پاورپوینت کامل روی خط اینترنت;برابری در مقابل آزادی ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روی خط اینترنت;برابری در مقابل آزادی ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روی خط اینترنت;برابری در مقابل آزادی ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روی خط اینترنت;برابری در مقابل آزادی ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

آنچه در پی می آید متن سخنانی است که خانم مک الروی در دسامبر سال ۲۰۰۰
در کنفرانسی که به منظور بررسی ابعاد منفی اتحادیه اروپا در شهر میلان
ایتالیا برگزار گردید بیان نموده است. وی به عنوان یکی از روشنفکران
آمریکایی فعال در زمینه حقوق زنان، دو کتاب با نام های آزادی، فمینیسم و
دولت و زن منطقی: راهنمایی برای بقای روشنفکری به چاپ رسانده است و
ویراستار iFeminists.com یکی از نویسندگان سایت Lewrockwell.com و نیز پژوهشگر
موسسه Institute Ludwig von Mises است. خانم الروی در این سخنرانی، اتحادیه
اروپا را از منظر قوانین جنسیتی مورد نقد قرار می دهد. نقد وی بر قوانین جنسیت
اتحادیه اروپا با استناد به نظرات ولتر در نامه های فلسفی است. بدون تردید
منطق ولتر (به ویژه جهان بینی و جامعه آرمانی مورد نظر او) و نحوهِ
استدلال خانم الروی جای بحث و بررسی دارد و ترجمهِ این مطلب نه به
معنای تایید یا رد آن، بلکه با هدف طرح چشم اندازهای مختلف در حوزهِ بسیار
بدیهی فرض شدهِ تساوی جنسی است. علاوه بر این نکتهِ قابل اغماض ـ در
اینجا ـ که مواضع آمریکایی ها در خصوص اروپای واحد قابل تامل است.

اتحادیه اروپا نمی تواند به اهداف خود در خصوص رفاه و هماهنگی اجتماعی دست
پیدا کند. من در اینجا می کوشم برای بیان دلایل ادعای خود، یکی از موانع
نیل به این اهداف یعنی فمینیسم را ـ یا آنچه در اروپا اصطلاحاً ادغام
جنسیتی۲ نامیده می شود ـ مورد توجه قرار دهم.

در سال ۱۹۹۶ کمیسیون اروپا سندی را با عنوان ایجاد فرصت های برابر برای
مردان و زنان در کلیه خط مشی ها و فعالیت های اجتماعی منتشر کرد. در این سند
آمده بود [ایجاد] همکاری نوین بین زنان و مردان برای تضمین آنکه آنان در
جایگاهی برابر، در همه زمینه ها مشارکت کامل داشته باشند و منافع پیشرفت به
طور مساوی بین آنها توزیع گردد. از دیدگاه من، ادغام جنسیتی سیاستی
فاجعه آمیز است. چرا؟ پاسخ من به همان دلایلی باز می گردد که بر پایه آنها
معتقدم اتحادیه اروپا به رفاه و هماهنگی اجتماعی نخواهد رسید.

در سال ۱۷۳۳، ولتر، فیلسوفی که ایجاد عصر روشنگری فرانسه را به او نسبت
می دهند، کتابی با عنوان نامه هایی درباره ملت انگلیس ـ که نامه های
فلسفی هم گفته می شود ـ منتشر کرد. سال ها قبل، ولتر با تعهد سپردن به مقامات
مبنی بر اینکه حداقل پنجاه لیگ ۳ از پاریس دور باشد، از زندان باستیل آزاد
شده بود. انتخاب ولتر، کشور انگلیس بود و در آنجا حدود ۲/۵ سال اقامت کرد.
نامه ه با این هدف نگاشته شدند تا جامعه انگلیس را برای دوستی در فرانسه
توصیف کنند. به ویژه ولتر می خواست تبیین کند که چگونه تنوع فراوان مذهبی
ـ جامعه ای که در آن پروتسان، کاتولیک، یهودی، مسیحی و مسلمان با حسن تفاهم
با یکدیگر به تعامل می پردازند. ـ می تواند در انگلیس چنین هماهنگی وجود
داشته باشد حال آنکه اختلافات مذهبی در فرانسه باعث ویرانی بوده است.

ولتر این ایده را که سیاست، هماهنگی اجتماعی ایجاد می کند نمی پذیرفت. او با
اشاره به کلیسای رسمی انگلستان استدلال می کرد که سیاست موافق تعصب است
تا حسن تفاهم. او نوشت: هیچکس نمی تواند مسند قدرت را در انگلستان یا ایرلند
بدون وفاداری به کلیسای انگلیس در دست گیرد. چنین محرومیت سیاسی به
ندرت نوع دوستی را ترویج می کند علاوه بر آن، چه از نظر قانونی و چه از نظر
تاریخی، انگلیس بیشتر از فرانسه مدافع مدارای مذهبی نبود: به عنوان مثال در
انگلیس، قوانینی که علیه افرادی که غیر متعارف و ملحه نامیده می شدند وضع
شده بودند و همچنان به اجرا در می آمدند. با این همه، فضای همیاری در
انگلستان و نه در فرانسه، در کوچه پس کوچه های شهر مشاهده می شد که کاملاً
با مفاد قانون فاصله داشت. بنابراین، چه چیز آرامش و راحتی خیابان های لندن
را در مقایسه با پاریس توجیه می کرد؟

در نامه ششم از نامه های فلسفی، قطعه ای مشهور وجود دارد. ولتر یادآور می شود
به محل معاملات لندن [بازار بورس] بروید. آنجا قابل احترام تر از بسیاری از
دادگاه هاست، و شما نمایندگانی از همهِ ملیت ها خواهید دید که برای منافع
بشریت گرد هم آمده اند. آنجا یهودی، مسلمان و مسیحی با یکدیگر چنان معامله
می کنند که گویی مذاهب یکسانی دارند و فقط به آنهایی که ورشکسته می شوند
کافر می گویند. بعد از معامله با یکدیگر، مسیحی و یهودی هر یک به راههای
جداگانه خود می روند. ولتر می گوید پس از ترک این مجامع آزاد و آرام، بعضی ها
به کنیسه می روند، و برخی به دنبال نوشیدنی های الکلی هستند… ولتر معتقد
است در پایان همه راضی هستند.

تجارت و بازار آزاد، عرصه ای را ایجاد می کند که افراد بسیار گوناگون تنها به
خاطر منافع اقتصادی خود خواهان معامله با هم هستند. بعد، آنها از هم جدا
می شوند و هر کدام به دنبال علایق و ارزش های فرهنگی متفاوت، پشت درهای
بستهِ زندگی خود می روند.

تبیین هماهنگی اجتماعی در انگلیس توسط ولتر، شامل دو بخش است. ابتدا آزادی
افراد برای برقراری ارتباط با یکدیگر به عنوان افرادی برابر در مقابل
قانون. به عبارت دیگر، مسیحیان و یهودیان با یکدیگر معامله می کردند و چون
می دانستند به رغم اختلافات مذهبی قراردادهایشان از لحاظ قانونی الزام آور
است، از اطمینان خاطر برخوردار بودند.

دوم، آزادی افراد برای جدا شدن از یکدیگر و عدم معاشرت؛ یعنی آزادی برای
آنکه به طور شخصی و مسالمت آمیز به هر دلیلی و در مورد هر کسی تبعیض قائل
شوند. حق تبعیض قائل شدن ـ بستن درب ورودی خودتان پشت سرتان ـ پیش شرط
هماهنگی اجتماعی است.

اجازه دهید واضح تر بگویم. من دربارهِ گنجاندن تبعیض در قانون صحبت نمی کنم،
کاملاً برعکس من می گویم که قانون باید از شخص و دارایی همهِ افراد به طور
مساوی حفاظت کند. ولی پس از این نکته هر کس حق امتناع از معاشرت با افراد
را به هر دلیلی اعم از مذهب، جنسیت، رنگ پوست و موسیقی مورد علاقه او دارد.

نامه های فلسفی استدلال نسبتاً پذیرفته شده اروپای عصر ولتر در مورد چگونگی
ایجاد جامعه ای هماهنگ را معکوس ساخت.

به طور سنتی، فرانسه تلاش کرده بود سیستمی همگن از ارزش ها را بر مردم خود
تحمیل کند. مبنای این کار، اعتقاد به لزوم وجود ارزش های مشترک برای
تمین صلح و هماهنگی بود. ارزش های مشترک همان چسب اجتماعی تلقی می شد
که تار و پود جامعه را به یکدیگر می چسباند. بنابراین لازم بود که دولتمردان
به برنامه ریزی متمرکز و تحمیل سرسختانه ارزش ها بپردازند و همه مردم آنها
را اجرا نمایند. پس اگر مردم، مجاز به انتخاب و اجرای ارزش هایشان به ویژه
ارزشهای مذهبی بودند، تعارض و هرج و مرج مدنی رخ می داد.

ولتر استدلال می کرد که عکس این قضیه درست است. تحمیل ارزش های همگن ـ
انکار حق تبعیض شخصی ـ چیزی بود که به منازعه و جنگ های مذهبی منتهی
می شد. نه ارزش های مشترک و کنترل دولتی، بلکه تنوع و آزادی فردی بود که
جامعه ای صلح جو و شکوفا را بنا می کرد. ولتر معتقد بود اگر فقط یک مذهب در
انگستان وجود داشت، خط استبداد در کار بود؛ اگر دو مذهب وجود داشت، آنها به
جان هم می افتادند؛ اما سی مذهب مختلف در انگلیس وجود دارد و آنها با هم در
آرامش و شادی به سر می برند.

اگر منطق ولتر را فرا تر از مذهب در نظر بگیریم، می توانیم آن را علیه هر نوع
کوششی از سوی یک دولت متمرکز برای تحمیل ارزش های مشترک یا اعمال مشترک
بر افراد گوناگون به کار بریم. جالب آنکه استدلال او علیه همرنگی تحمیلی، بر
مبنای حقوق افراد نبود ـ گرچه به گمان من چنین استدلالی می توانست محکم تر
باشد. استدلال ولتر بر مبنای هماهنگی اجتماعی و نیاز به سیستمی حقوقی استوار
بود که به حق افراد برای عدم معاشرت با یکدیگر احترام بگذارد.

اتحادیه اروپا، عبارتست از تلاشی از سوی یک نهاد دولتی بسیار متمرکز به
منظور تحمیل همرنگی به جوامع بسیار متنوع به نام رفاه و هماهنگی. این کار
کوششی برای انکار حق عدم معاشرت است. از نگاه من، اتحادیه اروپا، اروپا را
در خلاف جهت هماهنگی اجتماعی و به سمت ناهماهنگی و فقر اقتصادی و نیز
فرهنگی سوق می دهد.

در بخشی از مادهِ ۲۱ منشور پیشنهادی حقوق بنیادین اتحادیه اروپا ـ تحت
عنوان عدم تبعیض ـ می خوانیم: هر نوع تبعیض بر هر مبنایی از قبیل جنسیت،
ن