پاورپوینت کامل قاعده درأ ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قاعده درأ ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قاعده درأ ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قاعده درأ ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

قاعده دَرْء قاعده‌ای فقهی است که براساس آن به توقف اجرای حدود در صورت وجود شبهه حکم می‌شود. مطابق این قاعده در مواردی که وقوع جرم یا انتساب آن به متهم یا استحقاق مجازات وی به جهتی مشکوک باشد، جرم و مجازات منتفی خواهد شد. این قاعده از جمله قواعد مهم فقه جزایی اسلام شمرده می‌شود که در باب حدود و تعزیرات مورد استناد قرار می‌گیرد. قاعده درء که به‌عنوان یکی از اسباب سقوط مجازات شناخته می‌شود، از جمله موارد کیفرزدایی در سیاستِ جنایی اسلام به‌شمار می‌رود که در قانون مجازات اسلامی نیز بدان تصریح شده است.

قاعده درء را مستند به حدیث نبوی «إدْرَؤُا الحُدودَ بالشُّبُهات؛ حدود را با شبهات دفع کنید.» دانسته‌اند. این حدیث به شکل‌های گوناگون در منابع حدیثی اهل‌سنت و امامیه نقل شده است. برخی فقیهان این روایات را حدیث متواتر یا واجد شهرت روایی دانسته‌اند. استناد گسترده فقیهان به این قاعده و شهرت عملی آن، بنای فقیهان بر تخفیف در حدود و احتیاط در دماء، از دیگر مؤیدات این قاعده شمرده می‌شود. جلوگیری از ریختن خون بی‌گناه و عدم تعرض به حرمت و آبروی انسان از مواردی است که زمینه قاعده درء شناخته می‌شود.

قاعده درء را در شبهات موضوعیه و شبهات حکمیه جاری دانسته‌اند. قلمرو قاعده درء در حدود را اعم از حدود اصطلاحی بیان کرده‌اند که شامل تعزیرات نیز می‌شود. تحقق قاعده درء منوط به وجود شبهه دانسته شده است. مقصود از شبهه در این قاعده، شک در حلّیت و حرمت یا ظن به اباحه و همچنین قطع به حلیت است. به موجب قاعده درء با وجود تردید در حرمت عمل یا وقوع یا انتساب آن به متهم یا تردید در علم متهم به حرمت عمل یا ماهیت موضوع یا اختیار وی در ارتکاب عمل، اجرای مجازات متوقف می‌گردد. گفته شده اگر شبهه‌ای بر قاضی عارض شود نمی‌تواند حکم به اجرای حد بدهد.

تعریف و جایگاه

قاعده دَرْء از قواعد فقهی که تعبیر کامل آن «تُدْرَءُ الحُدودُ بالشُّبُهات» یا «الحدودُ تُدرَءُ بالشُّبُهات» است.[۱] دَرء در لغت به‌معنای دور کردن و دفع‌کردن آمده است.[۲] معنای این قاعده این است که حدود (کیفرها) با وجود شبهه‌ها منتفی است و جاری نمی‌گردد.[۳] با این توضیح که در مواردی که وقوع جرم یا انتساب آن به متهم یا استحقاق مجازات وی به جهتی مشکوک باشد، جرم و مجازات منتفی خواهد شد.[۴] بر مبنای این قاعده، حدود تنها در صورت قطعیت جرم اجرا می‌شود و در صورت بروز شبهات، اجرای حد متوقف می‌گردد.[۵]

قاعده درء از جمله قواعد مهم فقه جزایی اسلام است که در باب حدود مورد استناد قرار می‌گیرد[۶] و از این حیث جایگاهی اساسی در حقوق جزای اسلامی دارد.[۷] قاعده درء منطبق بر اصول حقوقی و قواعد فقهی‌ای مانند: تفسیر قانون مبهم به نفع متهم،[۸] اصل برائت، اصل اباحه، قاعده فقهی احتیاط در دماء دانسته شده است.[۹] این قاعده در جرم‌انگاری، تعیین مجازات و کلیه موضوعات مرتبط با بزهکاری و مسئولیت کیفری جریان داشته و از بنیان‌های اصلی حقوق کیفری اسلامی است.[۱۰] قاعده درء در حدود، قصاص و تعزیرات از انجام اجتهادات زیان‌بار و تأویل‌های نامساعد علیه متهم جلوگیری می‌کند.[۱۱] گفته شده این قاعده با وجود توفیقی که در دفاع از متهمان و رهایی آنان از تفسیرهای نامساعد دارد از جهت تزلزلی که در حتمیت اجرای نصوص و اِعمال مجازات ایجاد می‌کند قابل انتقاد است.[۱۲]

قاعده درء به عنوان یکی از اسباب سقوط مجازات شناخته می‌شود[۱۳] و به عنوان یکی از موارد بارز کیفرزدایی در سیاست جنایی اسلام به‌شمار می‌رود.[۱۴] در دو ماده ۱۲۰ و ۱۲۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ش به صراحت از این قاعده سخن گفته شده است.[۱۵] مطابق ماده ۱۲۰ قانون مجازات اسلامی هرگاه وقوع جرم یا برخی از شرایط آن یا هریک از شرایط مسؤولیت کیفری مورد شبهه یا تردید قرار گیرد و دلیلی بر نفی آن یافت نشود حسب مورد جرم یا شرط مذکور ثابت نمی‌شود.[۱۶]

تحقق قاعده درء

تحقق قاعده درء منوط به وجود شبهه دانسته شده است.[۱۷] با توجه به فهم عرفی از معنای شبهه که به معنای مشتبه‌شدن واقع با امر موهوم است، مقصود از شبهه در این قاعده، شک در حلّیت و حرمت یا ظن به اباحه و همچنین قطع به حلیت است.[۱۸] بر این اساس، هرگاه شخصی با شک در حلّیت یا ظن به اباحه یا اعتقاد به حلال‌بودن فعلی، آن را مرتکب شود، مجازات مقرّر درباره او اجرا نمی‌شود.[۱۹] برخی از علل و اسباب اجرایی قاعده درء که با شرائطی ساقط‌کننده حد و مجازات است عبارتند از: شبهه‌های ناشی از جهل، اجبار، اکراه، اضطرار، مستی، خواب و بیهوشی، فراموشی، شبهه‌های ناشی از تحریک و تلبیس دیگران، ادعای مرتکب، گواهی و اظهارات غیر، درک نادرست از متون قانونی و حقوقی و اقرار ضمنی.[۲۰]

به موجب قاعده درء با وجود تردید در حرمت عمل یا وقوع یا انتساب آن به متهم یا تردید در علم متهم ب