پاورپوینت کامل ارکان و ابعاد تبلیغ موفق ; در مصاحبه با حجه الاسلام والمسلمین نظری منفرد ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارکان و ابعاد تبلیغ موفق ; در مصاحبه با حجه الاسلام والمسلمین نظری منفرد ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارکان و ابعاد تبلیغ موفق ; در مصاحبه با حجه الاسلام والمسلمین نظری منفرد ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارکان و ابعاد تبلیغ موفق ; در مصاحبه با حجه الاسلام والمسلمین نظری منفرد ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

از اینکه این فرصت را در اختیار هفته نامه پگاه حوزه قرار دادید، سپاسگزاریم. به عنوان اولین سؤال بفرمایید تبلیغ به چه معناست و ارکان اساسی تبلیغ چیست؟

من هم از فرصتی که در اختیارم گذاشتید تشکر می کنم.

واژه تبلیغ به معنای رساندن است، لیکن در لسان شرع و محدوده دین، معنای تبلیغ همان رساندن پیام های اسلام و دین است ؛ بنابراین به کسی که پیام های دین را می رساند، مبلغ می گویند، پیام نه تنها با قول است، بلکه ممکن است انسان پیام را با حرکات برساند و گاهی با نوشتن و کتابت ؛ البته بیشتر همان تبلیغ قولی مطرح است.

ارکان تبلیغ

به نظر می رسد که تبلیغ بر سه رکن استوار است؛ این سه رکن در حقیقت تبلیغ را تشکیل می دهد: رکن اول مبلغ، رکن دوم مستمع، و رکن سوم خود تبلیغ و رساندن آن پیام به شنونده، این سه از ارکان تبلیغ به حساب می آیند.

در مورد بیان احکام اسلام و مسائل شریعت، نقش و اهمیت تبلیغ را چگونه ارزیابی می کنید؟

در مورد اهمیت تبلیغ، همین کافی است که بگوییم، یکی از رسالت های انبیا تبلیغ است، بلکه می توان گفت، همه رسالت انبیا تبلیغ است. «و ما علی الرسول الاالبلاغ» و «الذین یبلغون رسالات الله و یخشون و لا یخشون احدا الّا الله»، این آیات بیانگر اهمیت تبلیغ است.

در حقیقت مبلغ، معدی رسالات الهی است و هر مقدار آن رسالت اهمیت داشته باشد، بالتبع تبلیغ هم اهمیت می یابد و اگر به تبلیغ از زاویه دیگر نگاه کنیم، نظامی که ما در آن زندگی می کنیم، نظام تأثیر و تأثر است. تأثیرگذاری و تأثیرپذیری. خدای متعال، نظام را بر این اساس بنا کرده و در حقیقت مبلغ با تبلیغ تأثیر می گذارد و مستمع تأثیرپذیر است؛ این تأثیرگذاری و تأثیرپذیری از راه تبلیغ صورت می گیرد. این مسئله نیز نمایانگر اهمیت تبلیغ است.

البته میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری به شرایط و مقدماتی وابسته است و ممکن است دارای نوسان، شدت و ضعف باشد. ممکن است یک مبلغ بسیار تأثیرگذار و موفق باشد. چون اصول تبلیغ را رعایت کرده و یک مبلغ هم موفقیت نسبی داشته باشد و تأثیرگذاریش کم باشد.

ویژگی هایی لازم و ضروری برای یک مبلغ را بیان بفرمایید.

البته این ویژگی ها بسیار زیاد است و در کتاب هایی که در این زمینه نوشته شده، ویژگی های روحی، اخلاقی و دیگر ویژگی ها به صورت مبسوط بیان شده است که من به پاره ای از آنها اشاره می کنم.

یکی از ویژگی هایی که در امر تبلیغ نقش کلیدی و اساسی دارد، داشتن سرمایه لازم برای تبلیغ است. یک مبلغ نمی تواند بدون پیام باشد. باید با پیامی که قصد دارد به مستمعین و شنوندگان برساند، آگاه باشد؛ از تاریخ، تفسیر حدیث و… آگاهی نسبی داشته باشد. اینکه عرض می کنم، آگاهی نسبی، به این دلیل است که شاید آگاهی کامل ممکن نباشد و یا ممکن است، در یک فرصت هایی آگاهی های لازم را کسب کرده باشد و همه آنها در ذهن او حاضر نباشد که پیش از آغاز سخن، باید دانستنی هایی که احیاناً آنها را از پیش آماده کرده، مرور کند تا بتواند آنها را ارائه دهد. این یکی از ویژگی های مبلغ است که سرمایه ای اصلی است؛ مانند یک کارخانه که باید مواد اولیه داشته باشد تا آن را به کالای مورد نظر تبدیل و تولید کند؛ مبلغ هم یک تولید کننده است که سرمایه خود را به شکلی خاص، به سخنرانی یا کتاب تبدیل می کند و آن را به جامعه تحویل می دهد.

از ویژگی های بسیار مهم مبلغ که به عزیزانی که در راستای تبلیغ تلاش و کار می کنند تا در این زمینه متخصص شوند مکرراً گوشزد کرده ام، سلطه بر نفس و تسلط بر خویش است. معمولاً شخص مبلغ، ممکن است در انجام تبلیغ، با مسائلی روبرو شود که احساس کند، نمی تواند آن وظیفه را درست انجام دهد. تسلط بر نفس و به تعبیر دیگر جسارت و شجاعت برای تبلیغ، یکی از اساسی ترین مسائل مرتبط با تبلیغ است که شخص باید با تمام توان در مورد آنچه که در باب انجام وظیفه تشخیص می دهد، تلاش کند. البته چیزهای دیگری هم در این راستا وجود دارد که از درجه دوم اهمیت برخوردار است؛ برای مثال این مسئله که مبلغ خود باید خود ساخته باشد؛

شی ء نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش

و به قول آقایان «فاقد شی ء نمی تواند معطی شی ء باشد». لذا در روایات هم آمده است که «کونوا لنازینا و لاتکونوا علیناً سینا» و در حدیثی از حضرت امام هادی(علیه السلام) آمده است: «فان رجلاً اذا صدق فی حدیثه و ادی امانته قیل هذا جعفری سیرنی ذالک»؛ انسان با عمل تبلیغ می کند؛ این یکی از راهکارهای عملی تبلیغ است. افعال و حرکات مبلغ باید گویای این امر باشد که من خود نیز به این پیام عامل هستم.

در مورد رکن دوم تبلیغ، یعنی مستمعین، راه جذب آنان به منبر و محراب چیست؟ به خصوص در مورد جوانان که از مستمعین مهم محسوب می شوند، چه راهکاری را پیشنهاد می کنید؟

سؤالی که حضرتعالی مطرح فرمودید، در مباحث مربوط به فن خطابه بیان شده است؛ یکی از مسائل بسیار مهم تبلیغ، روانشناسی تبلیغ است؛ یعنی مبلغ باید پیش از تبلیغ، اطلاعات لازم در مورد مستمعین را در اختیار داشته باشد؛ گاهی انسان می داند که مستمعین افراد تحصیل کرده هستند، گاهی افرادی بی سواد مستمع هستند و گاهی هم معجونی از تحصیل کرده و بی سواد جمع مستمع را تشکیل می دهند. مبلغ باید در راه انجام تبلیغ، تلاش کند، به گونه ای که تمام افراد از سخنان او استفاده کنند؛ رسول خدا می فرماید: «نحن معاشرالانبیاء یکلم الناس علی قدرعقولهم». این مسئله دقیقا در راستای روانشناسی مستمع است. راهکارهای بدست آوردن سطح علمی مستمعین نیز بیان شده است؛ به این ترتیب که وقتی وارد یک محیط تبلیغ می شود، پیشاپیش از طریق افرادی که با آن محیط آشنا هستند، می تواند در مورد آن محیط اطلاعاتی کسب کند. گاهی ممکن است هیچ راهی وجود نداشته باشد. آنگاه می تواند با یک جلسه سخنرانی و سوال هایی که در آن مطرح می شود، سطح معلومات مستمعین را بدست آورد.

به نظر حضرتعالی، آیا درست است که در سخنرانی فقط یک گروه خاص را در نظر داشته باشیم یا به فیض چون جوان ها در جمع هستند، بیشتر به جذب جوانان و بیان مسائل آنان توجه نشان دهیم.

در مورد این سؤال، باید به عرض برسانم که در مسائل دینی بحثی تحت عنوان رعایت ملاک ها و اهمیت آنها وجود دارد. طبیعی است که باید به همین صورت باشد؛ یعنی متکلم، مبلغ و مروج، وقتی می بینند که در میان مستمعین قشر جوان و تحصیل کرده وجود دارد، چون از اهمیت بیشتری برخوردار است، به طور طبیعی باید به آنها بیشتر توجه نمود. چون به هر حال کسانی که پیر شدند، ساخته شده هستند؛ آنها که سنی بر ایشان گذشته، ساخته شده هستند، ولی جوان در حال ساخته شدن است. و روح جوان با خلوص و پاکی ای که دارد، بسیار بهتر جذب می شود. باید به اقشاری که قابل جذب هستند، توجه بیشتر داشت. این نکته را هم باید به عرض برسانم که به طور طبیعی همه افراد از نظر روحیه یکسان نیستند؛ بعضی زود می پذیرند. ما این مسئله را از قرآن مجید الهام گرفتیم؛ قرآن مجید در مورد اشخاصی که پیامبر مبلغ آنها بوده و در آنها تأثیرگذار بوده، مثل اهل کتاب، می فرماید: برخی از اهل کتاب این چنین هستند که وقتی قرآن را می خوانی و تبلیغ دین می کنی، «ترااعینهم تفیض من الدم مماعرفوا من الحق»، اینها اشک می ریزند و گریه می کنند و برخی از مردم این طور هستند که «سواء علیهم ءأنذرتهم ام لم تنذرهم لا یؤمنون»؛ ابدا تأثیرپذیر نیستند. قرآن مجید در مورد این افراد تعبیرات مختلفی دارد؛ از جمله «ختم الله علی قلوبهم»، «لهم قلوب لایفقهون بها ولهم اعینٌ لایبصرون». به هرحال، همه افراد یکسان نیستند، ولی جوان برای پذیرش مطالب آمادگی بیشتری دارد، چون دل او برای پذیرش پاک، صاف و آماده است، لذا باید به جوانان بیشتر توجه داشت.

چه توصیه ای برای جذب بیشتر مخاطبین، به خصوص اقشار جوان دارید؟

شخص مبلغ، ابتدا باید آن اصلی که پیامبر خدا و قرآن بیان می فرمایند را در اختیار داشته باشد؛ یعنی آن نرمی و اخلاق خوب و پسندیده را دارا باشد. قرآن کریم می فرماید: «و لوکنت فطاً فظا القلب لانفضوّا من حولک». انسان بعد از انجام سخنرانی، خسته و کم حوصله می شود، اما باید با تمام توان، تحمل و صبر بر خستگی چیره شود و با چهره ای بشاش به سؤالاتی که احتمالاً مطرح می شود پاسخ دهد. زبر، خشن و بداخلاقی نباشد. مرحوم آیت الله سید محمد فشارکی (رضوان الله تعالی علیه) در زمان مرحوم میرزای شیرازی، حوزه سامراء را (از نظر درسی) اداره می کرد. چون مرحوم میرزای شیرازی به خاطر مرجعیت و زعامتی که داشت نمی توانست به این مسائل رسیدگی کند؛ مشهور است که میرزا در طول سال، ۳ ماه بیشتر تدریس نمی کرد. مرحوم آقای فشارکی، استاد مؤسس حوزه، آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری است. من هم این جریان را از فرزند ایشان نقل می کنم؛ گاهی ایشان بعد از یک ساعت درس خود را تمام می کرد و از منبر پایین می آمد و شاگردان اطراف ایشان را می گرفتند، ایشان با صبر و حوصله، گاهی تا یک ساعت، در پای منبر به سوالات پاسخ می دادند. روزی یکی از شاگردان ایشان می گوید: آقا شما خسته شدید؛ یک درس روی منبر گفتید، یک درس هم پایین منبر، ایشان در پاسخ فرمودند «من خودم را مسئول و موظف عند الله می دانم که وقتی کسی چیزی