پاورپوینت کامل عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه ۲۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه ۲۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه ۲۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه ۲۱ اسلاید در PowerPoint :

۱
ولادت۲
وجه تسمیه سیبویه۳
تحصیلات۴
وفات۵
آثار۶
وابسته‌ها

آرامگاه سیبویه در شیراز

نام
سیبویه، عمرو بن عثمان

نام‎های دیگر

س‍ی‍ب‍وی‍ه‌، اب‍وب‍ش‍ر

س‍ی‍ب‍وی‍ه‌ ف‍ارس‍ی‌

س‍ی‍ب‍وی‍ه‌ ن‍ح‍وی‌

ابی‌بشیر عمرو

نام پدر

عثمان

متولد

۱۴۰ق

محل تولد

بیضاء از توابع شیراز

رحلت

۱۸۰ق

اساتید

عیسى بن عمر ثقفى

خلیل بن احمد

یونس بن حبیب

برخی آثار

‏کتاب سیبویه

کد مؤلف

AUTHORCODE07823AUTHORCODE

عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه (۱۴۰-۱۸۰ق)، دانشمند و نحوى مشهور ایرانى و پیشواى مکتب نحوى بصره بود. منابع براى وى، کنیه‌هاى ابوبِشر، ابوعثمان و ابوالحسن را ذکر کرده‌اند که به کنیه نخست مشهورتر بوده است. در برخى منابع ابوبِشر به ابوبشیر و ابوالحسن به ابوالحسین تصحیف شده است.

ولادت

وى در حدود ۱۴۰ق در بیضاء از توابع شیراز به دنیا آمد. منابع کهن وى را از موالى بنى حارث بن کعب و آل ربیع بن زیاد حارثى دانسته‌اند.

وجه تسمیه سیبویه

بیشتر منابع برآنند که سیبویه به معناى بوى سیب است که در این صورت باید اصل کلمه «سیب بویه» باشد. اما ابن خالویه این کلمه را مشتق از «سى» و «بویه» مى‌داند. یعنى کسى که سى بوى خوش از او برآید و در تفسیر آن گفته است که چون سیبویه همیشه عطرآگین بوده او را این لقب داده‌اند. برخى نیز سِیبَوَیه را مرکب از «سیب» و «ویه» به معنى سیب وش یا مانند سیب دانسته، برآنند که چون وى زیبا روى و گونه‌هایش به سرخى سیب بوده او را این لقب داده‌اند. برخى مستشرقان نیز اشتقاق سیبویه از سیب را پذیرفته‌اند و برآنند که این کلمه در اصل «سِیبُو» به معنى سیب کوچک و نامى تحبیبى بوده است.

منابع کهن سال ولادت وى را ذکر نکرده‌اند.

تحصیلات

وى در روزگار خلافت هارون الرشید به عراق رفت و پس از فراگیرى فقه و حدیث به نحو و لغت روى آورد و نزد عیسى بن عمر ثقفى (د.۱۵۰ق) که از نخستین نحویان به شمار مى‌آید، کتاب «الجامع فى النحو» او را خواند. سیبویه علاوه بر عیسى بن عمر از بزرگترین دانشمندان روزگار خود همچون خلیل بن احمد، یونس بن حبیب، حماد بن سلمه و ابوالخطاب اخفش (معروف به اخفش اکبر) صرف، نحو، شعر، ادب و لغت فراگرفت.

ابوزید انصارى با افتخار فراوان وى را از شاگردان خود دانسته و مدعى است که هر جا سیبویه در کتابش عبارت «اَخبَرنى ثقه» را به کار برده است، مقصودش من بوده‌ام.

سیبویه پس از آن‌که در علوم مختلف و به ویژه صرف و نحو تبحر یافت، از بصره به بغداد رفت و به حضور یحیى بن خالد برمکى رسید و از وى خواست تا مقدمات مناظره با کسائى را که در راس نحویان کوفه و معلم امین، فرزند هارون الرشید بود، فراهم آورد. یحیى نخست سیبویه را از این کار بر حذر داشت، اما با اصرار وى این مناظره، در حضور گروهى از نحویان از جمله سعید بن مسعده معروف به اخفش اوسط و فرّاء در بغداد برگزار شد و چون در مسئله‌اى نحوى میان سیبویه و کسائى اختلاف افتاد، امین جانب استادش کسائى را گرفت و سرانجام با نیرنگ و جنجال آفرینى این مناظره که به «زنبوریه» شهرت یافت، به سود کسائى پایان یافت. سیبویه پس از آ