پاورپوینت کامل تجسس در حریم شخصی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تجسس در حریم شخصی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تجسس در حریم شخصی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تجسس در حریم شخصی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

از ویکی شیعه

(تغییرمسیر از تجسس در حریم شخصی)

حریم خصوصی بخشی از زندگی هر فرد که در آن بازخواست و کیفر حقوقی نمی‌شود و دیگران بدون رضایت او حق ورود، کسب اطلاع و مداخله در آن را ندارند. افراد در حریم خصوصی خود استقلال در تصمیم‌گیری دارند. محدوده حریم خصوصی با توجه به نوع فرهنگ و حاکمیت جامعه، محدود یا گسترده خواهد شد.

عبارت حریم خصوصی اصطلاحی جدید است که در متون دینی وارد نشده، اما آموزه‌ها، احکام و قواعدی همچون نهی از تجسس در امور شخصی و اطلاعات دیگران، آبروی مؤمن را مانند خون او دانستن، حرمت غیبت، حرمت اکل مال به باطل، تقبیح سوءظن، منع اشاعه فحشا، ممنوعیت ورود به منازل بدون اجازه و… از جلوه‌های حمایت شریعت اسلامی از حریم خصوصی افراد دانسته شده است.

پژوهشگران مسلمان و شیعه برای به رسمیت شناختن و حمایت از حریم خصوصی به چند مبنا از جمله حمایت از استقلال فردی، کرامت انسان، جلوگیری از ظلم و حفظ آبروی مؤمن، اشاره کرده‌اند. در آموزه‌ها و منابع فقهی شیعه، راهکارهایی برای حمایت و جلوگیری از نقض حریم خصوصی تبیین شده است؛ از جمله تدابیر بازدارنده از نقض حریم خصوصی خود و دیگران مانند منع غیبت، استراق سمع و اشاعه فحشا، حمایت از حریم خصوصی به‌وسیله قواعدی چون قاعده احترام، قاعده لاضرر، قاعده عدم ولایت، و نیز تعیین مجازات برای ناقضان حریم خصوصی.

در راستای تعیین نسبت میان امر به معروف و نهی از منکر با حریم خصوصی، گفته شده است که امر به معروف و نهی از منکر در جنبه‌های شخصی زندگی افراد که ظهور عمومی ندارد، جایز نیست و مشروعیت آن فقط در مواردی است که رفتار و اعتقادات فرد به عرصه عمومی وارد می‌شود. فقیهان تجسس دولت در حوزه حریم خصوصی افراد را تنها در جایی جایز دانسته‌اند که مرتبط با امنیت، مصلحت و حفظ نظام باشد.

جایگاه و اهمیت

امام خمینی:

«هیچ کس حق ندارد به خانه یا مغازه و یا محل کار شخصیِ کسی بدون اذن صاحب آنها وارد شود یا کسی را جلب کند، یا به نام کشف جرم یا ارتکاب گناه، تعقیب و مراقبت نماید…، یا به تلفن یا نوار ضبط صوت دیگری به نام کشف جرم یا کشف مرکز گناه گوش کند، و یا برای کشف گناه و جرم هرچند گناه بزرگ باشد، شنود بگذارد و یا دنبال اسرار مردم باشد، … تمام اینها جرم [و] گناه است… .(بخشی از فرمان هشت ماده‌ای امام خمینی)».[۱]

به باور پژوهشگران مسلمان، اگرچه واژه حریم خصوصی در متون دینی ذکر نشده[۲] و بخشی مدون و مستقل در منابع فقهی به آن اختصاص داده نشده است؛ ولی مصادیق حریم خصوصی از جمله مسکن، اموال، اسرار، اطلاعات شخصی و خانوادگی، ارتباطات و آبروی اشخاص در آموزه‌های دینی و در ابواب مختلف فقهی محترم شمرده شده‌اند.[۳] بر این اساس، آموزه‌ها، احکام و قواعدی همچون نهی از تجسس در امور شخصی و اطلاعات دیگران،[۴] تلقی آبروی مؤمن به مثابه خون او،[۵] حرمت اهانت به مؤمن، حرمت غیبت،[۶] حرمت اکل مال به باطل، اصل برائت، تقبیح سوءظن، منع اشاعه فحشا،[۷] ممنوعیت ورود به منازل بدون اجازه،[۸] نهی از افشای اسرار،[۹] و عدم ضمان در برابر جنایت بر ناقضِ حریم خصوصی[۱۰] از جلوه‌های حمایت شریعت اسلامی از حریم خصوصی افراد دانسته شده است.[۱۱]

حقِ داشتن حریم خصوصی یا حق خلوت از پایه‌های تحقق حقوق بشر در نظام‌های مردم‌سالار دانسته شده که انسان را در مقابل تعرضات دیگران به زندگی خصوصی‌اش و نیز در برابر مداخلات دولت، مورد حمایت قرار می‌دهد.[۱۲] این حق از ارزشمند‌ترین مفاهیم نظام‌های حقوقی محسوب شده که ارتباط تنگاتنگی با حفظ کرامت، حیثیت، آزادی، استقلال و تعیین سرنوشت انسان دارد و زمینه همزیستی مسالمت‌آمیز در جامعه را فراهم می‌آورد.[۱۳]

مفهوم‌شناسی

حریم خصوصی، بخشی از زندگی هر فرد دانسته شده که در آن از آزادی در برابر بازخواست و کیفر حقوقی برخوردار است و تصمیم‌گیری درباره آن بخش و نیز اطلاع، ورود و نظارت بر آن، منحصرا در اختیار خود شخص است؛ بنابراین دیگر اشخاص حق ورود به آن قلمرو، مداخله و یا کسب اطلاعات از آن را بدون رضایت شخص ندارند.[۱۴] منزل مسکونی، اماکن خصوصی، جسم افراد، آبرو، اطلاعات و ارتباطات خصوصی هر شخصی جزو حریم خصوصی او محسوب می‌شود.[۱۵]

حریم خصوصی برای افراد حقوقی نیز به رسمیت شناخته شده است؛ البته گفته شده حریم خصوصی اشخاص حقوقی بیشتر ناظر به اطلاعات مالی و تجاری آنها است و با حریم خصوصی افراد حقیقی متفاوت است.[۱۶]

محدوده حریم خصوصی بسته به نوع فرهنگ حاکم بر جامعه از نظر مذهبی یا غیر مذهبی بودن و همچنین با توجه به نوع حاکمیت آن جامعه از نظر استبدادی یا دموکراتیک بودن، گسترده یا محدود خواهد بود.[۱۷]

درباره حق یا حکم بودن حریم خصوصی گفته شده؛ جنبه‌هایی از حریم خصوصی که با شخصیت، کرامت انسانی، هویت معنوی و داده‌های حساس شخص ارتباط پیدا کند، به‌عنوان حکمی از احکام شرعی تلقی شده و اساسا مالکیت و تسلط شخص در آن جنبه‌ها تحقق پیدا نمی‌کند؛ بنابراین امکان اسقاط آن و اجازه ورود دیگران به آن جنبه‌ها جایز نخواهد بود. برای مثال اگر شخصی اجازه غیبت کردن از خود را دهد باز حکم حرمت غیبت برداشته نمی‌شود و دیگران حق غیبت نخواهند داشت. در مقابل، جنبه‌های دیگر حریم خصوصی که با حیثیت معنوی شخص مرتبط نیست، حق قلمداد شده و امکان اِسقاط آن وجود دارد و صاحب حق می‌تواند اجازه ورود دیگران را به آن قسمت بدهد؛ مانند مسکن که با اجازه صاحب‌ خانه امکان ورود به آن هست.[۱۸]

انواع

حریم خصوصی به دو بخش فیزیکی و مجازی تقسیم شده است؛ حریم خصوصی فیزیکی مواردی چون حریم جسمی، پوشش، مکان زندگی و محل کار را در بر می‌گیرد.[۱۹] حریم خصوصی مجازی نیز بعد از توسعه سیستم‌های رایانه‌ای و فضای مجازی مورد توجه قرار گرفته است. به رسمیت شناختن این حق به دلیل در دسترس قرار داشتن تمامی اطلاعات مربوط به افراد، ملت‌ها و کشورها در یک فضای دیجیتالی، دارای اهمیت است.[۲۰]

اعتبار شرعی حریم خصوصی

چند مبنا برای به رسمیت شناختن و حمایت دینی و شرعی از حریم خصوصی ارائه شده است؛ از جمله: ۱- کمک به رشد و کمال شخصیتی فرد، ۲- جلوگیری از ظلم، ۳. حفظ آبروی افراد.[۲۱]

حمایت از استقلال، کرامت و رشد شخصیت انسان

به گفته پژوهشگران، استقلال و آزادی انسان‌، این ا