پاورپوینت کامل چرا حافظان قرآن نمیخوانند;مصاحبه با استاد پرهیزگار(قسمت دوّم) ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چرا حافظان قرآن نمیخوانند;مصاحبه با استاد پرهیزگار(قسمت دوّم) ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چرا حافظان قرآن نمیخوانند;مصاحبه با استاد پرهیزگار(قسمت دوّم) ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چرا حافظان قرآن نمیخوانند;مصاحبه با استاد پرهیزگار(قسمت دوّم) ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

در شماره قبل قسمتی از مصاحبه استاد شهریار پرهیزکار را خواندیم. در بخش اول این
مصاحبه، در ذکر نام ایشان قصوری پیش آمده بود که عذر تقصیر به درگاه ایشان و شما
خوانندگان عزیز میبریم. اکنون در این شماره شما را به خواندن ادامه این مصاحبه
زیبا، دعوت میکنیم.

نسیم وحی: شیوه پیامبر صلیاللهعلیهوآله این بوده است که اصحاب، هر ۵ آیه ۱۰ آیه که
میخواندند و حفظ میشدند، ایههای دیگر را شروع نمیکردند تا به آن عمل کنند. افرادی
هستند که قرآن لقلقه زبانشان است و هیچ موقع به آن عمل نمیکنند. با آنکه مردم از یک
حافظ قرآن انتظار دارند. اما عمل این شخص حتی از یک شخص عادی که قرآن حفظ نیست،
پایینتر است. پس نتیجه این حفظ چیست؟ کجای کار اشتباه است که ما شاهد این جور
برنامهها هستیم؟

بله! این واقعیتی است. اما نمیشود بگوییم این، از آفتهای حفظ قرآن است. این به صورت
خیلی کلیتر مطرح است. حتی کسی که درس اخلاق میگفت و کتاب اخلاق اسلامی نوشته است؛
مدتی رفت پیش صدام و پشت سر امام حرفهایی زد. این آفتها هست. ان شاءالله که چنین
حافظانی را نداشته باشیم. اگر هم هست آن بحث دیگری است. باید تدابیری اتخاذ بشود.
اکنون یک کتاب یا یک جزوه اخلاق اسلامی تدوین شده است و برای حافظان ۳ جزء به بالا
اجباری است.

نسیم وحی: شما اخلاق نظری را کافی میدانید؟ یعنی فقط آن کتاب را بخوانند کافی است؟

نه! ولی حداقل کاری که ما میتوانیم انجام بدهیم این است که برای آنها یک جلسات
اخلاق بگذاریم. مربیان ما باید در این زمینه خیلی قوی باشند. مربی که قوی بود، خود
به خود روی شاگرد تأثیر میگذارد؛ یعنی رفتار، حرکات و سکنات مربی خیلی مؤثر است.
برخوردهایش، حرف زدنهایش و اینکه شاگرد ببیند مربی خودش چقدر مقید هست، فوقالعاده
اثر میگذارد. نمونههایش را هم زیاد دیدهایم.

نسیم وحی: بحث اخلاق نظری یقیناً کافی نیست، اما بحث رفتار و حرکات و سکنات مربی،
خیلی مهم است.

بحث شما کاملاً درست است. ولی متأسفانه این بحث، بهانهای شده و کمی هم بزرگنمایی
کردهاند. مخصوصاً کسانی که در جلسات صحبت میکنند. قرار نیست حفظ قرآن، کسی را
اخلاقی بکند. خوارج نهروان کسانی بودندکه حافظ کل قرآن و نماز شبخوان بودند، اما
حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام، همه اینها را از دم تیغ گذراندند. بدون یک لحظه
تردید.

اگر ما بخواهیم این طور بحث کنیم، باید بگوییم که نماز شب خواندن هم آفت دارد. تهجد
آفت دارد. علم توحید خواندن آفت دارد. علم اخلاق خواندن هم آفت دارد. قبول دارم که
باید حتماً در مسائل اخلاقی روی بچهها کار بشود. البته بهصورت غیر مستقیم، یعنی به
او نگوییم این کار را بکن. این کار بد و این کار خوب است. این کار قرآنی است و این
کار غیر قرآنی است. با روشهای تعلیم غیر مستقیم اخلاقی یا با استفاده از اساتید
اخلاق، که هستند و خوب صحبت میکنند. یقیناً اخلاق عملی خیلی بهتر خواهد بود. ولی
نباید اساس حفظ قرآن، زیر سؤال برود. وَ یزَّکِّیهِم وَ یعَلِّمُهُم، اول تزکیه
بعد تعلیم. این حرف درستی است. اگر قرار باشد که فرد اصلاً وارد این حوزه معنوی
نشود، مگر اینکه قبل از اینکه چیزی را یاد بگیرد، تزکیه بشود، درست نیست. تزکیه و
تعلیم باید در کنار هم صورت بگیرد. حافظ قرآن باید از سطح جامعه بالاتر باشد و این
انتظار درستی است. ولی بعضیها انتظارات فوقالعاده دارند. یعنی فکر میکنند که حافظ
قرآن مستجاب الدعوه است. اگر زیاد ما مسئله حفظ قرآن را در حالت قدسی قرار بدهیم،
طبیعتاً آن انتظاراتی که از حافظ قرآن هست برآورده نخواهد شد. حافظ قرآن یک فرد
معمولی است، اما یک توفیقی به او داده شده و قرآن را حفظ کرده است. عمل هم میکند
ولی امکان دارد فرد فوقالعادهای نباشد. البته انکار نمیکنم، حقیقتی هست. من الان
۴-۳ مورد سراغ دارم؛ افرادی که حافظ قرآن بودند، چون زیادی تحویلشان گرفتهاند، فکر
کردهاند خبری هست. برای ما هم زیاد پیش آمده است. همین هفته پیش جایی رفته بودیم.
میآمدند گریه میکردند ما فلان مشکل داریم، شما میتوانید حلش کنید. ما میدانیم که
شما میتوانید حلش بکنید. میگوییم که شما از کجا میدانید که من در این مرتبه هستم؛
من خودم انکار میکنم. ما خودمان هزار تا مشکل داریم، البته از فضل خدا ناامید
نیستیم، ولی من همیشه میگویم: آقا جان! حفاظ قرآن آدمهای معمولی خوبی هستند.
بعضیهایشان هم فوقالعاده میشوند، حافظ قرآن یک فرد معمولی خوب و وارستهای است که
توفیق حفظ قرآن به او داده شده است. ولی اگر انتظارات را بالا ببریم، عواقب بدی
دارد. ما باید این را مد نظر داشته باشیم که حافظ قرآن یک توفیق بزرگ نصیبش شده
است. اما او هم میتواند در معرض غفلت باشد. فرد فوقالعادهای نیست؛ آنطور که بعضیها
فکر میکنند و جامعه ما هم دوست دارد بزرگنمایی کند. مثلاً آقای پرهیزکار آمده
فلانجا. آنجا دیگر متبرک شده است. آقا! ما خودمان هزار تا مشکل داریم، کجا متبرک
شده!؟ غرض این که چنین قضایایی در مسائل تربیتی حفاظ هم هست.

نسیم وحی: ایا کسانی که قرآن را خوب تلاوت میکنند و بعد حافظ قرآن میشوند، موفقتر
هستند؟

واقعاً همین طور هست. اگر ما بتوانیم، کار سختی هست که اول تلاوت را به شاگردان
بیاموزیم و بعد به حفظ مشغول شوند، اما بهتر است. من اوّل در قرائت قرآن وارد شدم.
اوّل یک قاری شدم، بعد رفتم سراغ حفظ قرآن. این ها خیلی به هم کمک کرد. مخصوصاً در
مسابقات عربستان که من در حفظ کل اوّل شدم، قرائت خیلی به من کمک کرد. من با حفاظ
عربستان، مصر، لیبی، سوریه و اردن از نظر حفظ، خیلی نزدیک به هم بودیم. اگر چه خیلی
بیانصافی کردند و از من بیشتر از آنها سؤال کردند. بیشتر از سه صفحه کامل از من
سؤال کردند. چون سعودیها میخواستند که ایران اول نشود.

ولی ترتیل قویای که من ارائه دادم، آنقدر سطحش با ترتیل نفر دوم که سعودی یا مصری
بود اختلاف داشت که دیگر کاری نتوانستند بکنند. اختلاف امتیاز ما با آنها در قرائت،
۸-۷ نمره بالاتر از سعودیها بود. ما اگر تنها به حفظ بچهها بپردازیم، اگر چه بسیار
ارزشمند، است اما کافی نیست. ولی اگر بتوانیم آنها را یک قاری یا یک مرتّل و
ترتیلخوان خوب تربیت کنیم، اولاً خودشان از آن لذت میبرند و در مرور آیت خسته
نمیشوند؛ چون اگر با قرائت یا ترتیل زیبا بخوانند، خود نشاط میآورد. ثانیاً در
جامعه اثر میگذارد. وقتی میرود تبلیغ کند، به مراتب مؤثرتر است. ثالثاً در صحنه
بینالمللی اگر شرکت بکند، یقیناً موفقتر هست.

متأسفانه حفاظ، امروز ترتیل های خیلی ضعیفی دارند. اگر در این زمینه هم بیشتر توجه
بشود، که حداقل ترتیل حفاظ خوب شود و قرآن را با ترتیل زیبا بخوانند بسیار خوب است.

نسیم وحی: در روآیات آمده که بعضیها قرآن را حفظ میکنند لِینتَفَعَ به فی صَلاتِه؛
اما معالأسف میبینیم که شخص، حافظ کل هم هست، اما بهغیر از سوره توحید در نماز،
سوره دیگری نمیخواند و متأسفانه آن انتفاع را فقط اهل تسنن میبرند. آنها در نماز
تراویح یا در نمازهای دیگرشان، بعد از حمد یک یا چند صفحه قرآن میخوانند. ما در
نماز مستحبی میتوانیم این کار را انجام بدهیم؛ مثلاً بعد از حمد یک صفحه از سوره
بقره را بخوانیم یا در نماز واجب یک سوره دیگر را بخوانیم تا انتفاع ببریم. چه کنیم
که این در بین حفاظ رواج پیدا کند؟

حرف خیلی درست و خوبی هست. این مسأله یکی از مشکلات ما شیعیان هست. ما اکثراً بعد
از حمد فقط همین سوره توحید یا احیاناً چند سوره کوچک دیگر را میخوانیم. حتی در
نمازهای جمعه هم دیگر کمتر پیش میاید سوره جمعه و منافقین بخوانند. من واقعاً تعجب
میکنم چرا حفاظ ما نمیخوانند. من احساس میکنم این کار خیلی لذتبخش هست. حالا یک
خورده حوصلهام کمتر شده، یک موقعی بود که سورههایی از مفصلات را میخواندم، مثلاً
سوره محمّد صلیاللهعلیهوآله را میخواندم. در نماز سوره فتح میخواندم. سوره ذاریات
را میخواندم. سوره واقعه، یاسین، الرحمن، مجادله را زیاد میخواندم، چون جایی خوانده
بودم که در نمازهایی که یک سورهاش مجادله باشد، زیاد ثواب دارد. این کار خیلی
لذتبخش هست.

نسیم وحی: ما نمازهایی را میبینیم که حداکثر إنّا أنزَلنا و قُل هو الله أحَد و …
را میخوانند؛ با اینکه ما در عروه الوثقی داریم که در نماز صبح این را بخوانید، ظهر
این سوره را بخوانید و … .

به نمازهای مستحبی که نگاه کنید، میبینید چه سورههای بزرگی است. این نشانگر این
موضوع است. داریم که سوره مسبحات را حفظ بکنید و آن را تلاوت کنید و بعد تلاوت بر
حفظش شکر کنید. ما به حفاظ میگوییم از این روایت میفهمیم که حفظ قرآن دو شکر دارد.
یکی اینکه شکر بکن به خاطر حفظ آن و دیگری به خاطر تلاوت آن. وقتی حضرت به خاطر حفظ
۴-۵ آیه سوره مسبحات میفرماید شکر کنید، بر حفظ و تلاوت کل قرآن به طریق اولی چنین
خواهد بود. حافظ ۱۰ جزء، بیشتر یا کمتر هست، باید بر حفظ و تلاوت آن شکر کند.
بهویژه بر تلاوتش در نماز. داریم که لا یسبِقُونَکُم مِنَ الخَیرِ وَ أنتُم أولی
در این کار خیر، اهل سنت از شما سبقت گرفتهاند، ما که اهلبیت را میشناسیم اولی
هستیم.

در صدر اسلام عادت مسلمانها این بوده است. من در سیره ابن هشام دیدم که یک نفر از
اصحاب پیامبر که رفته بود برای جنگ، در شب با چند نفر، نگهبان اردوگاه میشوند. او
ایستاده بود برای نماز. در نماز تیری به بدنش اصابت کرد. نماز را قطع کرد تا
مسلمانها بلند شدند و دشمنان متواری شدند. بعد به اینکه مجروح شده بود گفتند: چه
کار میکردی؟ گفت: داشتم در نماز سوره کهف را میخواندم. یک حرکتهایی دیدم، ولی چون
اینقدر از خواندن سوره کهف در نماز لذت میبردم صبر کردم. حتی وقتی تیر خوردم. اگر
نبود اینکه شماها قتل عام میشدید، من باز هم دست بر نمیداشتم و سوره کهف را ادامه
میدادم. متأسفانه در کشور از لحاظ انس با قرآن مشکل داریم. من احساس میکنم اگر کسی
حافظ قرآن باشد و از این سورهها استفاده نکند، ضرر میکند. من بعضی مواقع که حفظ
میک