پاورپوینت کامل ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر ازدى مروزى بلخى ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر ازدى مروزى بلخى ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر ازدى مروزى بلخى ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر ازدى مروزى بلخى ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۱
ولادت۲
هجرت به مرو۳
هجرت به عراق۴
مشایخ و راویان۵
سفر به مکه و بیروت۶
شخصیت مقاتل نزد شیعه، اهل سنت و خاورشناسان۶.۱
دیدگاه شیخ طوسی۶.۲
دیدگاه آیت‌الله خویی۶.۳
دیدگاه خاورشناس آنری لائوست۶.۴
جایگاه تفسیری مقاتل نزد عالمان اهل سنت۶.۵
جایگاه حدیثی مقاتل نزد عالمان اهل سنت۶.۶
دو ویژگی مقاتل۷
آثار۸
وابسته‌ها

مقاتل بن سلیمان

نام
مقاتل بن سلیمان

نام‌های دیگر

بلخی، مقاتل بن سلیمان

ازدی مروزی، مقاتل بن سلیمان

نام پدر

سلیمان

متولد

۸۰ تا ۹۰ق

محل تولد

بلخ یا ری

رحلت

۱۵۰ ق

اساتید

امام زین‌العابدین علی بن حسین علیهماالسلام

ابوعبدالله امام جعفرصادق علیه‌السلام

عطیه بن سعد عوفی

سعید مقبری

برخی آثار

تفسیر مقاتل بن سلیمان

الأشباه و النظائر فی القرآن الکریم (کلمات مشترک و هم معنا در قرآن کریم)

کد مؤلف

AUTHORCODE02729AUTHORCODE

ابوالحسن مقاتل بن سلیمان بن بشیر ازدى مروزى بلخى (حدود ۸۰ تا ۹۰-۱۵۰ق)، از مفسران و محدثان مشهور قرن دوم هجرى

ولادت

در شهر بلخ از شهرهاى خراسان قدیم بین سالهاى ۸۰ تا ۹۰ق متولد گشت، خراسان در قرن دوم و سوم و چهارم هجرى از اهم مراکز فکرى بلاد اسلامى محسوب مى‌شد و بزرگانى از محدثین، مفسرین و فقها در آنجا رشد نمودند. بلخ نیز شاهد معابد و ادیان متعدد بود، شهر مقدس و مقر ملوک بکتریا، شهر مقدس زرتشتیه، و شهر مذهب بودائى، مانوى، مسیحى و نسطوریه، قبل از فتح اسلام بود.

مقاتل جایگاه مهم و با نفوذى در بلخ داشت مقرب سالم بن احوز مازنى، امیر آن دیار بود.

هجرت به مرو

از بلخ به مرو منتقل شد، مدتى در آنجا رحل اقامت گزید و از همانجا نیز همسر اختیار کرد، به همین جهت به هر سه محل نسبت داده مى‌شود، بلخى، مروزى خراسانى. مرو نیز از شهرهاى معروف خراسان قدیم بود که علماى زیادى در خود داشت، از آن جمله احمد بن حنبل و سفیان ثورى است، قبر چهار صحابى پیغمبر(ص) نیز در آن شهر است. هم اکنون مرو و بلخ از کشور افغانستان، محسوب مى‌شوند.

مقاتل که فردى باهوش، با فراست و داراى اندیشه‌اى بلند و ذکاوت خاصى بود. در افکارش از بلخ و مرو، متأثر گشته است و برخى، تفکر، نزدیک به تشبیه او را در ذات و صفات الهى متأثر از وضعیت فکرى و دینى بلخ مى‌دانند.

هجرت به عراق

پس از آن به عراق رفت و بصره را برگزید، عراق نیز محل ملل و نحل و اهواء فکرى و عملى فراوانى بود، ادیان قدیمى نیز سابقه‌اى بس بلند در عراق داشته‌اند، دین سریانى قبل از اسلام و همچنین فلسف یونان و حکمت فارس در آن تدریس مى‌شد، مسیحیت هم قبل از اسلام رد پایى در عراق داشت. بصره محل اصحاب جدل و خصومت و یکى از مهمترین مراکز عراق در عهد اموى و عباسى بود. مقاتل معاصر ابوحنیفه گشت و ناظر مناظرات کلامى و تاریخى در آنجا بوده و خود نیز در آن بحثها همراهى داشت، معتزله از مهمترین فرقه‌هاى بصره به شمار مى‌رفت و مقاتل در بحث اثبات صفات خداوند، نزدیک به آنها مى‌اندیشید. در عراق نیز به خلفاء عباسى وصل شد.

از بصره به بغداد که پایتخت خلافت بود منتقل شد. بغداد، علما، زهاد، ادباء و اندیشمندان فراوانى داشت. مقاتل به عنوان عالمى مشهور با خلفاء و امراء مراوده داشته، تنوع و کثرت معلوماتش، بر شهرت او افزود. و در بغداد شیخ حدیث و به مفسر شهره بود. پس از بغداد، دوباره به بصره بازگشت و از موالى بنى اسد در بصره محسوب مى‌شد.

مشایخ و راویان

امام زین‌العابدین علی بن حسین علیهماالسلام
ابوجعفر امام محمد باقر علیه‌السلام
ابوعبدالله امام جعفرصادق علیه‌السلام
عطیه بن سعد عوفی، سعید مقبری
عمرو بن شعیب
مجاهد بن جبر مکی
عطاء بن ابی رباح
ضحاک بن مزاحم

سفر به مکه و بیروت

سفرى به مکه رفت و ادعاى پاسخ به هم سؤالات «مادون عرش» مردم را نمود. بعد از آن به بیروت رفته همین ادعا را در مسجد آنجا عنوان نمود، اما در این دو شهر نتوانست مدت مدیدى بماند، سرانجام به بصره بازگشت و در سال ۱۵۰ ه‍ در همانجا، جان سپرد. در عراق توانست حلقات تفسیرى خود را برقرار نموده به بحثهاى علمى دیگر گسترش دهد و تألیفات خود را تکمیل نماید.

شخصیت مقاتل نزد شیعه، اهل سنت و خاورشناسان

دیدگاه شیخ طوسی

شیخ طوسى در رجال خود او را از اصحاب دو امام بزرگوار امام باقر(ع) و امام صادق(ع) معرفى مى‌کند و مى‌فرماید: او در حدیث و قرائت قرآن دانشمند بزرگى بوده و تألیفات متعددى دارد.

دیدگاه آیت‌الله خویی

آیت‌الله خویى(ره) نیز در معجم خود نظر شیخ طوسى را مبنى بر اینکه مقاتل از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بوده نقل نموده و مى‌فرماید: او از امام صادق(ع) روایت کرده است و حسن بن محبوب از او روایت مى‌نماید. ابن ندیم در الفهرست او را از متأخران زیدیه به شمار مى‌آورد و تألیفاتى را به وى نسبت مى‌دهد.

دیدگاه خاورشناس آنری لائوست

آنرى لائوست موقعیت او را در جهان تسنن چنین خلاصه مى‌کند: «نویسندگان سنى از او به انحاء مختلف سخن گفته‌اند، گاهى به شدت به او تاخته‌اند و گاهى هم، به مناسبت از ثقه بودن او یاد کرده‌اند؛ از شرحى که خطیب بغدادى دربار او مى‌آورد، چنین برمى‌آید که در مقاتل دو شخصیت وجود دارد که محافل سنى مذهب کهن دربار آنها به نحوى بسیار متفاوت داورى کرده‌اند.

جایگاه تفسیری مقاتل نزد عالمان اهل سنت

او از یک سو مفسر قرآن است و از سوى دیگر محدّث. از آن جهت که مفسر است، از چند استثناء که بگذریم، بر روى هم گواهى گواهانى که خطیب بغدادى نقل مى‌کند، بیشتر ستایش‌آمیز است. در درج اول سخن معروف شافعى است که گفته است: هم مردم وامدار سه کس‌اند، مقاتل در تفسیر و… (همگان در تفسیر ریزه‌خوار نعمت مقاتل بن سلیمان هستند.) از احمد بن حنبل که در قضاوتهاى خود همواره سخت محتاط بود دربار مقاتل پرسیده‌اند در جواب گفته است: «او کتاب‌هایى نوشته است که دربار آنها چون و چرا کرده‌اند، ولى به عقید من تا اندازه‌اى از علم قرآن آگاه بوده است.» ابن مبارک (متوفى ۱۸۰) هم که حنفى متمایل به تصوف بوده است، گفته: «چه عالى مى‌بود تفسیر مقاتل اگر خودش هم مرد ثقه‌اى بود.» ابن مبارک در این عبارت دو انتقادى را که از مقاتل مفسر کرده‌اند خلاصه مى‌کند، از یک سو او را سرزنش می‌کردند که با مسیحیان و یهودیان مشورت مى‌کند و اظهارنظرهاى آنها را در زمین تفسیر مى‌پذیرد. و از سوى دیگر مى‌گفتند او از تفسیرهاى اسلاف خود، غیر مستقیم (بلا سماع) و بدون ذکر اسناد، اقتباس مى‌کند.

مفسران بعدى از این بابت کمتر متوقع بودند و به همین سبب است که مثلاًثعلبى (متوفى ۴۲۷ ه‍) و بغوى (متوفى ۵۱۰) هیچ تردیدى روا نمى‌دارند، در اینکه مقاتل را در زمر ثقات در تفسیر و در کنار ابن عباس و قتاده و مجاهد و حسن بصرى به شمار آورند. از همه پرمعنى‌تر روش ملطى (متوفى ۳۷۷) است که بخش بزرگى از کتاب «تفسیر المتشابه» مقاتل را در تنبیه خود نقل کرده است. برخى دیگر نیز مانند قشیرى و خرگوشى یا کرامیان، غالباً بى‌هیچ پرده‌پوشى سخنان او را در آثار خود آورده‌اند.

جایگاه حدیثی مقاتل نزد عالمان اهل سنت

وضع مقاتل در مقام یک محدث به گونه‌اى دیگر است، صاحب تاریخ بغداد که به نظر نمى‌آید با مقاتل مخالف باشد، تنها گواهیهایى را ذکر مى‌کند که حمله به اوست و در آنها او دروغگو و جاعل خوانده شده است. البته به ندرت محدثانى مى‌توان یافت که آنها را جاعل نخوانده باشند.

این بود موقعیت مقاتل در جهان تسنن، موقعیت دوگانه‌اى که در قضاوتى که خاورشناسان در حق او کرده‌اند، منعکس است، در حقیقت اگر «پلسنر» با صراح