پاورپوینت کامل راهبردهای ارتباطی در تبلیغ دین ۸۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راهبردهای ارتباطی در تبلیغ دین ۸۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راهبردهای ارتباطی در تبلیغ دین ۸۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راهبردهای ارتباطی در تبلیغ دین ۸۲ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

ارتباط تبلیغی به انواع روش های دو وجهی تقسیم می شود که عبارتند از:

۱. نحوه ارتباط تبلیغی به مستقیم و غیرمستقیم تقسیم می شود. از این رو در روش های سنتیِ ارتباط تبلیغی، که شکل پیام به صورت شفاهی – گفتاری است، برقراری ارتباط بین فرستنده اطلاعات و گیرنده آن، بوسیله زبان گفتاری و بدون واسطه وسایل مدرن انجام می گیرد، که به این روشِ سنتیِ ارتباط تبلیغی، روش مستقیم می گویند.

۲. ارتباط بر حسب درجه وضوح برقراری ارتباط، به روش های ارتباط تبلیغی آشکار و پنهان تقسیم می شود. در فضاهای اجتماعی – فرهنگی که بی اعتمادی به تبلیغ بیشتر است، اگر دانش، وسایل و فنون ارتباطی مناسب با تبلیغ، به صورت پنهان وجود داشته باشد. به آن، روش های تبلیغِ پنهان می گویند. اما در فضاهای اجتماعی – فرهنگی که اعتماد بیشتری به تبلیغ وجود دارد، روش تبلیغ به صورت آشکار است، که به آن روش های تبلیغ آشکار می گویند، که معمولاً روش های سنتی ارتباط تبلیغی بر حسب درجه وضوح «آشکار» است، یکی از آسیب های روش های سنتی تبلیغ دینی این است: که «در شرایط و فضای بی اعتمادی که باید از روش های پنهان در تبلیغ استفاده شود، به دلیل ماهیت تبلیغ سنتی، ناگزیر به استفاده از روش های آشکار است».

۳. ارتباط بر حسب درجه رسمیت و انعطاف پذیری به روش های ارتباطِ تبلیغی رسمی و غیررسمی تقسیم می شود.

در تبلیغ دینی، که هدف از آن اشاعه و ترویج آموزه های دینی – اسلامی است، وابستگی به ساختارهای رسمی؛ یعنی ساختار سیاسی حاکم بر جامعه، موجب حساسیت های زیادی می شود؛ به ویژه اینکه در ساختارهای سیاسی – اجتماعی – اقتصادی که از موقعیت قابل توجهی برخوردار نیستند و نارضایتی از بخش هایی از عملکرد آنان در میان اقشار و گروه های مختلف وجود دارد، می تواند یکی از آسیب های احتمالی در تبلیغ دینی باشد.

در ایران اسلامی، استقبال از برنامه های تبلیغ دینی سنتی، جهت تقویت، تحکیمِ باور و نگرش و رفتار است و کمتر به تغییر باور، نگرش و رفتار پرداخته می شود.

برخی از پژوهشگران معتقدند که افراد غالبا به بخش هایی از پیام توجه می کنند که با نگرش ها، باورها یا رفتارهای ریشه دار آنها مغایرتی نداشته باشد (توجه گزینشی) و لذا به بخش هایی از پیام که مخالف مواضع محکم آنهاست و ممکن است موجب ناراحتی یا ناسازگاری روان شناختی آنها شود، توجه نمی کنند. اما شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه افراد به مخاطبی که مواضع آنها را تأیید نمی کند، توجه خواهند کرد، در صورتی که باور داشته باشند، نفی این مطالب آسان خواهد بود، ولی از اطلاعاتی که مؤید موضع آنهاست، اگر ضعیف باشد، اجتناب خواهند کرد؛ زیرا ممکن است این نوع اطلاعات موجب شود آنها اعتماد خود را نسبت به موضع اولیه خویش از دست بدهند.(۴)

و شاید این مسئله یکی از دلایلی است که موجب رابطه معکوس بین سطح تحصیلات و دینداری در ایران شده که خود، پیامدِ نحوه تبلیغ دین در ایران است.

نویسندگان در خلاصه ای از پژوهش هایشان نتیجه گیری کردند که شواهد کمی برای تأیید این فرضیه وجود دارد، که افراد از پیام هایی که مخالف باورهای آنهاست، اجتناب می کنند. پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که افراد نوجوان الزاماً از اطلاعات ناهماهنگ ساز پرهیز نمی کنند.

از اطلاعات متناقضی که تازه، جالب برجسته و از نظر شخصی، مرتبط، یا سرگرم کننده باشد، صرف نظر نخواهد شد و احتمال دارد به اطلاعات متناقضی که در آموختن یک مهارت یا حل یک مشکل سودمند باشد، توجه شود (۵)

براساس نظریه عدم تعادل و ناهماهنگی شناختی، استقبال از برنامه های تبلیغ دینی تابع دو قاعده است:

۱. ارتباط تبلیغی، بین طرفین زمانی به وجود می آید که عدم تعادل، عدم تقارن و یا ناهمخوانی بین طرفین ارتباط بر سر یک موضوعِ مهم وجود داشته باشد. همچنین براساس نظریه ناهماهنگی شناختی، ناهماهنگی «که از جهت روانشناختی ناراحت کننده است، شخص را به کوشش برای کاهش ناهماهنگی و حصول هماهنگی برمی نگیزد و علاوه بر کوشش برای کاهش ناهماهنگی، شخص به صورت فعال از اطلاعاتی که احتمال دارد ناهماهنگی را افزایش دهند پرهیز می کند».(۶)

۲. براساس نظریه ناهماهنگی شناختی، توجه به اطلاعات ناهماهنگ با نگرش، رفتار و باور مخاطبِ احتمالی، تابع سودمندی اطلاعات است، پس مخاطب به اطلاعات متناقض و ناهماهنگ با نگرش رفتار و باور خود، از آن رو که یا موجب کسب مهارت و یا مشکل می شود و یا آن اطلاعاتِ تازه و جالب، از نظر شخصی مرتبط و یا سرگرم کننده است، توجه می کند.

اطلاع رسانی برحسب عوامل مختلف به انواع روش های دو وجهی تقسیم می شود، که عبارتند از:

۱. در ارتباط تبلیغی، اطلاع رسانی بر حسب مشروعیتِ روش اطلاع رسانی، به روش مثبت و منفی تقسیم می شود. در روش های منفیِ ارتباط تبلیغی، ویژگی های نحوه انتقال اطلاعات، منفی است؛ یعنی اطلاعات به صورت مبهم، غیرمستند، تحریف شده، اغراق آمیز و حتی دروغ به مخاطبین ارائه می شود، که این روش، ایجادکننده جوّ بی اعتمادی به تبلیغ و مراکز تبلیغی است و این یکی از آسیب های مهم تبلیغ است. اما در روش های مثبت، اطلاعات به صورت مستند، روشن، قابل درک و صحیح به مخاطبین ارائه می شود، که این روش، نقش تعیین کننده ای در ایجاد حسّ اعتماد در مخاطب نسبت به پیام های تبلیغی منبع (فرستنده – مبلغ) و سازمان تبلیغی مورد نظر دارد.

۲. در فرآیند ارتباط تبلیغی، اطلاع رسانی بر حسب درجه نظم منطقیِ ارائه اطلاعات، به روش های سازمان یافته یا سیستماتیک و سازمان نیافته یا غیرسیستماتیک تقسیم می شود.

قانع سازی

به نظر می رسد که در طول تاریخ حیات اجتماعی بشر، استفاده از روش ها و فنون قانع سازی، جهت تحت تأثیر خود قرار دادن دیگران، همواره وجود داشته است؛ زیرا نیاز بشر به همکاری و فعالیت مشترک ایجاب می کرد تا در جهت هماهنگی در سطح باور، نگرش و رفتار، مجموعه راه ها و روش های تأثیرگذاری و متقاعدسازی را به کار گیرند، که طبیعتاً در طول تاریخ، این روش ها و فنون، همزمان با پیچیدگی تفکر و اندیشه بشر و همچنین روابط میان انسان ها، پیچیده تر گردیده است.

در میان فلاسفه، سوفسطائیان از اولین گروه هایی بودند که از فن مجادله و سفسطه گری به منظور متقاعدسازی مخاطبان خود استفاده می کردند. ارسطو یکی از نخستین کسانی بود که در آثار کلاسیک خود راجع به فن خطابه، اقناع را تجزیه و تحلیل نمود و راجع به آن مطلب نوشت (۷). تا قبل از ورود وسایل ارتباط جدید در دنیای معاصر، ارتباطات از نوع سنتی همانا بین فردی و یا بین گروهی بود. در این نوع از ارتباط که دامنه و قلمرو آن محدود بود، روش و فنونِ مورد استفاده به منظور تأثیرگذاری بر فکر، نگرش و رفتار نیز متناسب با این نوع از ارتباط بوده است.

علیرغم تأثیرپذیری روش ها و فنون قانع سازی از نوع ارتباط سنتی یا مدرن، ماهیتاً روش ها و فنون قانع سازی در هر دو شکلِ ارتباط سنتی یا مدرن، شباهت های فراوانی با یکدیگر دارند. نظیر استفاده از روش های تلطیف و تنویر، تصدیق، همانندسازی، انتقال و فنون بزرگ نمایی، ترغیب از طریق ترس، تحریف، واژگون سازی واقعیت، تکرار پیام، استفاده از روش های یک جانبه (مونولوگ) یا دو جانبه (مباحثه، گفتگو و…) به منظور تأثیرگذاری، هم در ارتباط سنتی و هم در ارتباطات مدرن استفاده می شود.

اما آنچه حائز اهمیت است، نقش ویژگی های مخاطب، مبلغ (در ارتباطات سنتی) و فرستنده (در ارتباطات مدرن) پیام، شرایط، امکانات، کانال ارتباطات در انتخاب روش ها و فنون قانع سازی است. در تبلیغ باید با توجه به موضوع از حیث اهمیت و جالب بودن نوع درگیری مخاطب(مرکزی یا پیرامونی) و رسانه هایی که می توان از آنها استفاده کرد، به تدوینِ پیام پرداخت(۸).

در تبلیغ، هدف از تدوین پیام، متقاعدسازیِ انسان ها از راهی است که خودشان در اختیار می گذارند.

در تعیین راهبرد تبلیغ و چگونگی طراحی و تدوین پیام به دو مدل به نام های (۱)FCB (وزن ۱۹۸۰ و ۱۹۸۶) و RP (رویستر و پرسی ۱۹۹۷) اشاره می شود.

مدل اول به درگیری با موضوع و مدل دوم به درگیری با پیام توجه دارد. بنابراین هر قدر میزان ربط شخصی موضوع و درگیری فرد با آن بیشتر باشد، به خاطر افزایش انگیزه، احتمال تفکر به شیوه نظام دار و هدفمند نیز بیشتر می شود.

دست کم چهار عامل می تواند سرچشمه درگیری باشد که عبارتنداز: ۱. شخص ۲. اهمیت موضوع ۳. طراحی پیام ۴. رسانه. امروزه سمت و سوی درگیری، به سمت موضوع پیام یا رسانه تنها از ناحیه مخاطب نیست، بلکه درگیری با رسانه نیز می تواند به درگیری با پیام و موضوع منجر شود. (۹)

با توجه به اینکه رسانه ها امکانات متفاوتی را در اختیار مردم قرار می دهند، لذا کارآیی و کارکردهای متفاوتی دارند. بنابراین مردم نیز با توجه به نوع نیازهای ارتباطی و اهدافی که دارند از رسانه های خاصی استفاده می کنند.

دیویس فولگر (Foulger. D) در یک طبقه بندی و گونه شناسی، رسانه ها را به دو دسته طبقه بندی می کند. ۱. رسانه های سنتی (Tranditoinal) که در آن شکل ارتباطات، مستقیم، چهره به چهره و به شیوه های ارتباطات گروه های کوچک، از طریق سخنرانی است.

۲. نظام های رسانه ای متکی به فناوری (Teachn, logicallg Medied Systems) این شکل طبقه بندی رسانه ها، همه اشکال ارتباطی؛ اعم از ارتباطات میان فردی و نیز گروه های کوچک و بزرگ را در بر می گیرد.(۱۰)

در فرآیند قانع سازی، اصلِ اساسی، نحوه پردازش اطلاعات است. در قانع کردن، مفهومِ پردازشِ اطلاعات ناظر به منبع ارتباط است که با استفاده از روش ها و فنون قانع سازی، منبعِ ارتباط به طراحی، تدوین و عرصه پیام با هدف اثرگذاری بیشتر بر مخاطب می پردازد. در قانع شدن، مفهوم اطلاعات به مخاطب نسبت داده می شود. در این ارتباط، مخاطب به کمک فرآیند شناختی و تفکر، به تجزیه و تحلیل اطلاعات می پردازد. هاولند فرایند پردازشِ پیام را به سه مرحله تقسیم می کند، که هم در نحوه قانع کردن توسط منبع ارتباط و هم در نحوه قانع شدن مخاطب مطرح است. این سه مرحله عبارتند از: ۱. مرحله توجه و دقت به پیام؛ ۲. درک و فهم پیام؛ ۳. پذیرش پیام و سپس ایجاد تغییر در باور، نگرش و یا رفتار.

در قانع سازی منبع ارتباط، یا نداشتن اطلاعات دقیق درباره ویژگی های مخاطب و میزان و سطح درگیری او با موضوع و یا پیام، توانایی طراحی، تدوین و عرصه موفقیت های پیام بوجود نخواهد آمد. در اینجا به شرح دو مدل مهم پرداخته می شود که هریک از زوایایی خاص، نحوه متقاعدسازی مخاطبان را تبیین می کند. ضمن آنکه دو مدل در تبیین روش های سنتی تبلیغ دینی نیز می تواند کاربرد وسیعی داشته باشد، که این دو مدل عبارتند از: ۱. مدل کوشش درخور؛ ۲. مدل استشهادی.

۱. مدل کوشش درخور

این مدل با بهره گیری از نظریه پاسخ های شناختی به تبیین فرآیند تشکیل و تغییر نگرش می پردازد. هر قدر موضوع برای مخاطب مهم تر باشد، احتمال کوشش برای پردازش پیام بر مبنای اطلاعات بیشتر خواهد بود. در اینجا از دو شیوه برای پردازش پیام توسط مخاطب استفاده می شود.

۱. شیوه مرکزی پردازش پیام؛

۲. شیوه پیرامونی پردازش پیام.

در صورت بی حوصله بودن و یا کمی اطلاعات و نیز هرگونه تغییر نگرش که در نتیجه پردازش های کم کوشش و منطقی است میزان موشکافی و تفکر درباره اطلاعات کاهش می یابد.

در صورت اهمیت موضوع برای مخاطب جهت افزایش انگیزه پردازش پیام با هدف دخالت دادن آن در تصمیم گیری و تغییر نگرش، مبلّغ با ربط دادن آن به امور روز، هر قدر درک اهمیت موضوع و میزان درگیری افراد با پیام بیشتر باشد، احتمال پردازش آن به شیوه، افزایش خواهد یافت. از این رو مبلّغ می کوشد از راه برقراری ارتباط میان موضوع و چیزی از زندگی مردم، درگیری آنها را افزایش دهد.(۱۱) تحقیقات نشان می دهد است برای مخاطبینی که در ابتداء مخالف یک پیام هستند، اگر پیام به صورت دو طرفه ارائه شود، احتمالاً مخالفت آنها به موافقت تبدیل شود و پیام دو طرفه بیشترین اثر را خواهد داشت. اما برای مخاطبینی که در ابتدا موافق پیام هستند، اگر پیام را به صورت یک طرفه ارائه دهند، موثرتر خواهد بود(۱۲). در بررسی های هاولند و همکارانش، نتایج تجزیه و تحلیل بر حسب سطح آموزش، نشان می دهد که پیامِ یک طرفه در افرادی که تحصیلات کمتری دارند، بیشترین تأثیر را دارد و نیز پیام دو طرفه در افرادی که تحصیلات بالاتری دارند، دارای بیشترین تأثیرات است (۱۳). علیرغم نتایج تحقیقات فوق، وجود روابط چندگانه بین متغیرهایی چون ویژگی های پیام، منبع پیام، ویژگی های مخاطب با میزان اثرات یک طرفه و یا دو طرفه بودنِ پیام، بیانگر مقید و مشروط بودن تأثیر شیوه های تبلیغ است.

اما زمانی که موضوع برای مخاطب اهمیت چندانی نداشته باشد و ارتباط بین مخاطب و موضوع برقرار نشده باشد، مبلّغ برای ایجاد ارتباط میان موضوع و مخاطب از راه های مختلفی می تواند استفاده کند. مثلاً

– ربط دادن موضوع با هویت و فهمی