پاورپوینت کامل آقابزرگ منزوی تهرانی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آقابزرگ منزوی تهرانی ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آقابزرگ منزوی تهرانی ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آقابزرگ منزوی تهرانی ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۱
ولادت۲
تحصیلات۳
سفرها۴
مشایخ وى در اجازه روایت۵
کسانی که از وی اجازه روایت دریافت کردند۶
وفات۷
آثار۷.۱
چاپ‌شده۷.۲
آثار خطى۸
وابسته‌ها

آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن

نام
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن

نام‌های دیگر

ت‍ه‍ران‍ی‌، آق‍اب‍زرگ‌

طه‍ران‍ی‌، آق‍اب‍زرگ‌
آق‍اب‍زرگ الطهرانی
منزوی، محمدمحسن بن علی

نام پدر

علی

متولد

۱۲۵۵ ش یا ۱۸۷۶ م

محل تولد

تهران

رحلت

۱۳۴۸ ش یا ۱۳۸۹ ق یا ۱۹۷۰‌م نجف اشرف

اساتید

مولى زین‌العابدین محلّاتى، شیخ محمدرضا قارى، شیخ محمدحسین خراسانى،

برخی آثار

التبیان فی تفسیر القرآن

طبقات أعلام الشیعه

زندگی‌نامه و آثار شیخ طوسی

الذریعه الی تصانیف الشیعه

کد مؤلف

AUTHORCODE02200AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، منزوی (ابهام زدایی) را ببینید.

محمدمحسن بن علی ‌بن محمدرضا ‌بن ‌محسن ‌بن علی‌اکبر بن باقر منزوی تهرانی (۱۲۹۳-۱۳۸۹ق/۱۸۷۶-۱۹۷۰م)، معروف به شیخ آقابزرگ تهرانى فقیه و کتاب‌شناس شیعی امامی که در بین مردم و نیز در مجامع علمى به «آقابزرگ» معروف است. اما لقب خانوادگى‌اش «منزوى» است و این لقب را در سال ۱۳۵۰ق گرفت. خانواده‌اش در تهران به «محسنى» مشهور است تا نسبت وى را به جدش حاج محسن برساند. خانواده ایشان علم و تجارت را یکجا جمع کرده است.

ولادت

در سال ۱۲۹۳ق مطابق با ۱۸ فروردین ۱۲۵۵ش در تهران به دنیا آمد.

تحصیلات

مدرسه نخست او همان خانواده‌اش بود و کتابخانه (یا مکتب‌خانه) محله‌اش. در محله «پامنار» حروف الفبا و قرائت قرآن کریم را آموخت و از قرائت بسیارى از کتب فارسی و دیوان‌هاى اشعار بهره برد و مجموعه‌اى از معارف دینى و ارقام هندى را فراگرفت. در سال ۱۳۰۳ق در سن ۱۰ سالگى پدرش مجلس جشنى با حضور علما برپا کرد که در آن شیخ آقابزرگ لباس روحانیت پوشید و از او خواستند به فراگیرى کتاب «جامع المقدمات» بپردازد. او در مدت ۱۲ سال تحصیل مداوم در مدارس علوم دینى و قرآن، دروس ادبیات عرب، خط، قرائت، تجوید، اصول فقه و حساب را نزد صاحب‌نظران این رشته‌ها تحصیل کرد؛ صاحب‌نظرانی همچون: مولى زین‌العابدین محلاتى، شیخ محمدرضا قارى، شیخ محمدحسین خراسانى، شیخ محمدباقر معزالدوله، میرزا محمود قمى، میرزا محمدتقى گرگانى، حاج شیخ على نورى ایلکانى، سید‌ ‎عبدالکریم لاهیجى، حاج شیخ على نورى و میرزا ابراهیم زنجانى.

سفرها

سپس به عراق مهاجرت کرد و به کسب علم نزد اساتید آن دیار پرداخت؛ استادانى که از علمای بزرگ بودند، همچون: سید‌ ‎محمدکاظم یزدى، شیخ محمدکاظم خراسانى، میرزا حسین نورى، شیخ محمدطه نجف، سید‌ ‎مرتضى کشمیرى، حاج میرزا حسین میرزا خلیل، سید‌ ‎احمد حائرى تهرانى، میرزا محمدعلى چهاردهى، میرزا محمدتقى شیرازى و شیخ‌الشریعه اصفهانى.
وی در سال ۱۳۱۳ق/۱۲۷۴ش، با برادرش کربلایى محمدابراهیم، برای زیارت عتبات مقدسه رهسپار عراق شد و در سال ۱۳۱۴ق، به تهران بازگشت. پس از اتمام مرحله «سطح» در تهران در سال ۱۳۱۵ عازم عراق گردید و در نجف اشرف رحل اقامت افکند. پس از رحلت استادش آخوند خراسانى، به سامرّا هجرت کرد تا در مجلس درس و بحث شیخ محمدتقى شیرازى حضور یابد. ایشان برای تألیف کتاب عظیمش «الذریعه» تا سال ۱۳۳۵ق/۱۲۹۵ش، در همان جا ماند. در این سال به کاظمین سفر کرد و مدت دو سال را در آنجا سپرى نمود. سپس بار دیگر به سامرّا بازگشت (در سال ۱۳۳۷ق) و تا سال ۱۳۵۴ق در آنجا ماند.

در این سال عازم نجف اشرف گردید و در سال ۱۳۶۰ به ایران بازگشت. در سال ۱۳۶۵ق، به زیارت قبر امام هشتم حضرت على بن موسى الرضا(ع) نائل آمد. در سال ۱۳۶۴ق (۱۳۲۳ش) عازم بیت الله الحرام شد و بار دیگر در سال ۱۳۷۷ق خانه خدا را زیارت کرد.

وی در سرتاسر جهان اسلام، از بیش از شصت کتابخانه بازدید کرد و بسیارى از فهرست‌هاى دیگر کتابخانه‌ها را نیز خواند.

مشایخ وى در اجازه روایت

اساتید وی در عراق که قبلا از آنها یاد شد؛
محمدعلى ازهری مکی مالکى (رئیس مدرّسان در مسجدالحرام)؛
عبدالوهاب بن عبدالله شافعى (امام جماعت مسجدالحرام)؛
ابراهیم بن احمد حمدى (از علماء مدینه منوره)؛
عبدالقادر خطیب طرابلسى (مدرس در حرم شریف)؛
عبدالرحمن علیش حنفى (مدرس دانشگاه الازهر).

کسانی که از وی اجازه روایت دریافت کردند

سید‌ ‎آقا حسین بروجردى؛
سید‌ ‎عبدالحسین شرف‌الدین؛
سید‌ ‎عبدالهادى شیرازى؛
سید‌ ‎محمدرضا آل یاسین؛
شیخ محمدحسن مظفّر؛
سید‌ ‎هبهالدین شهرستانى؛
سید‌ ‎شهاب‌الدین مَرعَشى؛
سید‌ ‎محمدصادق بحرالعلوم؛
شیخ میرزا محمدعلى اردوبادى؛
دکتر حسینعلى محفوظ.

وفات

وی در تاریخ ۱۳۸۹ق مطابق با ۱۲ اسفند ۱۳۴۸ش در نجف اشرف چشم از جهان فروبست.

آثار

چاپ‌شده

الذریعه إلی تصانیف الشیعه؛
طبقات أعلام الشیعه؛
هدیه الرازى إلى المجدد الشیرازى (زندگی‌نامه میرزاى شیرازى)؛
حیاه الشیخ الطوسى (زندگی‌نامه شیخ طوسى)؛
مصفّى المقال فی مصنفی علم الرجال (مصنفان علم رجال)؛
توضیح الرشاد فی تاریخ حصر الاجتهاد؛
المشیخه أو الإسناد المصفّى إلى آل بیت المصطفى؛
ذیل المشیخه؛
ذیل کشف الظنون.

آثار خطى

حیاه ثقهالإسلام الکلینى و شأن الکافى (زندگی‌نامه شیخ کلینى و موقعیت کتاب کافى)؛
تفنید قول العو