  مطرح شده، کلمات و عبارات مورد استفاده و معانی آنها جملگی بستگی به این نکته دارند که احکام و مطالب بیان شده، گزاره­های ایجابی و سلبی، قضایای مفروض و; کی؟ کجا؟  چگونه؟ توسط چه کسی؟ یا علیه چه چیزی یا چه کسی؟ با چه انگیزه و قصدی طرح و صورت­بندی می­گردند. به اختصار می­توان اظهار داشت که گفتمان، ساخت زبان در مراحلی بالاتر و فراتر از جمله و معانی واژه­های آن را هدف قرار می­دهد. حتی می­توان میان مفهوم لوگوس مورد توجه هراکلیتوس و گفتمان رابطه­ای این همانی برقرار ساخت. پیوند میان زبان و فکر از دیرباز در اصطلاح حیوان ناطق تلخیص شده است. اگرچه تحلیل­گفتمان[۵] ­در آغاز وامدار زبان­شناسی بود با این حال از آن عبور می­کند و حوزه­های متنوعی را در بر می­گیرد. تحلیل­گفتمان لزوما حوزه­ای بینارشته­ای و چندرشته­ای است و کار تفسیر روابط پیچیده بین نوشتار، گفتار، شناخت اجتماعی، قدرت، جامعه و فرهنگ را بر عهده دارد. ون دایک غالبا این تعریف را از گفتمان مفروض داشته است که گفتمان هم ژانر خاصی از کاربرد زبان است و هم اینکه صورتی خاص از تعامل اجتماعی، یا یک رویداد ارتباطی کامل در یک موقعیت اجتماعی است. فوکو در تعریف گفتمان­ها به مثابه اعمال شیوه­های کنش بشرگفتمان را عرصه­ای می­داندکه در آن پراکندگی فاعل شناسا و گسست آن از خودش مشخص می­شود

در این پژوهش از روش تحلیل­ گفتمانی لاکلائو و موفه استفاده خواهد شد. این دو در تحلیل­گفتمان خود یک روش کاربردی تر نسبت به سایر گفتمان­ها ارائه کرده­اند و توانسته­اند با ترکیب مفهوم گفتمان فوکو با دیدگاه­های سوسور، دریدا، لاکان، گرامشی و حتی آلتوسر نظریه گفتمان فوکو را کاربردی سازند. «آنچه تحلیل­گفتمان لاکلائو و موفه را از سایر نظریه­های گفتمانی متمایز می­کند، تسری گفتمان از حوزه فرهنگ و فلسفه به جامعه و سیاست است» (حسینی زاده، ۱۹۸۳:۱۹۴). همانطور که گفته شد، از نظر لاکلائو و موفه، بر خلاف سایر روش­های تحلیل­گفتمانی مانند تحلیل­گفتمان انتقادی همه چیز در گفتمان خلاصه می­شود. همین امر رهیافت­های روش­شناختی و نظری متفاوتی با سایرین ایجاد می­کند. تحلیل­گفتمان انتقادی که تحلیل­گفتمان را به مثابه نقد ایدئولوژی به کار می­برد (نک: فرکلاف، ۱۳۷۹ و ون دایک ۱۳۸۲) فرکلاف معتقد است هنوز هم واقعیتی عینی در خارج وجود دارد و این ایدئولوژی است که باعث مخدوش شدن این امر عینی شده است. از این رو وظیفه گفتمان کاوی بر ملا ساختن ایدئولوژی و دستیابی به معنای راستین است. رهیافت اسطوره­شناسی بارت را نیز می­توان در همین راستا درک کرد. اما در نظریه گفتمان لاکلائو و موفه اینکه یک صورت­بندی گفتمانی چه معناهایی در خود دارد و اینکه معنای واقعی آن چیست، چندان حائز اهمیت نیست، بلکه رویه­های شکل­گیری و صورت­بندی معنا است که اهمیت دارد. از این لحاظ تحلیل­گفتمان را می­توان مشابه با تبارشناسی در نظر گرفت

به هر حال روش تحلیل­ گفتمان لاکلائو و موفه را باید در بستر تفکرات پست مدرنیستی درک کرد. روش­های پست­مدرن همچون خود پست­مدرن دارای صورت­بندی خاصی نیست و تنها شاید بتوان منطق و یا منطقه­های مشترکی میان آنان یافت. تاجیک در ارتباط با این خصیصه پسامدرنیته در مقدمه ترجمه کتاب “پسامدرنیته” می­نویسد

«پسامدرنیسم، یک “گفتمان” یا بهتر بگوییم، مجمع الجزایری از خرده گفتمان­ها و پادگفتمان­هایی است که جغرافیای مشترک آنان در خصیصه گفتمانی بودن آنان (به معنای اخص کلمه) نهفته است. مراد از خصیصه­های گفتمانی، شناسه­هایی همچون “سیال بودن”، “مخالفت با انسداد و تصلب”، “محلی بودن”، “عارضی بودن”، “تکثر”، “هم­نشینی حاشیه و متن یا خودی و دگر”، “مخالف با تقلیل، تخفیف و جوهرگرایی”، “مخالفت با جزمیت و قدسیت”، “تعیین چند جانبه”، “مخالفت با حقیقت محوری” و ; است» (لاین، ۹:۱۳۸۱)

به هر صورت پست مدرنیته روش­شناسی، شناخت­شناسی و روش­شناسی متفاوت و گاه متضادی با مدرنیته ارائه کرد و از دیدگاه­های عینی به سمت رویکردهایی تفسیری تر پیش رفت

نظریه گفتمان ارنستو لاکلائو و شنتال موفه، در کتاب هژمونی و راهبرد سوسیالیستی: به سوی سیاست رادیکال دموکراسی شکل گرفت و در واقع بسط نظریه گفتمان فوکو در حوزه فلسفه سیاسی-اجتماعی است(سلطانی، ۱۳۸۳). از نظر لاکلائو و موفه، هر عمل و پدیده­ای برای معنادار شدن باید گفتمانی باشد. فعالیت­ها و پدیده­ها وقتی قابل فهم می­شوند که در قالب گفتمانی خاص قرار گیرند. هیچ چیزی به خودی خود دارای هویت نیست، بلکه هویتش را از گفتمانی که در آن قرار گرفته است کسب می­کند. در ادامه برای روشن شدن بحث، مفاهیم بنیادین نظریات لاکلائو و موفه  و از دل آن مفاهیمی که در تحلیل فیلم­های حاتمی­کیا به ما یاری رسانده برشمرده می­شوند

۱-۲- مفاهیم بنیادی نظریه گفتمان لاکلائو و موفه

۱- گفتمان: صورتبندی مجموعه­ای از کدها، اشیاء، افراد و… هستند که پیرامون یک دال کلیدی جایابی شده و هویت خویش را دربرابر مجموع­های از غیریت­ها بدست می­آورند

۲- مفصل بندی[۱]  : هر عملی که میان عناصر پراکنده ارتباط برقرار کند، به نحوی که هویت و معنای این عناصر در نتیجه این عمل اصلاح و تعدیل شود

۳- دال مرکزی[۲] : دال مرکزی نشانه­ای است که سایر نشانه­ها در اطراف آن نظم می­گیرند. هسته مرکزی منظومه گفتمانی را دال مرکزی تشکیل می­دهد و جاذبه این هسته، سایر نشانه­ها را جذب می­کند. همه نشانه­های مفصل­بندی شده در یک گفتمان از ارزش برابر برخوردار نیست و به انواع گوناگونی تقسیم می­شوند. مهم ترین این نشانه­ها “دال مرکزی” است. دال مرکزی نشانه ممتازی است که نشانه­های دیگر حول آن انسجام می­یابد .این دال، دالهای دیگر را حمایت می­کند و آنها را در قلمرو جاذبه معنایی خود نگه می­دارد. مثلا آزادی در لیبرالیسم یک دال مرکزی محسوب می­شود و مفاهیمی چون دولت، فرد و برابری در سایه این دال مرکزی و با توجه به آن معنا پیدا می­کند

۴- عناصر یا دال­های شناور[۳]

عناصر[۴] دال­ها و نشانه­هایی که معنای آنها هنوز تثبیت نشده است و گفتمان­های مختلف سعی در معنادهی به آنها دارند. عناصر، نشانه­هایی هستند که در حوزه گفتمان گویی قرار دارند و دارای چندگانگی معنایی هستند.گفتمان­های مختلف هر کدام در تلا شند تا این عناصر را در درون نظام معنایی خود تبدیل به وقته نمایند. در این حالت نوعی انسداد در معنای نشانه حاصل می­شود و مانع از نوسانات معنایی آن می­شود اما این انسداد و انجماد به هیچ وجه دائمی نبوده و انتقال از حالت عنصر به وقته هیچ­گاه کاملا صورت نمی­پذیرد و بدین ترتیب گفتما­ن­ها هیچ­گاه صددرصد تثبیت نمی­شوند به گونه­ای که امکان هرگونه تغییر و دگرگونی معنایی تحتِ تاثیر چندگانگی معنایی حوزه گفتمان­گویی از آنها سلب شود. این ویژگی نشانه­ها موجب می­شود که به آنها دال شناور گفته شود. به صورت خلاصه اینکه گفتمان­ها تلاش می­کنند تا از طریق تبدیل عناصر به وقته­ها و تقلیل معانی متعدد یک نشانه به یک معنا و ایجاد نوعی انسداد در معنای نشانه، ابهام معنایی را برطرف سازند. اما این عمل به طور کامل امکا نپذیر نیست و معنا به طور صددرصد تثبیت نمی­شود زیرا احتمالات معنایی که در حوزه گفتمان گویی وجود دارند همواره ثبات معنا در گفتمان مورد نظر را تهدید می­کنند. از این­رو همه وقته­ها به طور بالقوه، بصورت چند معنا باقی می­مانند و همیشه این احتمال وجود دارد که هر کدام از معانی دیگر، وارد نظم گفتمانی شود. در واقع انسدادو بستگی در معنای یک نشانه عملی موقتی است و زمینه برای برجسته­سازی معانی دیگر یک نشانه به وسیله گفتمان­های دیگر همواره مهیا است. گفتمان­ ها همواره در حال رقابت برای تثبیت معنا هستند، گفتمان­ها همواره در تقابل با حوزه خارج از خود قرار دارند همواره این احتمال وجود داردکه شیوه تثبیت معنای نشانه­ها در یک گفتمان به وسیله شیوه­های دیگر تثبیت معنا در گفتمان­های دیگر به چالش کشیده شود

۵- حوزه گفتمان گویی[۵]

حوزه گفتما ن­گویی، محفظه­ای از معانی اضافه و بالقوه در بیرون از منظومه گفتمان خاص که توسط آن طرد شده­اند و مواد خامی برای مفصل­بندی­های جدید محسوب می­شوند. هر دال معانی متعددی می­تواند داشته باشد و هر گفتمان با تثبیت یک معنا، معناهای بالقوه زیادی را طرد می­کند. این معانی همچنان موجودند و امکان ظهور در گفتمانی دیگر و شرایطی دیگر را دارند. حوزه گفتمان گویی در واقع معانی است که از یک حوزه گفتمان سر ریز، و وارد آن می­شوند، یعنی معانی­ای که یک نشانه در گفتمان دیگری دارد یا داشته است ولی از گفتمان مورد نظر و غالب حذف می­شود تا یکدستی معنایی در آن گفتمان حاصل شود. بنابراین هر چیزی که از یک گفتمان حذف می­شود و یا خارج از آن است، درحوزه گفتمان گویی قرار می­گیرند

۶) articulation

۷) nodal point

۸) floating signifiers

۹) Elements

۱۰) field of discousivity

Discourse (

Dialog  (

Statements  ۳)

۴) Premises

۵) Discourse Analysis