توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اُمّت (لغات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اُمّت (لغات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اُمّت (لغات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

أُمَّت (لغات‌قرآن)

منبع: پاورپوینت کامل اُمّت (لغات‌قرآن) ۳۴ اسلاید در PowerPoint

مقالات مرتبط: امّت (مفردات‌قرآن)، امّت (مفردات‌نهج‌البلاغه)، امّت.

أُمَّت: (کَانَ النَّاسُ اُمَّهً واحِدَه)

[۱] بقره/سوره۲، آیه۲۱۳.

[۲] آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۴.

[۳] هود/سوره۱۱، آیه۸.

[۴] نحل/سوره۱۶، آیه۳۶.

[۵] انبیاء/سوره۲۱، آیه۹۲.

«اُمَّت»

[۶] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۸۶.

[۷] طریحی، فخر الدین، تفسیر مجمع البحرین، ت حسینی، ج۶، ص۱۲.

از مادّه‌ «اُمّ» به معنای هر جماعتی است که نوعی رابطه و وحدت در میان آنها باشد؛ خواه وحدت دینی یا از نظر زمان و مکان، و یا هدف و مرام، و در اصل از مادّه‌ «امّ» به معنای هر چیزی است که اشیاء دیگری به آن ضمیمه گردد؛ به معنای مادر نیز آمده، بنابراین به اشخاص متفرق و پراکنده‌ «امّت» گفته نمی‌شود. این کلمه به معنای‌ «وقت و زمان» نیز آمده؛ چرا که اجزای زمان به هم پیوسته‌اند، و یا به خاطر این که هر جماعت و گروهی در عصر و زمانی زندگی می‌کنند، و از بررسی موارد استعمال آن، در قرآن که به ۶۴ مورد بالغ می‌شود این واقعیت تایید می‌گردد. خواه‌این وحدت، اختیاری بوده باشد و یا بدون اختیار. بعضی از مفسران، «امّت واحده» را در اینجا به معنای‌ «دین واحد» گرفته‌اند، ولی این تفسیر با ریشه لغوی‌ «امّت»، سازگار نیست. بعضی دیگر نیز گفته‌اند که منظور از «امّت» در سوره‌ «انبیاء»، همه انسان‌ها در تمام قرون و اعصارند؛ یعنی‌ای انسان‌ها همه شما یک امّتید، پروردگار شما یکی است و مقصد نهایی همه شما یک مقصد است.

[۸] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۱۶.

[۹] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۵۳.

[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۴۷.

[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۱، ص۲۴۷.

[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۴۲.

فهرست مندرجات

۱ – ترجمه و تفسیر أُمَّت
۱.۱ – آیه ۲۱۳ سوره بقره
۱.۲ – آیه ۱۰۴ سوره آل عمران
۱.۳ – آیه ۸ سوره هود
۱.۴ – آیه ۳۶ سوره نحل
۱.۵ – آیه ۹۲ سوره انبیاء
۲ – پانویس
۳ – منبع

۱ – ترجمه و تفسیر أُمَّت

۱.۱ – آیه ۲۱۳ سوره بقره

(کَانَ النَّاسُ أُمَّهً وَاحِدَهً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِیِّینَ مُبَشِّرِینَ وَ مُنذِرِینَ وَ أَنزَلَ مَعَهُمُ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ لِیَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ فِیمَا اخْتَلَفُواْ فِیهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلاَّ الَّذِینَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ فَهَدَى اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللّهُ یَهْدِی مَن یَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ)

[۱۳] بقره/سوره۲، آیه۲۱۳.

(مردم در آغاز امت واحدى بودند؛ بتدریج جوامع و طبقات پدید آمد و اختلافاتى پیدا شد؛ در این حال خداوند، پیامبران را برانگیخت؛ تا مردم را بشارت و بیم دهند و کتاب آسمانی را، که به سوى حق دعوت مى‌کرد، با آنها نازل نمود؛ تا در میان مردم، درباره آنچه اختلاف داشتند، داورى کند. تنها (گروهى‌از) کسانى که کتاب را دریافت داشته بودند، پس از آنکه نشانه‌هاى روشن به آنها رسیده بود، به سبب انحراف از حق و ستمگرى، در آن اختلاف کردند. ولى خداوند، کسانى را که ایمان آورده بودند، بر حقیقت آنچه مورد اختلاف بود، به فرمان خودش، هدایت نمود؛ و خدا، هر کس را بخواهد، به راه راست هدایت مى‌کند.)

[۱۴] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳.

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: این آیه سبب تشریع اصل دین را بیان مى‌کند، که چرا اصلا دینى تشریع شده، و مردم‌ مکلف به پیروى آن دین شوند؟ و در نتیجه بینشان اختلاف بیفتد، یک دسته به دین خدا بگروند، دسته‌اى دیگر کافر شوند، و این معنا را اینطور بیان کرده: که انسان- این موجودى که به حسب فطرتش اجتماعى و تعاونى است- در اولین اجتماعى که تشکیل داد یک امت بود، آن گاه همان فطرتش وادارش کرد تا براى اختصاص دادن منافع به خود با یکدیگر اختلاف کنند، از اینجا احتیاج به وضع قوانین که اختلافات پدید آمده را برطرف سازد پیدا شد، و این قوانین لباس دین به خود گرفت، و مستلزم بشارت و انذار و ثواب و عقاب گردید، و براى اصلاح و تکمیلش لازم شد عباداتى در آن تشریع شود، تا مردم از آن راه تهذیب گردند، و به منظور این کار پیامبرانى مبعوث شدند، و رفته رفته آن اختلافها در دین راه یافت، بر سر معارف دین و مبدأ و معادش اختلاف کردند، و در نتیجه به وحدت دینى هم خلل وارد شد، شعبه‌ها و حزبها پیدا شد، و به تبع اختلاف در دین اختلاف‌هایى دیگر نیز در گرفت، و این اختلاف‌ها بعد از تشریع دین به جز دشمنى از خود مردم دین‌دار هیچ علت دیگرى نداشت، چون دین براى حل اختلاف آمده بود، ولى یک عده از در ظلم و طغیان خود دین را هم با اینکه اصول و معارفش روشن بود و حجت را بر آنان تمام کرده بود مایه اختلاف کردند.

[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۱۶۸.

[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۱۱۱.

(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:

[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۲۸۰.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۴۳.

)

۱.۲ – آیه ۱۰۴ سوره آل عمران

(وَ لْتَکُن مِّ