پاورپوینت کامل نویسنده ی «انقلابی» ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نویسنده ی «انقلابی» ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نویسنده ی «انقلابی» ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نویسنده ی «انقلابی» ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۸

mahmood.gholipoor@gmail.com

رضا امیرخانی از معدود نویسنده گانی است که برخلاف بسیاری از هم نسلان ش دغدغه های مشترک بسیاری با حاکمیت دارد. اما برعکس نویسنده گان هم نسل ش و به هر دلیل جزو معدود منتقدان سیاست های اقتصادی و اجتماعی نظام است. اگرچه امیرخانی آرمان شهرش را در انقلاب هم نیافته، اما هم چنان به ترین بستر برای طرح اهداف و آرزوهای ش، جمهوری اسلامی است.

داستان هاش واگویه هایی از سرخورده گی های یک نسل است. جنگی که پایانی متفاوت با هدف ترسیم شده داشت، اقتصاد بیماری که هیچ یک از برنامه های اولیه ی انقلاب را اجرا نکرد و آدم های مغمومی که با حکومتی متفاوت مواجه شده اند، شاکله ی فضاهای داستانی اوست. و شاید محکم ترین دلیل برای نویسنده شدن رضا امیرخانی هم این تجربه ها و سرخورده گی هاست. تجربه های ملموسی که بیش تر متولدین دهه ی چهل آن ها را از نزدیک دیده و لمس کرده اند. هرچند امیرخانی متولد این دهه نیست، اما خصلت های رفتاری و آرمانی این دهه را در خود دارد. برای افرادی شبیه امیرخانی نویسنده، نه انقلاب تمام شده و نه جنگ. اما هم این انقلاب و جنگ او را از جریان غالب روشن فکری ادبیات جدا می کند. به عبارت دیگر امیرخانی در بررسی رفتارشناسانه ی نسل داستان نویسی اخیر در زمره ی نویسنده گان این نسل قرار نمی گیرد. نویسنده ی جوان کاملاً مستقل با نگاهی ایدئولوژیک خود را از هم نسلان ش متمایز کرده. و این هم آن چیزی است که در این مجال کوتاه به آن می پردازیم.

داستان نویسان جدا از بستر اجتماع نیستند و با نگاه دقیق تر می توان حرکت موازی و هم جهت هر دو قشر؛ خواص و عوام، را در رفتارهای گوناگون اجتماعی دید. جامعه ای که جنگ متعلق به اوست و انقلاب شان، هنر توده ی هم این اجتماع است و هم این عوام، بارها و بارها با حضور در پای صندوق ها نماینده گان خود را از بین خودشان انتخاب کرده اند، این حق را دارند که خود را مالک انقلاب و جنگ بدانند که جز این هم نیست. از سوی دیگر تعداد کل نویسنده گانی که در جنگ حاضر بودند زیاد نیستند. با این پیش فرض که همه ی جنگ نویسان ما آن زمان هم نویسنده بودند . نمی خواهم برای انقلاب و جنگ مالکی انتخاب کنم. اما اگر قرار باشد هنرمند هر اتفاق را به هم آن شکلی که عوام می بینند، ببیند چه باید نوشت و یا گفت. رضا امیرخانی در بسیاری از کتاب هاش تصاویری تکراری ارایه می دهد که جذابیت تصویری خاصی ندارد. آن چه باعث شد این جملات را بگویم شخصیت های داستانی کتاب های امیرخانی است. بیش تر قهرمانان داستان های امیرخانی افراد خاص، با دشمنان زیاد، طردشده از جامعه و مستعد برای فرار هستند. اوج این قهرمان پروری هم در «ارمیا» دیده می شود. ارمیا گرایش هایی دارد که در نگاهی متافیزیکی می توان او را شیفته و مجذوب در ولایت دانست و در نگاهی این جهانی او را عاشق پسری دانست. جنگ تمام می شود و او از دانش گاه مانده و از اجتماع رانده شده است. و الی آخر. برای امیرخانی جذابیت بصری و سوبژکتیو در درجه ی دوم اهمیت قرار دارد. و داستان برای ش صرفاً مدیومی است برای بیان آرا و نظرات ش. نویسنده ای مبلغ و درعین حال مهجور. سوژه هایی که امیرخانی دست مایه ی داستان هاش قرار می دهد از انقلاب شروع می شود و به جنگ می رسد و در تمام این چرخش ها به نقد اجتماعی طبقه های مختلف می پردازد و داستان هاش وقتی تمام می شود که شخصیت های کاملاً سیاه و سفید داستان در وضعیت متغیری از آغاز قرار گرفته اند. این خود نشانه ی بیان سمبلیک و هدف مند اوست. چراکه داستان هاش حرف ها و عقده های اوست. در این نگاه، او نمی خواهد چیز جدیدی را نشان مان بدهد و خبر از فاجعه ای بدهد که به گوش مان نرسیده. بل که هم آن اتفاق تکراری را در سونات های مختلف می شکافد و خود را در مرز روشن فکری و سنت رایج اجتماع قرار می دهد.

بحث این نیست که جنگ و انقلاب انحصاراً متعلق به توده ی مردم است و یا نویسنده گان باید نگاه واژگونی به روی دادهای عظیم اجتماعی داشته باشند؛ بل که انتظار می رود حادثه ای به بزرگی جنگ و انقلاب دریچه ای جدید را برای مخاطب باز کند. امیرخانی هرچند تأثیری که از جنگ می پذیرد متفاوت از رزمنده و دنبال