فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word دارای ۴۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word

۱-۱- مقدمه    
۱-۲- به نژادی    
۱-۳- روشهای اندازهگیری بازدهی خوراک    
۱-۴- نشانگرهای فیزیولوژیکی    
۱-۵- میتوکندری    
۱-۶- میتوکندری و بازدهی خوراک    
۱-۷- بازدهی خوراک    
منابع    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق بازدهی خوراک و میتوکندری و روشهای اندازه گیری بازدهی خوراک ۴۲ صفحه در word

Bonne, K., Verbeke, W., 2008. Muslim consumer trust in halal meat status and control in Belgium. Meat Sci. 79, 113–۱۲۳

Shadnoush, G.H., Ghorbani, G.R., Edris, M.A., 2004. Effect of different energy levels in feed and slaughter weights on carcass and chemical composition of Lori-Bakhtiari ram lambs. Small Rumin. Res. 51, 243–۲۴۹

Izadifard, J., Zamiri, M.J., 2007. Effects of supplementary feeding on growth and carcass characteristics of fat-tailed lambs grazing cereal stubble. Iran. J. Vet Res. 8, 123­–۱۲۹

Papi, N., Mostafa-Tehrani, A., Amanlou, H., Memarian, M., 2011. Effects of dietary forage-to-concentrate ratios on performance and carcass characteristics of growing fat-tailed lambs. Anim. Feed Sci. Technol. 163, 93–۹۸

Herd, R.M., Arthur, P.F., 2009. Physiological basis for residual feed intake. J. Anim. Sci. 87, E64–E

Herd, R.M., Bishop, S.C., 2000. Genetic variation in residual feed intake and its association with other production traits in British Hereford cattle. Livest. Prod. Sci. 63, 111–۱۱۹

Herd, R.M., Oddy, V.H., Richardson, E.C., 2004. Biological basis for variation in residual feed intake in beef cattle. 1. Review of potential mechanisms. Aust. J. Exp. Agric. 44, 423–۴۳۰

Herd, R.M., Archer, J.A., Arthur, P.F., 2003. Selection for low postweaning residual feed intake improves feed efficiency of steers in the feedlot. Proc. Assoc. Adv. Anim. Breed. Genet. 15, 310–۳۱۱

Rajaei Sharifabadi, H., Zamiri, M.J., Rowghani, E., Bottje, W.G., 2012. Relationship between the activity of mitochondrial respiratory chain complexes and feed efficiency in fat-tailed Ghezel lambs. J. Anim Sci. 90, 1807–۱۸۱۵

Redden, R.R., Surber, L.M.M., Roeder, B.L., Nichols, B.M., Paterson, J.A., Kott, R.W., 2011. Residual feed efficiency established in a post-weaning growth test may not result in more efficient ewes on the range. Small Rumin. Res. 96, 155–۱۵۹

Hoque, M.A., Kadowaki , H., Shibata , T., Oikawa, T., Suzuki, K., 2009. Genetic parameters for measures of residual feed intake and growth traits in seven generations of Duroc pigs. Livest. Sci. 121, 45–۴۹

Knott, S.A., Cummins, L.J., Dunshea, F.R., Leury, B.J., 2008. The use of different models for the estimation of residual feed intake (RFI) as a measure of feed efficiency in meat sheep. Anim. Feed Sci. Technol. 143, 242–۲۵۵

Knott, S.A., Cummins, L.J., Dunshea, F.R., Leury, B.J., 2010. Feed efficiency and body composition are related to cortisol response to adrenocorticotropin hormone and insulin-induced hypoglycemia in rams. Domes. Anim. Endocrinol. 39, 137–۱۴۶

Knott, S.A., Leury, B.J., Brien, F.D., Cummins, L.J., Dunshea, F.R., 2004. Less efficient sheep are more responsive to an ACTH-induced stress challenge. Asia Pac. J. Clin. Nutr. 13(Suppl. 1), S

Bromham, L., Eyre-Walker, A., Smith, N.H., Smith, J.M., 2003. Mitochondrial Steve: paternal inheritance of mitochondria in humans. Trends Ecol. Evol. 18, 2–۴

Smith, S.N., Davis, M.E., Loerch, S.C., 2010. Residual feed intake of Angus beef cattle divergently selected for feed conversion ratio. Livest. Sci. 132, 41–۴۷

– مقدمه

سرانه مصرف گوشت و نوع گوشت مصرفی (گوشت گاو، گوسفند و;) در کشور­های گوناگون، از مرتبه اجتماعی، وضعیت اقتصادی و باور­های مذهبی تاثیر می­پذیرد  (Verbeke, 2008 and Bonne). سرانه مصرف گوشت در ایران ۴/۳۰ کیلوگرم به ازای هر نفر در سال است (FAO, 2009). در مناطقی از جهان که باورهای مذهبی سبب خودداری از مصرف گوشت گاو یا خوک می­شود، گوسفند (با نام علمی Ovis aries از خانواده­ bovidea و جنس ovis) منبع مهم تامین‎کننده پروتینی است، که مهمترین دام گوشتی (از لحاظ تقاضا برای مصرف) در ایران است که از دیرباز نگهداری شده است (Shadnoush et al., 2004).بره­هایی که در مراتع پرورش می‎یابند، معمولا به وزن بهینه کشتار نمی­رسند(۲۰۱۱ Papi et al.,)، همچنین علوفه در دسترس مراتع، محدود است و کیفیت بالایی ندارد؛ خشکسالی نیز از سازه­های محدود کننده پرورش بره در مراتع ایران است  (Shadnoush et al., 2004). پرورش بره در پرواربندی، گوشت مورد نیاز برای تقاضای روز افزون مصرف­ کننده­گان در ایران را می­تواند فراهم کند. بره پروار شده، با خوراکی بر پایه کنسانتره، دارای لاشه سنگین­تر و نرخ رشد بالاتری است (Izadifard and Zamiri, 2007). محدودیت چشمگیر در یک سیستم پرواربندی، قیمت خوراک است که در خلال یک سال (فصل­های گوناگون سال) دارای نوسان قیمت و میزان در دسترس بودن آن متفاوت و محدود است .(Rihawi et al., 2010) هزینه خوراک (با توجه به آن­که بیش نیمی از هزینه­ های یک پرواربندی را به خود اختصاص می­دهد) یک سازه مهم در میزان سودهی پرواربندی است (Herd and Bishop, 2000)

کاهش مقدار خوراک مصرفی (FI)[1]، بدون کاهش بازده بیولوژیکی یا کاهش بازده اقتصادی، تاثیر مهمی بر بازدهی پرواربندی دارد (۲۰۱۱ et al., Redden). بنابراین، تلاش برای بهبود بازدهی مصرف خوراک، منجر به کاهش هزینه­های خوراک، و پی­آیند آن کاهش هزینه­های پرواربندی خواهد شد Hoque et al., 2009))، همچنان که فروزه بازدهی ­خوراک وراثت‎پذیر و بهبود ژنتیکی این فروزه در گوسفند امکان پذیر است (and Oddy, 2004 Robinson)

۱-۲- بهنژادی

هدف بهنژادی، بهبود شایستگی ژنتیکی دام‌ها در دودمان‌های پی‌آیند است؛ به گونه‌ای که بازده تولیدی دام‌ها افزایش یابد. نخستین ابزار در بهنژادی گوسفند، گزینش دام برتر (به عنوان پدر و مادر دودمان‌های پی‌آیند برای پدید آوردن فرزندان پربازده‌تر) است. بهنژادی سبب تغییر فراوانی ژن‌های سودمند (ژن‌هایی که سبب بروز فروزه‌های تولیدی می‌شوند) می‌شود، که می‌تواند سبب جابه­جایی شمار زیادی از این ژن‌های سودمند به دودمان‌های پی‌آیند شود. همچنین بهنژادی سبب کاهش فراوانی ژن‌های نامطلوب می‌شود. در برنامه‌های بهنژادی آمیزش افراد برای ایجاد دودمان‌های پی‌آیند، بر سه گونه است

۱-۲-۱- آمیزش خویشاوندی: به گونه‌ای از آمیزش گفته می‌شود که افراد (نر و ماده) دارای یک نیای مشترک باشند (این افراد در دو یا سه دودمان پیش، دارای نیای مشترک­اند). این گونه آمیزش سبب افزایش هموزیگوتی ژن‌ها در دودمان‌های پی‌آیند می‌شود

۱-۲-۲- آمیزش ناخویشاوندی: به گونه‌ای از آمیزش گفته می‌شود که آمیزش بین افرادی رخ می­دهد که نسبت خویشاوندی آن‌ها کمتر از میانگین نسبت خویشاوندی جامعه باشد. این گونه آمیزش سبب افزایش هتروزیگوتی ژن‌ها در دودمان‌های پی‌آیند می‌شود

۱-۲-۳- آمیزش تصادفی: به گونه‌ای از آمیزش گفته می‌شود که شانس افراد جامعه برای جابه­جایی ژن‌های خود به دودمان‌های پی‌آیند برابر باشد (آمیزش‌ها به صورت تصادفی رخ دهد). در برنامه­های بهنژادی، از این گونه آمیزش‌ها تنها برای مقایسه سیستم‌های آمیزشی دیگر، استفاده می‌شود (Howell, 2003)

در ایران، با­ وجود اجرای برنامه­های بهنژادی در دهه­های پیشین، بهبود چشمگیری در گله‎های گوسفند به­وجود نیامده است (Haghdoost et al., 2008). در پرورش تجاری دام، بهبود بازدهی تولید برای افزایش درآمد، اهمیت فراوانی دارد؛ و خوراک به‎عنوان مهم‎ترین بخش هزینه­های تولید به شمار می­آید (Kosgay et al., 2003)؛ بنابراین، با اجرای برنامه­های بهنژادی برای بهبود بازدهی خوراک، بازدهی تولید پرواربندی را می‎توان بهبود بخشید. برای گزینش افرادی (به­ عنوان پدر و مادر، برای ایجاد دودمان­ جدید) که نسبت به همتاهای خود در درون یک جمعیت کارآمد‎تر باشند، اغلب لازم است که مقدار مصرف خوراک و افزایش وزن بدن در یک دوره زمانی اندازه گیری شود (et al., 2010 Knott)

۱-۳- روش­های اندازه­گیری بازدهی خوراک

چندین روش برای اندازه­گیری بازدهی خوراک وجود دارد

یکی از روش­های اندازه­گیری بازدهی خوراک، نسبت تبدیل خوراک (FCR)[2]، یعنی نسبت خوراک مصرف شده به افزایش وزن بدن[۳] (FI/BWG) است .(Smith et al., 2010) هنگامی که مصرف خوراک به ازای هر واحد افزایش وزن بدن ارزیابی شود، می­توان نسبت خوراک مصرف شده به افزایش وزن بدن (FI/BWG) را برای تفاوت در نیاز نگهداری هر دام تصحیح کرد، که این روش­ اندازه‎گیری بازدهی خوراک را نسبت تبدیل خوراک تصحیح شده[۴] می­نامند؛ برای برآورد aFCR از معادله زیر استفاده می­شود

aFCR = (W_ave/W_i)×  FCR_i

که در این معادله، W_ave وزن متابولیکی بدن در میانه دوره آزمایش، W_i و FCR_i، به ترتیب وزن متابولیکی بدن و نسبت تبدیل خوراک iامین دام است ((Bishop et al.,

۱- Feed intake

۱- Feed conversion ratio

[۳]– Body weight gain

[۴]– Adjusted FCR