فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word دارای ۱۰۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word :

بخشی از فهرست مطالب فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word

مقدمه    
۲-۱- اسطوره    
۲_۲_ ثنویت و دوآلیسم    
۲_۳_ آیین دوبن، ثنویت، در فرهنگ آسیای غربی    
۲_۴_ مهر، مهرپرستی ، میتره، میترائیسم    
۲_۵_ زروان و زروانیسم    
۲_۶_ نور از دیدگاه ادراکی    
۲_۷_ اسطورهی نور و ظلمت    
۲_۸_ جهان‌شناسی گنوسی    
۲_۹_ جهان‌شناسی آیین مانوی    
۲_۱۰_ جهان‌شناسی عرفان مندایی    
۲_۱۱_  تاثیر آرای گنوسی بر عرفان ایرانی- اسلامی    
۲_۱۲_ نور و ظلمت از دیدگاه عرفانی    
۲_۱۱_ ۱_ نور و ظلمت از دیدگاه قرآن    
۲_۱۱_۲ نور و ظلمت از دیدگاه سهروردی    
۲_۱۱_۳_ نور و ظلمت از دیدگاه غزالی    
۲_۱۱_۴_ نور و ظلمت از دیدگاه عینالقضات همدانی    
فهرست منابع:    

بخشی از منابع و مراجع فایل ورد کامل تحقیق اسطوره ی نور و ظلمت و جهان‌شناسی گنوسی و جهان‌شناسی آیین مانوی و نور و ظلمت از دیدگاه های عرفانی ۱۰۰ صفحه در word

۱_ بهار، مهرداد، ادیان آسیایی، ۱۳۸۷، چاپ هفتم، تهران، نشر چشمه

۲_ بهار، مهرداد، جستاری در فرهنگ ایران، ۱۳۸۶،چاپ دوم، تهران، نشر اسطوره

۳_ سلاجقه، پروین، از این باغ شرقی، ۱۳۸۷، چاپ دوم، تهران، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

۴_شهرستانی، الملل و النحل، جلد ۱ و ۲، ۱۹۸۶ م، نشر دارالمعرفه بیروت_لبنان

۵_ اسماعیل­پور، ابوالقاسم، اسطوره بیان نمادین، ۱۳۸۷،چاپ دوم، تهران، سروش

۶_ اسماعیل­پور، ابوالقاسم، زیر آسمانه­های نور، ۱۳۸۲،چاپ اول، تهران، نشر افکار

۷_ اسماعیل­پور، ابوالقاسم، اسطوره آفرینش در آیین مانی، ۱۳۸۸،چاپ چهارم،تهران،انتشارات کاروان

۸_ الیاده، میرچا،چشم­انداز اسطوره، ۱۳۶۲، ترجمه جلال ستاری،تهران، انتشارات توس

۹_ الیاده، میرچا، اسطوره و رمز در اندیشه الیاده، ۱۳۸۱،چاپ اول،ترجمه جلال ستاری، تهران، نشر مرکز

۱۰_ هینلز، جان، شناخت اساطیر ایران،۱۳۷۱، ترجمه ژاله آموزگار،چاپ دوم، تهران، نشر چشمه

۱۱_ یاحقی، جعفر، فرهنگ اساطیر و داستان واره­ها در ادبیات فارسی، ۱۳۸۶،تهران، نشر فرهنگ معاصر

مقدمه

با مطالعه و توجه به بررسی اسطوره، از دیدگاه پدیدار شناختی، در می­یابیم که اسطوره بیانگر سرگذشت مینوی و قدسی انسان نخستین است؛ و چگونگی آفرینش کیهان و انسان نیز یکی از جلوه­های زیبایی شناختی اساطیر می­باشد، که در بیشتر اسطوره­های کهن دیده می­­شود و همچنین در اساطیر گنوسی نیز، که یکی از آیین­های کهن یونانی و بابلی است، به زیباترین وجه ممکن مطرح شده است. در اسطوره­ی آفرینش آیین گنوسی، جهان مادی در اثر یک آشوب بین نیروهای نور و ظلمت پدید می­آید. تعارض میان خدای ناشناخته و خدای جهان آفرین یکی از ویژگی­های این آیین است. خدای ناشناخته، خدایی مینوی، که قلمروی او سرزمین نور و روشنایی و حیات اعظم است، و آفرینش جهان مادی که مملو از تاریکی­هاست، در شأن و مقام او نمی­تواند باشد. آفرینش کیهان مادی، به اراده­ی خدای جهان­آفرین که مقامی فروتر  دارد می­باشد. زادگاه نخستین انسان نیز همان قلمروی نور است، چراکه انسان بارقه­ای است الهی، از وجود و روح خدای ناشناخته و متعال، که به دنبال همان آشوب به سرزمین ظلمت و جهان مادی هبوط کرده است

این تضاد و دوبن­نگری در تمامی باورهای گنوسی راه پیدا کرده و دیده می­شود. تضاد و تقابل بین جهان مادی و جهان مینوی، روح و جسم، صفات نیک و صفات پست آدمی و ; .در نگرش آن­ها، انسان ترکیبی از خیر و شر می­باشد. بنابراین انسان برای بازگشت به سرزمین نخستین خود، باید
پاره­های روح نورانی خود را که اسیر ظلمت­های جسم و جهان مادی شده است، نجات دهد، و تنها راه رهایی او، تکیه بر خرد و گنوس می­باشد. انسان گرفتار، با گنوسیس بیداری خود را به­دست آورده و پس از دست­یابی به راز و کسب آگاهی روان، و تابش انوار نجات بخش از سوی خداوند و ناجی، به نزد پروردگار خویش و جوهر اصلی خویش بازمی­گردد. در نزد گنوسی­ها، آگاهی عبارت از آگاه شدن انسان به اسارت روح و یادآوری زادگاه نخستین خود است. این آگاهی با شهود و نوعی
تجربه­ی درونی و اشراق میسر می­شود. تجربه­ای که صفات پست نفسانی انسان را زایل کرده و صفات پاک و قدسی را جایگزین می­کند

بنابراین، نور و ظلمت، به عنوان اصلی­ترین اصول فکری در آیین گنوسی، به­صورت مهم­ترین نماد برای روشنایی روح و جوهر اصلی انسان و تاریکی­های نفس و جهان مادی استفاده می­شود. نمادی که از ابتدای آفرینش خلقت وجود داشته و در این مکتب به اوج خود رسیده است و مشخصه­ی اصلی این کیش شده است و نشانگر جدال و کشمکش نفس و روح است در راه رسیدن به کما، که این نماد در مکتب گنوسی و پیروان آن، تأثیر خود را بر آیین­های پس از خود گذاشته است

باید گفت که هرگونه تلاش برای بازگشت به اصل خویشتن که در سرشت هر انسان، چه انسان پیش از تاریخ و چه انسان تاریخی، تحقق و تحولی است برای روحانی شدن و ولادت نو و بازسازی و بازگشت به روز آغازین، و این همان سلوک انسان کامل است، بنابر سنت اسلامی

استفاده از نماد و تمثیل نور و ظلمت که از تفکر و ضمیر ناخودآگاه بشر سرچشمه می­گیرد، در آثار و کتب عرفانی مختلف و همچنین عرفان اسلامی، به عنوان یکی از مهم­ترین کلید واژه­ها و رمزواره­های عرفان شناخته شده است و عرفا برای تفهیم تجربه­های درونی خود، به این نماد و استعاره متوسل شده­اند. زیرا آیین اسلام، به سبب تأخر زمانی و گستره­ی مکانی، وارث فرهنگ­ها و آداب و رسوم دیگر مذاهب و مکاتب بوده است. و منظور از وجوه مشترک بین نمادهای عرفان اسلامی با آیین­های پیش از خود در ایران، نه تأثیرپذیری و تقلی و اخد، بلکه آمیختگی این مذهب و عرفان آن با مذاهب پیش از خود است، زیرا که افراد با گرویدن به اسلام و یا هر دین دیگر، نمی­توانستند یک­باره تمام رسوم و افکار و عقیده­ی خود را که در جامعه­ای با مذهب و روشی دیگر شکل گرفته بود، تغییر دهند. بنابراین، رگه­هایی از آیین­ها و آداب و مذاهب پیشین، در عقاید و افکار آن­ها باقی می­ماند، و حتی پیروان آن برای جذب کردن افراد بیشتر به آیینی جدید، متوسل به پارادایم­های حذف شده از ادیان گذشته بوده­اند. و در مورد ایران و دین اسلام، ادیان و مذاهب کهنی چون میترائیسم، زروانیسم، زرتشتی و مانوی، عقاید و افکار افلاطونی و نوافلاطونی و ;

بدین­ترتیب می­توان گفت، وجود این استعاره­ها در آثار عرفان ایرانی – اسلامی، تا حدودی به تفکر ایران باستان و آیین­های رایج در آن روزگار باز می­گردد

۲-۱- اسطوره

اسطوره در لغت با واژه­ی (Historia) به معنی ” روایت و تاریخ ” هم­ریشه است؛ در یونانی (Mythos) به معنی شرح، خبر و قصه آمده که با واژه­ی انگلیسی (Mouth) به معنی دهان، بیان و روایت از یک ریشه است (اسماعیل پور،۱۳۸۷،۱۳)

اسطوره امروزه هم به معنای (Fiction) یا (Iiiusion) به­کار می­رود. و هم به معنای سنت قدسی یا مینوی، وحی اصلی یا آغازین، الگوی نمونه­وار، که خاصه در نزد قوم شناسان، جامعه­شناسان و مورخان ادیان، معمول و مأنوس است (الیاده،۱۳۶۲،۱۰)

اسطوره به زبان یونانی (Muthos) عموماً داستانی است که حقیقی نیست و به­طور معمول با
هستی­های فوق طبیعی یا مخلوقات فوق انسانی درگیر می‌شود. اسطوره اغلب با آفرینش ارتباط
می­یابد و توضیح می­دهد که چگونه چیزی به وجود می­آید. اسطوره بیانگر یک احساس یا ایده است. مانند پرومته (Promethean) یا هرکول (Herculean) یا ایده­ی دیانا (Diana) یا داستان اورفئه (Orpheus) و اریدیس (Eorydice). بسیاری از اسطوره­ها یا شبه­ها شرح نظم طبیعی بدوی و نیروهای مربوط به عالم هستی­اند (سلاجقه،۱۳۸۷،۲۵۱)

اسطوره یا Mythology نقل کننده­ی سرگذشتی قدسی و مینوی است. راوی واقعه ایست که در زمان اولین، زمان شگرف بدایت همه چیز رخ داده است. بنابراین اسطوره همیشه متضمن روایت یک خلقت است. یعنی می­گوید چگونه چیزی پدید آمده، موجود شده و هستی خود را آغاز کرده است. اسطوره فقط از چیزی که واقعاً روی داده، و به تمامی پدیدار گشته، سخن می­گوید (الیاده،۱۳۶۲، ۱۴)

هرچند اسطوره در دیدگاه­های گوناگون تعاریف و تعابیر متعدد دارد، اما در یک کلام می توان آن را چنین تعریف کرد: اسطوره عبارت است از روایات یا جلوه­ای نمادین درباره­ی ایزدان، فرشتگان، موجودات فوق طبیعی و به­طور کلی جهان­شناختی که یک قوم به منظور تفسیر خود از هستی به­کار می­بندد؛ اسطوره سرگذشتی راست و مقدس است که در زمانی ازلی رخ داده و به گونه­ای نمادین، تخیلی و وهم­انگیز می­گوید که چگونه چیزی پدید آمده، هستی یافته یا از میان خواهد رفت، و در نهایت، اسطوره به شیوه­ای تمثیلی کاوشگر هستی است (اسماعیل پور،۱۳۸۷،۱۳)