پاورپوینت کامل مقاله;مفهوم شناسی تربیت سیاسی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقاله;مفهوم شناسی تربیت سیاسی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقاله;مفهوم شناسی تربیت سیاسی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقاله;مفهوم شناسی تربیت سیاسی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۴۴

یکی از مباحث نوپا و میان رشته ای که امروزه ذهن برخی از محققان و سیاسیون را به خود مشغول داشته، مسئله تربیت سیاسی است. تربیت سیاسی، مهم ترین نوع تربیت است که در تحقق اهداف مادی و معنوی جامعه نقش اساسی دارد. یکی از مشکلات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی جامعه ایران، غفلت از جامعه پذیری و گسست نسل های مختلف با آموزه ها و هنجارهای سیاسی و شکاف میان کارگزاران نظام با بخشی از جامعه (به خصوص نوجوانان و جوانان) است. عدم توجه به این امر باعث فزونی بی اعتنایی جوانان نسبت به سرنوشت کشور و آسیب پذیری آنان در برابر تبلیغات نادرست دشمنان می شود. پرسش مهم این است که آیا تربیت سیاسی جوانان به طور عام و طلاب جوان به طور خاص در راستای تحقق آرمان های انقلابی صورت گرفته است؟ آیا الگو و برنامه ای برای تربیت سیاسی افرادی با خصوصیات شخصیتی امام خمینی(ره) ساخته شده است؟

از آنجا که مفهوم شناسی دقیق هر عنوان و موضوعی مشکلات تحقیق را کم می کند این مقاله گذری به مفهوم شناسی تربیت سیاسی می کند.

واژه تربیت سیاسی متشکل از دو مفهوم مستقل «تربیت» و «سیاست» است که سزاوار است ابتدا به صورت مستقل هر یک را معنا کنیم و سپس به ترکیب آنها بپردازیم.

تربیت: معانی گوناگونی در فرهنگ لغات برای واژه «تربیت» ذکر شده است که از جمله آنها پرورانیدن، پرورش دادن، یاد دادن، بار آوردن است.(۱) اما در اصطلاح، مکاتب و نگرش های فلسفی به گونه های متفاوت به انسان و تربیت می نگرند و متناسب با مبانی خود به تعریف و بیان هدف های تعلیم و تربیت می پردازند. لذا تعریف های زیادی برای تربیت ارائه شده است. این تعریف ها در عین تعدد، در این نکته توافق

دارند تربیت مجموعه های از تدابیر و روش هایی است که برای به فعلیت در آوردن و شکوفا ساختن استعدادهای انسان است.

راغب اصفهانی می نویسد: «الربّ فی الاصل التربیه و هو انشاء الشی ء حالا فحالا الی حد التمام»(۲)

استاد مطهری نیز در این باره می نویسد: «تربیت عبارت است از پرورش دادن، یعنی استعدادهای درونی را که بالقوه در یک شی ء موجود است، به فعلیت در آوردن و پروردن. بنابراین تربیت فقط در مورد جاندارها یعنی گیاه و حیوان و انسان صادق است».(۳)

سیاست: واژه «سیاست» نیز معرکه آرا و نظرات اندیشمندان مختلف است که بر اساس پیش فرض های خویش در مورد انسان و جامعه به تعریف آن پرداخته اند، چون هر مکتب سیاسی بر اساس اصول و مبانی نظری خود هدف های ویژه ای را دنبال می کند. واژه سیاست در لغت به معنای اصلاح امور خلق، اداره کردن و حکم راندن بر رعیت، یا ریاست نمودن آمده است.

دکتر عالم، در تعریف سیاست می نویسد: «سیاست، رهبری صلح آمیز یا غیر صلح آمیز روابط میان افراد گروه ها و احزاب (نیروهای اجتماعی) و کارهای حکومتی در داخل یک کشور، و روابط میان یک دولت با دولت های دیگر در عرصه جهانی است».(۴)

علامه محمد تقی جعفری سیاست را چنین تعریف می کند: «سیاست به معنای حقیقی آن، عبارت است از مدیریت و توجیه و تنظیم زندگی اجتماعی انسان ها، در مسیر حیات معقول».(۵)

در اینجا مقصود مسائل جاری یک جامعه و کشور (اعم از فعالیت ها و مسائل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی) را می توان مد نظر داشت که افراد جامعه در آن نقش دارند.

تربیت سیاسی: با توجه به اختلاف در مفهوم تربیت و سیاست، تعاریف متفاوتی نیز از تربیت سیاسی شده است.

جان الیاس در بیان مفهوم تربیت سیاسی می نویسد: تربیت سیاسی پرورش فضایل، دانش و مهارت های مورد نیاز برای مشارکت سیاسی و آماده کردن اشخاص برای مشارکت آگاهانه در بازسازی آگاهانه جامعه خود است.(۶) و اموری همچون تربیت شهروندان، گزینش رهبران سیاسی، ایجاد یک همبستگی سیاسی، حفظ قدرت سیاسی، اجتماعی کردن افراد برای نظام های سیاسی، نقد نظام سیاسی موجود و تربیت شهروندان جهانی از جمله اهدافی است که برای تربیت سیاسی ذکر می کند.(۷)

بنابر