پاورپوینت کامل چرا جهان بینی حاکم بر علم معاصر ناقص است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا جهان بینی حاکم بر علم معاصر ناقص است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا جهان بینی حاکم بر علم معاصر ناقص است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا جهان بینی حاکم بر علم معاصر ناقص است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل چرا جهان بینی حاکم بر علم معاصر ناقص است؟ ۲۶ اسلاید در PowerPoint

قابل ویرایش اسلاید

قسمتی از متن اسلاید ها :

پیشرفت‌هایی که در قرون ۱۹ و۲۰ در علوم تجربی حاصل شد، شناخت ما از جهان را به ‌نحو بی‌سابقه‌ای افزایش داده است، و پیشرفت در کاربردهای عملی علم، کنترل زیادی بر نیروهای طبیعت و اذهان انسان‌ها به‌بشر داده است. امّا در حالیکه پیشرفت علم و فناوری برای بشربرکات زیادی داشته است، ولی برای نابودی انسان‌ها و تخریب محیط زیست نیز به‌کار رفته است. متاسفانه تعداد بسیار زیادی از علما در مؤسسات نظامی به تولید وسایل تخریب انبوه اشتغال داشته‌اند و جوامع علمی نیز متأسفانه نقشی منفعلانه در این زمینه ایفا کرده اند. فریمان دایسون در این باره گفته است:

«ناتوانی علم در تولید منافع برای طبق فقیر در دهه‌های اخیر، ناشی از دو عامل است که با هم درکار بوده‌اند: علمای نظری از نیازهای روزمر بشری فارغ بوده‌اند و علمای کاربردی بیشتر به منافع زودرس چسبیده‌اند.» (دایسون، ۱۹۹۷)

پیشرفت سریع علم در قرن نوزدهم، این انتظار را به‌بار آورد که علم به‌تنهایی می‌تواند تمامی مشکلات انسانی را حل کند.

جواهر لعل نهرو ـ اولین نخست‌وزیر هند مستقل ـ این دیدگاه را داشت:

«علم به‌تنهایی می‌تواند مسائل گرسنگی و فقر، فقدان بهداشت و بی‌سوادی، خرافات و رسوم و سنت‌های سست‌کننده، اتلاف وسیع منابع، و سکونت کشور به‌ وسیل مردمی فاقد غذا و آب را حل کند.»

امّا پس از پایان جنگ جهانی اول (درواقع در سال ۱۹۲۴)، برتراند راسل در پاسخ هالدین که می گفت خوشبختی انسان به‌کمک کشفیات علمی افزایش می‌یابد، در این امر اظهار تردید کرد:

«اگرچه من مایلم با این پیش‌بینی موافقت کنم، تجرب طولانی سیاستمداران و حکومت مرا در این مورد به ‌تردید انداخته است. من مجبورم احساس ترس کنم از این که علم به‌جای آنکه برای خوشبختی انسان‌ها به‌کار رود، درجهت افزایش قدرت گروه‌های غالب به‌کار می‌رود.»