پاورپوینت کامل مبانی علمی و روش تدریس آیهالله العظمی تبریزی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مبانی علمی و روش تدریس آیهالله العظمی تبریزی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مبانی علمی و روش تدریس آیهالله العظمی تبریزی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مبانی علمی و روش تدریس آیهالله العظمی تبریزی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

۱

در آستانه سالگرد ارتحال مرجع فقید، آیهالله العظمی حاج میرزا جواد تبریزی قدس سره، دو تن از شاگردان آن فقیه فرزانه، به درخواست افق حوزه، مبانی علمی و روش تدریس ایشان را تبیین کرده اند که در ذیل تقدیم حوزویان ارجمند می گردد. حجه الاسلام والمسلمین وحیدپور که سالیان دراز در محضر آیهالله العظمی تبریزی اعلی اللّه مقامه الشریف تلمذ کرده است، می گوید: محفل درس استاد خالی از اطناب و زوائد و همه دقائق مجلسش همراه با مطلب و نکته ای بود. چه خوب است که روش ها و متدهای خاص علمی و عملی این بزرگان در اختیار طلاب و فضلا قرار گیرد تا ضمن بهره گیری از آن به نسل های اینده نیز منتقل گردد. اینک چند نکته پیرامون روش تدریس استاد ذکر می گردد تا شمه ای از عمق و عظمت علمی ایشان بیان شود.

۱– نحن ابناء الدلیل.

بعضی اساتید، مدتی طولانی از زمان تدریس خارج را به نقل اقوال می گذرانند و معتقدند تتبع اقوال و پیشینه تاریخی بحث، تأثیر بسزایی در به دست آوردن حکم آن موضوع دارد اما مرحوم آیهالله العظمی میرزای تبریزی قدس سره این روش را نمی پسندیدند و خصوصا در تدریس خارج فقه، بررسی ادله را بر هر چیز ترجیح می دادند و وقت شاگردان را با بیان اقوال نمی گرفتند. بنده گاهی محضرشان عرض می کردم که بعضی اساتید، تتبع مفصلی در اقوال و نظرات گذشتگان حتی قدماء اهل سنت دارند، شما چرا این کار را نمی کنید؟ ایشان در جواب می فرمودند: نحن ابناء الدلیل، ما که مقلد آنها نیستیم. آنها آنچه گفته اند برای خودشان حجت است، اما ما باید ببینیم ادله چه می گوید، برای ما ادله حجت هستند. به نظر بنده این روش چند نتیجه دارد: الف: ایجاد روحیه پژوهش و تحقیق میان طلاب؛ یعنی ایشان طلبه را مقلد بار نمی آوردند بلکه شاگردان را وادار می کردند تا روحیه اجتهاد و دقت نظر را در خود به وجود آورند.

ب: ایجاد جرت در طلاب در برابر نظرات دیگران؛ یعنی ایشان ضمن احترام به دیگر بزرگان، شاگردان را پرجرت بار می آوردند و نمی خواستند عظمت بزرگان مانع تلاش فکری محقق شود.

۲– پل ارتباطی میان قم و نجف.

در دورانی که بسیاری از فضلا، آرزوی تحصیل در حوزه نجف اشرف را داشتند ولی به علت سلطه حزب بعث و بسته بودن راه عراق، نمی توانستند به آن حوزه غنی راه یابند و از محضر اساتید بزرگ آنجا بهره مند شوند، این فقیه بزرگ، سفره فقهی نجف را در حوزه قم گسترانید و آن آرزوی دیرینه را بر مشتاقان حوزه نجف نزدیک کرد و کسانی که می خواستند با سبک علمی حوزه نجف و روش فقهی و اصولی بزرگان آن حوزه خصوصا مبانی عمیق آیهالله العظمی خویی قدس سره آشنا شوند، در درس مرحوم آیهالله العظمی تبریزی مطلوبشان حاصل می شد و با اسلوب علمی و عملی بزرگان حوزه نجف آشنا می شدند. این سبک استاد که بیانگر روش علمی حوزه نجف بود، شامل اعتنای فراوان به اصول فقه و از طرفی توجه عمیق به رجال حدیث و نیز نظریه فقه الحدیث روایات بود که گاهی منجر به فتوای خلاف مشهور نیز می گردید. گرچه بیان آن در رساله عملیه به صورت احتیاط، اعلان می شد.

۳– تأثیر و تأثّر فقه و اصول کاربردی کردن درس.

یکی از روش های تدریس آیهاللّه العظمی تبریزی قدس سره این بود که آنچه را در درس اصول می فرمود، بر مسایل فقهی تطبیق می کرد تا شاگرد یاد بگیرد که چگونه اصول را بر فروع تطبیق نماید و اصلا چرا اصول فقه می خواند. ضمن این که مباحث اصولی ایشان متوّرم نبود و دوره اخیر درس اصولشان ۶ ساله به پایان رسید. در بسیاری از موارد نیز هنگام بررسی یک مسئله فقهی به ذکر مبنای اصولی آن می پرداخت تا همراه با دقت لازم، ارتباط فقه و اصول در دل و جان شاگردان جایگزین شود.

حجه الاسلام والمسلمین حسین شوپایی یکی دیگر از شاگردان این مرجع فقید می گوید: از امتیازات مرحوم آیهاللّه العظمی تبریزی قدس سره، طریقه تدریس ایشان بود. بنای ایشان در درس این بود که به مطالب اصلی و اساسی بحث، اهتمام شود؛ یعنی نکات مهم و کلیدی بحث عنوان شده و تعمیق لازم در آن صورت بگیرد و نکات فرعی و جانبی، به فهم خود شاگرد و تلاش او سپرده شود. از این رو درس های استاد، چه در فقه و چه در اصول، بین دو جهت تعمیق و اختصار را جمع کرده بود. از یک طرف، از تفصیل و اطناب خالی بود و از طرف دیگر عمیق بود؛ زیرا مطالب اصلی و کلیدی را به شاگرد تلقین می کرد و با تسلطی که خود ایشان در مباحث داشتند، مطالب ارائه شده در درس، از قوت و استحکام بالایی برخوردار بود. مرحوم آیهاللّه العظمی تبریزی قدس سره اساسا معتقد بودند، برای این که شاگرد در درس پرورش یابد و