پاورپوینت کامل زهد از منظر امام صادق در مناظره امام صادق(ع) با صوفیان ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زهد از منظر امام صادق در مناظره امام صادق(ع) با صوفیان ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زهد از منظر امام صادق در مناظره امام صادق(ع) با صوفیان ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زهد از منظر امام صادق در مناظره امام صادق(ع) با صوفیان ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۱

اشاره: یکی از مباحثی که این روزها از سوی برخی افراد مطرح می شود‚ لزوم ژنده پوشی و بی توجهی افراطی به ظواهر است; آن چنان که برخی از اهل تصوف این گونه اند. در سالروز شهادت حضرت صادق آل اللّه علیه السلا م‚ برآن شدیم که مناظره امام پیرامون این موضوع را جهت بهره مندی مخاطبان ارجمند تقدیم نماییم.

روزی سفیان ثوری امام جعفر صادق علیه السلا م را دیدار کرد و مشاهده نمود که آن حضرت لباسی سفید بر تن دارد.

گفت: این لباس برازنده شما نیست!

حضرت فرمودند: گوش کن; چیزی برایت می گویم که اگر بر حق و سنت بمیری نه بر بدعت و گمراهی‚ برای دنیا و آخرتت مفید و سودمند خواهد بود. این را بدان که رسول اللّه صلی اللّه علیه وآله در عصری زندگی می کرد که فقر و نداری بر آن حاکم بود‚ اما پس از آنکه دوران فقر و تنگدستی جامعه پایان یافت و فراوانی و وفور نعمت پیش آمد شایسته ترین اشخاص برای این نعمت ها نیکوکارانند نه بدکاران موœمنانند نه منافقان مسلمانانند نه کافران. پس تو چه می گوئی ای سفیان! به خدا سوگند با این که می بینی این گونه لباسی نفیس و سفید پوشیده ام; مع ذلک از آن روزی که به حد تکلیف رسیده ام صبح و شامی فرا نرسیده است که در میان اموال و دارائی من حق خدائی بوده باشد و من آن را به جای خود پرداخت نکرده باشم (۱).

روزی دیگر عده ای از مردمان صوفی مسلک و متظاهر به زهد که داعیه ای هم داشتند و مردم را به مرام و مسلک خود می خواندند و می خواستند همه مثل آنها ظاهری ژولیده کثیف و پریشان داشته باشند‚ نزد امام صادق علیه السلا م آمدند و گفتند: دوست ما نتوانست با شما حرف بزند و دلا یل آماده نبود و نتوانست مطرح سازد. (۲) امام صادق علیه السلا م فرمودند: اکنون دلا یل خود را مطرح کنید.

آنان گفتند: دلا یل ما از خود قرآن است.

حضرت فرمودند: بیان کنید که آیه های قرآن شایسته ترین چیزی است که ما باید آن را پیروی کنیم و برنامه عمل خود قرار دهیم.

گفتند: خداوند تبارک و تعالی درباره قومی از یاران پیامبر چنین می گوید: (۳) و یوثرون علی انفسهم ولو کان بهم خصاصه و من یوق شحّ نفسَه فاولئک هم المفلحون آنان بر نفس خود ایثار می کنند و هر چند که خود فقیر و نادارند (دیگران را مقدم می دارند). و کسانی که جلوی طمع و حرص نفس خویش را می گیرند همان رستگارانند.

و در جای دیگر فرمود: و یطعمون الطعام علی حبّه مسکینا و یتیماً و اسیراً … (۴) آنان طعام و خوراکی را با این که به آن علا قمند هستند و نیاز دارند به فقیر یتیم و اسیر می بخشند.

همین دو آیه به عنوان دلیل مسلک ما کافی است!

یکی دیگر از آنان هم که در گوشه ای نشسته بود معترضانه به امام گفت: ما می بینیم شما به خودداری از طعام های پاکیزه دعوت می کنید مع ذلک به مردم دستور می دهید از دارائیشان بیرون روند تا خود شما از آنها لذت ببرید و بهره مند گردید!(۵) .

حضرت فرمودند: این حرف های بی فایده را کنار بگذارید و به من بگوئید ببینم شناخت شما نسبت به قرآن چگونه است آیا ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه آن را که تمام گمراهی ها و تباهی ها در میان امت مسلمان از همین نقطه آغاز می شود می دانید

گفتند: قسمتی را آری و نه همه را.

حضرت فرمودند: گرفتاری شما از همین جا شروع می شود( که ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه قرآن را نمی فهمید) و احادیث رسول خدا صلی اللّه علیه وآله هم همینطور هستند. این که گفتید خداوند برخی یاران پیامبر را ستوده و از عملکرد نیکویشان ما را خبر داده است کار آنان وقتی بوده که نهی و منعی از آن نبوده و پاداشی هم از این نوع ایثار (۶) می بردند. بعد خداوند (جلّ و عزّ) فرمانی برخلا ف فرمان اول صادر کرد. پس این فرمان آن اولی را از بین برد و این فرمان دوم لطف و رحمتی بود از سوی خداوند در حق موœمنان تا خود و خانواده و عیالشان به ضرر و زحمت نیفتند و در خانواده ها به بچه های کوچک پیرمردان و پیرزنان ستم نشود که آنان حوصله و تحمل گرسنگی را ندارند(و از طریق زهد نان آورشان صدمه و آسیب نبینند).

اگر من که فقط یک قرص نان دارم ایثار کرده و آن را به دیگری بدهم پس فرزندان من چه بخورند آیا آنها از بین بروند و هلا ک شوند لذا رسول خدا فرمود: پنج عدد خرما گرده نان‚ دینار و یا درهمی که انسان دارد و می خواهد خرج کند‚ بهترین مورد خرج و انفاق بر پدر و مادر است; بعد اهل و عیال خود آدمی و در مرحله سوم برای خویشاوندان فقیر و نزدیک و بعد برای همسایگان نادار و محتاج و در پنجمین مرحله که پائین ترین درجه و کم ثواب ترین همه است‚ خرج در راه خدا (به طور کلی) می باشد.

روزی پیامبر صلی اللّه علیه وآله درباره یکی از انصار که به هنگام مرگ‚ همه دارائی اش را که منحصر به پنج یا شش برده بوده آزاد کرده و کودکان خردسال هم از خود باقی گذاشته بود فرمود: اگر مرا از این جریان آگاه می ساختید نمی گذاشتم او را در کنار مسلمانان دفن کنید که او با این کارش بچه های گدا و سائل به کف از خود باقی گذاشته و رفته است.

پدرم حدیث کرد که رسول خدا صلی اللّه علیه وآله می فرمود: در خرج و انفاق‚ اول باید از اهل و عیال شروع کنی; سپس هر کسی نزدیکتر باشد اولویت با اوست و این سخن قرآن است و مطلبی است که برخلا ف پندار شما از سوی خداوند عزیز و حکیم مقرر گشته است: (۷) والّذین اذا انفقوا لم یُسرِفوا و لمَ یقتروا و کان بین ذلک قواماً; آنان که به هنگام انفاق اسراف نمی کنند و سخت هم نمی گیرند‚ بلکه روشی میانه دارند.

خداوند عمل کسانی را که اصلا چیزی برای خود باقی نمی گذارند و همه چیز را به دیگران می بخشند و باصطلا ح شما ایثار می کنند اسراف نامیده و در بیش از یک جا فرموده: انّه لا یحب المسرفین (۸) خدای تعالی موœمنان را از اسراف و زیاده روی در خرج و انفاق نهی نمود‚ چنان که از سختگیری و امساک نیز منع فرمود اما به روش میانه فرمان داد; یعنی انسان نباید همه آنچه را که دارد خرج و یا انفاق کند وآن گاه از خدا بخواهد که به وی روزی دهد که چنین دعائی مستجاب شدنی نیست‚ به علت حدیثی که از رسول خدا به ما رسیده است که فرمود: دعای چند صنف و گروه از امت من مستجاب نمی شود: مردی که پدر و مادرش را نفرین کند و علیه آنها دعا نماید; مردی که بدهکارش را که از پرداخت بدهی خودداری می کند و یا منکر می شود نفرین کند در حالی که می توانست نوشته ای از او بگیرد و یا شاهدی اقامه کند; مردی که زنش را نفرین کند چون خداوند راه خلا صی گذاشته و طلا ق را حلا ل دانسته و او می تواند بدین وسیله خود را رها سازد; مردی که در خانه اش می نشیند و بدون این که حرکتی کند و بیرون رود و به جستجو بپردازد از خدا روزی بطلبد; زیرا خداوند جل جلا له می فرماید: ای بنده من! آیا تو راهی برای جستجوی روزی نداری و من تن سالم به تو ندادم که می توانی در روی زمین حرکت کنی و تلا ش و کوشش نمائی که در این صورت پیش من معذور بودی که به فرمان من رفتی و برای این که باری بر دوش خانواده ات نباشی‚ اگر خواستم برایت روزی می دهم و اگر خواستم از دادن روزی امساک می کنم‚ ولی به هر حال تو مع