پاورپوینت کامل مرزبندی مسایل فقهی و اخلاقی;پاسخ آیهاللّه العظمی سبحانی به چهار پرسش ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مرزبندی مسایل فقهی و اخلاقی;پاسخ آیهاللّه العظمی سبحانی به چهار پرسش ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مرزبندی مسایل فقهی و اخلاقی;پاسخ آیهاللّه العظمی سبحانی به چهار پرسش ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مرزبندی مسایل فقهی و اخلاقی;پاسخ آیهاللّه العظمی سبحانی به چهار پرسش ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

۱

مرزگذاری بین علوم و تبیین شاخصه های جداساز مسایل مقارن، از پیچیده ترین مباحث دانش هاست. پاسخ حضرت آیهاللّه سبحانی برآیند از چهار پرسش در این حوزه است، که ضمن امتنان از معظم له، تقدیم حوزویان ارجمند می شود.

۱ تعریف دقیق دانش فقه و دانش اخلاق چیست، و ضابطه و ملاک هر یک کدام است؟

تعریف روشن از این دو دانش، در گرو شکافتن ماهیت این دو علم است، از این رو به تعریف آنها می پردازیم: دانش فقه و اخلاق، دو دانشی است که یکی مربوط به درون انسان، و دیگری مربوط به برون او است. آنگاه که نفس انسانی از نظر فضیلت و رذیلت مورد بررسی قرار گیرد، پای اخلاق به میان می آید، ولی آنگاه که رفتارهای فردی و اجتماعی او موضوع سخن واقع شود، نام فقه به خود می گیرد. اخلاق درباره سعادت و شقاء انسان سخن می گوید، و فقه وظایف فردی و اجتماعی او را مطرح می نماید، اما این که، ملاک سعادت و شقاء چیست، مطلب دیگری است. در این مورد، چند مکتب حضور دارند که هر یک، آن را به شیوه خاصی تفسیر می کنند۱ و به دیگر سخن: فرق گزاره های اخلاقی و فقهی، همان فرق میان ارزش و دانش است و اخلاق از مقوله ارزش و فقه از مقوله دانش می باشد، ولی این سخن مانع از آن نیست که اخلاق را نیز نوعی از دانش بدانیم، که یکی پیرامون قیم و ارزش های انسانی سخن می گوید و دیگری باید و نبایدهای رفتاری را شرح می دهد. روشن تر این که بگوییم: تفاوت جوهری موضوع این دو علم، ما را به واقعیت آن دو رهنمون می باشد. موضوع دانش اخلاق، صفات درونی نفس انسان است که در زیرمجموعه های رذایل و فضایل قرار می گیرند، در حالی که موضوع دانش فقه، افعال مکلف و رفتارهای او در زندگی دنیوی است. و هر یک از دو دانش پیرامون، موضوع ویژه خود کاوش می کند؛ مثلا اخلاق می گوید: شجاعت و قدرت روحی، فضیلت و زیبا است، در حالی که جبن و ناتوانی روانی، رذیلت و نازیبا است. اما دانش فقه می گوید: عمل به پیمان واجب و پیمان شکنی حرام است. اکنون که تفاوت این نوع گزاره ها روشن گردید، دقت در آنها ما را به یک تعریف جامع از هر دو علم رهنمون می گردد و آن این که: سخن در فضایل و رذایل، دانش اخلاق است، چنانکه سخن در احکام رفتارها، دانش فقه است. محقق طوسی در اخلاق ناصری در تعریف اخلاق می گوید: … و آن، علمی است به آنکه نفس انسانی چگونه خلقی اکتساب تواند کرد که جملگی احوال و افعال که به اراده او از او صادر شود، جمیل و محمود بود، پس موضوع این علم نفس انسانی بود از آن جهت که از او افعال جمیل و محمود یا قبیح و مذموم صادر تواند شد به حسب اراده او…۲.

۲ یک گزاره، از چه جهت اخلاقی و از چه جهت فقهی است؟

ظاهر سؤال این است که یک گزاره با حفظ وحدت موضوع و محمول می تواند، جزو شاخه ای از هر دو علم و دانش باشد، ولی بنابر آنچه گفته شد موضوع و محمول مسایل اخلاقی، جدا از موضوع و مسایل فقهی است. موضوع در مسایل اخلاقی، صفات نفسانی و حالات درونی نفس انسانی است، در حالی که موضوع در فقه، فعل مکلف و رفتارهای فردی و اجتماعی او است. عین این سخن درباره محمول های دو گزاره نیز صادق است، محمول گزاره های اخلاقی، فضیلت و رذیلت است، چنان که می گویند: شجاعت، فضیلت است و جبن رذیلت، ولی محمول در گزاره های فقهی، بایدها و نبایدها در زندگی است، بنابراین گزاره های این دو دانش تفاوت جوهری با هم دارند و مسئله اخلاقی نمی تواند شاخه ای از علم فقه باشد.

مرحوم نراقی چنین می گوید:

موضوع این علم، نفس ناطقه انسانیه است که اشرف انواع کائنات و افضل طوایف ممکنات است و به واسطه این علم از حضیض مرتبه بهائم به اوج عالم ملائکه عروج می نماید…

فایده علم اخلاق پاک ساختن نفس است از صفات رذیله و آراستن آن به ملکات جمیله که از آن به تهذیب نفس تعبیر می شود و ثمره تهذیب اخلاق رسیدن به خیر و سعادت ابدیه است.

شیخ کامل، فاضل احمد بن محمد بن یعقوب که استاد است در علم اخلاق و اول کسی است از اهل اسلام که در این فن شریف تصنیف و تألیف نموده است، می گوید: اجناس فضایل چهارند: حکمت، شجاعت، عفت، عدالت که اضداد جهل، جبن، شره و جوراند.۳

گزاره های اخلاقی دنبال تبیین کمال انسان است، در حالی که در گزاره های فقهی، کمال و نقص مطرح نیست بلکه عمل به وظیفه فردی و اجتماعی را پی می گیرد. بنابراین گزاره های اخلاقی نظری موضوعاً و محمولاً با مسایل فقه جدا از هم خواهند بود. این تباین مسایل این دو دانش در صورتی است که دانش اخلاق را در حوزه کمالات نفسانی مطرح کنیم، ولی اگر مظاهر این کمالات را در زندگی انسان در نظر بگیریم و اخلاق نظری را در قالب اخلاق عملی بررسی کنیم، باز مسایل اخلاقی وارد حوزه دانش فقه نمی شوند، زیرا از نظر محمول اختلاف خواهند داشت هر چند از نظر موضوع ممکن است یکسان باشند. و به دیگر سخن، هرگاه از مسایل نظری چشم بپوشیم و به مسایل اخلاقی عملی چشم بدوزیم، باز دومی حریم خود را با مسایل فقهی حفظ خواهد کرد و به اتحاد کشیده نخواهد شد. در همان مثال: صدق و کذب، محمول در اخلاق عملی، جمیل و زیبا بوده، در حالی که محمول