توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابراهیم بن طهمان هروی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابراهیم بن طهمان هروی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابراهیم بن طهمان هروی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ابراهیم بن طهمان هروی ۵۱ اسلاید در PowerPoint

اِبْن طهمان، ابوسعید ابراهیم بن طهمان بن شعبه (شعیب) خراسانی هروی، فقیه ، مفسّر، متکلّم و محدّث (د ۱۶۳ق/۷۸۰م) می باشد.

فهرست مندرجات

۱ – تاریخ تولد
۲ – تحصیل
۳ – اساتید
۴ – سفرهای علمی
۵ – تاریخ درگذشت
۶ – عقاید کلامی
۷ – مذهب فقهی
۸ – جایگاه رجالی
۹ – آثار
۱۰ – فهرست‌منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

۱ – تاریخ تولد

از تاریخ تولد وی آگاهی دقیقی در دست نیست. اگر چه با توجه به تاریخ تولد ابوحنیفه (۸۰ق/۶۹۹م) که از ابن طهمان بزرگ تر بود،

[۱] خزرجی صفی الدین احمد، خلاصه تذهیب التهذیب الکمال، ج۱، ص۴۷، به کوشش محمود عبدالوهاب فاید، قاهره، مکتبه القاهره.

و تولد ابن مقسم (۱۱۰ق/۷۲۸م) که از ابن طهمان کوچک تر بود،

[۲] ابن حجر عسقلانی احمد، تذهیب التهذیب، ج۱، ص۲۷۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۷ق/۱۹۰۹م.

به ویژه اشاره نعیم بن حماد که گفته است وی بیش از ۶۰ سال از ابن طهمان حدیث شنیده است، و نیز با توجه به زمان درگذشت ابن طهمان، می توان حدس زد که او پس از ۸۰ق/۶۹۹م متولد شده است.

۲ – تحصیل

در هر حال ابن طهمان از خاندانی معروف از اهل باشان هرات برخاست

[۳] سمعانی عبدالکریم، الانساب، ج۲، ص۳۷، به کوشش سید شرف الدین احمد، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸ق/ ۱۹۷۸م.

و در طلب دانش به مرو ، نیشابور ، عراق و حجاز سفر کرد.

[۴] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰۵-۱۰۷، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

[۵] خزرجی صفی الدین احمد، خلاصه تذهیب التهذیب الکمال، ج۱، ص۴۷، به کوشش محمود عبدالوهاب فاید، قاهره، مکتبه القاهره.

۳ – اساتید

وی در این سفرها از برخی از تابعین چون عبدالله بن دینار، عبدالعزیز بن رفیع، ابوزبیر محمد بن مسلم مکی، موسی بن عقبه،

[۶] ابوداوود سلیمان، سنن، ج۴، ص۱۲۶، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، استانبول، المکتبه الاسلامیه.

[۷] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰۵، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

حجاج بن حجاج

[۸] طبری محمد، تاریخ، ج۲، ص۳۱۶، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، ۱۹۶۰- ۱۹۶۸م.

و عمروبن دینار و نیز از گروه زیادی از طبقه بعد یعنی تابعین حدیث شنید. چنانکه برخی از احادیثی که ابن طهمان روایت کرده، به ۲ یا ۳ واسطه متصلاً یا مرسلاً به پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) می رسد.

[۹] مزی جمال الدین یوسف، تهذیب الکمال، ج۲، ص۱۰۹، به کوشش بشار عواد معروف، مدینه، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.

[۱۰] ذهبی شمس الدین محمد، سیر اعلام النبلاء، ج۷، ص۳۷۸-۳۷۹، به کوشش شعیب ارنؤوط و علی ابوزید، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۱۱] ابن کثیر، البدایه، ج۱، ص۱۲.

[۱۲] ابن کثیر، البدایه، ج۶، ص۱۳۴.

[۱۳] ابن ابی الوفاء عبدالقادر، الجواهر المضیئه، ج۱، ص۳۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۲ق/۱۹۱۴م.

۴ – سفرهای علمی

ابن طهمان هنگام درگذشت ابوحنیفه (۱۵۰ق/۷۶۷م) در بغداد بود

[۱۴] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۴۲۳، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

و محتملاً این اقامت، پس از نخستین سفر وی به مکه و مدینه بوده است، زیرا گفته‌اند که وی نخست در کوفه ابوحنیفه را ملاقات کرد و احادیث مالک بن انس را بر او عرضه داشت و به دنبال او به بغداد رفت و تا درگذشت او همان‌جا ماند.

[۱۵] مالک محمد طاهر، مقدمه مشیخه ابن طهمان، ج۱، ص۱۹، دمشق، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م.

[۱۶] مالک محمد طاهر، مقدمه مشیخه ابن طهمان، ج۱، ص۲۰، دمشق، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م.

[۱۷] مالک محمد طاهر، مقدمه مشیخه ابن طهمان، دمشق، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م.

[۱۸] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰۷- ۱۰۸، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

از اینجا می‌توان دریافت که ابن طهمان قبل از ملاقات ابوحنیفه در کوفه، در حجاز بوده است.
به هر حال ابن طهمان از عراق به خراسان بازگشت و در باشان رحل اقامت افکند، اما مدتی بعد دوباره قصد حج کرد و چون به نیشابور رسید، ارشاد مردم را که به عقاید جهمیه گرویده بودند، به ادمه سفر ترجیح داد و مدتی ماند و عقاید ارجاء را تبلیغ کرد،

[۱۹] تمیمی تقی الدین، الطبقات السنیه فی تراجم الحنفیه، ج۱، ص۱۹۹، به کوشش عبدالفتاح محمد الحلو، قاهره، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.

از آن‌جا رهسپار بغداد شد و در این شهر مدتی به املاء حدیث پرداخت و گویا از خلیفه مهدی (خلافت: ۱۵۸-۱۶۹ق/۷۷۵- ۷۸۵م) در آغاز خلافتش مقرری دریافت می‌کرده است.

[۲۰] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۱۰، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

با این همه اقامت وی در عراق به درازا نکشید و رهسپار حجاز شد، زیرا در ۱۶۰ق/۷۷۷م علی بن حسین بن واقد در مکه از قول ابن طهمان حدیث نوشته است.

[۲۱] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰۷، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

۵ – تاریخ درگذشت

در برخی منابع به نقل گروهی از محدثان تاریخ درگذشت وی، ۱۵۸ق/۷۷۵م ذکر شده است،

[۲۲] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۱۱، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

[۲۳] مزی جمال الدین یوسف، تهذیب الکمال، ج۲، ص۱۱۵، به کوشش بشار عواد معروف، مدینه، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.

اما خطیب بغدادی

[۲۴] خطیب بغدادی احمد، تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰۷، قاهره، ۱۳۴۹ق/۱۹۳۰م.

سال ۱۶۳ق را درست دانسته است.

۶ – عقاید کلامی

ابن طهمان در روزگاری می‌زیست که جدال های کلامی در ابوابی چون اصول اعتقادات و افعال خداوند و کفر و ایمان ، میان فرقی چون مرجئه و جهمیه و خوارج سخت گرم بود.
او خود به ارجاء گروید و برخلاف خوارج، ارتکاب گناه‌ به‌طور مطلق را موجب کفر و خروج از دین نمی‌دانست، بلکه برای مرتکبان گناهان کبیره نیز امید عفو و غفران از سوی پروردگار داشت.

[۲۵] مزی جمال الدین یوسف، تهذیب الکمال، ج۲، ص۱۱۱، به کوشش بشار عواد معروف، مدینه، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.

[۲۶] تمیمی تقی الدین، الطبقات السنیه فی تراجم الحنفیه، ج۱، ص۱۹۹، به کوشش عبدالفتاح محمد الحلو، قاهره، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.

وی همچنین بر جهمیه می‌تاخت

[۲۷] ذهبی شمس الدین محمد، تذکره الحفاظ، ج۱، ص۲۱۳، به کوشش عبدالرحمان بن یحیی معلمی، بیروت، ۱۳۷۴ق/۱۹۵۵م.

[۲۸] ابن حجر عسقلانی احمد، تذهیب التهذیب، ج۱، ص۱۳۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۷ق/۱۹۰۹م.

و حتی آن‌ها را مانند قدریه کافر می‌شمرد

[۲۹] ذهبی شمس الدین محمد، سیر اعلام النبلاء، ج۷، ص۳۸۱، به کوشش شعیب ارنؤوط و علی ابوزید، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

و چنان‌که گفتیم برای ارشاد مردم نیشابور که به جهمیه گرویده بودند، فسخ عزیمت حج کرد.
کتاب سنن وی نیز حاوی اخباری است که عقاید جهمیه را باطل می‌کند.

[۳۰] مالک محمد طاهر، مقدمه مشیخه ابن طهمان، ج۱، ص۴۴- ۴۵، دمشق، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م.

با این همه گفته‌اند که در اواخر عمر از عقیده ارجاء عدول کرد.

[۳۱] ابن حجر عسقلانی احمد، تذهیب التهذیب، ج۱، ص۱۳۱، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۷ق/۱۹۰۹م.

[۳۲] خزرجی صفی الدین احمد، خلاصه تذهیب التهذیب الکمال، ج۱، ص۲۴۷، به کوشش محمود عبدالوهاب فاید، قاهره، مکتبه القاهره.

[۳۳] داوودی محمد، طبقات المفسرین، ج۱، ص۱۱، به کوشش علی محمد عمر، قاهره، ۱۳۹۲ق/۱۹۷۲م.

۷ – مذهب فقهی

هیچ یک از منابع به صراحت و قطعیت درباره مذهب وی در فقه سخن نگفته‌اند و اصولاً در روزگار او این مذاهب یا هنوز پدید نیامده بود یا زعمای آن‌ها هم طراز و هم عصر او بوده‌اند و ابن طهمان گرایش فقهی به آن‌ها نداشته است. اگر چه برخی نام او را در شمار حنفیان

[۳۴] عبّادی محمد، طبقات الفقهاء الشّافعیه، ج۱، ص۴، به کوشش گوستا ویتستام، لیدن، ۱۹۶۴م.

[۳۵] تمیمی تقی الدین، الطبقات السنیه فی تراجم الحنفیه، ج۱، ص۱۹۹، به کوشش عبدالفتاح محمد الحلو، قاهره، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.

ذکر کرده اند، اما ابن طهمان فقط در اعتقاد به ارجاء به روش ابوحنیفه بوده است.
ابن حنبل در روزگار ابن طهمان هنوز متولد نشده بود، ولی به روایت سمعانی

[۳۶] سمعانی عبدالکریم، الانساب، ج۲، ص۳۸، به کوشش سید شرف الدین احمد، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸ق/ ۱۹۷۸م.

و صفدی

[۳۷] صفدی خلیل، الوافی بالوفیات، ج۶، ص۲۳، به کوشش س ددرینگ، بیروت، ۱۳۹۳ق/۱۹۷۲م.

وی به ابن طهمان اعتقاد بسیار داشت.
درباره مالک بن انس اگر چه ابن طهمان در مدینه در محضر او بود و از او حدیث شنید، اما د