پاورپوینت کامل از این نسل، متفکر بیرون نمی آید;رابطه ی نسل های انقلاب در گفت وگو با دکتر ابراهیم فیاض (استاد دانش گاه) ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل از این نسل، متفکر بیرون نمی آید;رابطه ی نسل های انقلاب در گفت وگو با دکتر ابراهیم فیاض (استاد دانش گاه) ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل از این نسل، متفکر بیرون نمی آید;رابطه ی نسل های انقلاب در گفت وگو با دکتر ابراهیم فیاض (استاد دانش گاه) ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل از این نسل، متفکر بیرون نمی آید;رابطه ی نسل های انقلاب در گفت وگو با دکتر ابراهیم فیاض (استاد دانش گاه) ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

۱۳۸۰

گفته بودم اش: «دکتر! حالا نمی شه یه جای دیگه رو مشخص کنین که برسیم خدمت تون؟» و باز گفته بود که برویم دانش گاه امام صادق(ع)، دفتر کاراش: «هم فال است و هم تماشا»! من می دانستم. او هم می دانست و قرار بود هم آهنگ کند. اما گویا ره به جایی نبرده بود: «آقایون مشکلی نداره. ولی در مورد خانوما شرمنده ایم.» ما قبول کردیم. او ولی هنوز اصرار داشت. ساعتی به رای زنی های او با مسئولین سپری شد. در نهایت زور مقررات بیش تر است. پیش نهاد می کند حالا که این طور شده زمان گفت وگو را به روز دیگری موکول کنیم. این اما برخلاف برنامه ی ما است. و بالاخره توافق بر آن شد که در هم آن اتاقک دم در ورودی دانش گاه به بحث بنشینیم. و نشستیم. سلام و احوال پرسی و بعد … بلافاصله شروع می کند. حتا پیش از آن که ما سئوالات مان را به طور شفاف بیان کنیم. مثل سرِ کلاس تند حرف می زند و باز مثل سرِ کلاس در قالب بحث به مقولات پراکنده ی دیگری هم گریز می زند؛ از خاطرات سفر به هند و آلمان و فرانسه تا نقد سیستم آموزشی و صداوسیما. همه حرفی زده می شود و کم تر در مقوله ی اصلی مورد بحث! اما در هم آن کم تر هم به مدعیات بزرگی اشاره دارد که تأمل برانگیز است. مدعیاتی که اگر وقت بسیار کم ما تمام نشده بود و اگر در آن ساعت جلسه ی شورای سردبیری نشریه ی دانش گاه نبود و اگر دکتر می توانست بیش تر پیش ما بنشیند هرکدام قابل مناقشه ی جدی می بود.

* موضوع بحث ما فاصله ی نسلی است و تمرکزمان بر رابطه ی نسل سوم انقلاب با دو نسل پیشین اش. شما چه ارزیابی ای از این رابطه دارید؟

فاصله ی نسل ها بحث بسیار متفاوت و گسترده ای است. چون نسل را ما در جمعیت شناسی ۳۰ سال می گیریم. یعنی هر ۳۰ سال که می گذرد، می گوییم نسل عوض شد. اما در علوم اجتماعی این چهارچوب های فرهنگی و فکری است که نسل را عوض می کند. امروزه در اثر ارتباطات و تحولات عظیم جامعه و مخصوصاً با این تحرکات جهانی که در بُعد رسانه ها است، نسل ها به شدت در حال کوچک شدن هستند. به طوری که حتا ممکن است این فاصله به یک سال برسد و یک نسل بعد از گذشت یک سال بگوید این آدم های نسل قبلی چه قدر متفاوت اند! بنابراین در جامعه ی امروز ما شاید حدود ۱۰ نسل داریم که به آسانی هم نمی شود در موردشان بحث کرد. باید شاخص ها را مخصوصاً شاخص های فرهنگی فکری شان را استخراج کرد. مثلاً شاخص هایی که ما در قبل از انقلاب داریم یکی این است که آن نسل، «نسل کتاب» بودند. سال های ۵۶ – ۵۷ همه دنبال این بودند که کتاب ها را بخوانند؛ هرچند چیزی نفهمند. مثل نسل امروز که «نسل ماه واره » است و به ماه واره نگاه می کند؛ ولو آن که زبان اش را نفهمد. ما هم دقیقاً این طوری بودیم. یعنی می خواستیم کتاب بخوانیم، ولو نفهمیم. نسل ما، نسلی بود که رسانه اش، رسانه ی کتاب و مجله بود. ولی رسانه ی نسل امروز ماه واره و تلویزیون است. نسل امروز، نسلی است که تبلیغات تلویزیونی، اقتصاداش را و خوراک اش را و سبک زنده گی اش را تعریف می کند. یعنی کاملاً قدرت انتخاب اش را می گیرد و به او می گوید که چه کار کند. درست مثل آن فیلم که داستان زنده گی آدم هایی بود که در ژنتیک شان دست برده بودند و دیگر انسان نبودند. مرده بودند. بعد زنده می شدند و فقط پیام را می گرفتند. حالا واقعاً نسل ها به هم این سمت پیش می روند و انتخاب شان دارد می شود انتخاب تلویزیونی. و این فرق می کند با کتاب. کتاب را شما می خوانی، در ذهن ات حلاجی اش می کنی، حاوی مطلب سنگین است، درش تفکر مطرح است، هیچ تصویری درش نمی بینی به جز خط که آن هم تازه می آید در ذهن و تخیل ات تا چهارچوب پیدا می کند. خیلی آزادی و تأمل زیاد است و… اما در نسل الآن تلویزیون هم چشم را تسخیر می کند، هم گوش را و هم تخیل را. و هیچ گونه جای آزادی برای تأمل فرد نمی گذارد.

به طور خلاصه چنین اوضاعی مشکل ایجاد می کند. در نتیجه این نسل، به شدت حس گرا می شود و نسل متفکری نخواهد شد. حالا اگر شبکه های ماه واره ای، پشت سر هم فوتبال نشان بدهند، نسل می شود نسل فوتبالی. بعد خودشان هم می گویند چرا چنین نسلی را تربیت کردید؟ هم چنین نسل ماه واره، نسلی است که نسبت به فرهنگ، تکثرگرا است و دیگر نسبت به ارزش های جامعه ی خودش خیلی غیرتی نخواهد بود. نسلی است که «جهانی» می بیند؛ ولی البته معلوم نیست که جهانی هم فکر کند.

* برای سهولت بررسی اگر موافق باشید این نسل های متعددی که اشاره کردید را در قالب دو نسل کلی بگنجانیم: نسل انقلاب و جنگ و نسل بعد از آن.

قبول ندارم.