پاورپوینت کامل یورش فرهنگی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یورش فرهنگی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یورش فرهنگی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یورش فرهنگی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

تهاجم فرهنگی تحمیل ارزش‌ها و فرهنگ جامعه‌ای بر جامعه دیگر و تغییر باورهای آنان برای سلطه بر آن‌ها است. آثار این پدیده در دراز‌مدت گسترده‌تر و عمیق‌تر از آثار نبردهای نظامی توصیف شده است. کنار گذاشتن اسلام، تبدیل سبک زندگی خانواده‌ها به سبک زندگی غربی و تغییر شکل حکومت در جمهوری اسلامی ایران از اهداف هجوم فرهنگی بر جامعه ایرانی دانسته شده است. آیت‌الله خامنه‌ای اولین هشدارهای خود در دوران رهبری را به تهاجم فرهنگی اختصاص داد و تا ۲۵ سال به تبیین اقدامات هجوم فرهنگی دشمنان در مواضع مختلف پرداخت.

از دیدگاه پژوهشگران شیوه‌های تهاجم فرهنگی شبهه‌افکنی و ایجاد تردید در مبانی اعتقادی و دینی، تربیت افراد وابسته و دلبسته به غرب در عرصه علم، فرهنگ و هنر، تضعیف خود‌باوری و ترویج شهوت‌رانی در بین نسل جوان است. به باور عبد‌الله شهبازی، تاریخ‌پژوه، تهاجم فرهنگی به ایران در سده نوزده میلادی و در زمان حکومت استعماری ریچارد ولزلی انگلیسی(۱۷۹۸-۱۸۰۵م) بر هند آغاز شده است. تقلید از سبک زندگی غربی و مقابله با اسلام توسط روشن‌فکران در عصر قاجار، کشف حجاب در دوران رضا‌خان پهلوی، تصویب لایحه کاپیتولاسیون در مجلس ملّی ایران در عهد محمد‌رضا پهلوی، انتشار کتاب آیات شیطانی و ترویج فرقه‌هایی چون بابیّت و وهابیت از نمونه‌های هجوم فرهنگی گزارش شده است.

تهاجم فرهنگی غرب پیامدهایی نظیر دین‌گریزی، شیوع عرفان‌های کاذب، فساد و بی‌بند‌و‌باری و افزایش آمار فروپاشی خانواده‌ها را همراه دارد. پژوهشگران تقویت باورهای دینی و بینش سیاسی مردم، امر به معروف و نهی از منکر و حرکت به سوی عدالت اقتصادی و رسیدگی به محرومان را از راهکارهای مقابله با تهاجم فرهنگی دانسته‌اند.
کتاب تهاجم فرهنگی از آثار محمدتقی مصباح یزدی، فیلسوف شیعی و جریان‌شناسی ضد‌فرهنگ‌ها به قلم عبد‌الحسین خسرو‌پناه در موضوع تهاجم فرهنگی چاپ و منتشر شده است.

اهمیت

تهاجم فرهنگی و تغییر فرهنگ و الگوهای رفتاری جامعه را نوعی سلطه بیگانه بر حکومت، اقتصاد و فرهنگ دانسته‌اند.[۱] محمد‌تقی مصباح یزدی فیلسوف شیعی معتقد است اهمیت تهاجم فرهنگی به مراتب بیش از نبرد نظامی بوده و آثار خوب یا بد آن در دراز‌مدت گسترده‌تر و عمیق‌تر از آثار نبردهای نظامی است.[۲] این حقیقت به دلیل پنهانی و تدریجی‌بودن در گذشته و حال چندان مورد توجه و شناخت مسلمانان واقع نشده است.[۳] آیت‌الله خامنه‌ای اولین هشدارهای خود در دوران رهبری را به تهاجم فرهنگی اختصاص داد و آن را مثل بمب شیمیایی معرفی کرد که نامحسوس و بدون سر‌و‌صدا منفجر می‌شود و آثار ناگهانی و زیانباری در پی دارد.[۴] بر اساس یک گزارش وی ۲۵ سال در موضع‌گیری‌های متعدد به تبیین این نوع از تهاجم دشمنان و اقدامات آنان پرداخت.[۵] بهترین راه نفوذ استعمارگران در کشورها، تهاجم و نفوذ در فرهنگ آنها دانسته شده است.[۶]

اهداف

کنار گذاشتن اسلام، تغییر شکل حکومت در جمهوری اسلامی ایران و تبدیل سبک زندگی خانواده‌ها به سبک زندگی غربی از اهداف هجوم فرهنگی دانسته شده است.[۷] به باور محمد‌تقی مصباح یزدی نیز تهاجم فرهنگی به هدف تغییر در باورها، ارزش‌ها و رفتارهای جامعه تحت هجوم انجام می‌پذیرد.[۸] امام خمینی هدف از هجوم فرهنگی را تربیت مردمی مادّی‌گرا و مصرفی به جای تربیت انسان‌های متعهّد دانسته است.[۹]

مفهوم شناسی

آیت‌الله خامنه‌ای هجوم یک مجموعه سیاسی یا اقتصادی به بنیان‌های فرهنگی کشور تحت تهاجم برای مقاصد سیاسی خود و اسیر کردن یک ملت را تهاجم فرهنگی می‌داند. وی جایگزینی اجباری امور بد فرهنگ بیگانه با فرهنگ و باورهای ملّی را علامت تهاجم فرهنگی معرفی می‌کند.[۱۰] در دهه ۱۳۷۰ش و اولین سالها پس از جنگ ایران و عراق، تعبیر او از تهاجم فرهنگی به عناوینی چون شبیخون فرهنگی، ناتوی فرهنگی، جنگ نرم، یورش و توطئه فرهنگی تبدیل شده است.[۱۱] به گفته محمدتقی مصباح یزدی تهاجم فرهنگی تلاش جامعه‌ای برای تحمیل فرهنگ خود بر جامعه دیگر یا دستِ‌کم ایجاد نوعی دگرگونی در فرهنگ آن می‌باشد.[۱۲]

تفاوت با تبادل فرهنگی

تبادل فرهنگی متفاوت از تهاجم فرهنگی و به معنای آموختن و پذیرش اختیاری مسائل فرهنگ مانند اخلاق، علم، زبان و معارف از ملت‌های دیگر تبیین شده است.[۱۳] هدف از تبادل فرهنگی، باروری و تکامل فرهنگ ملی کشورها دانسته شده که ملت‌ها در سایه آن فضیلت‌هایی چون نظم، وجدان کاری، احترام و ادب، سخت‌کوشی و شجاعت را از یکدیگر می‌آموزند.[۱۴]

شیوه‌ها و نمونه‌ها

مهاجمان فرهنگی برای رسیدن به اهداف خود شیوه‌های گوناگونی را برگزیده‌اند. محمد‌تقی مصباح یزدی روش تهاجم دشمنان به فرهنگ اسلام را شبهه‌افکنی و ایجاد تردید در مبانی اعتقادی و دینی می‌داند.[۱۵] اولویت دادن به رفاه‌طلبی و لذّت دنیوی، رواج فرهنگ مصرف‌گرایی، تضعیف خود‌باوری نسل جوان، سست کردن نهاد خانواده و تهیه اسناد بین‌المللی همچون