پاورپوینت کامل میشل فوکو: زهد زیبایی‌شناسانه به‌مثابه گفتمان ضد دیداری ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میشل فوکو: زهد زیبایی‌شناسانه به‌مثابه گفتمان ضد دیداری ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میشل فوکو: زهد زیبایی‌شناسانه به‌مثابه گفتمان ضد دیداری ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میشل فوکو: زهد زیبایی‌شناسانه به‌مثابه گفتمان ضد دیداری ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۱
ساختار۲
گزارش محتوا۳
پانویس۴
منابع مقاله۵
وابسته‌ها

میشل فوکو: زهد زیبایی‌شناسانه به‌مثابه گفتمان ضد دیداری تألیف عارف دانیالی با مقدمه‌ای از محمدرضا تاجیک، در این کتاب نگارنده تلاش می‌کند ذیل این مبحث، به یکی از دغدغه‌های بنیادین فوکو پاسخ دهد؛ نقد روابط نامتقارن و نامتقابل در جامعه مدرن. هابرماس زمانی فوکو را «هنجارگرای پنهان» می‌نامید.

ساختار

کتاب از پنج فصل تشکیل شده است. عناوین فصلهای کتاب عبارت است از:

فصل یکم: از جامع نمایش به جامع مراقبت

فصل دوم: شبان کارگی؛ مدلی برای مراقب از دیگران

فصل سوم: زهد زیبایی‌شناسانه: جست‌وجوی روابط متقارن و متقابل

فصل چهارم: روحانیت؛ کردار و معرفت معطوف به تغییر و آفرینش سوژه

فصل پنجم: فراسوی ارجماع: جدال میان نیروها

گزارش محتوا

عنوان این کتاب «فوکو: زهد شناسانه به‌مثاب گفتمان ضددیداری» است. نگارنده تلاش می‌کند ذیل این مبحث، به یکی از دغدغه‌های بنیادین فوکو پاسخ دهد؛ نقد روابط نامتقارن و نامتقابل در جامعه مدرن. هابرماس زمانی فوکو را «هنجارگرای پنهان» می‌نامید. فوکو با وجود اینکه نوشته‌های خود را همچون رمان تخیلی توصیف می‌کند، اما این سخن او نمی‌تواند به معنای فقدان موضع سیاسی/ اخلاقی باشد، آن هم فوکویی که دائم درگیر مبارزه‌ها و اعتراض‌های سیاسی بود و زندگی مبارزه‌جویانه‌ای را تجربه می‌کرد و این ویژگی سبب شده بود که به کشورهای دوردستی همچون ایران و تونس سفر کند. اما این هنجار پنهان در آثار فوکو چیست؟ «برابری». با توجه به همین «هنجار برابری» است که زهد زیبایی‌شناسانه در یونان باستان ضرورت می‌یابد، در مقابل زهد راهبان مسیحی که از قضا بدون شرایط نامتقارن و نابرابر نمی‌تواند موجودیت باشد که به نام «اراده به دانستن»، بر شناخت از دیگران و کنترل و سلطه بر آن‌ها متمرکز هستند، معطوف به شناخت خود و مراقبت از خود است. بدین معنا زهد زیبایی‌شناسانه همچون گفتمان ضددیداری است. رویکردی که نیچه و سارتر و هایدگر و فوکو از مدافعان جدی آن هستند و در تقابل با چشم‌هایی قرار دارد که دیگران را به ابژ خویش تبدیل می‌کنند.

فوکو هیچ‌گاه به وجود یک «هنجار بنیادین» در آثار خود اشاره نمی‌کند؛ بنابراین نگارنده مفهوم «برابری» را همچون پیش‌فرض مطرح می‌کند و تلاش می‌کند تا ردپای آن را در کلمات فوکو ردیابی کند و نشان دهد و سپس هر جا که فوکو به‌سبب «بازمانده‌های نیچه‌ای» از این مفهوم عدول می‌کند، مورد انتقاد قرار گرفته شود و همچنین انحرافی در اندیش فوکویی تلقی شود. روشی که در این کتاب به کار گرفته می‌شود، روشی «تحلیلی – انتقادی» است.

در فصل اول کتاب، نخست به مفهوم «جامع نمایش» در عصر کلاسیک پرداخته می‌شود. جامعه‌ای که دال باشکوه و مرکزی آن، همان پادشاه/ جلاد است. تمامی قلمرو نو و روشنایی بدان دال مرکزی تعلق دارد و توده‌ها در تاریکی و خاموشی خویش به این شکوه و جلال خیره شده‌‌اند. ضرورت و اهمیت «مقایس جامعه نمایش و جامع مراقبت» در آن است که این امکان برای ما ایجاد می‌شود تا دلیل مخالفت و نقد انسان‌شناسی مدرن نزد فوکو عیان شود. انسان‌شناسی مدرن به عنوان محصول علوم انسانی، پیامد شکل‌گیری و تعمیق روابط نامتقارن و نامتقابل در جامع مراقبت/ مدرن است، چیزی که فوکو از آن به «کردارهای شکاف‌انداز» تعبیر می‌کند. مفهوم نابرابری یا روابط نامتقارن و نامتقابل همچون چسبی است که به پندار نگارنده تمامی آثار فوکو را به هم مرتبط می‌سازد.

در بخش‌های بعدی تلاش می‌شود تا نشان داده شود که چگونه قدرت با دیوانگان، بزرهکاران و زندانیان، بیماران روانی و منحرفان جنسی مواجه و رودرو می‌شود بدون آنکه لحظه‌ای امکان مقاومت و شورش از سوی آنها‌ باشد. قدرت به همان شدت که آن‌ها را مبدل به ابژه‌های معرفت می‌سازد، خود را از دایر شناخت/دید خارج می‌سازد.

تصویری که فوکو از جامعه مدرن می‌دهد براساس مدل «زندان سراسربین بنتام» طراحی شده است سراسربین بنتامی تجسد و تعین کامل سیطر چشم‌های نامتقارن و نامتقابل است. نگهبان در برج مراقبت همچون خداوندگار، کوچک‌ترین تصورات و حرکات زندانی را