پاورپوینت کامل دانش گاه و جمهوری اسلامی;ایا جمهوری اسلامی بنا به مقتضیات ایدئولوژیک خود می تواند با مقتضیات دانش گاه کنار بیاید یا نه؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانش گاه و جمهوری اسلامی;ایا جمهوری اسلامی بنا به مقتضیات ایدئولوژیک خود می تواند با مقتضیات دانش گاه کنار بیاید یا نه؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانش گاه و جمهوری اسلامی;ایا جمهوری اسلامی بنا به مقتضیات ایدئولوژیک خود می تواند با مقتضیات دانش گاه کنار بیاید یا نه؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانش گاه و جمهوری اسلامی;ایا جمهوری اسلامی بنا به مقتضیات ایدئولوژیک خود می تواند با مقتضیات دانش گاه کنار بیاید یا نه؟ ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

انقلاب اسلامی با آرمان هایی حداقلی که خواسته های اکثریت ملت ایران را دربر داشت به پیروزی رسید. تنها بعد از پیروزی اش بود که ایدئولوژی ای حداکثری برای خود ساخت که چکیده ی آن این بود: «ساختن دوباره ی همه چیز و همه کس برمبنای ایده آلی اسلامی». این آرمانی ایدئولوژیک بود که چون و چرا در آن را به وقتی دیگر می سپاریم. اما سوآل این است که ایا این آرمان را در مورد نهاد دانش گاه اجرا کرد؟

در نگاه اول به نظر می رسد که ایدئولوژی اسلامی جهت گیری کلان جمهوری اسلامی را در قبال دانش گاه مشخص می کند؛ درحالی که به نظر من مشکل جمهوری اسلامی با دانش گاه در بی سیاستی است. این وضعیت سبب شده است که جای یک سیاست علمی را سیاستی امنیتی پُر کند. البته شعار نه شرقی، نه غربی که یکی از محورهای ایدئولوژی انقلابی است در مسدودکردن رابطه ی دانش گاه های ایران با سنت های علمی جهانی بسیار مؤثر بوده است، اما چنان که خواهیم دید ماجرا چیز دیگری است.

*

واقعیت آن است که جمهوری اسلامی هیچ گاه آن قدر در آرمان هایش رادیکال نبود که طرح های تخیلی ای هم چون «علم اسلامی» را مدنظر داشته باشد. اما همیشه در رؤیای آن بوده است که «دانش گاه اسلامی» داشته باشد. هم واره سعی کرده است مشوق نظریه های جدید باشد و کوشیده است صحن دانش گاه را از آلودگی نظریه های غربی مصون نگه دارد و بارها تکرار کرده است که نظریه های غربی به کار ما نمی اید. نکته اما این است که این نظریه ها هیچ گاه از دستور کار دانش گاه خارج نمی شوند. آن که اخراج می شود، حامل آن نظریه است. چنان که گفتم جمهوری اسلامی نه ادعای علم اسلامی داشته است و نه در تغییر محتوای دروس مطابق ایدئولوژی اسلامی موفق بوده است. در عوض کارنامه ی درخشانی در اخراج اساتید داشته است و چندان بی تاب این کار است که هرچند یک بار ندای «انقلاب فرهنگی دوم» از گوشه ای از آن سربلند می کند. و هم این مسأله همه ی ما را مشکوک می کند که نکند نگاهی سیاسی امنیتی دانش گاه را می پاید!

دانش گاه، اما مقتضیاتی دارد که نمی توان آن ها را نادیده گرفت. دانش گاه به مثابه ی نهاد علم یکی از اولین محصولات جهان شمول جهان مدرن است. بدون ارتباط با سنت های علمی جهانی نمی توان دانش گاه داشت. فلسفه، جامعه شناسی، هنر مدرن و… ذاتاً غربی نیستند؛ اما زبان و سنت شان را غربیان ساخته اند. آنان برای این علوم و فنون زبانی ساخته اند که در روش و سنت علمی شان مستتر است و ما هم چه بخواهیم و چه نه با این زبان حرف می زنیم. و اگر