پاورپوینت کامل حمیدالدین کرمانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حمیدالدین کرمانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حمیدالدین کرمانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حمیدالدین کرمانی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱
اصل و ریشه کرمانی۲
ارتباط او با خلفای فاطمی۳
مقدار تسلط کرمانی بر دیگر زبان‌ها۴
مذهب فقهی کرمانی۵
برخی از عقاید کرمانی۶
وفات۷
آثار۸
پانویس۹
منابع مقاله۱۰
وابسته‌ها

کرمانی، احمد بن عبدالله

نام
کرمانی، احمد بن عبدالل

نام‌های دیگر

حجه العراقیین

کرمانی، حمیدالدین احمد

نام پدر

عبدالله

متولد

۳۸۶

محل تولد

کرمان

رحلت

۴۱۱ق

اساتید

برخی آثار

مجموعه رسائل الکرمانی

المصابیح فی إثبات الإمامه

کد مؤلف

AUTHORCODE07401AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، کرمانی (ابهام زدایی) را ببینید.

حمیدالدین، احمد بن عبدالله کرمانی (۳۸۶ -۴۱۱ق)، ملقب به «حجه العراقیین» سخنگوی بزرگ فلسفه اسماعیلیه در دوره خلافت فاطمیِ الحاکم‌بأمرالله بوده است. «راحه العقل»، مهم‎ترین اثر او و حاوی چکیده افکار وی است و از آثار عمده دعوت اسماعیلی بشمار می‌رود.

اصل و ریشه کرمانی

از نسبت کرمانی برمی‌آید که اصل او از کرمان بوده و احتمالاً بعدها ارتباط خود را با آن منطقه، به ظن قوی در مقام اداره‌کننده امور دعوت، حفظ کرده است.

کرمانی نماینده تفکر اسماعیلی در پیشرفته‌ترین صورت نظری آن بود که تا روزگار او، در خلال بیش از یک قرن، عمیقاً بسط یافته بود. بدین گونه، وی بر جریان‌های متنوع پیش از خود در متون اسماعیلی، از جمله بر اندیشه نوافلاطونی اسلاف عمده‌اش، مانند ابویعقوب سجستانی، احاطه داشت و آن‌ها را با اندیشه‌هایی هماهنگ با فلسفه فارابی و ابن ‎سینا تلفیق ‎کرده بود.

درباره شخصیت کرمانی بیش از آنچه در توضیح‎ها و اشاره‌های پراکنده در نوشته‌های خود او آمده است، اطلاعی در دست نیست. به نظر می‌رسد این محدودیت حتی در مورد طیّبیان اسماعیلی متأخر یمن نیز – که به تکریم و حتی تقدیس کرمانی پرداخته‌اند – صدق می‌کند و دانسته‌های ایشان درباره وی و آثارش ظاهراً چندان وسیع‎تر از اطلاعات کنونی ما نبوده است.

ارتباط او با خلفای فاطمی

او در عراق، به‌ویژه در بغداد و بصره، فعال بوده و احتمالاً سرانجام به ریاست دعوت در سراسر آن منطقه رسیده است. لقب «حجه العراقَین» که در متون اسماعیلی به وی داده‌اند، بر مقام رهبری دعوت او در دو قلمرو عراق اصلی و جنوب غربی ایران دلالت دارد. تاریخ‎های راجع به فعالیت‎های او، فقط از خلال کتاب‌ها و رساله‌هایش – که همگی به الحاکم تقدیم شده‌اند – ‎به دست می‌آید؛ این تاریخ‎ها بین سال‎های ۳۹۹ تا ۴۱۱ هستند.

آوازه آثار و فعالیت‎های تبلیغی کرمانی در عراق، توجه حاکمان فاطمی مصر را جلب کرده بود و احتمالاً وقتی او در اواخر ۴۰۵، عراق را به مقصد مصر ترک کرد، از ختکین الضّیف، داعی الدعاه جدید فاطمی، دعوتی دریافت کرده بود.

کرمانی پس از رسیدن به قاهره رساله‌ای به نام مباسم البشارات نوشت که متضمن قرینه‌ای بر ورود وی به قاهره در اواخر ۴۰۵ یا در ۴۰۶ است. این رساله درعین‌حال که با موافقت دستگاه دعوت و به‌منظور تحکیم امامت الحاکم نوشته‎ شده، سند مهمی درباره مواجهه دور از انتظار وی با وضع نابسامان دعوت در قاهره است. کرمانی در این رساله نوشته که در پایتخت فاطمی به ‎نوعی سرگردانی و انحطاط اخلاقی پی برده که تا حدودی ناشی از رهبری پیشین دعوت در آن حوزه بوده است.

اثر دیگر او در این دوره، «الرساله الدرّیّه فی معنی التوحید»، حاوی همین مضمون است و با ستایش انتصاب ختکین به مقام جدیدش آغاز می‌شود. آثار دیگر او، در خلال دو یا سه سال پس‎ از آن، نیز وجوهی از همین مسئله را روشن می‌کنند و ظاهراً همگی اجزائی از برنامه مشترک کرمانی و داعی الدعاه برای نوسازی نهاد دعوت بوده‌اند. یکی از آن‌ها خطاب به یکی از