پاورپوینت کامل حضرت آیهاللّه جوادی آملی;خطبه حضرت زهرا (س) با برجسته ترین خطبه های نهج البلاغه برابری می کند ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حضرت آیهاللّه جوادی آملی;خطبه حضرت زهرا (س) با برجسته ترین خطبه های نهج البلاغه برابری می کند ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حضرت آیهاللّه جوادی آملی;خطبه حضرت زهرا (س) با برجسته ترین خطبه های نهج البلاغه برابری می کند ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حضرت آیهاللّه جوادی آملی;خطبه حضرت زهرا (س) با برجسته ترین خطبه های نهج البلاغه برابری می کند ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

حضرت آیهاللّه جوادی آملی در دیدار جمعی از معلمان بسیجی و کارکنان سپاه پاسداران که به مناسبت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها صورت گرفت، در سخنانی اظهار داشتند: از سخنان اهل بیت علیهم السلام به خوبی برمی آید که اگر وجود مبارک حضرت علی علیه السلام نبود، برای فاطمه زهرا سلام اللّه علیها همسری نبود.

این کفو و همسری، گذشته از مقام باطنی ولایت، معارف ظاهری را هم به همراه دارد، مؤید این مطلب، ارزیابی خطبه های برجسته نهج البلاغه با خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها است که به خوبی روشن می شود که اینها همتای هم هستند.

معظم له در ادامه افزودند: اگر برجسته ترین خطبه های توحیدی نهج البلاغه را با بخش اول خطبه حضرت زهرا سلام اللّه علیها مقایسه و ارزیابی کنیم، گویا هر دو خطبه از یک گوینده صادر شده است.

حضرت آیهاللّه جوادی آملی خطبه های حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها را سرشار از معارف توحیدی، همراه با پاسخ به شبهات برشمرده و گفتند: در طول تاریخ همواره شبهه ای توحیدی مطرح بوده مبنی بر این که آیا خداوند جهان را از ش، خلق کرد یا از لاش،؟ اگر خداوند جهان را از یک موادی خلق کرده باشد، پس آن مواد ازلی است و )معاذاللّه( مخلوق خداوند نیستند. اگر از ش، خلق نکرد، بلکه از لاش، خلق کرد، لاش، که نمی تواند ماده و مبدأ قابلی باشد. ش، هم که از این دو حال نقیض بیرون نیست؛ ارتفاع نقیضین محال است. بنابراین، عالم را یا از ش، خلق کرده که لازمه اش قدم آن ماده، یا ازلاش، خلق کرد که این هم مستحیل است، چون لاش، نمی تواند ماده باشد. البته پاسخ همه این شبهه ها در نهج البلاغه و خطبه حضرت زهرا سلام اللّه علیها داده شده است. منتها خطبه حضرت زهرا سلام اللّه علیها که ربع قرن جلوتر از خطبه های نهج البلاغه بیان شده است به این شبهات مثل خطبه های حضرت علی علیه السلام این گونه پاسخ می دهد: این که گفتید آیا خداوند جهان را از من ش، خلق کرد یا من لاش، و گفتید ارتفاع ش، نقیضین محال است، باید توجه کنید که نقیض من ش،، من لا ش، نیست بلکه نقیض من ش،، لا من ش، است نه من لا ش،. از طرفی هم سؤال کردید که خدا جهان را از یک سلسله مواد آفرید یا از عدم؟ می گوییم: خداوند جهان را لا من ش، خلق کرد. مبدأ است، نوظهور است، با اراده خدا ماده پدید آمد، صورت هم پدید آمد، ماده و صورت را هما~هنگ کرد شد عالم، بنابراین نقیض من ش،، من لا ش، نیست، بلکه نقیض آن لا من ش، است، چون من ش، می شود موجبه معدوله.

ایشان در ادامه این بحث تصریح کردند: این نکته را مرحوم محقق داماد در شرح اصول کافی متوجه شد و شاگردان ایشان هم متوجه شدند و گفتند: این شبهه در نهج البلاغه پاسخ خودش را یافت، ولی قبل از نهج البلاغه پاسخ آن در خطبه نورانی حضرت زهرا سلام اللّه علیها آمده است. در آن زمان و در آن فضا و در سن ۱۸ سالگی و با آن همه فشارهای سیاسی و هتک حرمت ها، به طوری که او را زدند و بین در و دیوار قرار دادند، تا جایی که نتواست فاصله بین مسجد و خانه را به خوبی بپیماید. با تحمل تمام این مشقت ها آمدند و خطبه این چنینی را ایراد فرمودند.

استاد عالی قدر حوزه علمیه قم به اشتراکات خطبه حضرت زهرا سلام اللّه علیها و خطبه های امیرالمؤمنین علیه السلام در نهج البلاغه در بحث نبوت اشاره و خاطرنشان کردند: در اوایل خطبه، حضرت علی علیه السلام به آثار نبوت بعد از نزول قرآن کریم اشاره می کنند و می فرمایند: و اهل الارض یومئذ ملل متفرقه و اهواء منتشره و طرائق متشتته بین مشبه لله بخلقه او ملحد فی اسمه او مشیر الی غیره فهداهم به من الضلاله و انقذهم بمکانه من الجهاله. نهج البلاغه، خطبه۱؛ یعنی بخشی از مردم جه