پاورپوینت کامل بایدهای خطابه ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بایدهای خطابه ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بایدهای خطابه ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بایدهای خطابه ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۲

خطابه همچون فنون و علوم بشری، اصول و ضوابطی دارد که هر کس بتواند با دقت کافی، اصول و قواعد فن خطابه را بکار بگیرد «خطیب» شمرده می شود. بنابراین علم و آئین سخنوری مجموعه ای از مسائل و قواعدی است که به وسیله آن انسان راه های تأثیر و اقناع و طرق ترغیب و تحریک شنوندگان را می آموزد.

از سویی ارزش و امتیاز یک سخنرانی به قداست موضوع خطبه یا تقدس هدف و یا ثمرات و نتایج سودمند فردی و اجتماعی آن بستگی دارد. اگر برتری یک خطبه به موضوع آن بستگی داشته باشد، بی گمان مقدم تر از احکام الهی و دین خدا چیزی نیست و اگر ارزش سخنرانی به هدف منوط باشد، باز هم خطبه دینی از دیگر انواع خطبه ها پر ارزش تر است؛ زیرا هدف آن اعلای کلمه حق و محو کفر، استوار ساختن گام ها بر صراط حق و نیل آدمی به سر منزل ابدی می باشد.

از امتیازات خطابه دینی این است که این نوع خطابه در محیط آکنده از نورانیت و روحانیت و پیراسته از اغراض خصوصا مادی ایراد می گردد. فضایی عطر آگین که از حب و بغض منزه و از مصالح و منافع شخصی به دور است. خطابه دینی اگر با اصول و قواعد فن خطابه همراه باشد، به یقین اثرات و اهداف آن بیشتر نمایان می شود. ما در این نوشتار به گوشه ای از قواعد خطابه تحت عنوان «مراحل سخنرانی» اشاره می کنیم، امید است که مورد استفاده مخاطبین محترم قرار گیرد.

پژوهشگران در فن سخنوری، برای سخنوری سه مرحله اساسی را ضروری می دانند: مرحله اول: گردآوری مطالب و دلایل لازم، و به طور کلی آنچه دانستن آن درباره موضوع مورد نظر ضروری است.

مرحله دوم: مرتب و منظم کردن آنها.

مرحله سوم: بیان مطلب و ایراد نطق.

بنابراین، کسی که می خواهد در برابر جمعی سخن بگوید با سه مرحله اساسی روبروست: نخست اینکه چه بگوید؟ دوم اینکه با چه نظم و ترتیبی بگوید؟ و سوم اینکه چگونه بگوید؟

۱. چه باید گفت؟

در این مرحله، کار اساسی ناطق، خلق و ایجاد معانی است؛ یعنی نخست باید درباره مطلبی که می خواهد بیان کند درست بیندیشد و اطراف و جوانب مسئله را از نظر بگذراند و سپس با توجه به هدف اصلی و مقصود و منظوری که دارد سخن آفرینی کند.

مطالب باید بر اساس واقعیت ها تهیه شود. این کار، نیاز به مقدماتی دارد. مقدمات تهیه مطالب آن است که سخنران پنج نکته قابل توجه را در نظر بگیرد:

۱. نیازهای فرهنگی شنوندگان را بشناسد.

۲. مشکلات فرهنگی را به درستی بشناسد.

۳. عوامل مشکلات فرهنگی را به خوبی تشخیص دهد.

۴. زمان شناس باشد.

۵. صنف و محدوده سن و معلومات مخاطبان را بشناسد.

سخنران با توجه به نکات ذکر شده، مطالب خود را تهیه می کند. وقتی از نیازها و روحیات، طبقات مختلف نسبی و صنفی مردم آگاهی یافت و مشکلات و انحرافات واقعی را شناخت، خواهد توانست عوامل آن انحرافات را مطابق با وضعیت زمانه شناسایی کند و می تواند مطالعات خود را برای جمع آوری مطالب در یک طرح جامع متمرکز سازد.

برای اینکه محتوا و مطالب سخنرانی زیبا باشد، باید ترکیبی از آیات، احادیث، شعر، حکایات، تاریخ، مسائل روز و مثال فراهم گردد. سخنور باید به موضوع مورد بحث کاملا مسلط باشد و آنچه در آن باب دانستنی است بداند تا بتواند با اطمینان خاطر بالای منبر خطابه قرار گیرد تا مستمعان را اقناع کند، لذا در مورد موضوع مورد بحث اطلاعات و معلومات لازم را باید گردآوری کند.

۲. با چه ترتیبی باید سخن گفت؟

بعد از آنکه سخنور به خلق معانی و آفرینش سخن پرداخت و اطلاعات لازم و دلیل های مورد نیاز را گردآوری کرد، نوبت آن می رسد که به مطالب خود نظم و ترتیب دهد. اهمیت این مرحله کمتر از نخستین مرحله نیست، زیرا هر اندازه مطالب جمع آوری شده یا موجود در ذهن، کامل و استدلال ها محکم باشد، تا موقعی که شکل منظم و مرتبی نیافته است، نمی تواند برای شنونده سودمند و قابل استفاده باشد.

سخنرانی که بدون تهیه طرح سخنرانی، پشت میز خطابه قرار گیرد و با نگرانی و تشویش خاطر، مطالب خود را به صورت آشفته و در هم بیان کند، یا به حاشیه برود، یا از شاخه ای به شاخه دیگر بپرد، نه تنها زحمات خود را به هدر داده است، بلکه در ذهن شنوندگان خود نوعی بدبینی ایجاد می کند که ممکن است وی را از وصول به مقصود، فرسنگ ها دور سازد. از این روست که طرح سخنرانی را به بیمه نامه تشبیه کرده و گفته اند هر گاه سخنران، خود را قبلا آماده کرده و طرح سخنرانی را در دست داشته باشد یا مطالب خود را مرتب به ذهن بسپارد، مانند کسی می ماند که خود را بیمه کرده و از هر گونه نگرانی و اضطرابی بر کنار است.

طرح سخنرانی دارای سه جز است: مقدمه (در آمد گفتار)، متن سخنرانی و نتیجه گیری.

الف – در آمد گفتار (مقدمه): بیان مقدمه در سخنوری که می توان آن را «درآمد گفتار» نامید برای آن است که ناطق ذهن شنوندگان را به مطلبی که می خواهد بگوید، متوجه سازد.

برای شروع سخنرانی باید در آمدی پیدا کرد که شنوندگان را از هر لحاظ به سوی خود جلب کند. به همین جهت است که سخنوران برای مقدمه نطق، اهمیت خاصی قایل هستند و معتقدند که سخنور هر اندازه به کار خود مسلط باشد و نیازی به تهیه و نوشتن نطق خود احساس نکند، باز هم مقدمه را باید قبلا بنویسد و به ذهن بسپارد. در آمد سخن نباید طولانی باشد. چند کلمه کوتاه اما زیبا کافی است که خاطر شنوندگان را برای استماع اصل موضوع آمده سازد.

مقدمه را می توان با یک یا چند بیت شعر مناسب، نقل داستانی کوتاه که مربوط