پاورپوینت کامل گذشته ی دیگر ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذشته ی دیگر ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذشته ی دیگر ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذشته ی دیگر ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

بورخسِ بزرگ داستانی دارد به نام «مرگ دیگر» که در واقع یادداشتی است از یک نویسنده که انگار به خاطر ترس از فراموشی دست به نوشتن آن متن زده است. داستان درباره ی شخصی است به نام دون پدرو دامیان که نویسنده یک بار با او ملاقات کرده؛ یک کارگر ساده که در سال ۱۹۰۴ در نبردی در منطقه ای به نام ماسولر شرکت می کند و بعد به کار سابق ش، گاوچرانی، مشغول می شود و چهل سال آخر عمرش را در یک کلبه ی کوچک و تک افتاده در منطقه ای دوردست می گذراند. در آن دیدار، نویسنده متوجه می شود که نبرد ماسولر تمام تاریخ شخصیتی او را تشکیل می دهد. و حالا (سال ۱۹۴۶) در پاورقی نامه ای که از یکی از دوستان ش به او رسیده خبر مرگ دامیان را با این اشاره که در ساعت مرگ دوباره در خشم و هیاهوی نبرد ماسولر زیسته را می خواند.

نویسنده ماه ها بعد به خاطر «هیجان و هذیان دون پدرو دامیان» ترغیب می شود که داستانی درباره ی این وجه شخصیتی او بنویسد. به هم این جهت سراغ سرهنگی می رود که در آن جبهه فرمان ده بوده. سرهنگ با وسواس تمام ماجرای آن جنگ و تمام صحنه هاش را توضیح می دهد که دامیان چه گونه در صحنه ی پیکار با بزدلی رفتار می کند.

در ملاقات بعدیِ نویسنده با سرهنگ، دکتری نزد اوست که او هم از شرکت کننده گان نبرد ماسولر است. در گفت وگوها او پسر بُزچرانی را به یاد می آورد که نام ش پدرو دامیان بوده. نویسنده سریع حرفش را قطع می کند که «این هم آن آرژانتینی است که جرأت رودرروشدن با گلوله را نداشت؟» پیرمرد هاج و واج نویسنده را نگاه می کند و پس از لحظه ای می گوید: «شما اشتباه می کنید آقا! پدرو دامیان هم آن طور مرد که هر مردی آرزو می کند بمیرد». دومیان در صحنه ی کارزار فریادکشان به جلو می تاخته که گلوله ای سینه اش را می شکافد، روی رکاب زین می ایستد و بعد به زمین می غلطد و زیر سم اسبان قرار می گیرد و آخرین یورش ماسولر از روی جسد او انجام می شود. در آن زمان هنوز بیست سال نداشته و این قدر بی تاب بوده. سرهنگ در هم آن جلسه قسم می خورد که با این که فرمان ده ی آن مرد بوده، اما اول ین باری است که چیزی راجع به دامیان می شنود.

نویسنده مدتی بعد دوستی که خبر مرگ دامیان را در نامه اش به او داده بود را می بیند. اما آن دوست دامیان را نمی شناسد. در هم آن ایام نامه ای از سرهنگ به او می رسد که حالا به خوبی می تواند آن پسر اهل «آنتره ریوس» را به یاد آورد که در خط مقدم جبهه ی ماسولر جنگیده بود که مردان ش هم آن شب او را در پای تپه ای به خاک سپرده بودند. نویسنده که خود، دامیان را در انتره ریوس ـ محل زنده گی اش ـ ملاقات کرده، بار دیگر به آن جا می رود. اما نمی تواند کلبه ی چوبی او را پیدا کند. از طرف دیگر به نظر می رسد که در آن محل کسی او را به یاد نمی آورد و سرکارگری که در لحظات آخر بر بالین دامیان بوده چندی ست که خود نیز مرده است.

نویسنده که کاملاً گیج شده شروع به حدس زدن می کند:

در یک حدس دو دامیان را تصور می کند: دامیان ترسو که حدود ۱۹۴۶ در انتره ریوس مرد؛ و دامیان شجاع که در ۱۹۰۴ در نبرد ماسولر کشته شد. «اما این حدس چون قادر نیست معمای اصلی را توضیح دهد بی ارزش می نماید: یکی نارسایی عجیب حافظه ی سرهنگ و دیگری فراموش کاری همه گانی که در چنین فاصله ی کوتاهی توانست خاطره و حتی نام فردی را که بازگشته بود محو نماید. (من نمی توانم و نمی خواهم احتمال آسان تری را قبول کنم که مرد اولی زاییده ی ذهن من بوده است.)»

نویسنده حدسی که به نظرش درست است را به طریقی مرموز در «رساله ی قادر متعال» « de omnipotentia » اثر «پیر دامیانی» پیدا می کند که در قطعه ی «بهشت» به آن اشاره رفته. پیر دامیانی اعلام می کند که این در قدرت خداست که از چیزی که زمانی بوده چیزی که هرگز نبوده است بسازد.

«با خواندن این مباحث کهنه ی مذهبی» داستان غم ناک پدرو دامیان بر او آشکار می شود:

دامیان در صحنه ی جنگ ماسولر اسیر ترس شد، اما بقیه ی عمرش را به جبران این ضعف شرم آور پرداخت و در آن چهل سال به سختی، خود را عادت داد و نه باعث رنجش کسی شد و نه ابراز شجاعت کرد و احتمالاً بدون این که بداند راه را برای معجزه هم وار می کرد و از اعماق وجودش خود را برای شجاعت در جنگ دیگری که برای ش پیش می آمد آماده می کرد. ۴۰ سال خبری از جنگ نشد. اما تقدیر در لحظات آخر، جنگِ او را به او برگرداند. این جنگ به شکل رؤیای تبی بر او گذشت. چون به سان اعتقاد یونانیان ما همه سایه های یک رؤیا هستیم. و در این جنگ، او مردانه رفتار کرد و هنگامی که حمله ی آخر را ره بری می کرد، گلوله ای در سینه اش نشست و کشته شد. «بدین گونه در ۱۹۴۶ در بازافروزی آتش میلی دراز و کندسوز دون پدرو دامیان در شکست ماسولر مرد که بین زمستان و بهار سال ۱۹۰۴ اتفاق افتاد.»

عجیب است؛ اما نویسنده می گوید «در مدخل الاهیات» «summa theologiae» این عقیده که خدا نمی تواند گذشته را تغییر دهد، انکار شده است. ولی چیزی از سلسله ی سردرگم علت و مع