پاورپوینت کامل طلب بخشش معصومین ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طلب بخشش معصومین ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طلب بخشش معصومین ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طلب بخشش معصومین ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

اثبات خدا • توحید ذاتی • توحید صفاتی • توحید افعالی • توحید عبادی • صفات ذات و صفات فعل

فروع

توسل • شفاعت • تبرک • استغاثه

عدل الهی

حُسن و قُبح • بداء • امر بین الامرین

نبوت

عصمت پیامبران • خاتمیت • پیامبر اسلام • معجزه • اصالت قرآن

امامتباورها

عصمت امامان • ولایت تکوینی • علم غیب • خلیفه‌الله • غیبت • مهدویت • انتظار فرج • ظهور • رجعت • امامت تنصیصی

امامان

امام علی • امام حسن • امام حسین • امام سجاد • امام باقر • امام صادق • امام کاظم • امام رضا • امام جواد • امام هادی • امام عسکری • امام مهدی

معاد

برزخ • معاد جسمانی • حشر • صراط • تطایر کتب • میزان

مسائل برجسته

اهل‌بیت • چهارده معصوم • کرامت • تقیه • مرجعیت • ولایت فقیه • ایمان مرتکب کبیره

استغفار معصومان به‌معنای طلبِ بخششِ از خداوند است که از سوی افرادِ پیراسته از گناه صورت می‌گیرد. به باور امامیه، انبیا و امامان، به‌دلیل معصوم بودن هیچ گناهی مرتکب نمی‌شوند تا برای رفع آن استغفار کنند. به همین جهت، علمای امامیه نشان داده‌اند که استغفار لزوماً برای بخشش گناهان نیست و می‌تواند عوامل دیگری نیز داشته باشد. برخی از این عوامل مورد نقد قرار گرفته است.

به گفته علمای امامیه، معصومان به‌دلیل داشتن معرفت عمیق نسبت به حق‌ تعالی، چون خود را در مقابل او ضعیف می‌دیدند و بدون عنایتش خود را در معرض گناه می‌دانستند، استغفار می‌کردند. گناهانی که آن‌ها استغفار می‌کردند نیز گناه اصطلاحی و نافرمانی خدا نبود، بلکه براساس مرتبه بالایی که داشتند، اشتغال به امور عادی و روزمره زندگی را برای خود گناه می‌دانستند. معصومان اگرچه در بالاترین مراتب قرب الهی هستند، اما چون دائم این درجات در حال افزایش بوده، از درجات پایین‌تر خود استغفار می‌کردند. ایشان در سیر مراحل سلوکی خود اموری را به‌عنوان حجاب نورانی دانسته و برای پیشگیری از توجه غافلانه به آن‌ها استغفار می‌کردند؛ افزون‌بر این موارد، استغفار خود عبادتی مستقل است و در روایتی نبوی بهترین عبادت دانسته شده است. عوامل دیگری نیز برای استغفار معصومان همچون طلب بخشش گناهان امت، یاد دادن روش استغفار به گنهکاران و استغفار از گناهان فرضی بیان شده است.

سازگاری یا ناسازگاری عصمت و استغفار

تعابیری در قرآن[یادداشت ۱]، برخی روایات[یادداشت ۲] و ادعیه[یادداشت ۳] وجود دارد که نشان‌دهنده طلب آمرزش پیامبران و امامان از خداوند است.[۱] ظاهر این نقل‌ها با اعتقاد امامیه که انبیا و ائمه دارای عصمت بوده و دچار گناه و حتی به نظر برخی ترک اولی نمی‌شوند، ناسازگاری دارد.[۲]

علمای امامیه در حل این مسئله مطالبی را بیان کرده و بر این باورند که ناسازگاری میان عصمت و استغفار وجود ندارد.[۳] اما اکثریت اهل سنت، امکان صدور گناه را از انبیا می‌پذیرند.[۴] تفتازانی با ذکر مواردی از خطاها و گناهان انبیا آن‌ها را مربوط به قبل از بعثت می‌داند.[۵] به باور قاضی عضد ایجی انجام گناهان صغیره سهوی از سوی انبیا بعد از رسیدن به پیامبری نیز مجاز است؛ او این اعتقاد را مورد اتفاق اشاعره و معتزله می‌داند.[۶] فخر رازی بیان طلب بخشش انبیا توسط خداوند در قرآن را دلیل بر صدور گناه از آنان می‌داند، ولی آن گناهان را مربوط به قبل از بعثت یا گناه صغیره بعد از بعثت می‌داند.[۷] آلوسی مفسر اهل سنت نیز بعد از بیان بخشی از خطبه ۷۸ نهج البلاغه که در آن حضرت علی(ع) از خداوند طلب بخشش برای سخنان بی‌فایده و خواطر قلبی غلط را دارند، این روایت را نشان‌دهنده صدور خطا از ایشان و معصوم نبودن پیشوایان دینی می‌داند.[۸] نویسندگان «اصول مذهب الشیعه»[۹] و «تحفه اثنا عشریه»[۱۰] نیز با استناد به این روایات، عصمت انبیا و امامان را امری غیر قابل پذیرش دانسته‌اند.

چرایی استغفار معصومان

علمای شیعه جهت تبیین سازگاری عصمت و استغفار وجوهی را برای استغفار غیر از بخشش گناهان مطرح می‌کنند:

معرفت عمیق به خدا منشأ استغفار

شکل‌گیری حالت شرمساری و روی آوردن به اظهار نیاز و عجز به درگاه بی‌نیاز حق‌ تعالی، صرفاً به‌دلیل نافرمانی از خداوند نیست. معصومان به‌دلیل معرفت بالایی که به خدا دارند، خود را جدای از هدایت حق گمراه و گناهکار می‌دانند و با استغفار، از عجز و ناتوانی خودشان در صورت عدم هدایت خداوند خبر می‌دهند. آن‌ها وقتی می‌بینند که عملی که انجام داده‌اند در مقایسه با رفعت خداوند و مقام او ناچیز است استغفار می‌کنند.[۱۱]

تناسب گناه با جایگاه افراد

گناهانی که معصومان از آن‌ها توبه می‌کردند، گناه اصطلاحی به‌معنای نافرمانی خداوند نیست. بلکه به‌خاطر اموری عادی است که نافرمانی محسوب نمی‌شود و از ضروریات زندگی انسان است. مسائلی همچون خوردن، آشامیدن و معاشرت با مردم که از روی ضرورت انجام می‌شود اما معصوم به همین میزان کم‌شدن توجه به خدا را برای خود گناه بزرگی دانسته و روی به استغفار می‌آورد.[۱۲]

برای تایید این مطلب به جمله‌ای منسوب به پیامبر(ص) مبنی بر این که «خوبی‌های نیکان، گناهان افراد مقرب است»، استناد می‌شود.[۱۳] همچنین در کتاب مصباح الشریعه[۱۴] روایتی منسوب به امام صادق(ع) مبنی بر تفاوت داشتن جهت توبه انبیا و اولیا با عموم مردم مطرح شده است که آن‌ را تایید کننده این دیدگاه می‌دانند.[۱۵]

سعدی شیرازی حکایتی در گلستان از زبان یک درویش نقل می‌کند که توبه گناه‌کاران از گناه است، ولی استغفار عارفان از عبادت.[۱۶] ملا احمد نراقی نیز در مثنوی طاقدیس سروده است:

از برای اهلِ قربِ بارگاه

هست آن را طاعت و این را گناه[۱۷]

امام خمینی:

«استغفار» فقط منحصر به گناه منافى عصمت نیست، و «مغفرت» و «ذنب» به اصطلاح عرف عام نیست. … از ل