پاورپوینت کامل کدام استدلال؟ کدام انصاف؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کدام استدلال؟ کدام انصاف؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کدام استدلال؟ کدام انصاف؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کدام استدلال؟ کدام انصاف؟ ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

نقدی بر مقاله ی «کدام شعر؟ کدام تعهد؟»

هابیل شماره ی ۷ معکوس

به این کار نداریم که نویسنده ی مقاله ی «کدام شعر؟ کدام تعهد؟» به جهان، نگاهی متکی بر فلسفه ی کلاسیک دارد؛ پس اساساً شناخت هستی را باور دارد. اما نکته این جا است که او زبان را در جایی خود هستی می داند و در جایی دیگر وسیله ی شناخت هستی. این دوگانه گی در حقیقت باعث انفصال فلسفه ی کلاسیک و مدرن شده است. اما نویسنده در برزخ میان این دو گرفتار شده است. به عبارت دیگر بین هستی شناسی و شناخت شناسی سرگردان مانده است.

طبعاً هم این آشفته گی به تعریف نویسنده از شعر هم سرایت می نماید و مانند اکثریت قریب به اتفاق نویسنده گان و به خصوص شاعران، به جای تعریف به دامن نثر ادبی می غلتد. در پایان این خواننده است که با دست خالی و دهان باز و چشم های گردشده برجا می ماند. ولی نویسنده با هم این تکیه بر بی تعریفی به سراغ اثبات گزاره های بعدی اش که متکی بر هم این تعریف است می رود!

به راستی اگر شعر به تبع زبان خود هستی است، پس ملاک ارزیابی و ارزش گذاری آن را در کجا باید جست؟ (مواظب باشید که در وادی خشک و بی پایان نسبیت باوری که آفتاب تابان و کشنده ی آن هم این فسلفه ی اصالت زبان به مثابه ی حقیقت است گم و گور نشوید!) و اگر شعر نوعی شناخت از هستی است پس چه گونه باید نوعی شناخت را بر نوعی دیگر برتری داد؟ اصلاً چرا باید به توصیه ی نویسنده دکانِ نوعی از انواع شناخت را تخته کرد؟ حالا این دکان می خواهد یک ژانر شعری باشد (شعر اجتماعی، شعر دفاع مقدس) یا یک جشن واره یا کنگره ی شعری (کنگره ی شعر دفاع مقدس). در صورت این نوع اشعار نوعی شناخت از هستی اند و نمی توان جلوی جریان شناخت را گرفت!

به نظر صاحب این قلم، نویسنده ی مقاله ی «کدام شعر؟ کدام تعهد؟» یا به دلیل فقدان پایه های فکری قابل اتکا یا به دلیل سرعت تماشا در فرصت قلیل یک مقاله ی کوتاه، نتوانسته است به هدف اساسی خود یعنی آسیب شناسی کنگره های شعر دفاع مقدس برسد.

*

«کاظم رستمی» نگران چیست؟

علی رغم تناقض فکری موجود در این مقاله، به دلیلی وجه هستی شناسانه ی آن می توان دغدغه ی اصلی نویسنده را، فرهنگ دفاع مقدس دانست. فرهنگی دارای اصالت و ارزش که فعالیت هایی چون برگزاری کنگره های دفاع مقدس نه تنها به تعمیق و مانایی آن نمی انجامد، بل که بر آن خدشه وارد می نماید.

او به درستی تشخیص داده است که در ایران، شعر از ارکان فرهنگ به حساب می آید و در نتیجه سقوط شعر به ورطه ی شعار، درحقیقت فرهنگ ایرانی ـ اسلامی دفاع مقدس را در سطح متوقف نموده و از عمق و غنایی که باید و شاید، محروم می کند.

اما این که چرا برگزاری جشن واره های موضوعی باید باعث نزول سطح کیفی شعرها شود، مشخص نیست. در این که بسیاری از شرکت کننده گان در جشن واره های موضوعی شعر، صرفاً به دلیل شرکت در کنگره ها شعر می نویسند تردیدی نیست (که تازه لزوماً هم این ها هم بد نمی نویسند. مگر نه این که شعر امروز دیگر نه الهام است و نه آن چه استاد ازل گفت بگو؛ بل که معماری کلام است و در هشیاری و اوج فعالیت فکری زاده می شود؟). اما آیا محصولات فرهنگی چون شعر هم چون تمام محصولات دیگر نیازی به نمایش گاه برای عرضه ندارند؟ و چه کسی می تواند ادعا کند که در یک نمایش گاه کیفیت تمام محصولات و اجناس در بالاترین سطح قرار دارد. باید دانست که ادبیات در یک جغرافیای زمانی و مکانی خاص فقط مرکب از آثاری والا و برتر نیست که در حافظه ی تاریخ باقی می مانند. ب