پاورپوینت کامل سیره پیامبر اعظم (ص) در جنگها ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیره پیامبر اعظم (ص) در جنگها ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیره پیامبر اعظم (ص) در جنگها ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیره پیامبر اعظم (ص) در جنگها ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

۳۶

مقدمه

هدف از بعثت انبیا علیهم السلام تعلیم و تربیت و رهنمون شدن بشریت را به سوی سعادت
است. خداوند متعال دین اسلام را بعنوان دین واقعی در نزد خود[۱] و حضرت پیامبر اعظم
را بعنوان آخرین پیامبر[۲] و قرآن مجید را به حیث آخرین کتاب آسمانی برگزیده
است.[۳] و پیامبر اعظم- را الگوی تمام عیار بشریت قرارداد ]لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی
رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَالْیَوْمَ
الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیراً[ [۴] و به انسان ها فرمان اطاعت از رسول الله
را صادر نمود.[۵] و تمسک به قرآن و اهل بیت را ضامن سعادت بشر قرار داد.[۶] از آنجا
که پیامبر اعظم، یکی از افراد جامعه بودند در سیره آنحضرت ابعاد زیادی به چشم
می خورد که یکی از آنها سیره ی آن حضرت- در جنگها است که اجمالاً به تبیین آن
می پردازیم.

سیره

«سیره» در لغت بر وزن فِعله بمعنای کیفیت رفتن است[۷] اما در اصطلاح بمعنای شرح
احوال و تاریخ زندگی پیامبر است. شهید مطهری در توضیح آن می فرماید: سیره ی آن
حضرت- یعنی

متدی که پیامبر در عمل و در روش برای مقاصد خودش بکار می برد …[۸] پیامبر تبلیغ
می کرده روش آن حضرت در تبلیغ چگونه بوده؟

پیامبر جنگهای زیادی جنگیده سیره ی آن حضرت در جنگها چگونه بوده؟

سیره ی پیامبر درجنگها

پیامبر اعظم- در دروان اقامت در مکه، عملاً یک پیشوای الهی بود و فعالیتهای او در
جهت هدایت و مردم و مبارزه فکری و اعتقادی با مشرکان و بت پرستان مکه محدود می شد.

اما پس از استقرار در مدینه، علاوه بر ابلاغ رسالت دینی و رهبری مذهبی، باید رهبری
سیاسی مسلمانان را نیز بعهده می گرفت. زیرا در مدینه وضع جدیدی پیش آمده بود او
گامهای نخست را در جهت پی ریزی یک جامعه نوین براساس تعلیمات اسلام برداشت. از این
رو خطرها و مشکلات احتمالی را پیش بینی کرده بصورت یک رهبر آگاه، شایسته و دورنگر
چاره اندیشی می کرد.

عقد پیمان برادری میان دو گروه از مسلمانان، تنظیم و تصویب پیمان نامه ی عمومی و
نیز امضای عدم تجاوز با یهود، نمونه ای از این اقدامات پیشگیرانه بود.

سوره ها و آیاتی که (احکام و دستورات سیاسی و اجتماعی را در بردارند) در مدینه نازل
شد راه گشای پیامبر اعظم در این حرکتهای سیاسی بود چنانکه از طرف خداوند اجازه ی
دفاع و جهاد صادر شد: ]الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ[ [۹]
این آیه ی شریفه متضمن اذن مومنین به قتال با کفّار است و این اوّلین ایه ای است که
درباره ی جهاد نازل شده است و به دنبال آن پیامبر اعظم- تصمیم به تشکیل یک نیروی
دفاعی گرفت، البته تشکیل چنین نیرویی با توجه به اینکه با هجرت پیامبر اعظم و دیگر
مسلمانان از مکه به مدینه دست مشرکان مکه از آزار و اذیت و شکنجه های مسلمانان
کوتاه شده بود و پس از هجرت احتمال حمله ی نظامی به مرکز اسلام (مدینه) بود اهمیت
بسیاری داشت لذا در سیره ی آن حضرت می بینیم که پس از تشکیل نیروی دفاعی، ستونهای
اعزامی برای مأموریتهای نظامی یا عملیات گشتی در اطراف مدینه دیده بانی می کردند.

در اسلام ناب محمدی هدف از تشکیل نیروهای مسلح و جهاد، خشونت طلبی نیست بلکه هدف
حقیقی اش تأمین امنیت و صلح است صلحی که همراه با تبعیت از قوانین یکتاپرستی باشد.
هدف پیامبر اسلام تأمین آرامش عمومی و ترویج جامعه توحیدی و تعمیم عدالت و مساوات
اسلامی و زدودن شرک از صفحه گیتی و گسترش دار الاسلام بود.[۱۰] این موضوع را می
توان از مطالعه ی سیره ی پیامبر در جنگها بدست آورد.

مشورت و شوری

موضوع مشورت در جامعه خصوصاً برای رهبری، آنقدر مهم است که خداوند متعال به حبیب
خود دستور مشاوره را صادر نموده است: ]… فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ
وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ إِنَّ
اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِینَ[ [۱۱] پس آنها را ببخش و برای آنها آمرزش بطلب و
در کارها با آنها مشورت کن امّا هنگامی که تصمیم گرفتی. قاطع باش و بر خدا توکل کن
زیرا خداوند متوکلان را دوست دارد. خداوند در آیه ی دیگر مشورت کردن را از صفات
نیکان شمرده است ] … و امرهم شوری بینهم[ [۱۲] کارهایشان بصورت مشورت انجام
می گیرند در میان آنهاست.

البته پیامبر- هرگز در احکام الهی مشورت نمی کرد بلکه در آنها صرفاً تابع وحی بود.
بنابراین، مورد مشورت، تنها طرز اجرای دستورات و نحوه ی پیاده کردن احکام الهی است؛
بعبارت دیگر آن حضرت- در قانون گزاری هیچوقت مشورت نمی کرد و تنها در شیوه ی اجرای
قانون، نظر مسلمانان را می خواست. لذا وقتی پیامبر اعظم پیشنهادی را مطرح می کرد و
مسلمانان، نخست سؤال می کردند که آیا این یک حکم الهی و یک قانون است که قابل اظهار
نظر نیست یا مربوط به چگونگی تطبیق و اجرای قانون؟

البته خداوند متعال، تصمیم نهایی در باب مشورت رسول خدا- را به خود آن حضرت واگذار
کرده است چنانکه می فرماید: ]فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ …[ [۱۳]
هنگامی که تصمیم گرفتی، قاطع باش و بر خدا توکل کن. پیامبر اعظم نیز به حکم آیه ی
]وَشَاوِرْهُمْ فِی الأَمْرِ[ [۱۴] با مردم در کارهای ضروری به مشورت می نشست و با
تشکیل جلسات شورا به آنان حق رأی می داد و آنجا که حکم قطعی الهی نبود، نظرات
دیگران را می شنید و با گزینش برترین آراء، با توکل بر خدا و عزم و اراده، در انجام
آن کار می کوشید، نظرات و انتقادات اشخاص را با سعه ی صدر می شنید[۱۵] که در ذیل به
چند مورد اشاره می گردد:

الف) مشورت در جنگ بدر

آن حضرت در جنگ بدر در سه مرحله اصحاب خود را به مشاوره دعوت نمود:

۱. در اینکه آیا با قریش بجنگند یا خیر؟ نخست ابوبکر گفت: بزرگان قریش و دلاوران در
این جنگ شرکت دارند و ما نیز با آمادگی کامل از مدینه بیرون نیامدیم. پیامبر-
فرمود: بنشین. سپس عمر برخاست همین حرفها را تکرار کرد. پیامبر اعظم دستور داد
بنشین[۱۶] . سپس مقداد بلند شد و گفت: ای پیامبر خدا، قلوب ما با شماست آنچه را خدا
به تو دستور داده همان را تعقیب کن و ما نیز در رکاب شما نبرد می کنیم. پیامبر- در
حق او دعا کرد.[۱۷] در آخر سعدبن معاذ انصاری گفت: ای پیامبر! ما به تو ایمان
آورده ایم هر چه تو تصمیم بگیری ما از تو پیروی می کنیم… و هرگز از روبرو شدن با
دشمن نمی ترسیم ما را به فرمان خداوند به هر نقطه ای که صلاح است روا کن. پیامبر-
بلافاصله فرمان حرکت صادر نمود و فرمود: حرکت کنید و بشارت باد به شما که …[۱۸] .

۲. در اینکه محل اردوگاه کجای میدان باشد به مشورت پرداخت بالاخره با مشورت اصحاب،
پیامبر اعظم- اردوگاه را کنار چاه بدر قرار دادند.

۳. در خصوص چگونگی رفتار با اسرای جنگ بدر نظر خواست، برخی کشتن آنها را ترجیح
دادند و بسیاری به آزادی آنها در قبال پرداخت فدیه و سربها رأی دادند نظر دوّم با
اکثریت تصویب شد و پیامبر نیز همین رأی را پذیرفت.[۱۹]

ب) مشورت در جنگ احد

پیامبر اعظم درباره ی شیوه ی جنگ احد که آیا در شهر بمانیم و از مردم دفاع کنیم یا
اینکه از مدینه بیرون رویم و با دشمن بجنگیم به مشورت پرداخت. در نتیجه، آن حضرت
خروج از شهر را بر قلعه داری و جنگ تن به تن در مدینه ترجیح داد و پس از تعیین شیوه
دفاع وارد خانه شد و زره پوشید.[۲۰]

ج) مشورت در جنگ خندق

هنگامیکه پیامبر توسط دستگاه اطلاعاتی مسلمانان، از نقشه نظامی احزاب بر ضد اسلام
اطلاع یافت فوراً شورای دفاعی تشکیل داد و درباره ی روش دفاع به مشورت پرداخت و رأی
سلمان فارسی که کندن خندق بود به اتفاق آراء تصویب گردید.[۲۱] و پیامبر در کندن
خندق مانند دیگران کلنگ بدست گرفت.[۲۲]

د) مشورت در جنگ خیبر

پیامبر درباره فتح قلعه ی خیبر به مشورت پرداخت و پس از بررسی اراضی خیبر به رأی
یکی از دلاوران اسلام بنام «حباب بن منذر» اتفاق کردند و ستاد جنگ را به پشت نخلها
انتقال دادند و در طول تسخیر خیبر، هر روز افسران و پیامبر- از آنجا بسوی دژها
می آمدند و شبانگاه به ستاد ارتش باز می گشتند و با مشورتهای سربازان اسلام
قلعه های خیبر یکی پس از دیگری بدست آنان فتح شدند.[۲۳]

هـ) مشورت در جنگ تبوک

وقتیکه ارتش اسلام برای جلوگیری از حمله احتمالی سپاه روم، به سرزمین تبوک رسید و
اثری ازاجتماع سپاه روم نبود، پیامبر اعظم- پیرامون پیشروی در خاک دشمن و یا بازگشت
به مدینه با سپاهیان خود به مشورت پرداخت. نتیجه مشورت این شد که سپاه اسلام بر اثر
سختیهای زیادی که در طی راه تبوک دیده اند برای تجدید قوا به مدینه باز گردد علاوه
بر این، مسلمانان در این مسافرت به هدف عالی خود، که پراکنده ساختن سپاه روم بود
رسیده بود و رعب و هراس شدیدی در دل رومیان افکنده بودند و آن حضرت فرمود: من نظر
شورا را محترم شمرده از همین جا به مدینه باز می گردیم.[۲۴]

سازماندهی جنگها

پیامبر اعظم بعنوان فرمانده ی کل قوا، همه ی جنگها را سازماندهی می کرده است مانند
تصمیم گیری سریع و صحیح، شجاعت فردی و قدرت جسمی، دور اندیشی، شناخت روحیات و
استعدادها، اعتماد متقابل و دوستی دو جانبه، بهره گیری از شیوه های نو، آشنائی و
بکارگیری اصول جنگ از جمله تعیین و تداوم اهداف، بهره گیری از اصل غافلگیری،
پایبندی به اصل رازداری، تمرکز نیروها و صرفه جویی در قوا و بهره گیری از اصل تهاجم
در مواقع ضروری

که همه اینها را در میدانهای نبرد رعایت می کرده و در بسیاری از نبردها و
مأموریتهای جنگی، مقاصد نهایی را مخفی می داشت. حتی در مواردی که کسی را به
فرماندهی گروهی، منصوب می کرد؛ نامه ی مهر شده ای را می داد و می فرمود: «بعد از
آنکه –مثلاً- دو روز به فلان جهت راه سپردی، نامه سر به مهر را باز کن و به دستور
آن عمل کن.[۲۵]

بسیج عمومی

پیامبر گرامی اسلام هرگاه برای پیکار با خصم آماده می شد، از همه مسلمانان برای کمک
مالی و جانی دعوت می کرد و نیز به جنگ و جهاد ترغیب و وادار می کرد همچنین به
مسلمانان امر می کرد تا صدقات زیادی را به سپاهیان عنایت نمایند و افرادی که دارای
موقعیت شرکت در جهاد نبودند کمکهای مالی می کردند تا هزینه سپاهیان کفایت کند.[۲۶]

آن حضرت قبل از رفتن به جنگ، مردم را آماده می کرد و اهمیت جنگ و جهاد و شهدا را
مطرح می نمود. چنانکه آیه ی شریفه درباره ی بسیج عمومی سفارش زیادی کرده:
]انْفِرُواْ خِفَافًا وَثِقَالاً وَجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ فِی
سَبِیلِ اللّهِ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ[ [۲۷] خداوند در
این آیه ی شریفه هر صفی از افراد جامعه (که دارای قدرت جانی و مالی است) اعم از
فقیر و غنی، جوان و پیر، سواره و پیاده را ملزم به شرکت در جهاد کرده است.[۲۸]
آنوقت ابن مکتوم (شخص نابینا) خدمت پیامبر حاضر شده گفت: یا رسول الله! من هم باید
شرکت کنم؟ فرمود: بله، تا آیه شریفه ی «لیس علی الاعمی حرج»[۲۹] نازل شد. البته
خداوند متعال مردم را موظف می کند تا زمانی که پیامبر آنها را بسیج می کند بر حرف
پیامبر عمل کنند و نباید از قول رسول الله سرپیچی کنند چنانکه می فرماید: ]یَا
أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَا لَکُمْ إِذَا قِیلَ لَکُمُ انفِرُواْ فِی سَبِیلِ
اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَی الأَرْضِ أَرَضِیتُم بِالْحَیَاهِ الدُّنْیَا مِنَ
الآخِرَهِ فَمَا مَتَاعُ الْحَیَاهِ الدُّنْیَا فِی الآخِرَهِ إِلاَّ قَلِیلٌ`
إِلاَّ تَنفِرُواْ یُعَذِّبْکُمْ عَذَابًا أَلِیمًا وَیَسْتَبْدِلْ قَوْمًا
غَیْرَکُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَیْئًا وَاللّهُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ[ [۳۰] و
نیز خداوند متعال دستور می دهد که در هر زمانی آماده باش کامل داشته باشند چنانکه
می فرماید: ]و اعدّوا لهم ما استطعتم من قوه… [ [۳۱].

سیره ی عملی پیامبر اعظم- و پیشوایان بزرگ اسلام نیز نشان می دهد که آنها برای
مقابله با دشمن از هیچ فرصتی غفلت نمی کردند، در تهیه سلاح و نفرات، تقویت روحیه
سربازان، انتخاب محل اردوگاه مناسب برای حمله به دشمن و به کار بستن هرگونه تاکتیک
جنگی، هیچ مطلب کوچک و بزرگی را از خود دور نمی ساختند.

در ایام جنگ حنین به پیامبر- خبردادند که سلاح تازه و موثری در یمن اختراع شده است،
پیامبر فوراً کسانی را به یمن فرستاد تا آن سلاح را برای ارتش اسلام تهیه کنند.[۳۲]
خدای متعال نیز به پیامبر- دستور می دهد که مؤمنان را به جنگ (با دشمنان) تشویق
کند: ]یا ایها النبی حرّض المومنین علی القتال[.[۳۳]

برخورد پیامبر اعظم با فراریان از جنگ

فرار از جنگ یکی از بزرگترین گناهان در اسلام محسوب می شود و خداوند متعال به
فرارکنندگان وعده ی عذاب داده است. ]یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا
لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُواْ زَحْفاً فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ` وَمَن
یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً
إِلَی فِئَهٍ فَقَدْ بَاء بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ
الْمَصِیرُ[ [۳۴] چون فرار از جنگ باعث می شود دین سست شود و پیامبران و امامان
عادل سبک شمرده شوند و یاری آنها علیه دشمنان دین ترک شود.[۳۵] اما بعضی از افراد
مانند عثمان بن عفان و دیگران بودند که در جنگ احد از فرمان رسول خدا- سرپیچی نموده
پا به فرار گذاشتند؛ امّا پیامبر اعظم از پشت سرآنها فریاد مقاومت می زد و فرمود:
بسوی من بیائید، من رسول الله هستم و هرکس برگردد بهشت برای اوست.[۳۶]

با توجه به اهمیت استقامت در جنگ، آن حضرت فرمود: سه عمل است که