توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تغییرات جوی پس از شهادت امام حسین ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تغییرات جوی پس از شهادت امام حسین ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل تغییرات جوی پس از شهادت امام حسین ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل تغییرات جوی پس از شهادت امام حسین ۹۵ اسلاید در PowerPoint

منبع: مقتل جامع سیدالشهداء

مقالات مرتبط: پیامدهای قیام عاشورا.

پاورپوینت کامل تغییرات جوی پس از شهادت امام حسین ۹۵ اسلاید در PowerPoint، یکی از مباحث مرتبط به پیامدهای تکوینی و حوادث خارق‌العاده پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) است. یکی از نشانه‌های عظمت حادثه عاشورا، رخدادهای شگفتی است که غالباً آنها شکل خرق عادت داشته و در پی شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) به وقوع پیوست. بنابر گزارشات متعدد در منابع تاریخی و روایی و مقاتل از شیعه و اهل سنت، از جمله این رخدادهای عجیب پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام)، وقوع تغییر در آسمان و اوضاع جوی مانند گرفتن خورشید و ماه، وزش بادهای سرخ و سیاه، برخورد و تصادم ستارگان، سرخی آسمان، بارش باران خون و گریه آسمان و زمین بوده است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – گرفتن خورشید و ماه
۳ – وزش بادهای سرخ و سیاه
۴ – برخورد ستارگان
۵ – سرخی آسمان
۶ – بارش باران خون
۷ – گریه آسمان و زمین
۸ – پانویس
۹ – منبع

۱ – مقدمه

حادثه عاشورا از لحاظ ماهیت، اهداف و آثاری که بر جای نهاد، یکی از بزرگ‌ترین رویدادهای تاریخ بشر است؛ چراکه قهرمان حادثه، امامی معصوم اسـت کـه بـه منظـور حفظ کامل‌ترین و آخرین دین الهی، جان خود را فدا کرد. رخدادهای شگفتی که در پی شهادت آن حضرت، در جهان هستی پدید آمد، گواهی بر عظمت قیام او و شدت فاجعه شهادتش است. در یک نگاه گذرا بـه مـتـون تاریخی و روایی شیعه و اهل سنت، گزارش‌های بسیاری از این دست حوادث به چشم می‌خورد که در مجموع، گویای آن است که این حادثه، در میان حوادث رخ داده در تمام تاریخ بشر، اهمیت خاصی دارد و بدین لحاظ درخور دقت و بررسی ویژه است.

۲ – گرفتن خورشید و ماه

یکی از حوادث عجیبی که در روز عاشورا و پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) رخ داد، کسوفی بود که موجب تیرگی عجیب آسمان و حتی رؤیت ستارگان شد. برخی منابع نیز از وقوع ماه‌گرفتگی در شب ۱۱ محرم، خبر می‌دهند.
«لَمّا قُتِلَ الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ (علیه‌السّلام) کَسَفَتِ الشَّمسُ کَسفَهً بَدَتِ الکَواکِبُ نِصفَ النَّهارِ، حَتّی ظَنَنّا انَّها هِیَ»؛

[۱] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۶، ص۴۳۳.

[۲] عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۲۲۸.

[۳] ابن حجر، احمد، تلخیص الحبیر، ج۲، ص۱۹۰.

[۴] بیهقی، احمد بن حسین، السنن الکبری، ج۳، ص۳۳۷.

«هنگامی که حسین (علیه‌السّلام) کشته شد، خورشید چنان گرفت که در میانه روز، ستارگان، هویدا شدند، تا آن جا که پنداشتیم خورشیدْ گرفتگیِ قیامت است.»

[۵] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۶.

[۶] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۷.

«لَمّا قُتِلَ الحُسَینُ (علیه‌السّلام) اسوَدَّتِ السَّماءُ، وظَهَرَتِ الکَواکِبُ نَهارا، حَتّی رَاَیتُ الجَوزاءَ عِندَ العَصرِ، وسَقَطَ التُّرابُ الاَحمَرُ»؛

[۷] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۶.

[۸] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۷.

«هنگامی که حسین (علیه‌السّلام) شهید شد، آسمان، سیاه گشت و در روز، ستاره‌ها پیدا شدند و حتّی ستاره جوزا را در عصر دیدم، و خاک سرخ بارید.»
«لَمّا قُتِلَ الحُسَینُ (علیه‌السّلام) صارَ الوِرسُ دَما، وَ انکَسَفَتِ الشَّمسُ الی ثَلاثَهِ اسباتٍ، وما فِی الاَرضِ حَجَرٌ الّا وتَحتَهُ دَمٌ»؛

[۹] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۸.

[۱۰] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۹.

«هنگامى که امام حسین (علیه‌السّلام)کشته شد، سرخاب خون شد و خورشید تا سه هفته گرفت و سنگى در زمین نبود، مگر آن که زیرش خون بود.»
این حادثه به همراه بعضی رخدادهای دیگر وضعیتی پدید آورد که به گفته برخی شاهدان، مـردم گمان کردند قیامت برپا شده است.

[۱۱] بیهقی، احمد بن حسین، السنن الکبری، ج۳، ص۴۶۸.

[۱۲] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۶، ص۴۳۳.

[۱۳] عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۲۲۸.

[۱۴] ابن حجر، احمد، تلخیص الحبیر، ج۲، ص۱۹۰.

[۱۵] بیهقی، احمد بن حسین، السنن الکبری، ج۳، ص۳۳۷.

افزون بر این، برخی محدثان متاخر، از بروز خسوف در شام عاشورا نیز خبر داده‌اند. سخن علامه مجلسی در این باره چنین است: «رایت فی کثیر من کتب الخاصه والعامه وقوع الکسوف والخسوف فی یوم عاشوراء ولیلته.»

[۱۶] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۵، ص۱۵۳.

۳ – وزش بادهای سرخ و سیاه

یکی از حوادث عجیبی که در روز عاشورا و پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) رخ داد، برخاستن باد و غباری سیاه بود تا جایی که مردم گمان کردند عذاب بر آنها فرود آمده است.
«وَ ارتَفَعَت فِی السَّماءِ فی ذلِکَ الوَقتِ غَبَرَهٌ شَدیدَهٌ سَوداءُ مُظلِمَهٌ، فیها ریحٌ حَمراءُ، لا یُری فیها عَینٌ ولا اثَرٌ، حَتّی ظَنَّ القَومُ انَّ العَذابَ قَد جاءَهُم، فَلَبِثوا کَذلِکَ ساعَهً، ثُمَّ انجَلَت عَنهُم.»؛

[۱۷] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۸.

[۱۸] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۹.

«در همان وقت، غباری سخت سیاه و تاریک، به آسمان برخاست که با وزش باد سرخ، همراه بود و هیچ چیز کوچک و بزرگی، در آن دیده نمی‌شد، تا آن جا که مردم گمان کردند عذاب بر آنها فرود آمده است. مدّتی این چنین بود و سپس هوا باز شد.»
«اِرتَفَعَت غَبَرَهٌ شَدیدَهٌ سَوداءُ، فَظَنَّ القَومُ انَّ العَذابَ قَد اتاهُم، ثُمَّ انجَلَت عَنهُم.»؛

[۱۹] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۸.

[۲۰] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۹.

«بادی سخت سیاه، برخاست و مردم گمان کردند که عذابشان فرارسیده است؛ ولی سپس رخت بر بست.»

۴ – برخورد ستارگان

یکی از حوادث عجیبی که در روز عاشورا و پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) گزارش شده است، سرخی عجیب خورشید در هنگام عصر و برخورد برخی از ستارگان در آسمان بوده است. در بعضی منابع، به تلاطم و برخورد ستارگان باهم اشاره شده است.

[۲۱] ابن عساکر، علی بن حسن، ترجمه الامام الحسین (علیه‌السّلام) من تاریخ مدینه دمشق، ص۳۵۶.

[۲۲] اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج۲، ص۲۶۸.

[۲۳] ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۵.

عیسی بن حارث کندی می‌گوید: هنگامی حسین بن علی (علیه‌السّلام) را شهید کردند، تا هفت روز، هرگاه که نماز عصر را می‌خواندیم می‌دیدیم آفتابی که بر دیوارهای خانه‌ها می‌تابید به قدری قرمز بود که گویا چادر‌های سرخ است که بر آن کشیده‌اند، و می‌دیدیم که برخی از ستارگان همدیگر را می‌زدند (با یکدیگر برخورد می‌کردند).

[۲۴] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۶، ص۴۳۲ – ۴۳۳.

[۲۵] ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۵.

[۲۶] ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۶۷.

[۲۷] ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، ج۱۴، ص۲۲۷.

۵ – سرخی آسمان

یکی از حوادث عجیبی که در روز عاشورا و پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) گزارش شده است، سرخی عجیب و خون‌رنگ آسمان بوده است.
• بنابر نقل منابع تاریخی، علی بن مدرک از پدر بزرگش اسود بن قیس نقل می‌کند که گفت: پهنه آسمان پس از شهادت امام حسین به مدت شش ماه سرخ‌رنگ شده بود که ما آن را شبیه خون در آسمان مشاهده می‌کردیم، علی بن محمد مدائنی از وی سؤال کرد: چه نسبتی با اسود داری؟ گفت: او جد مادری من است گفت: به خدا سوگند که او راستگو و امانتداری بزرگ و میهمان‌نواز بود.

[۲۸] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۶، ص۴۳۲.

[۲۹] ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۵.

[۳۰] ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۶۷.

[۳۱] ابن‌ عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۲۲۷.

• «اِحمَرَّتِ السَّماءُ حینَ قُتِلَ الحُسَینُ (علیه‌السّلام) سَنَهً، و عَلی یَحیَی بنِ زَکَرِیّا علیه السلام، وحُمرَتُها بُکاؤُها»؛

[۳۲] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۸.

«هنگامی که حسین (علیه‌السّلام) شهید شد و نیز در شهادت یحیی بن زکریّا علیه السلام، آسمان تا یک سال، سرخ شد. سرخ شدن آسمان، گریستن آن است.»

[۳۳] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۴۹.

• «لَمّا قُتِلَ الحُسَینُ (علیه‌السّلام) لَبِثوا شَهرَینِ او ثَلاثَهً، کَاَنَّما تَلَطَّخَ الحَوائِطُ بِالدِّماءِ ساعَهَ تَطلُعُ الشَّمسُ حَتّی تَرتَفِعَ»؛

[۳۴] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۶.

«هنگامی که حسین (علیه‌السّلام) کشته شد، تا دو یا سه ماه، از هنگام طلوع خورشید تا وقتی که خورشید بالا می‌آمد، گویی بر دیوارها خون مالیده بودند.»

[۳۵] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۷.

• «کانَ قاتِلُ یَحیَی بنَ زَکَرِیّا وَلَدَ زِنا، و قاتِلُ الحُسَینِ بنِ عَلِیِّ (علیه‌السّلام) وَلَدَ زِنا، ولَم تَحمَرَّ السَّماءُ الّا لَهُما»؛

[۳۶] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۸.

«قاتل یحیی بن زکریا (علیه‌السّلام)، زنازاده بود و قاتل حسین بن علی (علیه‌السّلام) نیز زنازاده بود، و آسمان جز برای آن دو، قرمز نشد.»

[۳۷] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۹.

• «اِحمَرَّت آفاقُ السَّماءِ بَعدَ قَتلِ الحُسَینِ (علیه‌السّلام) سِتَّهَ اشهُرٍ، یُری ذلِکَ فِی آفاقِ السَّماءِ کَاَنَّهَا الدَّمُ»؛

[۳۸] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۶.

«پس از کشته شدن حسین علیه السلام، کرانه‌های آسمان تا شش ماه، سرخِ سرخ بود و این سرخی، در افق به سانِ خون، دیده می‌شد.»

[۳۹] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۷.

• «وابصَرَ النّاسُ الشَّمسَ عَلَی الحیطانِ حَمراءَ کَاَنَّهَا المَلاحِفُ المُعَصفَرَهُ، الی ان خَرَجَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ (علیه‌السّلام) بِالنِّسوَهِ، ورَدَّ رَاسَ الحُسَینِ (علیه‌السّلام) الی کَربَلاءَ»؛

[۴۰] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۸.

«مردم، خورشید را بر دیوارها سرخِ سرخ، مانند مَلحفه‌های زعفرانی رنگ، می‌دیدند تا هنگامی که علی بن الحسین (علیه‌السّلام) با زنان بیرون رفت و سر امام حسین (علیه‌السّلام) را به کربلا باز گرداندند.»

[۴۱] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۵۹.

• همچنین یزید بن ابی‌زیاد می‌گوید: من چهارده ساله بودم که حسین بن علی به شهادت رسید گیاه ورس در بین لشکر به خاکستر تبدیل شد و پهنه آسمان قرمز رنگ شد شتری را لشکریان ذبح کردند آتش از گوشتش زبانه می‌کشید.

[۴۲] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۶، ص۴۳۴ – ۴۳۵.

[۴۳] ابن‌ حجر، احمد، تهذیب التهذیب، ج۲، ص۳۵۴.

[۴۴] ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۶۷.

[۴۵] ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۵.

[۴۶] ابن‌ عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۲۳۰.

بر اساس برخی گزارشات تاریخی، سرخی افق از روزی که حسین بن علی به شهادت رسید در افق دیده شد.

[۴۷] ذهبی، شمس الدین، سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۳۶۷.

[۴۸] ذهبی، شمس الدین، تاریخ الاسلام، ج۵، ص۱۵.

[۴۹] ابن‌ عساکر، علی بن حسن، تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۲۲۸.

به هر روی وقوع چنین رویدادهای شگفتی در روز عاشورا، از گزارش‌های مشهور در منابع شیعی و سنی است.

[۵۰] طبرانی، سلیمان بن احمد، المعجم الکبیر، ج۳، ص۱۱۴.

[۵۱] ابن حجر هیتمی، احمد، الصواعق المحرقه، ج۲، ص۵۶۹.

۶ – بارش باران خون

از دیگر حوادث عجیبی که در روز عاشورا و پس از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) گزارش شده است، بارش باران خون‌ از آسمان بوده است. در روایت صحیح السند و مشهور شیخ صدوق از ریان بن شبیب از امام رضا (علیه‌السّلام) می‌خوانیم: «… هنگامی که جدم حسین کشته شد، آسمان خون و خاک سرخ بارید… .»

[۵۲] صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا، ج۲، ص۲۶۸.

بنا بر روایت دیگری که شیخ صدوق به صورت مسند از طریق مفضل بن عمر نقـل کرده است، روزی امام حسن به برادرش امام حسین (علیه‌السّلام) نگریست و گریست، و درباره گریه اش فرمود: … هیچ روزی همچون روز تو نیست‌ ای اباعبدالله، سی هزار نفر، در حالی که مدعی‌اند از امت جدمان محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) هستند و خود را به اسلام نسبت می‌دهنـد، برای کشتن تو و هتک حریمت و اسارت اهل و فرزندانت و غارت اموالـت همدست می‌شوند. در آن روز بنی امیه سزاوار لعنت (دوری از رحمت خـدا) خواهند شد و آسمان خاکستر و خون خواهد بارید و همه چیز، حتی حیوانات وحشی بیابان و ماهیان دریاها، بر تو خواهند گریست.

[۵۳] صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۱۷۷-۱۷۸.

در روایتی از امام رضا (علیه‌السّلام) آمده است: «انَّهُ لَمّا قُتِلَ جَدِّیَ الحُسَینُ (علیه‌السّلام) امطَرَتِ السَّماءُ دَما و تُرابَا احمَرَ»؛

[۵۴] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۶۰.

«چون جدّم حسین (علیه‌السّلام) شهید شد، از آسمان، خون و خاک سرخ بارید.»

[۵۵] محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۷، ص۳۶۱.

در روایت به نسبت مفصلی که به صورت پیشگویی از میثم تمار نقل شده، او بر اساس اطلاعاتی که امیر مؤمنان علی به وی داده است، به جزئیات عجیبی از حادثه عاشـورا و پیامدهای شهادت امام حسین، و ازجمله به بارش خون و خاکستر، اشاره می‌کند. از آنجاکه در این روایت، بسیاری از حوادث شگفت پس از شهادت آن حضرت بیان شده است. این روایت را شیخ صدوق بـا سـندش از جبله مکیه و او از میثم تمار چنین نقل کرده است: به خدا قسم این امت، فرزند پیامبرش را در دهم محرم خواهد کشت و دشمنان خدا آن روز را روزی مبارک خواهند شمرد. این حادثه، قطعاً رخ خواهد داد و علم الهی به آن تعلق گرفته است و م