پاورپوینت کامل قاضی ابویعلی محمد بن حسین فرا ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قاضی ابویعلی محمد بن حسین فرا ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قاضی ابویعلی محمد بن حسین فرا ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قاضی ابویعلی محمد بن حسین فرا ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

۱
تحصیلات۲
اساتید۳
مسئولیت‌ها۴
وفات۵
آثار۶
پانویس۷
منابع مقاله۸
وابسته‌ها

ابن فراء، محمد بن حسین

نام
ابن فراء، محمد بن حسین

نام‌های دیگر

ابویعلی بن فراء

نام پدر

حسین ابوعبدالله

متولد

۳۸۰ق

محل تولد

رحلت

۴۵۸ق

اساتید

ابوعبدالله ابن حامد

برخی آثار

الأحکام السلطانیه (ابن فراء)

العده فی أصول الفقه (بغدادی حنبلی)

کد مؤلف

AUTHORCODE11737AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، ابن فراء (ابهام زدایی) را ببینید.

برای دیگر کاربردها، ابویعلی (ابهام زدایی) را ببینید.

محمد بن حسین بن محمد بن خلف بن احمد (۳۸۰ – ۴۵۸ق)، معروف به ابن فراء فقیه و مفتى بزرگ حنبلى بغداد در دوره خلافت قادر (۳۸۱ – ۴۲۲ق) و خلافت قائم (۴۲۲ – ۴۶۷) بوده است.

پدرش ابوعبدالله از بزرگان و فقیهان حنفى بود و به نوشته طبقات الحنابله که در این باره نخستین و موثق‌ترین سند بشمار مى‌آید، در زمان خلافت الطائع لله (۳۶۳ – ۳۸۱ق) از شهود قانونى بود.

تحصیلات

ابویعلى از ۳۸۵ق به آموختن حدیث آغاز کرد. ده ساله بود که پدرش درگذشت و تربیت او را مردى به نام حربى که وصى پدر بود، برعهده گرفت. پس از آن بود که نزد ابن مفرحه مقرى عباراتى از مختصر خرقى را خواند و از این راه علاقه‌اى به فقه پیدا کرد، سپس برای تکمیل معلومات به مجلس درس ابن حامد رفت.

اساتید

بدین ترتیب در حلقه شاگردان ابوعبدالله ابن حامد (متوفای ۴۰۳ق) که از بزرگان حنبلى بود، درآمد و مدتى بعد، از شاگران ممتاز او شد؛ چنان‌که در ۴۰۲ق که ابن حامد عزم حج کرد، ابویعلى را به‌عنوان جانشین خود به شاگرادانش معرفى کرد. وى پس از مرگ استادش ابن حامد به تألیف و تدریس روى آورد. در ۴۱۴ق به زیارت حج رفت و پس از مراجعت، همچنان به تصنیف و تدریس پرداخت؛ چنان‌که تا بازپسین سال‌هاى زندگى در جامع منصور در جایگاه عبدالله بن احمد بن حنبل املاى حدیث مى‌کرد. عاملان نشر و املاى تعالیم وى در میان جمع، سه تن بودند: ابومحمد ابن جابر، ابومنصور ابن انبارى و ابوعلى یزدانى.

مسئولیت‌ها

در ۴۲۱ یا ۴۲۲ق، قاضى شریف ابوعلى ابن ابى‌موسى هاشمى پیشنهاد کرد تا منصب «شهادت» را نزد قاضى‌القضات ابوعبدالله ابن ماکولا (متوفای ۴۴۷ق) بپذیرد، ولى ابویعلى از قبول آن سر باز زد، تا اینکه بعد از مرگ قاضى ابوعلى، به وساطت ابومنصور ابن یوسف و ابوعلى ابن جراده که با او دوستى و اشتراک عقیده داشتند، برخلاف میل خود این سمت را پذیرفت. مدتى نیز همین مقام را نزد قاضى‌القضات ابوعبدالله دامغانى داشت. در ۴۳۲ یا به قولى در ۴۳۳ق در زمان خلافت قائم، به‌همراه جمعى از اهل علم، از جمله زاهد مشهور ابوالحسن قزوینى در قصر خلیفه که در آنجا کتاب قدریه با تشریفات خاصى خوانده مى‌شد، حضور داشت. در این جلسه نظر مخالفان دربار