پاورپوینت کامل نصیریه: تاریخ، منابع و عقاید ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نصیریه: تاریخ، منابع و عقاید ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نصیریه: تاریخ، منابع و عقاید ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نصیریه: تاریخ، منابع و عقاید ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

۱
ساختار۲
گزارش محتوا۳
پانویس۴
منابع مقاله۵
وابسته‌ها

نُصیریه: تاریخ، منابع و عقاید تألیف عمیدرضا اکبری زیرنظر سید ابوالحسن نواب، فرق نصیریه شاخص‌ترین فرقه برجامانده از قرون نخستین اسلامی است که خود را وامدار غالیان مشهور عصر ائمه(ع)، یعنی امثال ابوالخطاب و محمد بن نصیر معرفی می‌کند و به خداییِ حضرت علی(ع) و ظهور او در صورت امامان بعدی باور دارد. این کتاب با مرزبندی غلو به بررسی یکی از مهم‌ترین فِرَق غالی برجامانده تا به امروز می‌پردازد.

ساختار

کتاب در سه فصل به نگارش درآمده است.

فصل اول: نصیریه متقدم در تاریخ

فصل دوم: منابع متقدم نصیریه و تأملی در اصالت آثار

فصل سوم: مهم‌ترین عقاید نصیریان

کتاب دارای سه پیوست نیز می‌باشد.

پیوست اول: انگاره‌های نصیری دربار مصحف عبدالله بن مسعود

پیوست دوم: رمزواره‌های نصیری در کتاب الهدایه الکبری

پیوست سوم: رویکرد مصادر فرق غالی نصیریه به نصوص وصایت امیرالمؤمنین(ع) با تأکید بر حدیث غدیر

گزارش محتوا

فرق نصیریه شاخص‌ترین فرقه برجامانده از قرون نخستین اسلامی است که خود را وامدار غالیان مشهور عصر ائمه(ع)، یعنی امثال ابوالخطاب و محمد بن نصیر معرفی می‌کند و به خداییِ حضرت علی(ع) و ظهور او در صورت امامان بعدی باور دارد. از دیرباز پیروان چنین جریان‌هایی با اهل دیگر مذاهب و به طور خاص با امامیه و اصحاب ائمه(ع) ارتباطات و منازعاتی داشته‌اند. میراث روایی امامان و آثار منسوب به اصحاب ایشان آکنده از مطالبی در رد و نقد غالیان است. امامان و اصحابشان معرفی این جریان را برای پرهیز از آسیب‌هایشان ضروری می‌دانستند؛ اما از قرن چهارم رفته‌رفته فِرَقِ غالی، هر چه بیشتر از جامعه امامی فاصله گرفتند و رابطه‌شان را با ایشان محدود کردند. درنتیجه شناخت شیعیان از غلو کمتر شد.

از دیرباز درباره حدود معنای «غلو» در میان نحله‌های گوناگون اختلاف بوده و تا به امروز نیز همچنان در اینکه ماهیت جریان‌های متقدم غالی چه بوده و نیز اساساً راجع به وجود خارجی فِرَق غالی مانند نصیریه، اختلافاتی حتی در میان عالمان امامی باقی است. این تحقیق بهانه‌ای است تا مرزهای غلو نمایان‌تر شود و آرای پیشینیان دربار یکی از مهم‌ترین فِرَق غالی برجامانده تا به امروز سنجیده گردد.

نصیریان در طول تاریخ، در اعتقاد و عمل از امامیه بسیار دور بوده‌اند و مؤلفانشان تا دوران اخیر، در آثار سرّی و حتی برخی آثار عمومی‌شان راه خود را شدیداً از امامیه جدا می‌دانسته‌اند؛ همچنین بنای گفتگوی دینی با غیرغالیان یا حتی آشکارکردن دینشان نزد غیرنصیریان را نداشته‌اند. ولی اخیراً محققانی از میانشان برخاسته‌اند که تا حدی به نقد میراث غالیانه اهتمام دارند. برخلاف طیف سنتی که در مواجهه‌ای تقیه‌ای، هم‌زمان اظهار می‌کنند با هر دوی مشایخ قدیمشان و امامیه هم‌رأی‌اند، برخی اصلاح‌گرایان از نقد عقاید غالیانه و یادکرد انتقادی و صریح از آثار نصیریان قدیم ابایی ندارند. همچنین، به سبب سرّی و باطنی‌بودن کیش نصیری، چنان‌که در آثارشان هم گفته‌اند، تعلیم دین نصیری در جامعه نصیری عمومی نیست، به نحوی که فقط کسان خاصی را در حلقه عقاید و آداب باطنی راه می‌دهند، از جمله زنان را به‌کلی شایسته آموختن علم باطن نمی‌دانند و فقط برخی پسران و مردان در طی رسوم و مراحلی تدریجی، اجازه دارند کیش نصیری را از معلمی غیر از خانواده‌شان بیاموزند. بر این اساس، بیشتر جامعه نصیری نه اطلاع چندانی از اسرار نصیری دارند و نه چندان با معارف امامیه آشنا هستند.

فصل نخست کتاب اختصاص به بررسی نصیریه متقدم در تاریخ دارد. با وجود تشکیکات برخی معاصران، اصالت نام‌گذاری «نصیریه» و انتساب آن به محمد بن نصیر نمیری در منابع سده‌های سوم تا چهارم و تا دوران معاصر کاملاً مسلم است و نام‌گذاری فرقه به «علویه» در دوره معاصر، نوظهور و با نیات سیاسی و اجتماعی بوده است. فرق نصیریه شاخه‌ای از غالیان خطابی عراق بوده و گرچه در بدو تشکیل در سد سوم در عراق بوده‌اند، قوت‌گیری آن از میانه سد چهارم و در شام بوده است. بنا بر پژوهش‌های متعددی، حسین بن حمدان خصیبی مهم‌ترین نقش را در تکوین نصیریه و انسجام‌بخشی به آن داشته است؛ ولی نباید از نقش مهم ابن‌شعبه حرانی و البته غالیان پیشین در آرای نصیریان غفلت ورزید. نصیریه خود را وامدار ابوالخطاب، عمر بن فرات و ابن‌نصیر معرفی می‌کنند. این شخصیت‌ها همگی در منابع شیعی مهجورند. با وجود اخبار بسیار نصیریان خصوصاً از ابن‌نصیر، پذیرش این اخبار با موانع مهمی روبروست؛ هرچند در همه منابع نصیریه و غیر ایشان چیزی جز شخصیتی شدیداً غالی از ابن‌نصیر سراغ نداریم. با این همه، نصیریان بسیاری از روایات خود را نه از سلسله رجال پیش‌گفته، بلکه از منابع امامی، مخمسی و اسحاقی گرفته‌اند و در این میان به طور خاص ابن‌شعبه حرانی نقش بسیار مهمی در انتقال میراث امامیه و فِرَق غالی به نصیریه داشته است. خصیبی هم در بسیاری از روایاتش به منابع فِرَق پیش‌گفته متکی است، و در دیدگاه‌هایش متأثر از برخی از غالیان عراق است. اگر ادعاهای او دربار خاندان و زادگاهش را بپذیریم، وطن او جنبلاء حلقه‌هایی