توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل أحبار (لغات‌قرآن) ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل أحبار (لغات‌قرآن) ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل أحبار (لغات‌قرآن) ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

أَحْبار (لغات‌قرآن)

منبع: پاورپوینت کامل أحبار (لغات‌قرآن) ۲۷ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: حبر (مفردات‌قرآن)، احبار.

اَحْبار: (الاَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا)

[۱] مائده/سوره۵، آیه۴۴.

«اَحْبار» جمع‌ «حبر» (بر وزن فکر و همچنین بر وزن ابر) به معنای اثر نیک است و سپس بر دانشمندانی که در جامعه اثر نیک دارند اطلاق شده است؛

[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۲۱۵.

و اگر به‌ «مرکّب» نیز «حبر» گفته می‌شود، به خاطر آثار نیک آن است. به معنای دانشمند و عالم و «رُهبان» جمع‌ «راهب» نیز آمده است و همچنین به افرادی گفته می‌شود که به عنوان ترک دنیا در دیرها سکونت اختیار کرده و به عبادت می‌پرداختند. و اطلاق آن بر علماء به خاطر آثاری است که از آنها در میان اجتماعات بشری باقی می‌ماند.

[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۴۹۵.

[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۴۲۷.

[۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۱۲۶.

فهرست مندرجات

۱ – ترجمه و تفسیر آیات
۱.۱ – آیه ۴۴ سوره مائده
۱.۲ – آیه ۳۱ سوره توبه
۱.۳ – آیه ۷۰ سوره زخرف
۲ – پانویس
۳ – منبع

۱ – ترجمه و تفسیر آیات

ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با أَحْبار:

۱.۱ – آیه ۴۴ سوره مائده

(إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاهَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ یَحْکُمُ بِهَا النَّبِیُّونَ الَّذِینَ أَسْلَمُواْ لِلَّذِینَ هَادُواْ وَالرَّبَّانِیُّونَ وَالأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُواْ مِن کِتَابِ اللّهِ وَکَانُواْ عَلَیْهِ شُهَدَاء فَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآیَاتِی ثَمَنًا قَلِیلًا وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ)

[۶] مائده/سوره۵، آیه۴۴.

(ما تورات را نازل کردیم در حالى که در آن، هدایت و نورى بود؛ و پیامبران بنی اسرائیل، که در برابر فرمان خدا تسلیم بودند، طبق آن براى یهود حکم مى‌کردند؛ و همچنین علما و دانشمندان الهى بر اساس کتاب خداوند که به آنها سپرده شده و بر آن گواه بودند، داورى مى‌نمودند. بنابراین، به خاطر داوری بر طبق آیات الهى، از مردم نترسید، و از نافرمانى من بترسید؛ و آیات مرا به بهاى ناچیزى نفروشید و آنها که به آنچه خدا نازل کرده حکم نمى‌کنند، کافرند).

[۷] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۵.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: در این جمله اگر نبیین را به اسلام -که همان تسلیم شدن در برابر خدای تعالی است و تسلیم شدن هم از نظر قرآن عبارت است از همان دین- توصیف کرد براى این بود که اشاره کرده باشد به اینکه دین در همه ادوار بشرى یکى است و آن عبارت است از اسلام و تسلیم شدن براى خدا و استنکاف نکردن از عبادت او و اینکه احدى از مؤمنین به خدا -به اینکه تسلیم خدا است و به اصطلاح مسلمان به معناى عام است- نمى‌تواند از قبول حکمى از احکام خدا و شریعتى از شرایع او را نپذیرد و از پذیرفتن آن استکبار کند.
(وَ الرَّبَّانِیُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ کِتابِ اللَّهِ وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداءَ) یعنى: ما تورات را نازل کردیم که در آن هدایت و نورى است که انبیا که تسلیم خدا بودند براى یهودیان به آن هدایت و نور حکم مى‌کردند و نیز ربانیان و یا علمایى که از هر چیزى بریدند و در علم و عمل فقط به خدا پیوستند و یا کسانى که تربیت بشر به ایشان و علم ایشان محول شده -البته این معناى دوم بنا بر این است که کلمه ربانیان از رب و یا تربیت مشتق شده باشد- و همچنین احبار یعنى خبرگان از علماى یهود به آن هدایت و نور، حکم مى‌کردند چون خداى تعالى از آنان خواسته بود بدانچه او دستور مى‌دهد و از آنان خواسته حکم کنند و آن این بود که از کتاب خدا احکامش را نگهبان باشند و به همین جهت که نگهبانان احکام خدا و حاملین آنند شاهدان بر کتاب خدا شدند تا در نتیجه تغییر و تحریفى در کتاب خدا رخ ندهد؛ چون به فرض که دشمنان در تورات نوشته شده، قلمى ببرند و تحریفى بکنند، تورات تحریف نمى‌شود چون در سینه این احبار و علماى ربانى محفوظ است، بنا بر این جمله: (وَ کانُوا عَلَیْهِ شُهَداءَ) به منزله نتیجه است براى جمله: (بِمَا اسْتُحْفِظُوا) و معناى مجموع دو جمله این است که علماى ربانى و احبار و خبرگان یهود مامور شده بودند به حفظ تورات تا در نتیجه حافظ