فایل ورد کامل مقاله درباره روش تهیه روغن زیتون ۱۶ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله درباره روش تهیه روغن زیتون ۱۶ صفحه در word دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

لطفا نگران مطالب داخل فایل نباشید، مطالب داخل صفحات بسیار عالی و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله درباره روش تهیه روغن زیتون ۱۶ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله درباره روش تهیه روغن زیتون ۱۶ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله درباره روش تهیه روغن زیتون ۱۶ صفحه در word :

روغن زیتون مانند کره و روغن ذرت یک چربی است.این روغن یکی از دو روغنی است که از میوه‌ استخراج می‌‌گردد و بدون عملیات اضافی قابل مصرف می باشد. درخت زیتون ابتدا در سوریه باستان به دلیل اهمیت میوه‌ی آن کشت می‌شد، که به علت استفاده در پخت و پز، روشنایی و مصارف درمانی تولید می‌شده است. در دنیای قدیم این درختان در سراسر جهان انتشار داشته‌اند، و امروزه بیشتر در نواحی مدیترانه یا مناطق با آب و هوای مشابه یافت می‌گردند.

تاکنون بیش از ۹۰۰ رقم زیتون شناخته شده اند. ارقام زیتون از نظر مصرف به سه گروه تقسیم می‌شوند که عبارتند از: زیتون کنسروی، زیتون روغنی و زیتون کیفی‌چاشنی. بسیاری از مردم تفاوت بین دو گروه آخری را تأیید نمی‌کنند.در آشپزی به جای چربی‌های دیگر مانند کره، چربی حیوانی و روغن ذرت می‌توان از روغن زیتون بهره گرفت.از طرف دیگر روغن چاشنی برای تهیه‌ی مخلفات غذایی، افزودنی به سبزیجات و سالاد مورد استفاده قرار می‌گیرد.این روغن مانند سایرروغن‌های خوب زیتون در گروه چاشنی طبقه بندی می‌گردد. درختان زیتون را بر اساس نوع بهره برداری که از آن‌ها می‌شود، به دو نوع کنسروی و روغنی تقسیم می‌کنند.

روغن زیتون چگونه تولید می‌شود؟

پس از تفاوت واریته ای زیتون، درجه رسیدگی، روش برداشت و استخراج آن از مهم‌ترین معیارهای تعیین کننده ی کیفیت روغن محسوب می‌گردد. زیتون در آواخر پاییز وآوایل زمستان پس از تغییر رنگ از سبز به ارغوانی تیره می‌رسد که در این حالت به آن زیتون سیاه نیز گفته می‌شود. بارسیدن زیتون، روغن آن تغییرات زیادی را متحمل می‌گردد.

زیتون‌های ابتدای برداشت، محصول مرغوبی با روغن میوه‌ای هستند‌که اغلب زمان برداشت آن به سرعت سپری می‌شود. زیتون‌های برداشت آخری آن‌قدر تأخیر برداشت دارند که ابداً جمع‌آوری نمی‌شوند، امّا بعضی از کشاورزان، آن‌ها همراه با برگ‌ها برداشت می کنند و سپس روغن حاصل از آن‌ها را با روغن سبز رنگ آغاز زمان برداشت مخلوط می‌نمایند.

عموماً بهترین روغن‌ها از زیتون‌هایی تولید می‌شوند که در زمان برداشت ۳/۱ تا ۳/۲ میوه‌ها سیاه شده باشند. با این‌که تلاش‌های فراوانی برای توسعه روش‌های برداشت صورت می‌گیرد، امابرای تولید بهترین روغن زیتون همیشه از روش برداشت دستی استفاده می‌گردد که نیمی از هزینه تولید را به خود اختصاص می‌دهد.

اگرچه استثنا‌هایی وجود دارد، اما بیشتر روغن‌های زیتون مخلوطی از روغن چندین رقم است و همه‌ی این ارقام برای یک روغن ویژه‌ای کشت می‌شوند و پس از برداشت محصول، با هم دیگر به طور مخلوط آسیاب شده و خمیر می‌گردند.در ایتالیا، روغن زیتون از رقم زیتون روغنی فرانتو‌یو که یکی از رایج‌ترین رقم زراعی این کشور است به سهولت استخراج می‌گردد.

زیتون‌ پس از برداشت برای تهیه خمیر نرم آسیاب می‌گردد. در صنعت برای تهیه این خمیر از نوعی آسیاب سنگی معروف به پیترا(pietra) استفاده می‌شود. در سال‌های اخیر یک نوع آسیاب چکشی جای‌گزین پیترا شده است. در هرکدام از این روش‌ها مزایا و معایبی وجود دارد. روش آسیاب سنگی کند و خیلی ملایم است اما تمیز کردن آن کار سختی می‌باشد.

از طرف دیگر آسیاب چکشی تمیز بوده و خمیر زیتون خیلی نرمی را تولید می‌کند، به طوری که بعضی از افراد احساس می‌کنند که خمیر مزه‌ی فلزی به خود گرفته است. اگر میوه‌های زیتون توسط آسیاب چکشی خردشوند و سپس دریک مخلوط کن معروف به مالاکساتور کاملاً مخلوط گردند، مولکول‌های روغن با هم تجمع نموده و قطرات بزرگی را تشکیل خواهند داد.

در روش‌های صنعتی که هزاران سال را پشت سرگذاشته است، این خمیر را برروی حصیرهایی پخش می‌کردند (جنس حصیرها از کنف بود، اما درحال حاضر از پلی پروپیلن استفاده می‌شود) و حصیرها برروی هم انباشته می‌شدند و سپس برای خارج کردن مایع یعنی مخلوط آب و روغن، تحت فشارقرار می‌گرفت.امروزه از فشار هیدرولیکی استفاده می‌گردد.ولی هنوز در آفریقای شمالی برای ایجاد فشار کیسه‌های شنی را برروی حصیرها قرارمی‌دهند(آن‌ها هنوز از شتر برای چرخاندن آسیاب سنگی سود می‌برند). در این‌جا تمیز ماندن آسیاب سنگی جای تأمل دارد، اگر به دقت بازدید نشود، حصیرها به آسانی کثیف شده و ترشیدگی را می‌توانند به روغن انتقال دهند.