پاورپوینت کامل جمعیت و چالش ها در هزاره سوم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جمعیت و چالش ها در هزاره سوم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جمعیت و چالش ها در هزاره سوم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل جمعیت و چالش ها در هزاره سوم ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

۱۲ تا ۱۵ فوریه سال ۲۰۰۷ میلادی همزمان با ۲۳ تا ۲۶ بهمن ماهسال جاری، به دعوت صندوق جمعیت سازمان ملل(UNFPA)[1]،نشستی با عنوان کنفرانس بین المللی رهبران مسلمان برای حمایتاز جمعیت، جهت دستیابی به اهداف توسعه هزاره سوم[۲] در جزیرهبالی اندونزی برگزار شد.

محور اصلی این کنفرانس، بررسی روند پیشرفت تنظیم خانواده در میان مسلمانان و کشورهای اسلامی و راه های مقابله با شیوع بیماری های مقاربتی – به ویژه ایدز- در بین جوانان بود. بیش از ۲۰ هیئت از سوی کشورهای اسلامی یا جامعه مسلمانان ساکن در کشورهای غیر اسلامی، نظیر فیلیپین، تایلند، چین در این کنفرانس شرکت داشتند. از ایران نیز هیئتی به سرپرستی دکتر ملک افضلی، معاون تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت و درمان، در این کنفرانس بین المللی شرکت کرده بودند. دکتر تبرائیان از چهره های ماندگار کشور و معاون بین المللی مجمع تقریب مذاهب اسلامی و بنده، دیگر اعضای این هیئت سه نفره بودیم.

«تحدید النسل» یا «تنظیم الاسره»

برنامه های کنفرانس طبق معمول این گونه نشست ها، با افتتاحیه آغاز شد. پس از اجرای سرود ملی اندونزی و سخنرانی و خوش آمدگویی وزیر اوقاف و شئون دینی اندونزی، نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل متحد و رئیس جمعیت علمای اندونزی، نوبت به آن رسید که شرکت کنندگان با نواهای سنتی و حرکت های موزون محلی اندونزی آشنا شوند. پس از مراسم افتتاحیه، برنامه های کنفرانس رسماً آغاز شد.

روز نخست و روز دوم اجلاسیه بیشتر به ارائه مقالات و سخنرانی هایی اختصاص یافت که بررسی وضعیت جمعیت درکشورهای اسلامی موضوع اکثر آنها بود. گروهی از کشورها مانند اندونزی، ایران و پاکستان به موفقیت های کسب شده در زمینه کنترل رشد جمعیت در کشورشان و روش ها و شیوه های به کار گرفته اشاره و آمار و مستندات موجود را ارایه کردند. گروهی دیگر مانند هیئت سوریه و اردن تحدید نسل و کنترل جمعیت را برنتافتند و بر انحرافی بودن آن تأکید کردند و به جای آن از ضرورت سلامت خانواده و تربیت سالم فرزندان سخن گفتند که تکثیر و ازدیاد آن در معارف دینی و وحیانی مورد سفارش موکد قرار گرفته است.[۳] نکته تأمل برانگیز اینکه ازهمان روزهای اولی که سازمان ملل متحد در نیمه دوم قرن بیستم به طور جدی به بحث جمعیت جهان پرداخت[۴]، همه نگاه ها به رشد بی رویه جمعیت در کشورهای جهان سوم و ضرورت «کنترل جمعیت»[۵] و «تحدید نسل» و ترویج و تبلیغ راه های پیشگیری از بارداری در این کشورها معطوف شد. در این رویکرد، هدف عمدتاً دخالت صریح و قاطع دولت درکاهش موالید بود و از سیاست تک فرزندی[۶] یا دو فرزندی شدیداً حمایت می شد. اما به زودی دو علت عمده موجب شد که سازمان های بین المللی جمعیت از دهه ۸۰ به بعد سمت شعاری تنظیم خانواده یا تنظیم الاسره[۷] را تغییر دهند:

۱- مخالفت و اعتراض علما و مراجع دینی اعم از اسلام، مسیحیت و … با روش های کنترل جمعیت و پیشگیری از بارداری که بالطبع مخالفت و مقاومت لایه های دینی مردم را در این کشورها به دنبال داشت و جوی آکنده از خشم، علیه سازمان های بین المللی مذکور و عوامل بومی آنان برمی انگیخت.

۲- اجرای برنامه های توسعه در اکثر کشورهای جهان سوم و گسترش فرهنگ مصرف و تحصیل و اشتغال بانوان به طور خودکار موجب کاهش موالید و تعدیل نرخ رشد جمعیت شده بود. به همین علت سازمان های جمعیتی بین المللی از دهه های پایانی قرن بیستم۱۹۸۰ به بعد به جای تأکید بر کاهش موالید، شعار تنظیم خانواده را در دستور کار قرار دادند.

تنظیم خانواده، به مجموعه تدابیری گفته می شود که در سطح خانواده، هدفش ایجاد توازن میان امکانات اقتصادی و تعداد اولاد است و در سطح جامعه به منظور ایجاد تعادل میان جمعیت و تولید انجام می شود.[۸] آنچه که در مفاد و مفهوم تنظیم خانواده مد نظر قرار می گیرد، تصمیم و اراده خانواده هاست که چه زمانی آمادگی فرزنددارشدن را دارند. مسئله مهم در باب تنظیم خانواده، تنها کم شدن فرزند نیست به همین جهت سیاست تنظیم خانواده با مفهوم مالتوسی «تحدید الموالید» منطبق نیست، چرا که ممکن است جهت مثبت افزایش اولاد در برخی خانواده ها داشته باشد. [۹]

امتیاز رویکرد جدید سازمان های بین المللی جمعیت در مقایسه با رویکرد بینش دینی سازمان ها- تحدید النسل- در این بود که در رویکرد جدید- تنظیم خانواده- ضمن حفظ، ترویج و پیگیری پیام اصلی و محوری تحدید نسل که پیشگیری از بارداری بود، اما در ظاهر، کانون توجهش شعار سلامت خانواده، مادر و فرزند بود و مستقیماً به مقوله پیشگیری و کاهش نسل نمی پرداخت حتی- چنانچه در تعریف تنظیم خانواده اشاره شد- در مواردی با افزایش نسل و تولید مثل بیشتر همراهی می کرد. همین امر، موجب کاهش شدید مقاومت ها و مخالفت ها در جوامع دینی و اسلامی شد تا جایی که در بسیاری ازکشورهای اسلامی- از جمله ایران- مراکز و شخصیت های برجسته دینی از برنامه تنظیم خانواده حمایت و پشتیبانی کردند.[۱۰] موفقیت این رویکرد در شکستن مقاومت اقشار متدین و تجلی نظر جوامع و مراجع دینی موجب شد در دهه پایانی قرن بیستم، شعار تنظیم خانواده بیشتر تلطیف و به «بهداشت باروری» تغییر پیدا کند. درکنفرانس بین المللی جمعیت که به ابتکار سازمان ملل متحد سال ۱۹۹۴ در شهر قاهره تشکیل شد تصمیم گرفته شد به جای عبارت تنظیم خانواده از عنوان کلی تر «بهداشت باروری» استفاده شود. در رویکرد جدید، با تأکید بر ضرورت توجه به سلامت مادر و فرزند، به مقولاتی مانند فاصله لازم بین هر بارداری، حداکثر سن بارداری زنان، تغذیه کامل مادر و فرزند و…[۱۱] توجه شد که نتیجه عملی آن، همان پیشگیری از بارداری های مکرر و کنترل و تعدیل جمعیت بود. به گفته یکی از صاحب نظران مسئول و پیش کسوت در امر تنظیم خانواده در ایران، نتیجه بهداشت باروری و تنظیم خانواده چیزی جز تحدید نسل و بسنده کردن والدین به حداکثر ۲ یا ۳ فرزند نیست.[۱۲] به نظر می رسد این پیام پنهان و نانوشته را همه کشورهای اسلامی و جهان سوم به خوبی تفهم کرده اند. شاید به همین دلیل مراکز و خانه های بهداشت که با حمایت سازمان های بین المللی در اقصی نقاط کشورهای اسلامی تأسیس و راه اندازی شده، به رغم تغییر شعارها و رویکردها، هیچ تغییری در برنامه عملی شان ایجاد نشده و هنوز هم محوری ترین فعالیت آنان آموزش پیشگیری از بارداری و توزیع وسایل جلوگیری است. [۱۳] شاید به همین دلیل هیئت های اعزامی که از اینگونه کشورها درکنفرانس های بین المللی جمعیت، تنظیم خانواده و بهداشت بارداری شرکت می کنند، کانون آمار و گزارش های خود را به بخش پیشگیری، کنترل و کاهش بارداری و زاد و ولد اختصاص می دهند و در این زمینه همواره تلاش می کنند از یکدیگر سبقت بگیرند.[۱۴] این در حالی است که دیگر متغیرهای مربوط به بهداشت و تنظیم خانواده و سلامت مادر و فرزند نوعاً مورد غفلت قرار گرفته یا کمتر به آن پرداخته می شود و میزبانان برگزار کننده نیز با سکوت معنادار؛ بلکه تحسین و تشویق روند جاری این حرکت را تشدید می کنند.

اینگونه قرائن و شواهد این احتمال را به شدت قوت می بخشد که سازمان ملل متحد و صندوق جمعیت آن سازمان، به هر شکل ممکن و تحت هر شعار و عنوانی، به دنبال جلوگیری از رشد جمعیت در کشورهای اسلامی و جهان سوم هستند و به دیگر مقولات و متغیرهای تنظیم و سلامت خانواده، بهایی نمی دهند. جالب این است، بدانید که در حاشیه کنفرانس جمعیت در اندونزی فرصتی پیش آمد تا این مسئله را با عبدالعزیز بن سلطان- نماینده صندوق جمعیت سازمان ملل متحد- در میان بگذارم. به او گفتم: در برخی از کشورهای در حال توسعه- مانند ایران- به دلایلی از جمله سرعت شتابان صنعتی شدن، نه تنها رشد فزاینده و بی رویه جمعیت تعدیل و کنترل شده؛ بلکه با ادامه این روند، در آینده ای نزدیک با رشد منفی و نزولی جمعیت مواجه خواهند شد. حتی برخی از محققان و صاحب نظران جمعیت اعلام کرده اند که در کشوری مثل ایران، جمعیت رو به پیری می رود. به گفته این جمعیت شناسان، سطح باروری در ایران، از سال ۱۳۸۰ به بعد به حدود ۲ فرزند برای هر زن رسیده است. این رقم زیر سطح تولید مثل بین المللی است.[۱۵] این کارشناسان افزوده اند که کاهش سطح باروری در ایران، از نظر سرعت، در دنیا بی نظیر است.[۱۶]این در حالی است که برنامه های تنظیم خانواده با حمایت صندوق جمعیت سازمان ملل، به همان قوت در حال اجراست.[۱۷]

به وی گفتم: آیا وقت آن نرسیده که صندوق جمعیت سازمان ملل که متولی امرتنظیم خانواده در سطح جهان است، در مورد ایران و موارد مشابه، سیاست های تنظیم خانواده را با شیبی مثبت به سمت افزایش باروری جهت دهد و از رشد منفی که به پیری جمعیت اینگونه کشورها می انجامد، جلوگیری کند؟ پاسخ عبدالعزیر از قبل قابل پیش بینی بود. او گفت: «صندوق جمعیت تاکنون به تنظیم خانواده با جهت گیری مثبت فکر نکرده است و هیچ برنامه ای در دستور کار ندارد. اگر روزی بخواهد در این زمینه وارد شود به کشورها توصیه می کند به جای افزایش بارداری، از کشورهای پر جمعیتی مثل بنگلادش، آدم وارد کنند.» به نظر می رسد کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران، باید خود پیش و بیش از صندوق جمعیت سازمان ملل نگران تغییرات جمعیتی باشند و برای توقف و عقب گرد رشد باروری در آینده ای نه چندان دور، از همین الان تدبیری اتخاذ کنند و چاره ای بیندیشند که فردا دیر است!

ایدز، تهدیدی فزاینده در هزاره سوم

بالاخره سفره بحث های سرد و تکراری تنظیم خانواده- که به میدان مسابقه ای برای کشورهای اسلامی در ارایه آمار کاهش رشد جمعیت و باروری تبدیل شده بود- بدون هیچ حساسیت و نکته تازه ای جمع شد. ظاهراً پنبه این بحث نزد برگزارکنندگان و شرکت کنندگان سال هاست که زده شده و از تب و تاب اولیه افتاده است. با رویکرد جهان سوم به صنعتی شدن و کپی برداری از جهان غرب، سال هاست که اینگونه کشورها به یک نوع خود تنظیمی رسیده اند و ناباوری در آن ها نهادینه شده است و حالا یکی باید برود جلوی آن ها را بگیرد که از آن طرف بام نیفتند. اما روز دوم که به نیمه رسید، با ورود کنفرانس به بحث «ایدز»[۱۸] بر حساسیت بحث ها افزوده شد و هیئت های شرکت کننده تحرک و مشارکت بیشتر از خود نشان دادند. در این جا چند سؤال مطرح می شود

– چه ارتباط و تعاملی میان ایدز و جمعیت وجود دارد که سازمان ها و نهادهای جمعیتی مثل صندوق جمعیت سازمان ملل متحد را واداشته که به آن بپردازند و حتی آن را از

اصلی ترین چالش های جمعیت در هزاره سوم معرفی کنند.

– چرا کشورها و جوامع اسلامی این بحث را با جدیت و نگرانی زیادی دنبال می کنند.

– راه حل هایی که از سوی سازمان های بین المللی برای جلوگیری و کنترل ایدز توصیه شده و می شود، چیست؟

– دست آخر اینکه این توصیه ها تا چه اندازه در کشورها و جوامع اسلامی کارساز و با فرهنگ دینی آنان سازگار است؟

ایدز و جمعیت

ایدز که برای اولین بار در سال ۱۹۸۱ در ایالات متحده امریکا مشاهده شد،[۱۹] بیماری خطرناک و کشنده ای است که، سیستم دفاعی بدن را تضعیف می کند، به شکلی که انسان نمی تواند در برابر بیماری ها و ویروس ها مقاومت کند. با ضعیف شدن بدن و از بین رفتن سیستم دفاعی، فرد آلوده از بین می رود.[۲۰] عامل این بیماری، ویروسی به نامHIV [21] می باشد که دارای خاصیت سیتوپاتوسیتی[۲۲] – علاقه آسیب رسانی به سلول- می باشد و به راحتی تغییر شکل می دهد لذا بدن نمی تواند در مقابل آن آنتی کور مناسب را تولید کند. [۲۳]

سه ویژگی عمده در بیماری ایدز وجود دارد که موجب تشدید نگرانی های بین المللی شده است:

۱- نهفتگی در مرحله کمون- دشمن نامریی- ؛ ویروس ایدز، ویروسی است که در مرحله کمون و شکل گیری، نهفته و غیر قابل تشخیص است و هیچ آثار و عوارض جانبی آشکاری ندارد. در این مرحله که ممکن است سال ها طول بکشد، قابل انتقال به دیگران است، از این نظر، ایدز، دشمن نامریی است که در کمال سکوت، قربانیان خود را انتخاب می کند.

۲- مرگ زجرآور قربانیان: ایدز به چیزی کمتر از مرگ زجرآور و بیرحمانه قربانیان رضایت نمی دهد.

۳- قابلیت شیوع و گسترش سریع: ویروس ایدز به علت تعدد و تنوع راه های انتقال به دیگران از قابلیت بسیار بالایی برای انتشار برخوردار است. از قضا، ایدز راه هایی را برای سرایت انتخاب کرده که در جوامع بشری بسیار شایع و متداول است. اهم این راه ها که توسط مراکز و شخصیت های علمی و پزشکی معرفی شده اند، عبارتند از:

الف. روابط جنسی با فرد آلوده به HIV. چون ایدز نمی تواند به مدت طولانی در محیط خارج از بدن انسان به حیات خود ادامه دهد، تماس های عادی در محیط کار، اجتماع و مدرسه باعث انتقال نمی شود. این ویروس از راه دست دادن، بغل گرفتن، روبوسی، ظروف غذا خوری، عطسه، سرفه، گوشی تلفن، دستگیره در، میله اتوبوس، البسه دست دوم، استخر شنای عمومی، توالت عمومی و حشرات قابل سرایت نیست؛ اما از طریق آمیزش ها و تماس های جنسی- با همجنس و مخالف- قابل انتقال است.[۲۴] طبق آمار اعلام شده حدود ۸۰ درصد از مبتلایان به این بیماری، از طریق روابط آزاد و نامتعارف آمیزشی به ویروس HIV آلوده شده اند.[۲۵]

ب. ۱۵درصد از مبتلایان به ایدز از طریق انتقال خون آلوده و فرآورده های آن، استفاده مجدد از سرنگ وسوزن های آلوده به ویژه در میان معتادان و استفاده از لوازم و ابزار آلوده به این بیماری دچار شده اند.

ج. بیماری ایدز، در۵ درصد از موارد، از طریق مادر آلوده به جنین منتقل شده است.

بی رحمی این بیماری کشنده و مهلک از یک سو و قابلیت بالای آن برای شیوع سریع از سوی دیگر، موجب شده که در طول دو دهه گذشته، آثار عمیقی بر تغییرات جمعیتی، مرگ و میر و امید به زندگی در سراسر جهان از خود بر جای گذارد. از سال ۱۹۸۱ که اولین نمونه های ابتلا به ایدز، در همجنس بازان ایالت متحده دیده شد تا سال ۲۰۰۲، طبق آمار سازمان ملل متحد بیش از۳۱ میلیون نفر، به علت ایدز، جان خود را از دست داده اند[۲۶] ایدز، به طور فزاینده همچنان قربانی می گیرد. طبق آمار رسمی، بیش از ۸ هزار نفر در روز بر اثر ایدز می میرند و روزانه ۱۳۰۰۰ عفونت جدید بر اثر ایدز به وقوع می پیوندد.[۲۷] آفریقایی ها در زبان بومی، نام این بیماری را اسلیم(SLIM) به معنی«مرگ» گذاشته اند.[۲۸] سازمان ملل متحد، آمار مبتلایان به ایدز در سال ۲۰۰۲ را ۴۰ میلیون نفر اعلام کرده است.[۲۹] که این آمار در مقایسه با ۸۸ هزار مورد ثبت شده در سال ۱۹۸۸، رشدی ۵۰۰ درصدی را نشان می دهد. فقط ۵ میلیون نفر در سال ۲۰۰۲ به ایدز آلوده شده اند. هم اکنون بیش از ۳ میلیون کودک مبتلا به ایدز هستند. زنان بیش از نیمی از مبتلایان به ایدز را شامل می شوند. ۱۴ میلیون کودک در سراسر جهان، مادر یا هر دو والد خود را به علت مبتلا شدن به ایدز از دست داده اند. پیش بینی شده است تا سال ۲۰۲۰ خسارت اقتصادی ناشی از ایدز تا ۲۰ درصد تولید ناخالص ملی کشورهایی باشد که بدترین وضعیت ابتلا به ایدز را دارند. [۳۰]

پیدایش و ظهور این آمار فزاینده که شاخص های جمعیتی و مرگ و میر را با تغییرات اساسی مواجه کرد، موجب شد که ایدز در دستور کار جمعیت شناسان و سازمان ها و نهادهای جمعیتی قرار بگیرد تا جایی که آن را به عنوان یکی از تهدیدهای جدی جمعیت در دهه آخر قرن بیستم[۳۱] و هزاره سوم[۳۲] معرفی کنند. از نظر سیاست گذاران و برنامه ریزان جمعیتی، اثر عمده جمعیتی ایدز، افزایش مرگ و میر بویژه در بین اطفال و نوجوانان و پایین آوردن میانگین امید به زندگی است. این بیماری مهلک همچنین از پیشرفت اقتصادی تا حد زیادی جلوگیری می کند. یعنی از آنجا که باعث می شود، مبتلایان در سنین فعالیت- کمتر از ۴۰ سالگی- بمیرند، میرایی این گروه های سنی، بر توسعه اقتصادی تأثیر منفی دارد. شیوع این بیماری همچنین موجب می شود تا بسیاری از خانواده ها به لحاظ از دست دادن مادران، با اطفال بی سرپرست مواجه شوند. از این رو، بیماری ایدز به لحاظ جمعیتی و اجتماعی، محدودیت های جدی را برای جوامع بر جای می گذارد. بر اساس تحقیقات به عمل آمده توسط برخی از جمعیت شناسان، این امکان وجود دارد که شیوع بیماری ایدز، میزان رشد جمعیت جامعه را به صفر برساند. چنین نتیجه ای در کنفرانس برلن در سال ۱۹۹۳ اعلام شد.[۳۳]

ایدز در کشورهای آسیایی و اسلامی

پس از پاسخ به پرسش نخست پیرامون دلیل دخالت صندوق جمعیت سازمان ملل در بحران ایدز، اکنون نوبت به سؤال دوم رسیده است اینکه چرا کشورهای اسلامی در کنفرانس بالی اندونزی، مباحث ایدز را با حساسیت و جدیت قابل توجهی دنبال می کردند. به نظر می رسد سه دلیل عمده در این زمینه وجود دارد:

۱- رشد فزاینده آمار ایدز در کشورهای آسیایی

در حالی که قاره آسیا، از نظر آمار مبتلایان به ایدز، دردهه آخر قرن بیستم، پس از آفریقا و آمریکا در رتبه سوم قرار داشت، در کمتر از یک دهه و در آغاز هزاره سوم، با یک پله صعود و پشت سر گذاشتن آمریکا، به رتبه دوم رسیده است.(۱۳۸۰)

درصد ابتلا به ایدز در دو مقطع زمانی(۲۰۰۰-۱۹۹۷) در نقاط مختلف جهان

ردیف

منطقه جغرافیایی

درصد ابتلا به ایدز(۱۹۹۷)

درصد ابتلا به ایدز (۲۰۰۰)

۱

آفریقا

۲/۶۰

۲/۷۱

۲

آمریکا

۶/۲۰

۵/۷

۳

آسیا

۷/۱۵

۸/۱۷

۴

اروپا

۴/۳

۲/۳

۵

اقیانوسیه

۶/۰

۱/۰

آمار رسمی سازمان ملل نشان می دهد در سال های اخیر، بیماری ایدز درکشورهای اسلامی و غیر اسلامی آسیایی رو به افزایش است.

نماینده مالزی در کنفرانس بالی اندونزی با یادآوری این آمار، سال های پیش رو را برای کشورهای آسیایی و اسلامی بسیار حساس و نگران کننده خواند و توجه و سرمایه گذاری بیشتر این کشورها را برای مهار بحران و اتخاذ راه ها و روش های هماهنگ و مؤثر خواستار شد.[۳۴]

نوبت به هیئت اعزامی تایلند که رسید، آمار تکان دهنده آن ها از شیوع وسیع و فزاینده قربانیان ایدز، تأسف و تعجب دیگر کشورها را برانگیخت. طبق آمار اعلام شده از سوی هیئت اعزامی تایلند، بیش از ۶۰۰ هزار نفر مبتلا به ایدز در این کشور زندگی می کنند که در صورت اهمال و کوتاهی در اتخاذ تدابیر لازم، این تعداد تا سال ۲۰۱۰ به ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر می رسند.

۲- یکی دیگر از عوامل نگرانی و حساسیت هیئت های آسیایی و اسلامی شرکت کننده در کنفرانس جمعیت اندونزی به بحث ایدز، حضور پررنگ عوامل پیدایش و گسترش ایدز در این کشورهاست. صاحب نظران و سازمان های بین المللی، فقر، فساد، روابط جنسی آزاد و بی سوادی را از عوامل موثر شیوع و گسترش ایدز معرفی کرده اند. کوفی عنان، دبیر کل پیشین سازمان ملل متحد، در پیامی به مناسبت روز جهانی زن، در ۸ مارس ۲۰۰۴ میلادی برابر با اسفند ۱۳۸۲، فقر، تجاوز، فساد و بی سوادی را از عوامل تعیین کننده گسترش ایدز برشمرد. مرکز اطلاع رسانی ایدز وابس