پاورپوینت کامل طوبی آزموده; پیشگام تاسیس مدارس جدید دخترانه ۷۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طوبی آزموده; پیشگام تاسیس مدارس جدید دخترانه ۷۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طوبی آزموده; پیشگام تاسیس مدارس جدید دخترانه ۷۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طوبی آزموده; پیشگام تاسیس مدارس جدید دخترانه ۷۲ اسلاید در PowerPoint :

۵۰

طوبی آزموده دختر مرحوم میرزا حسن خان سرتیپ در سال ۱۲۵۷ ش ۱۲۹۴ / ق. به
دنیا آمد۱ او در چهارده سالگی به همسری عبدالحسین میرپنج درآمد، این زن و
شوهر فرزندی نداشتند و اختلاف سنی آنها نیز زیاد بود. میرپنج برای مشغول
داشتن زن خود، او را به وسیله معلمان خصوصی به تحصیل فارسی و عربی و
فرانسه تشویق کرد.۲ آزموده در این فرصت توانست زبان و ادبیات فارسی، عربی
و فرانسه را به خوبی فرابگیرد.۳

از اقدامات مهم طوبی آزموده که موجب شده تا از او به عنوان فعال سیاسی،
اجتماعی زنان در دوره مشروطه یاد شود این است که او در سال . ۱۲۸۶ش
دبستان دخترانه ناموس را که بعد از مدرسهِ دوشیزگان دومین مدرسه دخترانه
در ایران بود تأسیس کرد.۴ او در اول مهر ماه ۱۳۱۵ ش در سن پنجاه و هشت
سالگی، در تهران در گذشت.۵

فعالیت های سیاسی اجتماعی

تنها اقدام مهم اجتماعی که اسم طوبی آزموده را ماندگار کرد، تأسیس
مدرسه ای جدید تحت عنوان دبستان دخترانه ناموس در سال ۱۲۸۶ در خیابان
شاهپور (حافظ فعلی) و نزدیک چهار راه حسن آباد بود. او توانست در مدتی کوتاه
تعداد مدارس دخترانه را به شش دستگاه برساند و در سال ۱۲۹۳ ش، یعنی ۸ سال
پس از تسیس اولین مدرسه، ۳۴۷۴ دختر دانش آموز را جذب این مدارس کند.۶
خانم آزموده، این مدارس را به صورت یکی از مهم ترین و مجهزترین مدارس
متوسطه کامل و کانون پرورش دختران متجدد درآورد.۷ به عبارت دیگر اگر میرزا
حسن رشدیه بنیانگذار مدارس کنونی پسرانه است، طوبی آزموده را نیز باید
بنیانگذار مدارس دخترانه کنونی دانست.

البته لازم به ذکر است که اولین مدرسه دخترانه توسط خانم بی بی وزیرف
به نام دبستان دوشیزگان در ۱۲۸۵ ش (یک سال قبل از مدرسه ناموس) تأسیس
شد که ظاهراً خانم طوبی از او خواست که اجازه دهد تا در آنجا تدریس کند که
با مخالفت مدیر مدرسه دوشیزگان مواجه می شود.۸

گسترش مدرسه ناموس

مدرسه ناموس چند سال بعد از تسیس به خیابان فرمانفرما و بعد از آن به
محل بزرگتری در خیابان شاهپور (حافظ فعلی) منتقل شد. در این زمان مدرسه
ناموس به قدری توسعه یافته بود که به صورت یکی از مهم ترین و مجهزترین
مدارس متوسطه کامل درآمد۹ و تا پایان دوره دبیرستان دختران را آموزش
می داد، به طوری که در ۱۳۰۷ ش. اولین گروهِ دیپلمه مدرسه ناموس فارغ التحصیل
شدند.۱۰ دسته اول این گروه شامل خانم ها توران آزموده، فخر عظمی ارغنون،
بی بی خانم خلوتی، گیلان خانم، فرخنده خانم و مهرانور سمیعی بودند. ایشان
علاوه بر دایر کردن مدارس دختران، کلاس های اکابر را جهت جذب زنان مسن تر
نیز دایر نمود. مردانی که ایشان را دراین راه یاری می دادند عبارت بودند از:
سیدجوادخان سرتیپ، میرزاحسن رشدیه، نصیرالدوله و ادیب الدوله.۱۱ بانو آزموده
به پاس جبران کمک ها و هدایت های میرزاحسن رشدیه نسبت به ایشان در
نظام نامه مدرسه مقرر داشته بود که برای همیشه و تا هر زمان که مدرسه
ناموس پابرجاست، یکی از دختران خاندانِ رشدیه می تواند در آن تدریس کند.۱۲

چرا مدرسه خانم آزموده هیچ گاه تعطیل نشد؟

همانطور که می دانیم در صدر مشروطه مدارس جدید دخترانه با توجه به گرایشات
مذهبی بسیار بالای مردم و هم چنین به دلیل حساسیت فوق العاده ای که مردم
نسبت به آنها داشتند بیشتر زیر ذره بین بودند، زیرا از طرفی این نوع مدارس
معمولاً توسط اتباع دولت های بیگانه خصوصاً مبلغه های مسیحی (همانند مدارس
بیت ایل، الیانس، جردن و فرانکوپرسان) در سراسر ایران تأسیس می شدند. (خصوصاً
که بعدها هم زمان با تأسیس مشروطه و مجلس شورای ملی، مدارس ملی و مردمی
نیز متأسفانه در عمل ادامه دهنده همان سیاست مدارس خارجی در ایران بودند)
و از طرف دیگر با وجود مکتب خانه های بی شماری که در سطح شهر وجود داشت،۱۳
ضرورتی برای تأسیس مدارس جدید احساس نمی شد؛ این دو امر موجب شده بود که
علما و مردم مذهبی نسبت به این مدارس حساسیت بیشتری از خود نشان بدهند.

اما در عین حال ما شاهد برخوردهای دوگانه علما و مردم با این گونه مدارس
هستیم به این معنا که در آن واحد، نسبت به بعضی از این مدارس حساسیت
شدیدی از خود بروز داده و در عین حال همزمان نسبت به بعضی دیگر حساسیتی از
خود بروز نمی دادند که به عنوان مثال در اصفهان درست در زمانی که مدرسه
خانواده صدیقه دولت آبادی توسط مردم و علما به تعطیلی کشیده می شود،
همزمان مدرسه دخترانه دیگری در کمال آزادی به کار خود ادامه می دهد.۱۴

در خصوص مدرسه ای که خانم آزموده آن را تأسیس کرده بود، همان مسئله تکرار
می شود یعنی در حالی که مدرسه دوشیزگان (که توسط خانم وزیرف تأسیس شد)
تحت فشار مردم و علما مدتی کوتاه پس از افتتاح به تعطیلی کشیده می شود.۱۵
اما مدرسه ناموس که خانم آزموده آن را تسیس می کند تا سالیان متمادی
بدون هیچ مشکلی به کار خود ادامه می دهد.

برای تبیین چرایی این امر لازم است تا نگاهی گذرا به عملکرد خانم بی بی
وزیرف داشته باشیم.

خانم بی بی وزیرف (همسر موسی خان میر پنج) زنی منورالفکر از اهالی و تحصیل
کرده قفقاز (یکی از جمهوری های روسیه) بود.۱۶ ایشان با توجه به اینکه تربیت
یافته فضای غیر دینی قفقاز بود، سعی می کرد تا فرهنگ غیر دینی خاص جوامع
غربی را در ایران رواج دهد، برای همین علاوه بر تأسیس مدرسه دخترانه و
دادن آموزش های غیر دینی به آنها یکی دیگر از کارهای بی بی وزیرف آن بود
که زنان را فرا می خواند تا در روزهای آخر هفته در خانه او گرد آیند و ضمن
نوشیدن قهوه و کشیدن قلیان درباره موضوعات سیاسی خصوصاً از منافع دولت
مشروطه (به سبک غربی) بحث کنند۱۷ و معمولاً خود ایشان سخنران آن جلسات
بود.۱۸ طبیعی بود که این قبیل اقدامات از دید عموم مردم مذهبی وعلما پنهان
نمی ماند. ایشان اقدامات تشویقی بسیاری را جهت جلب نظر عامه نسبت به
مدرسه خود پی گرفت، ولی علی رغم این، مدرسه او همچنان مورد اعتراض مردم
قرار می گرفت و زنها، شاگردان و معلم های مدرسه، او را مورد حمله فیزیکی و
لفظی قرار می دادند.۱۹

بنابراین پس از بازگشایی این مدرسه در سال ۱۳۲۴ ه .ق (در زمان تصدی وزارت
معارف توسط صنیع الدوله)،۲۰ به جهت روندی که در تربیت غیر دینی دختران در
این مدارس در پیش گرفته شده بود و آموزش و پرورش غربی معیار اصلی آنها
بود، از طرف روحانیونی چون شیخ فضل الله نوری۲۱ و سید علی شوشتری۲۲ با
مخالفت شدیدی روبرو شد و آنها تسیس چنین مدارسی را مایه وحشت و حیرت
روِ سا و ائمه جماعت و قاطبه` مقدسین و متدینین دانستند.۲۳ بنابراین در
تاریخ اوائل صفر ۱۳۲۵ ق، هیاهو و جنجال گسترده ای در تهران همراه شد و
مخالفان در لوایحی که علیه این مدرسه منتشر کردند چنین استدلال می کردند
که : این مدرسه را بیگانگان به منظور رواج بی عفتی دایر کرده اند.۲۴ حتی
مستر مارلینگ (کاردار وقت سفارت انگلستان در تهران) در گزارش ۱۶ ژوئیه ۱۹۰۸م
به سر ادواردگری (وزیر امور خارجه انگستان) می نویسد که در شهر شایع شده است
که این مدرسه با تلقین همسر یکی از غلامان ما تشکیل شده است و ادامه
می دهد که واقعیت مطلب این است که زن مزبور [بی بی خانم وزیرف] در طبقه
خود بر خلاف معمول، زنی است که خوب تحصیل کرده و سه ماه است که یک
مدرسه دخترانه تشکیل داده است که دختران اشخاص خیلی محترم در آن درس
می خوانند. سن بیشتر شاگردان هم کمتر از چهارده سال است۲۵.

خلاصه آنکه – همانطور که قبلاً نیز گفته شد- به نظر می رسد علت اصلی مخالفت
این روحانیون ،۲۶ زمینه سازی این مدارس در گرایش و پیروی زنان و دختران
ایرانی از اصول و مبانی فرهنگ غرب و سست شدن پایه های ایمان اسلامی مردم
بود.۲۷ چنانچه پری شیخ الاسلامی نیز معتقد است که: ایجاد مدارس متعدد که از
آن پس [بعد از مشروطه] بصورت نهضتی درآمده بود، یکی از عوامل اصلی تغییر
سیمای اجتماعی ایران – بطور اعم – و دگرگونی در وضع زنان – بطور اخص – بود.
خانم های متجدد و روشنفکر در مواقع امتحانات و جشن های سالانه مدارس،
اجتماعاتی در صحن آموزشگاه ها ترتیب می دادند و درباره وضع زنان، کنفرانس های
مهیج و پرشوری برگزار می کردند. بسیاری از زنان روشنفکر و پیشرو، از
فارغ التحصیلان همین مدارس بودند.۲۸

و بالاخره برای جلوگیری از شورش و آشوب، حکومت وقت مجبور شد موقتاً آن را
تعطیل کند اما پس از مدتی (در مشروطه دوم) مجدداً مدرسه را باز کرد ولی
حکومت، طی دستوری از ورود دختران بیش از یازده سال به این مدرسه ممانعت
به عمل آورد.۲۹

طوبی آزموده در این شرایط می دانست که تنها علت مخالفت علما با تأسیس
مدارس دخترانه صرفاً به خاطر رواج فرهنگ بیگانگان می باشد، لذا بر آن شد تا
با حفظ ظواهر اسلامی چنین القا کند که این مدرسه تنها به منظور ترویج
فرهنگ اسلامی و با سواد کردن دختران تأسیس شده است. برای این منظور، هم در
نصب تابلوی مدرسه و هم در مواد آموزشی و هم در برنامه های غیر آموزشی تجدید
نظر کرده، سعی کرد تا ظاهری اسلامی به مدرسه خود ببخشد.

بنابراین، آزموده به کمک دو تن از شاگردان خود، احادیثی در تشویق فراگیری
علم و کلمات قصار بزرگان دین را برای توجه هرچه بیشتر مردم بر دیوارهای
مدرسه نصب می کرد.۳۰ تدریس قرآن، جزو برنامه های اصلی دروس مدرسه بود در
مناسبت های مذهبی مجالس روضه خوانی نیز برقرار بود.۳۱ او هم چنین در استفاده
از معلمین مرد، بسیار احتیاط می کرد و برای این کار، شب ها در خانه خود بوسیله
شوهرش از معلمین مرد مورد نظر دعوت می کرد.۳۲

بسیاری از شرح حال نویسان، این عمل طوبی را ریاکارانه و به منظور خام
کردن اقشار مذهبی دانسته اند. به عنوان نمونه؛ ژانت آفاری معتقد است که
خانم طوبی آزموده همان اقدامات خانم وزیرف را در شکلی جدید دنبال
می کرد.۳۳ بدرالملوک بامداد نیز معتقد است که خانم آزموده برای رهایی از
مخالفت گسترده افکار عمومی، (که حتی به شکل اشعار هجو، نام دختران شرکت
کننده در این مدارس بر سر زبان ها می افتاد) و تکفیر احتمالی علما، در تمامی
کلاس ها کتاب های مذهبی و قرآن تدریس می شد و سالی چند روز مجلس روضه خوانی
بر پا می گشت.۳۴ یا در سایت تریبون فمینیستی چنین آمده است:

فراز و نشیب هایی که مدرسه دوشیزگان و موِ سس آن بی بی خانم با آن مواجه
شده بود، طوبا را سخت هوشیار و مصمم تر می کرد. او به خوبی درک کرده بود که
مخالفت خوانی ها و مانع تراشی هایی که گاه دانسته و گاه نادانسته مدرسه
دوشیزگان را به تعطیلی کشانده بود، سد مهیبی است که مدرسه ناموس را باید
از آنها دور ساخت. … در این میانه طوبا که به دفع حملات دشمنان مصمم بود
به فکر یاری جستن از علما و روحانیون نواندیش برآمد. … طوبا به کمک دو تن
از شاگردان خویش، عبارات و کلمات قصار بزرگان دین را برای توجه هرچه بیشتر
مردم بر دیوارهای مدرسه نصب می کرد و… او، در عین حال می کوشید، با یاری
گرفتن از روضه خوان ها و مبلّغان و برپایی جلسات روضه خوانی در محیط مدرسه،
تبلیغات مغرضانه سنت گرایان… را خنثی کند…۳۵

ظاهراً این سخن ها با توجه به اقدامات بعدی ایشان و هم چنین با توجه به
کسانی که از مدرسه او فارغ التحصیل شدند، (همانند فخر عظمی ارغنون، توران
آزموده، بی بی خانم خلوتی، گیلان خانم، فرخنده خانم و مهر انور سمیعی)۳۶
واقعیت دارد و این برنامه ها چیزی جز ظاهر سازی های زیبا نبوده است.

شاهد دیگر، اینکه در مشروطه دوم بعد از فتح تهران