پاورپوینت کامل گفتگو ; دکتر محسن ایمانی ; روابط دختر و پسر در ایران;نقش خانواده درکاهش روابط دختر و پسر ۶۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گفتگو ; دکتر محسن ایمانی ; روابط دختر و پسر در ایران;نقش خانواده درکاهش روابط دختر و پسر ۶۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گفتگو ; دکتر محسن ایمانی ; روابط دختر و پسر در ایران;نقش خانواده درکاهش روابط دختر و پسر ۶۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گفتگو ; دکتر محسن ایمانی ; روابط دختر و پسر در ایران;نقش خانواده درکاهش روابط دختر و پسر ۶۸ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

دکتر محسن ایمانی عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس است. از وی مقالات و همچنین کتاب هایی با عناوین «بررسی ابعاد تربیتی و روانشناختی دوران عقد»، «شیوه های شناخت و گزینش همسر»، «آسیب شناسی مطالعه»، «کلاس اولی ها» و «تربیت عقلانی» به چاپ رسیده است.

واقعیت جامعه امروز ایران درخصوص روابط دختر و پسر چیست؟

این روابط، در شهرهای بزرگ به دلیل کنترل کم تر، بیشتر است. هر چه از روستاها و شهرستان ها به سمت شهرهای بزرگ می رویم، آمار دوستی ها سیر صعودی طی می کند و با گذشت سال ها، این سیر رو به فزونی رفته است. اما این بدان معنا نیست که همه دخترها و پسرها دوستانی دارند؛ البته مراتب هم فرق می کند. عوامل رفاهی، مانند تلفن همراه و کلاس های مختلف در افزایش این روابط بسیار مؤثر است.

آیا منظور شما این است که این رویداد در فضای مدرن بیشتر مشاهده می شود؟

البته تنها مربوط به فضای مدرن نیست، کم و بیش و با شدت و ضعف در همه جا وجود دارد. جایی که رفاه بیشتر است این پدیده نیز بیشتر مشاهده می شود. برای مثال کامپیوتر، امکان چت کردن و ایمیل کردن را ایجاد می کند که چنین امکاناتی زمینه را برای ظهور این روابط آماده تر می نماید.

آیا روابط دختر و پسر واقعیتی است که در همه جوامع اتفاق می افتد، یا یک سیر می باشد؟

ارتباط دختر و پسر در همه جوامع وجود دارد، اما در هر فرهنگ و جامعه ای به نحوی خاص ظهور می کند. در مالزی ارتباط ها چندان پیشرفته نیست. در بعضی مناطق حریم ها بازتر است و در بعضی مناطق که سنتی تر هستند، این روابط محدودتر می باشد. درامریکا، مسیحی ها به نسبت افراد دیگر که دیندار نیستند، بیشتر خود را کنترل می کنند و البته مسیحیان کاتولیک مقیدترند. خانواده های یهودی نیز سعی می کنند کنترل بیشتری داشته باشند. در واقع این دو با هم رابطه عکس دارند، هرچه فرآیند مذهب قوی تر می شود، ارتباط ها نیز رنگ می بازند و هر چه اندیشه مذهبی افول می کند، این روابط بیشتر می شوند. این دو با هم رابطه عکس دارند. هر چه فضا مذهبی تر باشد روابط کمتر و بالعکس است.

در ترکیه نیز میزان کنترل خانواده، حساسیت ها و اخلاقیات تأثیرگذار بوده است. هر چه بافت این کشور به سمت اروپا می رود، حجاب ضعیف تر می شود، دخترها و پسرها آزادتر هستند؛ و همچنین هر چه کنترل خانواده بیشتر بوده، این روابط کم تر دیده شده است.

در شکل گیری این روابط و میزان آن ها، عوامل مختلفی دخیل هستند. یکی از این عوامل، مذهب می باشد. شأن، منزلت و جایگاه خانوادگی نیز عامل مهمی است. در خانواده هایی که شأن بالایی دارند، روابط دختر و پسر پیشرفته نیست و همچنین آگاهانه و بدون اغفال می باشد. اما در خانواده هایی که آگاهی کم تری دارند، اغفال دختران و پسران بیشتر اتفاق می افتد و روابط آن ها پیشرفته تر است.

جایگاه این موضوع در ذهن افراد جامعه هم تفاوت دارد. برای مثال تا ۳۰ سال پیش در امریکا اگر دختر و پسری می خواستند با هم بیرون بروند، یک نفر با آنها می رفت. آن زمان اخلاقیات در جامعه قوی تر بود. هرچه به سمت گذشته می رویم، دوستی ها کم تر است، اما هر چه به سمت زندگی مدرنیته پیش می آییم، این روابط نیز بیشتر می شود.

آیا در اجتماع بشری، روابط دختر و پسر امری طبیعی است یا فرآیندی می باشد که این عامل مسبب آن هستند؟

از منظر علم روان شناسی، جهت گیری خاصی با هم ندارند. اما دو جنس به هم نیاز دارند. روان شناسی و علم جنبه ارزشی ندارند. کار علم بررسی رابطه متغیرها است که اگر این ارتباط ها باشد، چه می شود یا چه نمی شود. در وهله بعد که به موضوع با نگاهی ارزشی می نگریم، به دین و فلسفه محتاجیم. علم می گوید این دو جنس به هم نیاز دارند، اما دین می گوید این نیاز چگونه باید تأمین و کانالیزه شود.

قبل از این که بخواهیم ارزش گذاری کنیم، لطفاً موضوع را تحلیل بفرمایید و از نظر تاریخی نیز آن را بررسی کنید؛ ایده های کمونیستی که درصدد ساختن آرمان شهر و حذف خانواده بودند، این تئوری را داشتند که همه با هم ارتباط داشته باشند؛ در این شرایط فرزندان بیرون از خانواده رشد می کردند. نظر شما چیست؟

در اندیشه افلاطون نیز بحث اشتراک زن وجود دارد. البته منتقدین زیادی نظر افلاطون را نقد کرده اند، زیرا او فیلسوفی اخلاقی بود، و نباید چنین نظری می داشت. انگلس هم در کتاب «منشأ خانواده» از اشتراک زن سخن گفته بود. اما یافته های علمی بعدها ثابت کرد که این ایده ها به شکست خواهد انجامید. همان گونه که مبانی نظری و تئوری کمونیسم با شکست مواجه شد، این تئوری هم شکست خورد و در عمل هیچ جامعه ای به آن سمت نرفت.

به دلیل شکست این تئوری ها، چنین روابطی را در داخل خانواده تعریف کرده اند.

بله؛ البته شکل خانواده، الزاماً مانند خانواده ایرانی نیست. ممکن است در فرهنگ غربی، خانواده ای وجود داشته باشد که در آن چند مرد و چند زن با هم زندگی کنند؛ در همین نگاه پوزیتیویستی که در آن ارزش ها جایگاهی ندارند، تعدد روابط، مشکل ایجاد می کند؛ برای مثال بیماری های مقاربتی مانند ایدز و هپاتیت در چنین جوامعی رشد داشته است. براین اساس غربی هایی که با یافته های علمی سروکار دارند، در آموزش های خود تأکید می کنند رابطه باید با یک نفر باشد و این همان چیزی است که تعهد ایجاد می کند و در آموزه های دینی نیز به شخص سفارش می شود که به دنبال روابط بیش از حد نرود و رفتارهای خارج از عرف انجام ندهد. بشر بعد از سال ه فراز و نشیب، با بررسی های خود، و با توجه به بررسی یافته های علمی، به این نتیجه رسیده است، در حالی که خداوند قبلاً این آموزه ها را ابلاغ فرموده است. بشر برای رسیدن به این یافته ها، ممکن است بسیاری از سعادت ها را از دست بدهد، اما دین قبل از همه ، این دستورات را به بشر ابلاغ کرده بود تا سعادت او را تأمین کند. ادیان الهی که از جانب خداوند و بر اساس علم او هستند، سعادت بشر را تضمین می کنند، بنابراین در خانواده هایی که دیندار هستند، این مشکلات کمتر وجود دارد، و حتی روابط زوجین هم بهتر است.

درایران نیز این روابط در میان خانواده های مذهبی، یا وجود ندارد، یا اگر هست در راستای ارزش های خانواده می باشد. البته امروز در کشور ما روابط دختر و پسر روند فزاینده ای دارد.

در میان صحبت هایتان به عواملی که باعث نزول روابط دختر و پسر بود اشاره کردید؛ از جمله دین، اخلاق، کنترل خانوادگی و اجتماعی، شأن و جایگاه خانواده و علم؛ این موارد، عواملی سلبی هستند که باعث کنترل این روابط می شود. برایم جالب بود که در یک تحقیق علمی، دختران باکره دانشگاه میشیگان در رشته های مختلف مورد بررسی قرار گرفتند. در رشته هنر ۹۸ درصد دختران، باکره نبودند، اما در رشته ریاضی همه دختران باکره بودند. این مسئله به مذهب، خانواده و اخلاق ربطی ندارد، زیرا از هر خانواده ای در این رشته ها وجود دارند. بنابراین غیر از عوامل سلبی، عوامل دیگری هست شاید به قول فرمایش شما منزلت اجتماعی در رشته ای خاص، علت این امر باشد. درباره عوامل کاهش میزان روابط دختر و پسر چه نظری دارید؟

البته این آمار نمی تواند کاملاً درست باشد. البته هنر شاخه های مختلفی دارد و در معانی مختلفی استفاده می شود؛ برای مثال مذهبی ها کمتر وارد رشته هنرهای نمایشی می شوند. بسیاری ازخانواده های مذهبی در امریکا به فرزندانشان اجازه نمی دهند وارد هنرهای مبتذل شوند؛ اما رشته ریاضی را اجازه می دهند. لذا مذهب می تواند نقش مهمی داشته باشد.

گزارشی را مطالعه می کردم که در آن کلیفانو، وزیر بهداشت امریکا، که در تحقیقی روی دو گروه کار کرده بود، اذعان می داشت ۹۵ درصد مردم به خدا معتقدند، هر چند ایمان در افراد مختلف شدت و ضعف دارد؛ اما فقط ۳۵ درصد درمان گرها چنین باوری دارند. بنابراین نمی توان گفت مذهب در اندیشه ریاضی خوانان یا در هنرمندان وجود ندارد.

شما عوامل سلبی را بیشتر مؤثر می دانید یا عوامل ایجابی را؟

مذهب هم جنبه ایجابی دارد و هم جنبه سلبی، اما آموختن مذهب جنبه ایجابی دارد. پس ما چه کنیم که بچه ها گرفتار این مسائل نشوند؟ بدون ذکر این پیامدها، نمی توانیم آن ها را منع کنیم. ما باید رابطه را از ارتباط متمایز نماییم. اگر دختر نوجوانی از پسر نوجوانی آدرس بپرسد، چون این ارتباط بدون قصد لذت است و در دیانت هم مشکلی ایجاد نمی شود، اشکالی ندارد. اگر ارتباط بر اساس چارچوب اخلاقی و دینی رفتار باشد، اشکالی ندارد. اما آنجا که این ارتباط به رابطه تبدیل می شود، مشکل ساز است. قصد لذت هر چند به روابط جنسی هم نینجامد خارج از مرز دیانت است. من با برخی از این دختر و پسرها ارتباط دارم؛ آن ها غالباً روابط پیشرفته ای ندارند.

آنچه در جامعه ما بعد از انقلاب اتفاق افتاد، این بود که تا بیش از یک دهه، آنچه از نگاه کارشناسان، خانواده و اجتماع مذمت می شد، همان ارتباط بود؛ بعد از جنگ، رابطه بین دختر و پسر مطرح شد. شاید یکی از علت های آن این بود که سن ازدواج بالا رفته، و رابطه دختر و پسر را نیز باید زیر ۳۰ سال تعریف کرد و نه زیر ۲۵ سال.

برنامه کلان دولت های قبل در مسائل کلان بود؛ برای مثال به مسائل کلان اقتصادی وسیاسی می پرداختند، اما طرح امنیت اجتماعی یکی از فعالیت های دولت نهم است. به نظرشما آیا دولت باید در این زمینه ها برنامه داشته باشد و دخالت کند؟

وقتی بحث دولت اسلامی را مطرح می کنیم، انتظار داریم در امور عمومی و اجتماعی حساس باشد؛ اما دخالت در رابطه خصوصی افراد، در حیطه وظایف دولت نیست. وقتی یک موضوع، حالت اپیدمی پیدا می کند و گسترش می باید، دولت قطعاً باید نسبت به آن واکنش نشان دهد و طرح و برنامه داشته باشد. اگرجامعه شناسانه برخورد کنیم، باید بگوییم آنجا که افراد از هنجارهای اجتماعی فاصله می گیرند، دولت باید با کجروی ها برخورد کند؛ اما برخورد دولت، باید برخوردی فرهنگی باشد. برای مثال از طریق آموزش و پرورش و رسانه ها، جوانان را از آسیب های این روابط آگاه نماید. از این جهت آموزش و پرورش که ارگانی دولتی است، دخالت می کند. به نظر من باید تفاوت ارتباط و رابطه برای نوجوانان روشن شود، و بیان این مطالب خوب است. از طرفی خانواده ها نیز وقتی نوجوانانشان با مشکل برخورد می کنند، نگران می شوند.

دولت وظیفه دارد امنیت در معنای کلان را در جامعه برقرار کند. لذا باید تدابیر مناسبی اتخاذ نماید تا افراد از این روش ها استقبال کنند. برای مثال به خانواده ها از طریق مشاوره آگاهی دهد. رسانه ها هم می تـوانند از طریق آگاهی، آموزش و حتی فیلم ها مؤثر باشند