فایل ورد کامل نظریه سلمن در مورد رشد خود ۶ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل نظریه سلمن در مورد رشد خود ۶ صفحه در word دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل نظریه سلمن در مورد رشد خود ۶ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل نظریه سلمن در مورد رشد خود ۶ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل نظریه سلمن در مورد رشد خود ۶ صفحه در word :

فایل ورد کامل نظریه سلمن در مورد رشد خود ۶ صفحه در word
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحه: ۵

تئوری‌ نقش‌گیری‌:
مطابق‌ با نظریه‌ سلمن‌ (۱۹۸۰) تیس‌ و سلمن‌ (۱۹۸۹) کودکان‌ به‌ تدریج‌ که‌ توانایی‌ تمیز دیدگاه‌خودشان‌ از دیدگاه‌ دیگران‌ را پیدا می‌کنند به‌ درک‌ بهتری‌ از خودشان‌ و دیگران‌ نائل‌ می‌آیند.سلمن‌ معتقد است‌ که‌ برای‌ شناسایی‌ فرد دیگر، شخص‌ بایستی‌ بتواند خود را به‌ جای‌ او بگذارد وافکار، احساسات‌، انگیزه‌ها و نیتها و به‌ طور خلاصه‌ عوامل‌ درونی‌ که‌ مؤثر بر رفتارش‌ هستند رابشناسد. اگر کودک‌ چنین‌ توانایی‌ مهمی‌ را که‌ مهارت‌ نقش‌گیری‌ نامیده‌ می‌شود، بدست‌ نیاوردتنها این‌ گزینه‌ را خواهد داشت‌ که‌ او را بر حسب‌ اسنادهای‌ بیرونی‌ مثل‌ ظاهر او، فعالیتهایش‌ و یادارایی‌هایش‌ توصیف‌ نماید.
سلمن‌ رشد مهارت‌ نقش‌گیری‌ را به‌ این‌ ترتیب‌ ذکر می‌کند: ۱ ـ دیدگاه‌ نامتمایز یا خودمحورانه‌که‌ از حد ۳ سالگی‌ تا ۶ سالگی‌ است‌. ۲ ـ نقش‌گیری‌ اطلاعاتی‌ ـ اجتماعی‌ که‌ از حد ۶ تا ۸ سالگی‌را بر در می‌گیرد. ۳ ـ نقش‌گیری‌ خود انعکاسی‌ که‌ از حدود ۸ تا ۱۰ سالگی‌ است‌. ۴ ـ نقش‌گیری‌متقابل‌ حدود ۱۰ تا ۱۲ سالگی‌ و نقش‌گیری‌ اجتماعی‌ که‌ از ۱۲ تا ۱۵ سالگی‌ است‌.
همینطور که‌ بچه‌ها بزرگ‌ می‌شوند و قادر می‌شوند تا نقش‌ دیگری‌ را بر عهده‌ بگیرند و خودرا به‌ جای‌ دیگری‌ بگذارند، فهم‌ آنها از معنی‌ و ویژگیهای‌ روابط‌ انسانی‌ تغییر می‌کند. به‌ طور مثال‌می‌توانیم‌ ببنیم‌ که‌ بچه‌ها در سنین‌ مختلف‌ در مورد دوستی‌ چه‌ نظری‌ دارند:
پیش‌ دبستانی‌ها که‌ از نظر سلمن‌ در سطح‌ صفر و در سطح‌ خودمحوری‌اند اینطور فکر می‌کنندکه‌ فقط‌ بودن‌ درکنار یک‌ همبازی‌ و خوش‌ گذشتن‌ در لحظاتی‌ که‌ با او هستند تعریف‌ از دوست‌ رانمایان‌ می‌سازد. بنابراین‌ کودک‌ ۵ ساله‌ ممکن‌ است‌ که‌ بچه‌های‌ همسایه‌ را یک‌ دوست‌ صمیمی‌معرفی‌ کند، فقط‌ به‌ خاطر اینکه‌ در نزدیکی‌ آنها زندگی‌ می‌کنند و با او بازی‌ می‌کنند (دامسون‌،۱۹۷۷).
داشتن‌ فعالیت‌ مشترک‌ به‌ عنوان‌ پایه‌ای‌ اصولی‌ برای‌ دوستی‌ تا ۶ الی‌ ۸ سالگی‌ ادامه‌ می‌یابد(هارتوپ‌، ۱۹۹۲). اما به‌ این‌ خاطر که‌ کودکان‌ در مراحل‌ بعدی‌ به‌ سطح‌ یک‌ سلمن‌ می‌رسند و به‌این‌ مسئله‌ پی‌ می‌برند که‌ دیگران‌ ممکن‌ است‌ دیدگاه‌ مشترکی‌ با آنها نداشته‌ باشند، شروع‌ به‌داشتن‌ این‌ دیدگاه‌ می‌کنند که‌ دوست‌ کسی‌ است‌ که‌ «کارهای‌ خوبی‌ را برای‌ من‌ انجام‌ دهد».دوستی‌ها در این‌ سطح‌ اغلب‌ یک‌ طرفه‌ است‌ و کودک‌ هیچ‌ فشاری‌ را برای‌ انجام‌ این‌ کارها به‌طور متقابل‌ احساس‌ نمی‌کند و اگر کودک‌ دیگر در برآورده‌ کردن‌ علائق‌ کودک‌ اولی‌ کوتاه‌ بیاید(برای‌ مثال‌ دعوت‌ او را برای‌ بازی‌ کردن‌ در حیاط‌ پشتی‌ نپذیرد)، ممکن‌ است‌ که‌ از دایره‌ دوستان‌او خارج‌ شود.
در مرحله‌ دوم‌ سلمن‌ بچه‌های‌ ۸ تا ۱۰ سال‌ علاقه‌ زیادی‌ برای‌ داشتن‌ یک‌ دوست‌ نشان‌می‌دهند و شروع‌ می‌کنند به‌ در نظر گرفتن‌ دوستی‌ به‌ عنوان‌ رابطه‌ متقابل‌ که‌ بر پایه‌ اعتماد متقابل‌است‌ و در آن‌ هر دو فرد به‌ هم‌ احترام‌ می‌گذارند، به‌ همدیگر محبت‌ می‌کنند و عاطفه‌ را رد و بدل‌می‌کنند (سلمن‌، ۱۹۸۰). در این‌ مرحله‌ دیگر داشتن‌ فعالیتهای‌ مشترک‌ برای‌ دوست‌ شدن‌ کافی‌نیستند. در این‌ مرحله‌، همانطور که‌ بچه‌ها ارزیابی‌ می‌کنند که‌ چطور علائق‌ و دیدگاههایشان‌ ازدوستانشان‌ می‌تواند تفاوت‌ داشته‌ باشد یا مشابه‌ به‌ آنها باشد، آنها اصرار بر این‌ نکته‌ می‌کنند که‌دوستانشان‌ باید از نظر رواشناختی‌ شبیه‌ به‌ خودشان‌ باشند.
در اوائل‌ دوره‌ نوجوانی‌، بسیاری‌ از کودکان‌ به‌ مرحله‌ سوم‌ یا چهارم‌ از رشد سلمان‌ می‌رسند.گرچه‌ آنها هنوز به‌ شباهت‌ روانی‌ دوستان‌ خود با خودشان‌ تأکید می‌ورزند و آنها را افراد معتمد ولایق‌ دوست‌ داشتن‌ می‌دانند، آنها به‌ این‌ مسئله‌ اعتقاد پیدا می‌کنند که‌ دوستان‌ باید تفکرات‌ واحساسات‌ خیلی‌ نزدیکی‌ داشته‌ باشند (برندت‌ و پری‌، ۱۹۹۰، بورمستر، ۱۹۹۰).
بنابراین‌ با رشد مهارت‌ نقش‌گیری‌، مفاهیم‌ کودکان‌ از دوستی‌ به‌ تدریج‌ از دیدگاه‌ یک‌ طرفه‌،خود محور تبدیل‌ می‌شود به‌ اینکه‌ که‌ دوست‌ کسی‌ است‌ که‌ به‌ من‌ سودی‌ برساند و بعد از آن‌ به‌دیدگاه‌ متقابل‌ و هماهنگی‌ که‌ هر طرف‌ در آن‌ طرفین‌ دوست‌، به‌ راستی‌ دیگری‌ را درک‌ می‌کند واز اینکه‌ دیگری‌ را از نظر هیجانی‌ حمایت‌ کنند و بهترین‌ امور را برای‌ او بخواهند لذت‌ می‌برند والبته‌ طرف‌ دیگر نیز چنین‌ احساسی‌ را متقابلاً در مورد آنها دارند. شاید به‌ علت‌ همین‌ پایه‌مستحکم‌ صمیمیت‌ و تفاهم‌ بین‌ فردی‌ باشد که‌ دوستی‌ نوجوانان‌ مهمتر و مستحکم‌تر و بادوام‌تراز بچه‌های‌ کوچکتر می‌شود (برندت‌، ۱۹۸۹، برندت‌ و هویل‌، ۱۹۸۵، فورمن‌ و برمستر، ۱۹۹۲).