پاورپوینت کامل ابن الحجاج بغدادی ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن الحجاج بغدادی ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن الحجاج بغدادی ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن الحجاج بغدادی ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

کتاب‌شناسی یا ارجاعات این مقاله ناقص است. می‌توانید با اصلاح نحوه ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامه ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.

أبو عبد الله، حسین بن أحمد بن محمد بن جعفر بن محمد بن الحجاج

لقب

ابن حجاج

تاریخ تولد

۳۳۰ق

محل زندگی

بغداد

تاریخ وفات

(۳۹۱ق، ۱۰۰۱م)

محل دفن

پائین پای موسی بن جعفر الکاظم

اطلاعات علمیتألیفات

دیوان اشعار

حسین بن احمد بن حجّاج کاتب بغدادی معروف به ابن الحجّاج و از معاصران سید مرتضی و سیدرضی بود. او در عهد دیلمیان زندگی می‌کرد و از شعرای دوست‌دار اهل بیت(ع) به شمار میرفت. اشعار ابن حجاج، طبیعی و خالی از تکلّف بود، به گونه‌ای که مورخان مشهور مسلمان، مانند ابن خلکان، او را در این فن، معلم ثانی خوانده‌اند. بیشتر اشعارش، ستایش پیامبر اکرم(ص) و خاندان او و برضد ستمگران زمان آنان است. سید رضی دانشمند و فقیه معاصر وی، گزیده اشعار ابن حجاج را در کتابی گردآوری کرده است.

ولادت و کنیه

أبو عبد الله، حسین بن أحمد بن محمد بن جعفر بن محمد بن الحجاج، النیلی البغدادی، معروف به «ابن حجاج» شاعر عرب زبان و معروف شیعی. ابن حجاج در محله(سوق یحیی) در بغداد، در سال(۳۳۰ ق) به دنیا آمد.او بعدها در اشعار خود از آن مکان مکرراً یاد کرده است.[۱]

شرایط زمانه

وی دوران کودکی را در زادگاه خود گذراند و نزد ابن رومی، شاعر معروف شیعی، به تحصیل علم و ادب پرداخت. نیاکان ابن حجاج در زمره کارگزاران و دبیران حکومت آل بویه بودند. از این رو وی نیز پس از رشد و تحصیل کمال، همان شیوه را پیشه خود ساخت. در نوجوانی خدمت ابواسحاق ابراهیم صابی را، که خود از منشیان و دیوان سالاران آل بویه در بغداد بود، صمیمانه به جان پذیرفت، اما دیری نپایید که از این کار کناره گرفت و به شعر و شاعری رو آورد. او با طبع روان و ذوق سرشاری که داشت، به راحتی و بدون هیچ تکلّفی شعر می‌سرود و در فن شاعری تا آنجا مهارت یافت که تنها می‌توان او را با امرؤالقیس،[۲] و مهلهل بن وائل مقایسه کرد. وی همچنین در فصاحت و بلاغت و حاضر جوابی شهره بود.

در ایام وزارت ابوطاهر بن بقیه نیز منصب مهم محتسبی بغداد را عهده‌دار بود. در سده‌های نخستین، سرپرستی امور حسبی، که از مناصب با شکوه علمی بوده، ویژه عالمان بزرگ دین بوده و ابن حجاج، در مرکز خلافت اسلامی آن روز، یعنی بغداد، بارها[۳] عهده‌دار این منصب شده بود. علاقه زیاد ابن حجاج به شعر و شاعری باعث شده بود که وی شش نفر را به جانشینی خود برگزیند تا به امر حسبه بپردازند و خود به سرودن شعر می‌پرداخت.[۴]

اهل بیت(ع) در اشعار وی

در مدح امیرالمؤمنین(ع)

از جمل شعر او قصید فائی (قصیده‌ای که تمام مصراع‌هایش به حرف «ف» ختم می‌شود.) معروفه‌ای است که در مدح امام علی(ع) سروده است؛ البته منبع نخستین این شعر، که شامل ۶۴ بیت است، معلوم نیست و در آثار بزرگان متقدّم شیعه مثل مناقب و معالم العلماء ابن شهرآشوب نیامده است.[۵]
ولی صاحب «ریاض العلماء» و مؤلف «روضات الجنات» و محدث نوری در «دار السّلام» و علامه امینی در «الغدیر» داستانی جالب درباره سرودن این شعر توسط ابن حجاج نقل می‌کنند که حاکی از جلالت قدر ابن حجاج در نزد مولای متقیان علی(ع) است.[۶][۷]
[۸]

یا صاحب القبّه البیضاء علی النجف

من زار قبرک و استشفی لدیک شفی

زوروا ابا الحسن الهادی فانّکم

تحظّون بالاجر و الاقبال و الزّلف

زوروا لمن یسمع النجوی لدیه فمن

یزره بالقبر ملهوفا لدیه کفی

و قل سلام من الله السّلام علی

اهل السّلام و اهل العلم و الشرف

انی اتیتک یا مولای من بلدی

مستمسکا بحبال الحق بالطرف.[۹]

ترجمه: ای صاحب قب سفید در نجف‌اشرف! کسی که قبر تو را زیارت کند و طلب شفا نماید شفا داده خواهد شد. زیارت کنید ابو الحسن را که هدایت‌کننده است تا از اجر و اقبال و جاه و منزلت بهره‌مند شوید. زیارت کنید کسی را که سخنان مخفی نزد او شنیده می‌شود پس کسی که قبر او را با تاسف و اندوه زیارت نماید کفایت کرده خواهد شد و بگو: سلامی از خدائی که سلام و سلامت می‌باشد بر اهل سلام و اهل علم و اهل شرف باد.‌ای مولای من! من از شهر خودم در حالی نزد تو آمده‌ام که به وسیل تو به‌ ریسمان حق چنگ بزنم.[۱۰]

سپس در ادام قصیده، علی(ع) را ریسمان محکم خداوندی می‌داند و معتقد است کسی که بدین ریسمان چنگ زند، هرگز نگون‌بخت و هراسناک نخواهد گشت:[۱۱]

لأنّک العروه الوثقی فمن علقت

بها یداه فلن یشقی و لم یخف

در آخر قصیده که خیلی طولانی است می‌گوید:

بحبّ حیدره الکرّار مفتخری

به شرّفت و هذا منتهی شرفی

یعنی افتخار من به دوستی حیدر کرار است، به وسیل آن بزرگوار به شرافت نائل شدم و این منتهی درج شرافت من خواهد بود.[۱۲]

در رثای امام حسین(ع)

شعر ابن حجاج درباره امام حسین(ع):

دَعِ المُرهفاتِ البیض وَ الطَعْنِ بالْأسلْ

وَ سَلْ عنَ دَمی فی مذهب الحبِ لم یحِلْ

فما لِلصفاح المشرفیات و القِنا

فعال کفعل الأعین النجل و المُقل

فما البیضُ إلا البیض یلْمَعْنَ کالدُما

و یشرقن کالاقمارِ فی حلل الحلل

فخلّ حدیث الطّعن و الضّربِ فی الوِغا

فما لک فی‌ها ناقه لا ولاجَملَ

أباحُوادَم المقَتُولِ بالطَّفِ بَعدَ ما