پاورپوینت کامل تک نگاشت های یک سرباز در دوره ی آموزشی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تک نگاشت های یک سرباز در دوره ی آموزشی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تک نگاشت های یک سرباز در دوره ی آموزشی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تک نگاشت های یک سرباز در دوره ی آموزشی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

درآمد

متن زیر یافته های مختصرِ تحلیلی است از دوره ی دوماهه ی آموزشی سربازی. این دوره ی آموزشی در یکی از پادگان های «ارتش جمهوری اسلامی» برگزار شده است. گرچه لحن یادداشت انتقادی است، اما باید اذعان کرد که در این پادگان اصلاحات زیادی صورت گرفته بود و واقعیت های آن با تلخی هایی که از دوره ی آموزشی شنیده بودیم، فاصله ی زیادی داشت. این جا ما را «دانشجو» خطاب می کردند، با احترام صحبت می کردند، به کسی توهین نمی شد، کم تر از تنبیه استفاده می شد، کیفیت غذاها خوب بود، فرمان دهان گوش شنوا داشتند و مشکلات را می شنیدند، به بچه ها مرخصی های خوبی داده می شد و…. به قول مسئولان، آن جا یک مرکز فرهنگی بود. با این حال نکات زیر برای نویسنده قابل تأمل بود.

یافته های روزهای اول

در دوره ی ما قریب به ۱۶۰۰نفر حضور داشتند. مجموع افرادی که دکترای تخصصی داشتند حدود ۲۰نفر و پزشکان ۱۵نفر بود. فوق لیسانس ها هم حدود ۱۸۰نفر بودند. یعنی نهایتاً ۱۳درصد افراد تحصیلات تکمیلی داشتند. ما در گروهان ۹۰نفر بودیم؛ اکثراً لیسانس. به جز معدودی همه فارغ التحصیل دانش گاه آزاد و پیام نور و غیرانتفاعی. آن جا معنی گسترش کمّی آموزش عالی را متوجه شدیم! متوجه شدیم آموزش عالی بیش تر از حدی که تصور می کردیم لیسانس تحویل مملکت داده است. گرچه واقعاً در لیسانس داشتن برخی هم باید تردید می کردیم!

در جمع ما حدود ۲۵نفر متأهل بودند. فقط یک نفر بچه داشت. یعنی ۸۰درصد جوانانی که بالای ۲۴سال داشتند، مجرد بودند. این تصویری از جمله ی تکراری «بالارفتن سن ازدواج» است که هرازچندگاهی در اخبار می شنویم. الحق می توان سربازی را یکی از مهم ترین موانع ازدواج شمرد. یعنی در همین دو ماه به جوانان حق دادم که تا سربازی نیامده اند، زن نگیرند. شاید اگر قرار باشد سه کار برای رفع موانع ازدواج انجام شود یکی از آن ها اصلاح سیستم سربازی است.

تأملاتی درباره ی اصل سربازی

این روزها در پادگان ما چند چیز را یاد می گیریم: آشنایی با اسلحه، امداد و نجات و اموراتی که در یک نبرد نظامی به کار می آید، مقداری مطالب فرهنگی و عقیدتی، تمرین رژه، آمادگی جسمانی، قواعد و قوانین نظامی بودن و…. ما حداقل دو دسته ایم. عده ی قلیلی از ما، امریه ی سازمان های غیرنظامی را داریم و عده ی دیگر که باید به عنوان افسر وظیفه در نیروی های مسلح خدمت کنند.

به نظرم می رسد که معلومات نظامی برای رزم مقدماتی گرچه یک آشنایی پایه است، اما فراموش خواهد شد. ما بسیاری از این مطالب را در بسیج هم آموخته بودیم، اما اینک فراموش کرده ایم. آن اندازه از این مطالب که برای پایه ی اولیه لازم است در زمان کم تر و به شکل های بهتر قابل آموزش است.

مطالب فرهنگی و عقیدتی هم غالباً همان هایی است که در دبیرستان و دانش گاه خوانده ایم. معنای تکرار آن را نمی فهمم. البته می فهمم! چون سیستم در آن جا ناکارآمد است، دوباره در این جا آموزش می دهیم. به همان سیاق گذشته و چه بسا بدتر که این هم چندان کارآمد نخواهد بود.

مطالبی که مربوط به آداب نظامی است، قاعدتاً برای کسانی که می خواهند در سیستم نظامی خدمت کنند لازم است. اما کسانی که قرار است امریه شوند، نیازهای مهم تری دارند. آن ها قرار است در سازمان های دولتی کشور کار کنند. برخی از آن ها به این واسطه در دولت استخدام خواهند شد. پس باید با این نگاه آن ها را آموزش داد.

آمادگی جسمانی، مهم ترین بخشی است که منصفانه باید گفت برای ما مفید است و به جا می ماند. چراکه اراده ی ورزش کردن مان کم است و این بخش قطعاً برای مان مفید است. گرچه سخت ترین بخش هم هست.

با این اوصاف ما درباره ی کارآمدی بخش عمده ای از این آموزش ها ابهام داریم و آن ها را کارآمد نمی دانیم.

قانون ما را مکلف کرده است که به واسطه ی دفاع از استقلال و تمامیت ارضی و نظام جمهوری اسلامی ایران و جان و مال و ناموس مردم خدمت وظیفه را انجام دهیم. اما اینک خدمت وظیفه تبدیل به چیز دیگری شده است. کسانی که سربازی را در داخل نیروهای مسلح می گذرانند، عموماً مشغول کارهای دست پایین هستند. در روایت بهتری حکم آچار فرانسه را دارند؛ از نظافت تا منشی گری را باید انجام دهند. به آنان حق می دهیم که نپذیرند دارند به پرچم کشورشان خدمت می کنند. بلکه احساس نوعی بیگاری کشیدن را داشته باشند. نیروی مفت کار! به ویژه در فقدان امکانات و تجهیزات و ندادن حقوق کافی.

اگر سربازی واقعاً برای دفاع از نظام است و اگر جنگ امروز، جنگ نرم است، حداقل باید بویی از این تغییر تهدید در نوع آموزش ها دیده شود. نمی گویم مواد آموزشی فعلی لازم نیست. اما حتماً ضرایب آن ها تفاوت می کند.

در یکی از روزهای آموزش میزبان یکی از امرای ارتش بودیم. ایشان در سخنان خود ما را کسانی خطاب کرد که با عشق آمده ایم تا از وطن دفاع کنیم و لباس مقدس سربازی را بپوشیم. اما همان طور که گفتم واقعیت چیز دیگری بود. ما با عشق از وطن دفاع خواهیم کرد. تا آخرین قطره ی خون. اما امروز به زور به این جا آمده ایم. اصلاً احساس نمی کنیم در حال دفاع از کشور هستیم و کار مقدسی را انجام می دهیم. با