توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی ۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی ۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی ۱۲ اسلاید در PowerPoint :

یحیی بن معاذ رازی

منبع: یحیی بن معاذ رازی

مقالات مرتبط: یحیی بن معاذ رازی (مقاله‌دوم).

یحیی بن معاذ رازی (م ۲۵۸ق)، از محدثان و راویان اهل سنت قرن سوم هجری قمری بود.
وی را فردی زاهد، عابد، صوفی و واعظ توصیف نموده‌اند.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی یحیی رازی
۲ – شخصیت
۳ – وفات
۴ – آثار
۵ – پانویس
۶ – منبع

۱ – معرفی یحیی رازی

پاورپوینت کامل ابوزکریا یحیی بن معاذ بن جعفر رازی ۱۲ اسلاید در PowerPoint، از اهالی ری بود.

[۱] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۱۷۲.

ایامی را در بلخ سپری کرد و سپس روانه نیشابور شد و باقی عمرش را در آن شهر گذراند. او از اسحاق بن سلیمان رازی، مکی بن ابراهیم بَلخی و علی بن محمد طَنَافِسِی حدیث آموخت.

[۲] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۴، ص۲۱۲.

راویانی چون ابوعثمان زاهد، ابوالعباس ماسَرْجِسی و یحیی بن زکریا مَقَابِرِی از وی حدیث نقل کرده‌اند.

[۳] ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۲، ص۱۴۸.

۲ – شخصیت

رازی را شخصیتی زاهد، عابد،

[۴] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۲۹.

صوفی و واعظ توصیف نموده‌اند.

[۵] سلمی، محمد بن حسین، طبقات الصوفیه، ص۹۸.

گفته‌اند که در بلخ وقتی با فردی علوی دیدار کرد، در پاسخ سؤال آن فرد راجع به اهل بیت (علیهم‌السّلام) گفت: چه بگویم درباره خلقتی که با آب وحی پدید آمده و با آب رسالت استوار گشته است، آیا غیر از رایحه عطر هدایت و تقوا از آن دو، چیز دیگری به مشام می‌رسد.

[۶] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفی