پاورپوینت کامل خاکریز خاطره(سید آزادگان) ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاکریز خاطره(سید آزادگان) ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاکریز خاطره(سید آزادگان) ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاکریز خاطره(سید آزادگان) ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

می آمدند! کسی باور نمی کرد، حتی آرزویش را هم محال می دانستند.

می آمدند! با سرافرازی ! اشکها به استقبالشان آمدند. نمی دانم از شوق بود یا …

و چه زیبا بود! مادرانی که پس از سالها فرزندانشان را به آغوش می کشیدند! کودکان و
نوجوانانی که برای اولین بار پدرشان را می دیدند!

و در بین آن گروه عظیم، کسی آمد که با صبر ایوب گونه اش شیطان را به زانو در آورده
بود و با صبر زینب گونه اش مأمور شده بود تا جلو تحریفات ناجوانمردانه دشمن را
بگیرد و بر کاروان اسرا، مأمن و پناهگاه و آرامشگاهی باشد.

و زنده یاد حجت الاسلام و المسلمین حاج سیدعلی اکبر ابوترابی، کسی بود که به فرموده
رهبر معظم انقلاب: « همچون خورشیدی بر دلهای اسیران مظلوم می تابید و چون ستاره ای
درخشان ، هدف و راه را به آنان نشان می داد و چون ابری فیاض امید و ایمان را به
آنان می بارید».

در این شماره با گرامیداشت سالروز ورود آزادگان سرافراز به میهن اسلامی، از سید
آزادگان مرحوم سید علی اکبر ابوترابی یادی می کنیم:

سیدیاسر، فرزند وی، می گوید:

« … در ۱۶ سالگی تصمیم می گیرد مسجدی در اطراف قزوین بسازد، شروع می کند به
کارگری. به یکی از بازاریها می گوید: آجر بدهید. در کجا؟ در شهری که پدربزرگشان حرف
اول و آخر را می زند … فرزند بزرگ ترین شخصیت شهر قزوین … برای ساختن مسجد
بنّایی می کند، کارگری می کند… . چهل سال بعد که نماینده مردم تهران در مجلس
شورای اسلامی می شود، بیشترین رای را هم می آورد. با همان حال، آجر برمی دارد وطبقه
بالای خانه شهیدی را می سازد. بنایی می کند » .

سیدمیثم، فرزند دیگر وی نقل می کند:

« بعد از صحبتهای مقام معظم رهبری درباره فساد اجتماعی، در جمع خصوصی، در منزل
شهیدی، حاج آقا برای صحبت دعوت شده بودند.

بعد از بحثهایی ، حاج آقا فرمود: باید چه کنیم؟ و خودشان در جواب به ایه « أشداء
علی الکفار رحماء بینهم » اشاره کردند و گفتند: « اشداء علی الکفار» برای زمان جنگ
بود. شما دشمنی مشخص و آشکار داشتید، اما الآن بعد از جنگ « رحماء بینهم » است. این
دو تا همیشه باید باشد تا جواب بدهد. اگر زمانی به همدیگر رحم کردید، آن موقع پیروز
می شوید. می فرمود در این مقطع کسی به کسی رحم نمی کند؛ ما که ادعای جبهه و جنگ
داریم، چرا حاضر نیستیم تحمل کنیم؟ ».

« شبی جوانی را سوار ماشین کردند. وقتی عمامه حاج آقا را دید، رنگش پرید. مشروب
خورده بود. حاج آقا او را تا نزدیکی منزلش رساند و در بین راه گفته بود : « جوانید،
اشتباه می کنید، راه برگشت هم وجود دارد. سعی کنید راه برگشتی هم برای خودتان
بگذارید. جوان به گریه می افتد و می گوید، من نمی توانم روی شما را ببوسم، اما
پیاده شده بود و چرخهای ماشین حاج آقا را بوسیده بود».

سیدحسین، برادر آن مرحوم، در خاطره ای نقل کرده است:

« با شهید اندرزگو عقد اخوت داشت. یک ماشین فولکس قسطی خریده بود. سه پیرزن در
فامیل ما بود، که یکی از آنها کر بود، دیگری حواس نداشت و یکی هم چشمش نمی دید.
اینها را پشت ماشین سوار کرد. من و پسر خاله ام در تو رفتگی پشت فولکس نشستیم و
خانواده حاج آقا جلوی ماشین بودند. به مشهد می رفتیم. در مسیر بازگشت، راه را بسته
بودند؛ ولی تا ماشین ما را به این وضع دیدند گفتند حاج آقا شما بروید. بعد از
پیروزی انقلاب متوجه شدیم در این سفر، قصد داشتند سلاح زیادی را از مشهد بیاورند».

« برادران آزاده نقل می کنند که : ایشان در رکوع، دعای کمیل را با خداوند زمزمه
می کرد. در بیشتر مجالس دعا، در حال سجده ارتباط برقرار می کرد و در همان حال ضجه،
مجلس را تحت تأثیر قرار می داد».

« بیشتر اوقات را روزه بودند؛ در حالی که خیلیها متوجه نمی شدند؛ مثلاً اگر جایی
دعوت رسمی داشتند، سرمیز غذا خوری حاضر می شدند و با شیوه ای ماهرانه بدون اینکه
کسی متوجه نخوردن او شود، سفره را ترک می کردند. بارها سهمیه غذایی ایشان قسمت ما
می شد.

میوه را پوست می کندند، پوستش را