فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word

مقدمه    
۱- اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی    
۲- اهمیت بستر کاشت در رشد گیاهان    
۲-۱- انواع بافت خاک و اثر آنها بر رشد گیاهان    
۳- نقش هورمون اکسین در گیاهان    
۳-۱- تأثیر کاربرد خارجی اکسین بر ریشه‌زایی    
منابع:    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق گیاه رزماری و اهمیت تکثیر به روش قلمه‌زنی و نقش هورمون اکسین در ریشه زایی گیاهان ۲۲ صفحه در word

دوازده‌امامی، س. و مجنون‌حسینی، ن. ۱۳۸۷ زراعت و تولید برخی گیاهان دارویی و ادویه‌ای. انتشارات دانشگاه تهران. ۳۰۰ ص

همتی، ا. و خانجانی شیراز، ب.  ۱۳۸۸ بررسی اثرات نوع خاک و شرایط محیطی بر ریشه‌زایی سرو طلائی (Cupressus macrocarpa). فصلنامه علمی پژوهشی گیاه و زیست بوم، ۵(۲۰): ۲۸-۱۷

مظفریان، و. ۱۳۸۲ فرهنگ نام‌های گیاهان ایران. انتشارات فرهنگ معاصر. ۷۴۰ ص

حبیبی کوتنایی، ش. ۱۳۸۹ اثر غلظت‌های مختلف اکسین بر ریشه‌زایی قلمه‌های نیمه خشبی گیاه خرزهره (Nerium oleander L.). فصلنامه پژوهش‌های علوم گیاهی، شماره پیاپی ۱۸، ۵(۲): ۴۶-۳۶

زرین بال، م. ۱۳۶۸ بررسی اثر تنظیم کننده­های رشد گیاهی (اکسین ها) و شرایط محیطی بر ریشه­زایی قلمه­های دارابی و شیشه شور. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز. دانشکده کشاورزی صفحه ۱۲۶

حسین زاده، ح.، رمضانی، م. و شاهسوند، ش. ۱۳۸۵ بررسی اثرات فراکسیون­های اندام­های هوایی گیاه رزماری طبی (Rosmarinus officinalis L) بر سندرم محرومیت ناشی  از مرفین در موش سوری. فصلنامه­ی گیاهان دارویی، ۵: (۲۰)

معلمی، ن. و چهرازی، م. ۱۳۸۲ اثر هورمون اکسین بر ریشه­زایی قلمه­های برگدار و بدون برگ گل کاغذی Bougainvilliea spectabillis. خلاصه مقالات سومین کنگره علوم باغبانی، ­۱۲-۱۰ شهریور، کرج

مظاهری، د. و مجنون‌حسینی، ن. ۱۳۸۴ مبانی زراعت عمومی. چاپ چهارم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، ۳۲۰ ص

خوشخوی، م. ۱۳۷۶ گیاه‌افزایی: مبانی و روش‌ها (ترجمه). جلد دوم، چاپ سوم، انتشارات دانشگاه شیراز

درودی، ه.، اکبری‌نیا، م.، جلالی، غ.ع. و خسروجردی، ا. ۱۳۸۷ تأثیر قطر قلمه و بستر کاشت بر ریشه‌دهی و زنده‌مانی قلمه سماق (Rhus coriaria L.). مجله زیست شناسی ایران، ۲۱(۲)

 مقدمه

با توجه به اینکه رویکرد جهانی به سمت داروهای گیاهی و پرهیز از مصرف داروهای شیمیائی است، توجه بیش از پیش به گیاهان داروئی را ایجاب می نماید. یکی از عمده ترین مشکلات در این زمینه محدود بودن گیاهان موجود در طبیعت است که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد تا با برداشت بی رویه شاهد انقراض آنها نباشیم و با کشت و اهلی نمودن آنها جوابگوی نیاز روزافزون جامعه به این گیاهان باشیم. اولین قدم در این راه شناسائی و آشنائی با نحوه کشت و شرایط بهینه پرورش این گیاهان است. یکی از گیاهان داروئی پرارزش رزماری یا اکلیل کوهی یا رومارن است. این گیاه بومی ایران نیست، ولی در چند سال اخیر گسترش چشمگیری در اکثر نقاط ایران داشته و در هر پارک و فضای سبزی می­توان آنرا دید

رزماری (اکلیل کوهی، اکلیل الجبل) با نام علمی Rosmarinums officinalis L. از خانواده نعناع (Lamiaceae) می‌باشد.  Rosmarinus نام لاتین آن از کلمه ros به معنی شبنم و marinus به معنی دریا گرفته شده است. این جنس دارای گونه‌های درختچه‌ای، برگ‌های باریک دارد. عمدتا پراکنش آن در جنوب و شمال آفریقاست (دوازده‌امامی و مجنون‌حسینی، ۱۳۸۷). رزماری گیاهی درختچه‌ای، با شاخه‌های متعدد و چوبی است. برگ‌های آن بسیار باریک با سطح بالایی سبز و سطح زیرین خاکستری، گل‌ها به رنگ آبی روشن، که در دو موقع از سال یعنی ابتدا و انتهای فصل رویش ظاهر می‌شوند (در شرایط نیمه سرد، به مدت ۵/۱ تا ۲ ماه در نیمه دوم اسفند و اواخر تابستان به مدت ۵/۱ تا ۲ ماه). بذرهای کوچک و سیاه رنگ، به مقدار زیادی در سال‌های چهارم به بعد در غلاف‌های حاصل از گل‌ها تشکیل می‌شوند (دوازده‌امامی و مجنون‌حسینی، ۱۳۸۷). ارتفاع آن به۵۰ تا ۱۰۰ سانتی­متر می رسد. ساقه­ها چوبی، برگها سبز دایمی، متقابل با کناره­های باریک و دراز، نوک تیز و نسبتاً خشن هستند (حسین زاده و همکاران، ۱۳۸۵). بیشترین مواد مؤثر در هنگام گل‌دهی و از سرشاخه‌های جوان رزماری استحصال می‌شود. این اندام دارای اسانس، تانن، فلاونوئید (آپی‌جنین[۱] و دیوسمین[۲])، اسید رزمارینیک[۳]، رزماریسین[۴] و دی‌ترپن پیکروسالوین[۵] است. اسانس دارای بورنئول[۶]، کامفن[۷]، کامفور[۸] و سینئول[۹] است (دوازده‌امامی و مجنون‌حسینی، ۱۳۸۷). گیاه رزماری ضد عفونی کننده و معرّق است. به عنوان مدرّ، مقوی معده و صفرا آور نیز معرفی شده است. از نظر تولید عسل بسیار مهم است و در معطر کردن مواد غذایی، مانند پیتزا و خوراک مرغ و در فرآورده‌های زیبایی و ادکلن استفاده می‌شود. گاهی اکسیر جوانی نامیده می‌شود و تأثیر آن روی مردها بیشتر است (دوازده‌امامی و مجنون‌حسینی، ۱۳۸۷). تحمل خوبی به کم‌آبی و کم و بیش به شوری دارد. همچنین به بسیاری از آفت‌ها و بیماری‌ها و به تشعشع زیاد خورشید مقاوم است، بنابراین در حاشیه سنگ فرش و آسفالت می‌توان این گیاه را به خوبی کشت کرد. رزماری به آلودگی هوا تحمل خوبی نشان می‌دهد، ولی آب ایستادگی پای بوته را تحمل نمی‌کند. از نظر سازگاری مشابه اسطوخدوس بوده، اما تحمل به شوری آن بیشتر از اسطوخدوس است. رزماری در زیبا سازی فضای سبز کاربرد دارد. این گیاه بسیار هرس پذیر است و به فرم‌های دلخواه (توپیاری[۱۰]) قابل شکل‌دهی است. این گیاه از راه بذر، قلمه و خوابانیدن هوایی قابل تکثیر است. قلمه‌های تهیه شده از ساقه‌های سال دوم، یا سوم (یا حتی قلمه‌های بسیار قطور)، در گلخانه سرد نگهداری و به راحتی ریشه‌دار می‌شوند. قلمه‌های تهیه شده از ساقه‌های سال دوم و سوم سریع‌تر ریشه‌دار شده و شروع به رشد می‌کنند، اما قلمه‌های قطور پس از ریشه‌دار شدن و شروع رشد، شاخه‌های گوناگونی تولید می کنند و بسیار پر پشت می‌شوند. در روش تکثیر مستقیم رزماری، با کاشت قلمه ساقه در زمین اصلی درصد تلفات آنها به طور معمول زیادتر از کاشت قلمه در خزانه است (دوازده‌امامی و مجنون‌حسینی، ۱۳۸۷). برداشت اندام هوایی رزماری از سال دوم یا سوم امکان پذیر است. چنانچه برداشت در سال چهارم و یا پنجم صورت گیرد، به علت چوبی شدن ساقه‌ها از کیفیت محصول کاسته می‌شود. گل و برگ رزماری هر دو معطر بوده و مورد استفاده قرار می‌گیرند. برداشت آن در تابستان انجام شده و محصول در سایه خشک می‌شود. برای برداشت رزماری و اسطوخدوس در هر هکتار به ۳۵ تا ۴۰ کارگر نیاز است (دوازده‌امامی و مجنون‌حسینی، ۱۳۸۷). در سطح جهان، ۲ گونه رزماری و واریته‌ها یا کولتیوارهای گوناگونی برای آن گزارش شده است که از نظر رنگ گل، ساقه، بنیه و تحمل شرایط محیطی متفاوتند، مانند کولتیوارهای Arp، blue، Roseus، Pinkie، Tuscan، Severnsea، و واریته albiflorus (بون، ۱۹۹۵). این گیاه بومی ایران نیست و در مناطق مدیترانه‌ای می‌روید (مظفریان، ۱۳۸۲)

[۱] – Apigenin

[۲] – Diosmin

[۳] – Rosarinic acid

[۴] – Rosmaricine

[۵] – Picrosalvin

[۶] – Borneol

[۷] – Camphene

[۸] – Camphor

[۹] – Cineole

[۱۰] – Topiary