پاورپوینت کامل راهیان نور؛ دهه ی فجر، دهه ی محرم ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راهیان نور؛ دهه ی فجر، دهه ی محرم ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راهیان نور؛ دهه ی فجر، دهه ی محرم ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راهیان نور؛ دهه ی فجر، دهه ی محرم ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۹

می توانیم ورودمان به این نوشتار را با یک سئوال آغاز کنیم:

اگر اردوهای راهیان نور یا چیزی شبیه به آن در کشوری دیگر که روزگاری جنگی را پشت سر گذاشته و اتفاقاً مورد تهاجم قرار گرفته و به قصد دفاع از خود، تن به این جنگ داده، برگزار می شد چه تفاوت هایی با اردوهای راهیان نور امروز ما داشت؟ اشتباه نشود؛ به عادت مألوف مسحورین غرب قصد خودزنی و خودباخته گی و تحقیر خودمان را ندارم. می دانم که احتمالاً در آن جاها حال و سوز و صفای این جاها نیست و به رسم معمول مجموعه اطلاعاتی نظامی و جغرافیایی هم راه با چاشنی موسیقی و مارش و نور و جلوه های ویژه و… تحویل بازدیدکننده گان خواهند داد و برنامه ی سمبلیک یک دقیقه سکوت و تقدیم دسته گل به یادمان سرباز گم نام هم جزو اجزای لایتغیر برنامه خواهد بود و هیچ اثری از معنویت و صفا و اشک و روضه و حال نخواهیم دید. و البته این را هم می دانم که همه ی برنامه های آن ها با یک برنامه ریزی و نظم و ترتیب حیرت آور برگزار خواهد شد. تمام مطلب هم در هم این جواب احتمالی نهفته است:

چیزهایی که داریم و چیز هایی که نداریم.

برگزاری اردوهای راهیان نور به شیوه ی فعلی در کشور ما یک نقطه ی ضعف بزرگ و یک نقطه ی قوت بزرگ دارد. اگر فقط یک بار توفیق شرکت در این اردوها و حضور در آن مناطق شریف را داشته باشیم اجمالاً باید بپذیریم که این سفر یک هفته ای با کم و زیادش به لحاظ تدارکاتی، پشتیبانی، برنامه ریزی و مدیریتی نقایصی دارد. ضعف خدمات پذیرایی، امکانات به داشتی و رفاهی و مهم تر از همه، ضعف فرهنگی (در برنامه ای که ماهیتاً فرهنگی است!) چیزی است که بسیار ی از زایرین این اردوها آن را درک کرده اند. بالاخص که مشتریان این سفر، دیگر فقط برادران جوان و نوجوان بسیجی نیستند که از آن ها توقع تحمل شرایط دشوار و شبه جنگی را داشته باشیم.

امروز با توجه به حجم گسترده ی تبلیغاتی این اردوها و شور و اشتیاق مردم برای بازدید از مشاهد شهدای شان این سفرها صبغه ی خانواده گی هم پیدا کرده است. یعنی از کودک شیرخوار تا پیرمرد و پیرزن هشتادساله مشتری این اردوها هستند و مسلماً وضعیت نابه هنجار رفاهی، به داشتی و خدماتی این اردوها در شأن این زایرین نیست.

شاید بگویند: کسی به زور از مردم نخواسته تا به این اردوها بیایند، کارت دعوت هم در کار نبوده، هرکس بخواهد راهی دیار نور شود و محرم شهدا شود، باید کمی در شرایط جنگ و کم بود های رزمنده گان قرار گیرد. من از آن ها خواهش می کنم که لااقل به فکر هم آن بچه های کوچک و پیرزن ها و پیرمرد هایی باشند که تحمل این سختی ها فوق طاقت آن ها است. ضمن آن که اصلاً ثبت نام در این اردوها به منزله ی پذیرفتن هیچ یک از شرایط مذکور نیست. لااقل در فرم های ثبت نام راهیان نور اطلاع رسانی دقیقی نسبت به این شرایط صورت نمی گیرد. پس توقع امکانات رفاهی معقول و به داشتی معمول و غذای مناسب نباید زیاده خواهی محسوب شود.

بااین همه باید بپذیریم که در شرایط فعلی مدیریت راهیان نور از طرف ستاد راهیان نور به تر از این نخواهد شد. و در این زمینه هم مثل بسیاری امور دیگر استقبال و شور مردم از حد توانایی مدیران و سیستم دولتی بیش تر است. واقعاً پوشش مناسب خدماتی و فرهنگی این جمعیت عظیم (حداقل پانصدهزار نفر در ایام اسفند و فروردین هر سال) با این تنوع فرهنگی، سنی، اجتماعی و اقتصادی کار بسیار مشکلی است که به غیرممکن نزدیک می شود.

چاره چیست؟

به نظر نگارنده چاره این است که از هم آن نقاط قوت برای جبران نقاط ضعف راهیان نور استفاده شود. و این مطلقاً به این معنا نیست که به جای غذای خوب و به داشت مطلوب و برنامه ریزی صحیح، حجم برنامه های سینه زنی و عزاداری را بیش تر کنیم؛ نه، به هیچ وجه!

مراد این است که وقتی ارتباطات و تشابهات محتوایی و حتا فرمی جریان راهیان نور با هیأت های عزاداری مذهبی مردم این قدر زیاد است، وقتی حجم کثیری از زایران راهیان نور، به این اردوها به چشم یک هیأت سیار چندروزه نگاه می کنند، وقتی به هر منطقه ای که می رسند ناخودآگاه به یاد مظلومیت حضرت سیدالشهداء(ع) و اصحاب و اهل بیت معظم آن بزرگوار عزاداری و نوحه گری می کنند، به تر نیست سیستم مدیریت راهیان نور را هم به سیستم مدیریت هیأت های مذهبی مردم نزدیک، بل