پاورپوینت کامل گفت و گو با دکتر خدیجه سفیری با موضوع ترکیب جنسیتی در دانشگاه ها ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفت و گو با دکتر خدیجه سفیری با موضوع ترکیب جنسیتی در دانشگاه ها ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفت و گو با دکتر خدیجه سفیری با موضوع ترکیب جنسیتی در دانشگاه ها ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفت و گو با دکتر خدیجه سفیری با موضوع ترکیب جنسیتی در دانشگاه ها ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۷

در ابتدا بفرمایید وضعیت حضور دختران در مراکز آموزش عالی، آمار، تفکیک و یا عدم تفکیک جنسیتی در مورد رشته ها و نوع تحصیل دختران را چگونه تبیین و ارزیابی می کنید؟

در رابطه با این موضوع تحقیقی انجام شد و مشخص شد که از سال ۱۳۷۷ تا کنون شاهد رشد پذیرفته شدگان دختر در دانشگاه ها بوده ایم. در مقایسه ای که در مورد مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و دوره دکتری انجام گرفت، می بینیم که میزان حضور دختران در مقاطع تکمیلی همچنین زیاد نیست و حضور دختران در دانشگاه ها زمینه حضور آنان را در سمت های مدیریتی و تصمیم گیری آماده نکرده است. یعنی اثرات اجتماعی این حضور فزون تر زمان بیشتری نیاز دارد تا مشخص تر شود.

طی یک تحقیق انجام شده توسط اینجانب علت حضور زنان در دانشگاه ها، به دست آوردن شغل و موقعیت و منزلت اجتماعی و حضور درعرصه های تصمیم گیری و مدیریت های ارشد بوده است. ولی ما هنوز هیچ یک از این خواسته ها را در مورد زنان عملی شده نمی بینیم.

تمایل به اشتغال در زنان بالاست اما آیا می شود این خواسته آنها را با حضور در دانشگاه ها تأمین کرد؟

آنچه که اهمیت دارد این است که تصویرهایی که در مورد اشتغال زنان در دوایر دولتی وجود دارد باید عوض شوند. یعنی نگاه به اشتغال زنان باید تغییر کند. زنان در مشاغل دولتی ساعت ۷ صبح از خانه خارج می شوند و تا ساعت ۳ و یا ۴ بعد از ظهر در محل کار حضور دارند. اگر این الگو تغییر یافته و انعطاف پذیرتر شود، حتما حضور زنان در غیر مشاغل دولتی و مشاغلی که خود کارآفرینند تقویت می شود. اشتغال برای زنان نباید به شکل صوری باشد بلکه باید توانایی های زنان را شکوفا کند و علاوه بر آن اینکه زنان ساعت ها از خانواده دور هستند این ممکن است نگران کننده باشد. منعطف بودن مشاغل زنان به آنها کمک می کند که هم به خانواده رسیدگی کنند و هم حضور اجتماعی خود را داشته باشند.

اما اینکه ترکیب جنسیتی مثبت است یا منفی؟ ترکیب جنسیتی الآن به نوعی شده است که نمی توان حضور دختران و جلو افتادن آن ها از پسران را منفی قلمداد کرد. بلکه این یک اتفاق مثبت است. ممکن است بگوییم عدم توازن در دانشگاه ها ایجاد مشکل می کند اما کنکور یک عرصه رقابتی است که در این عرصه هر کس توانایی بیشتری داشته باشد جلو می افتد. در عین حال بعضی فکر می کنند باید کنکور سهمیه ای شود یعنی سهمیه ای به پسران اختصاص داده شود. اما به نظر من اگر پسران در حوزه های دیگر مثل حوزه اقتصاد فعالیت کنند و با فکر و ایده خود فعال اقتصادی باشند برای آنان مطلوب تر است از این که فقط تحصیلات دانشگاهی داشته باشند ولی توان فعالیت اقتصادی نداشته باشند. همه چیز در دانشگاه نیست. اگر مرد به لحاظ اقتصادی قوی باشد و از نظر فرهنگی هم خود را رشد دهند، چه لزومی دارد که حتماً به لحاظ مدرک با همسر خود برابری کند. هرکدام امتیازات خاص خود را دارند. دختران امتیاز دانشگاه رفتن و پسران امتیاز فعالیت اقتصادی را!

فکر می کنید چه دلیلی برای تمایل شدید خانم ها به دانشگاه ها و عدم تمایل آقایان برای آن وجود دارد؟ آیا دلیل، بی انگیزگی آقایان است و یا بی استعدادی آن ها و یا… ؟

با توجه به آنچه تاکنون دیده شده در مورد داوطلب برای به دانشگاه بین دختران و پسران فاصله چندانی نبوده است و قبولی کمتر آقایان دلیل بر بی انگیزگی آنها نیست چون اگر بی انگیزه بودند اساساً در کنکور شرکت نمی کردند. این به دلیل رقابت است که زنان موفق می شوند و نمی توان گفت که مردان از نظر استعداد پایین ترند. این عرصه رقابتی است که هر کس که تلاش بیشتری انجام دهد موفق تر خواهد شد.

برخی معتقدند تمایل جدی برای ورود به دانشگاه ها توسط خانم ها، معلول تبعیض هایی است که در حق زنان در طول زمان شده است و زنان با رفتن به دانشگاه به دنبال تشخص و جبران آن تبعیض ها هستند. آیا شما این قول را قبول دارید؟ یا اینکه حضور جدی خانم ها در دانشگاه ها تحلیل دیگری دارد؟

با ظهور انقلاب اسلامی و نگاه امام ( ره ) مبنی بر اینکه زنان و مردان به لحاظ حضور اجتماعی هیچ تفاوتی با هم ندارند و ما باید زنان را به حضور اجتماعی -سیاسی دعوت کنیم، برای زنان فرصتی ایجاد شد که هویت اجتماعی خود را پیدا کنند، چون زنان همیشه به عنوان جنس دوم مطرح بودند و به گونه ای تربیت می شدند که تمایلی برای حضور در اجتماع نداشتند اما نگاه انقلابی امام تحولی را در زنان ایجاد کرد. و باعث شد زنان توان حضور را بیابند بدون اینکه به لحاظ رعایت موازین دینی و اجتماعی مشکلی ایجاد نشود. اما بعد از مدتی نوع برخورد با زنان عوض شد از طرفی حمایت از حضور آنان در انتخابات و راهپیمایی ها و از طرفی دیگر و بی توجهی به آنان در مسایل دیگر بوجود آمد. حتی اکنون هم که حضور سیاسی زنان بیشتر شده، نقش آنان در جایگاه های تصمیم گیری بسیار کمرنگ است. و بیشتر نقش ها متعلق به مردان است. به نظر من اینکه زنان احساس کردند که تخصص شان کم است انگیزه پیدا کردند تا بیشتر در عرصه های علمی حضور پیدا کنند تا به این وسیله جایگاه به حق خود را در عرصه های مدیریتی و تصمیم گیری پر کنند.

فکر نمی کنید این همان بحث تشخص زنان است. شما در جایی در بحثتان گفتید که حضور زنان در تحصیلات تکمیلی کمرنگ تر است در صورتی که اگر بحث تشخص نباشد باید در مورد تحصیلات تکمیلی هم حضور زنان پررنگ باشد. ولی با توجه به مشکلاتی که دارد در همان سطح کارشناسی توقف می کنند.

من بعید می دانم مگر اینکه آنها در ادامه تحصیل احساس گناه کنند که نقش های مادری و همسری خود را به خوبی ایفا نکرده اند. اگر زنان به معنای غربی قصد خودنمایی داشته باشند، نه به معنای حضوری که امام برای آنان ترسیم کرده، باید مسیرهای دیگری برای خودنمایی انتخاب می کردند. اما می خواهند در عرصه اجتماعی باشند و برای اینکه حرف درستی را در اجتماع بزنند به ابزاری مانند تحصیلات دانشگاهی متوسل می شوند. یعنی آنان از طریق تخصص قصد ارائه حرف هایشان را دارند، این امر صحیح است چرا که الهام گرفته از فکر بنیان گذار انقلاب بود و گرنه از مسیر صحیح خود منحرف می شد. این مسأله به دلیل اینکه بنیادی صحیح دارد از مسیر صحیح منحرف نمی شود ولی بر حسب اینکه سیاست گذاران به چه نحو عمل می کنند احتمال دارد که موقتاً هدف های صحیح کنار گذاشته شود ولی به نظر من زنان امروز ملهم از ایده های بنیان گذار انقلاب، جایگاه خودشان را به عنوان طرح هویت اجتماعی پیدا کردند حال اعم از اینکه این اجازه به آنان داده شود که وارد تحصیلات تکمیلی شوند یا خیر؟ اما زنان به هویت اجتماعی خود دست یافته اند. پشتوانه این هویت اجتماعی، دیدگاه دینی و اعتقادات آن هاست و این چیز کمی نیست ممکن است بر اساس سیاست گذاری هر دوره ای این روند رشد متوقف شود یا خلل در آن ایجاد شود ولی این مقطعی خواهد بود.

شما در صحبت هایتان گفتید که یکی از دلایلی که دختران به دانشگاه روی آوردند، اشتغال است. و اشتغال را به عنوان یکی از کارکردهای دانشگاه در حال حاضر مطرح می کنید، برخی برای ایجاد توازن در بحث اشتغال مثلاً بحث سهمیه بندی را مطرح می کنند. برای وضعیت فعلی دانشگاه ها که ترکیب جنسیتی آن ها متوازن نیست باید چه کار کرد؟

من قبلاً هم بحث اشتغال را به عنوان نیاز زنان از این جهت مطرح کرده ام که زنان بدین وسیله در پی حضور در اجتماع هستند و در بسیاری مواقع زنان ما نیاز اقتصادی ندارند ولی برای آنها ورود به اشتغال، ورود به عرصه مشارکت اجتماعی است، اما همان گونه که در آغاز بحث هم گفتیم، اشتغال باید از این الگوی موجود خارج شود. یعنی اشتغال فعالیتی باشد که به تولید منجر می شود. حال یا تولید کالا باشد یا تولید خدمات و… با این نگاه همه می توانند شاغل باشند. از سویی تناسب رشته تحصیلی با نوع شغل ونیازهای جامعه ما هم مهم است. مثلاً دانشجویی که رشته مطالعات خانواده می خواند توقع دارد که در دوایر دولتی وارد شود و در حوزه خانواده تحقیق کند. در واقع این امر هیچ جا تعریف نشده. که این رشته با آن بحث تولید اشتغال چه ارتباطی باید داشته باشد؟ آموزش عالی فقط در بحث اضافه شدن رشته بدون در نظرگرفتن جایگاه اشتغالش در دوایر دولتی فعال است و جایگاه تخصص برای شغل تعریف نشده است. پیدا کردن کاری که درآمد داشته باشد و فرد بتواند از آن طریق زندگی مادی خود را تأمین کند، صورت نگرفته است. این مشکل وزارت فرهنگ وآموزش عالی است که به این مسأله نپرداخته است که افراد برای پیدا کردن شغل و تولید چه جایگاهی دارند و چرا سعی می کنند که به نوعی به کاری مشغول شوند حتی اگر در حوزه تخصص آن ها هم نباشد؟ بنابراین کارکرد دانشگاه باید این باشد که جایگاه شغلی فرد را تأمین کند ولی دانشگاه های ما امروز این کارکرد را ندارند بلکه فقط خروجی فارغ التحصیل دارد. اما اینکه فارغ التحصیل چه توانمندی هایی برای کسب شغل دارد، تعریف نشده است. و این فقط در مورد دختران نیست چرا که اگر فقط پسران به دانشگاه می رفتند باز هم بعد از فارغ التحصیلی هیچ جایگاه شغلی در رابطه با رشته خود نداشتند. از سویی در اسلام هیچ چیز مانع فعالیت اقتصادی زن نمی شود، زنان خانه دار هم دوست دارند که یک ممر درآمد برای خود داشته باشند. هر چند که