پاورپوینت کامل نشست علمی فقه و نوآوری ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نشست علمی فقه و نوآوری ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نشست علمی فقه و نوآوری ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نشست علمی فقه و نوآوری ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

۱

دومین نشست از سلسله نشست های مطالعه تخصصی نوآوری و دانش های دینی با موضوع فقه و نوآوری از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار گردید.

در ابتدای این نشست، حجهالاسلام والمسلمین رضا اسلامی دبیر این نشست علمی، با بیان این که نوآوری در فقه از ابعاد و زوایای گوناگونی قابل بحث است، گفت: در این عرصه توجه به مبانی استنباطی فقه ضرورت انکارناپذیری است تا نوآوری های فقهی را با بازنگری در مبانی اصولی، فقهی، رجالی، حدیثی و… ریشه داری رقم بزنیم. وی بهبودبخشی به ساختار علم فقه را از دیگر ضرورت های فراروی نوآوری در عرصه فقه عنوان کرد و بیان داشت: باید با تعمق و توجه به ابعاد و زوایای علم فقه سعی کنیم ساختاری متکامل برای علم فقه ارائه دهیم، چرا که اهمیت ساختار آفرینی در تکامل هر علمی روشن است و باید تأثیر ساختار آفرینی در علم فقه نیز روشن گردد.

در ادامه این نشست حجهالاسلام والمسلمین محسن اراکی با تأکید بر ضرورت ساختارسازی در عرصه نوآوری های فقهی، اولولیت بندی در مطالعات فقهی را گامی نخست در ساختارسازی عنوان کرد و گفت: ساختارسازی از جهات گوناگونی ضرورت دارد. یکی این است که نوآوری نظمی به خود گرفته و درست هدایت شود و عناصر تأثیرگذار در نوآوری های فقهی به سمت و سوی درستی گسیل گردند. ضرورت اولویت سنجی در مسایل هم به این جهت است که مسایل با هم سنجیده شده و پیوند تقدمی و تأخری آنها رعایت شوند و مسایل مرتبط متأخر به صورت پخته تر مطرح گردند. ضرورت دیگر ساختارسازی نیز یافتن خلها است تا نوآوری ها هدفمند شده و به سمت خلها هدایت شوند. استاد حوزه علمیه قم ارائه تعریف جامع و مانع از فقه را در تحقق نوآوری های فقهی ضروری دانست و با اشاره به کاستی های تعاریف موجود گفت: با توجه به نواقص تعاریف رایج و سنتی، بهتر است فقه را این گونه تعریف کنیم که فقه عبارت است از علمی که قضایا و گزاره های آن موقف انسان در همه شئون زندگی را معین کرده و به رفتار انسان جهت معقولی می دهد. بر مبنای این تعریف می توان مبانی فقهی علما و فقها را به سه دسته کلی فقه عام، فقه سلوک فردی و فقه سلوک اجتماعی تقسیم کرد؛ مقصود از فقه عام آن است که در آن به قضایا و مسایلی پرداخته می شود که در آن قضایا، علاوه بر انسان بودن انسان، به ویژگی دیگر مکلفین پرداخته نمی شود. حجهالاسلام والمسلمین اراکی به ویژگی و انواع فقه عام پرداخت و گفت: فقه عام به دو دسته احکام عام عقلی و احکام عام شرعی تقسیم می شود که در احکام عام عقلی مانند وجوب اطاعت، وجوب تعلم و …، فقه باید به گستره ساحت وجوب اطاعت بپردازد و حدود آن را معین کند و در وجوب تعلم و… نیز همه زوایای قضیه را واکاوی کرده و جوانب آن را مشخص نماید. احکام عام شرعی هم احکامی هستند که جعل شرعی به آنها تعلق گرفته و در این جعل شرعی مکلف فقط از آن جهت که ملکف است در نظر گرفته شده و هیچ گونه خصوصیتی افزون بر مکلف بودن انسان در نظر گرفته نشده است. وی تحقیق و تعمق در فقه سلوک فردی و اجتماعی را هم در ایجاد نوآوری های فقهی ضروری دانست و بیان داشت: فقه سلوک اجتماعی به احکامی می پردازد که موضوع آن انسان اجتماعی است و به سه دسته کلی تقسیم می شود. یک دسته آنهایی هستند که موضوع آنها کل جامعه یعنی حاکم و محکومان است، دسته دیگر احکام مربوط به دولت است و دسته سوم هم احکامی هستند که موضوعشان جامعه محکوم و ملت است نه جامعه تنها. حجهالاسلام والمسلمین اراکی به شاخصه های نوآوری اصولی و مبنایی پرداخت و گفت: نوآوری باید پاسخ گوی پرسش های مربوط به آن علم باشد و از سوی دیگر با مسلمات برهانی و موضوعه آن علم تضاد نداشته و مبتنی بر استدلال های صحیح و منطقی باشد.

این گزارش می افزاید، حجهالاسلام والمسلمین ابوالقاسم علیدوست نیز در این نشست با اعتقاد به این که میان فقه و نوآوری هیچ گونه خودستیزی و تضادی وجود ندارد، اظهار داشت: فقه غیر از شریعت است و آنچه در آن نوآوری معنا ندارد شریعت می باشد که جعل الهی است، اما فقه را چه به معنای دانش استنباط و چه به معنای مجموعه مسایل مستنبط از اجتهاد لحاظ کنیم، در آن نوآوری معنا و مفهوم دارد، چرا که فقه یک نوع تلاش و کوشش بشری است که ستیزی با ماهیت نوآوری ندارد و با همه کوشش و تلاشی که فقهای معظم در استنباط احکام گوناگون شریعت کرده اند، هنوز عرصه های فراوانی برای نوآوری های فقهی وجود دارد. وی ایجاد تحول در قالب تغییر، ترمیم، تکمیل و توسعه را مفهوم نوآوری عنوان کرد و خاطرنشان نمود: نوآوری یک مفهوم ارزشی است که با بدعت متمایز می باشد. رقیب نوآوری نیز دو چیز می باشد، یکی بدعت است که یک مفهوم ضد ارزشی داشته و مخل شریعت است و دیگری هنجارشکنی است که کسی به بهانه نوآوری، فقهی را ارائه بدهد که هیچ