پاورپوینت کامل عدالت و آزادی در حکومت نبوی ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عدالت و آزادی در حکومت نبوی ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عدالت و آزادی در حکومت نبوی ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عدالت و آزادی در حکومت نبوی ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۷

مقدمه

آزادی و عدالت دو اصل از اصول فطری است که خداوند در ابتدای آفرینش انسان این دو
اصل را در وجود او قرار داد. اگر کودکی که هنوز به هیچ وجه با مفهوم آزادی و عدالت
آشنا نشده است در وضعیتی قرار گیرد که آزادی از او سلب شود یا سهم کمتری به او داده
شود قطعاً با این بی عدالتی و سلب آزادی به مخالفت برخاسته یا حداقل با گریه عدم
رضایت خود را از آن وضعیت اعلام خواهد کرد.

مکاتب مختلفی در طول تاریخ شعار آزادی و عدالت را سرد اده اند و در سایه آن پیروان
بیشتری جمع کرده اند، اما گاهی آزادی را قربانی عدالت نموده اند و گاه عدالت را
قربانی آزادی. نمونه ی اولی کشورهای سرمایه داری است و نمونه ی دومی کشورهای
کمونیستی.

از جمله مکاتبی که مدعی است عدالت و آزادی را در خود جمع کرده است، مکتب اسلام است
و خداوند به رسول اکرم- می فرماید برای مردم بگو من مأمور شده ام بین شما به عدالت
رفتار کنم.

برخی به اسلام تهمت زده اند که اسلام مخالف آزادی و عدالت است! اینجا است که این
سوال مطرح می گردد آیا عدالت و آزادی در اسلام وجود دارد یا خیر؟ و آیا اصلاً عدالت
و آزادی قابل جمع هستند یا متعارضند؟ و این مقاله در نظر دارد به اثبات رساند که
عدالت و آزادی جدای از همدیگر تحقق نخواهد یافت. و اسلام برای تحقق عدالت و آزادی
همیشه تلاش و مبارزه نموده است.

مفاهیم

آزادی

این واژه در کُتُب لغت به معانی اختیار، قدرت بر انجام و ترک یک عمل، نقیض بندگی و
… به کار رفته است.[۱] و در اصطلاح تعاریف گوناگونی از آن شده است که فقط به دو
تای از آن ها اشاره می گردد. «منتسکیو» می گوید: «آزادی عبارت از این است که انسان
حق داشته باشد هرکاری را که قانون اجازه می دهد و به صلاح او است انجام دهد و آنچه
]را[ قانون منع می کند مجبور به انجام آن نگردد.»[۲] و استاد جوادی آملی می گوید:
آزادی در اسلام یعنی رهایی از بردگی غیر خدا.[۳]

عدالت

عدالت از ریشه ی عدل است که در لغتنامه ها به معانی دادگری، ضدجور، استوا، برابری و
… استعمال شده است.[۴] و در اصطلاح فلاسفه عدالت، داشتن حد وسط از سرقوه ی شهویه،
غضبیه و عاقله است.[۵] یعنی به ترتیب هر که عفت، شجاعت و حکمت داشته باشد عادل است.
و مولوی می گوید: عدل چه بود؟ وضع اندر موضعش. ظلم چه بود؟ وضع اندر ناموضعش. این
تعریف مضمون حدیث از امیرالمؤمنین(ع) است که فرمود: «العدل یضع الامور مواضعها و
الجور مخرجها من جهتها[۶]» این تعریف جامع تر به نظر می رسد، چرا که گاهی عدالت در
مساوات و برابری است و گاهی در تفاوت و این عدالت مطابق طبیعت است. یعنی همانگونه
که در طبیعت، هر فرد به قدر تلاش خود بهره می برد در ساختار عدالتمدار اسلام نیز به
هر فرد به مقدار تلاش و فعالیت او سهم تعلّق خواهد گرفت و دانش آموز پرتلاش و تنبل
مساوی فرض نخواهد شد.

انواع آزادی در حکومت نبوی

۱. آزادی تکوینی در حکومت نبوی

چنانچه در سوره ی انعام خداوند به پیامبر اکرم- می فرماید: به زودی مشرکان می گویند
اگر خدا می خواست نه ما و نه پدران ما مشرک نمی شدیم و نه چیزی را تحریم
می کردیم.[۷] یعنی این مشیت خدا بود و ما هم مجبوریم طبق مشیت خدا حرکت کنیم. بعد
در ادامه خداوند می فرماید: پیش از اینها نیز کسانی بودند که دروغ می گفتند و
سرانجام طعم کیفر ما را چشیدند. و در سوره ی زخرف از قول بت پرستان می فرماید:
می گویند: اگر خداوند نمی خواست ما بت ها را پرستش نمی کردیم.[۸] و اینکه ما بت ها
را می پرستیم دلیل بر مشیّت خدا است. یعنی آنها عقیده ی بر جبر و عدم اختیار انسان
داشتند. مضمون حرف علامه ی طباطبائی در ذیل تفسیر آیه ۱۴۸ انعام اینست که درست است
که مشیّت الهی بر شرک آنها قرار گرفته اما این به معنای مجبور بودن آنها نیست. چون
ابتدا و به طور مستقیم مشیّت الهی در اختیار انسان قرار گرفته است[۹] پس آزادی
تکوینی در حکومت نبوی به طور آشکار مورد حمایت قرار گرفته است.

۲. آزادی عقیده در حکومت نبوی

عقیده یک امر درونی و قلبی است و امر قلبی قابل تحمیل نیست و در قرآن کریم نیز
می فرماید هیچ اکراهی در دین نیست و ما راه هدایت و ضلالت را نمایانده ایم و
انسان ها در انتخاب آن دو راه آزادند.[۱۰]

اگر به سیره ی حکومت نبوی مراجعه کنیم تأکید و تلاش بر تحقق آزادی عقیده در آن به
خوبی نمایان است و به چند مورد برای نمونه اشاره می گردد:

الف) در منشور مدینه که به منظور سامان دهی شهر مدینه و ایجاد زندگی مسالمت آمیز
بین ساکنین آن به تصویب رسید، رسول اکرم- آزادی عقیده را در آن برای تمامی
اقلیت های مذهبی و قبیله ای به رسمیت شناخت و همه را در حکم واحده قرار داد. در
ماده ی ۱۸ این منشور آمده است:

یهودیان «بنی عوف» با مسلمانان متحدند و در حکم یک ملّتند، و هر کدام در آیین خود
آزادند. در ماده ی ۱۹ یهودیان مدینه را در حکم قبیله ی بنی عوف اعلام می نماید.[۱۱]

ب) قراردادهای ذمّه ای که بین حکومت نبوی و اقلیت های مذهبی امضاء می شد، مانند
قرارداد ذمّه با اهالی نجران و سینا که کاملاً آزادی اعتقادی آنها را تأمین
می نمود. و خراج هم یک باج ظالمانه نبوده که حکومت نبوی از اقلیتهای مذهبی
می ستانده است، بلکه طبق توافق طرفین قرارداد، در قبال ارائه خدمات حکومتی و تأمین
امنیت اقلیت ها به جای دادن سرباز و مالیات، خراج پرداخت می نمودند.[۱۲]

ج) نمونه ی بسیار عالی و آشکاری دیگر از آزادی عقیده در حکومت نبوی در مذاکره ی
مسیحیان نجران با رسول اکرم- به وقوع پیوست. چون مذاکره به طول انجامید و وقتی بر
پایی مراسم عبادی مسیحیان فرا رسید، رسول اکرم به آنها اجازه داد مراسم عبادی شان
را در مسجدالنبی برپا دارند.[۱۳] ولی امروزه معلوم نیست پیروان یک دین به پیروان
ادیان دیگر اجازه دهند مراسم عبادی خود را در عبادتگاه آنها اقامه نمایند. پس اینکه
نویسندگان، چون منتسکیو اسلام را متهم به تحمیل عقیده نموده و اسلام را یک دینی
می دانند که در سایه ی شمشیر توسعه یافته است،[۱۴] سخن غیر محققانه و غیر منصفانه
است.

۳. آزادی تن در حکومت نبوی

یکی از موضوعات که برحکومت نبوی خرده گرفته شده است موضوع آزادی تن است. به این
بیان که چرا حکومت نبوی بر نظام برده داری صحّه گذاشت و آنرا امضاء نمود؟ ولی حقیقت
اینست که باید این سوال را با طرح دو موضوع پاسخ گفت:

الف) عدم امکان الغای نظام برده داری

عدم امکان الغای نظام برده داری به دلیل ذیل بود.

۱. نظام برده داری در زمان بعثت رسول اکرم- در تمام جهان گسترده بود، الغای آن،
قرار گرفتن در مقابل همه ی نظامهای موجود بود، و این گونه برخورد خطرآفرین بود.

۲. الغای آن باعث هرج و مرج شده و نظم اجتماع به هم می خورد. چرا که حدود نصف جمعیت
و افراد جامعه در آن روز را بردگان تشکیل می داد، و سرا زیر شدن یک چنین جمعیت
انبوه و بی خانمان، نظام اجتماع را به هم می ریخت و مشکلات فراوان را به بار
می آورد.

۳. جنگ در آن روزگار، تنها وسیله ی حفظ موجودیت و یک امر اجتناب ناپذیر بود. از
سویی، اسیر گرفتن برای تضعیف دشمن و یا حداقل مقابله به مثل، نیز امر ضروری بود،
اما حکومتها مثل امروزه رشد نیافته بودند و یک ساختار اولیه ی داشتند که نه جایی
برای نگهداری اسراء داشتند و نه توان نگهداری آنها را و بر این اساس پیامبر اکرم-
با تقسیم اسراء بین جنگ آوران موافقت کرد، که البته این امر باعث تربیت آنها نیز
می شد.

ب) مبارزه ی تدریجی و ریشه ای

نظام برده داری ریشه های عمیق در جوامع پیدا نموده بود که بدون یک مبارزه ی عمیق و
تدریجی امکان نداشت این نظام نامطلوب از میان برداشته شود و لذا رسول خدا- مبارزه ی
جدی را علیه ریشه های نظام برده داری طراحی نمود که به برخی از اصول آن اشاره
می گردد.

اصل نفی برتری نژادی

اصل برتری نژادی از پایه های مهم نظری نظام برده داری است و در اندیشه برخی از
فلاسفه غرب ریشه دارد. افلاطون و ارسطو به بردگی طبیعی معتقد بودند، و می گفتند:
بردگان برده خلق می شوند و این وضعیت در نسل آنها ادامه می یابد. جالب تر اینکه
ارسطو می گوید: گاهی بردگان از وضعیت طبیعی خود سرپیچی نموده و از بردگی بیرون
می روند، که اینجا جنگ کردن برای به بردگی گرفتن آنها امر طبیعی و جایز
می باشد.[۱۵] اما در حکومت نبوی با تبعیض و برتری طبیعی و نژادی به شدّت مبارزه شده
است. رسول اکرم- در اولین سخنرانی پس از فتح مکّه بطلان این اندیشه را اعلام و بر
نفی آن تأکید نموده و فرمود: خداوند بزرگ به وسیله ی اسلام، غرور و نخوت جاهلیت و
فخرفروشی به پدران و خاندان را از میان برده است؛ ای مردم شما از آدم هستید و آدم
از گِل و گرامی تر