پاورپوینت کامل در گفت وگو با حجهالاسلام والمسلمین غروی تبیین شد;تحول در حوزه؛ بایدها و نبایدها ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در گفت وگو با حجهالاسلام والمسلمین غروی تبیین شد;تحول در حوزه؛ بایدها و نبایدها ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در گفت وگو با حجهالاسلام والمسلمین غروی تبیین شد;تحول در حوزه؛ بایدها و نبایدها ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در گفت وگو با حجهالاسلام والمسلمین غروی تبیین شد;تحول در حوزه؛ بایدها و نبایدها ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

۵

حجهالاسلام والمسلمین سید محمد غروی، عضو جامعه مدرسین و شورای عالی حوزه و مدیر گروه روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی قدس سره، در گفت وگو با مرکز خبر حوزه به بیان دیدگاه های خود در ابعاد مختلف تحول در حوزه پرداخت. متن این گفت وگو در ذیل تقدیم خوانندگان ارجمند می شود.

أبه عنوان کسی که سال ها در زمینه تدریس و تدرس علوم حوزوی از جمله فقه و اصول گام برداشته اید، بفرمایید که برای تحول در نظام آموزشی حوزه، به ویژه در عرصه فقه و اصول، چه نکاتی را باید مورد توجه قرار داد؟

اصولاً در هر اقدامی از جمله تحول، باید ظرفیت ها، نقاط مثبت و انحصاری را که در حوزه وجود داشته است، حفظ و برجسته کنیم.

أاین ویژگی های انحصاری که می فرمایید، کدام است؟

به عنوان مثال، نظام واحدی در حوزه مطرح نبود و در نتیجه، طلبه ها اینجور نبودند که صرفاً به گذراندن پنج یا ده واحد بسنده کنند. لذا شما می بینید کتاب های تعیین شده را با دقت می خوانده اند حالا هر مقدار که زمان ببرد. این خودش نکته مثبت و به یک معنا فرصت است که البته اگر آگاهانه با آن برخورد نشود، می تواند به تهدید تبدیل شود. بر همین اساس، اگر کسی سطح حوزه را بخواند و وارد کارهای تحقیقی شود، قوت این فرد از کسی که در دانشگاه، کارشناسی ارشد و دکتری خوانده، بیشتر است.بنده غیر از درس و بحث حوزه، از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۷۹ در دانشگاه های تهران تدریس کرده ام و این مطالب را از روی آگاهی عرض می کنم. یکی دیگر از خصوصیت های نظام حوزوی، آزاد بودن درس ها بخصوص از پایه هفت به بعد است. هم چنین در این زمینه می توان به پیش مطالعه و مباحثه اشاره کرد. در گذشته اگر درسی بدون مباحثه صورت می گرفت، تلقی حوزه این بود که گویا این درس فایده ندارد.

أآیا این نقاط مثبت کم رنگ نشده است؟

البته دغدغه هایی وجود دارد، ولی بالاخره تاکید همه این است که این امور حفظ شود.

أدر خصوص روش تدریس و برگزاری کلاس ها چه نظری دارید؟

نباید کاری کنیم که محور، خود استاد شود و به دنبال برگزاری درس های شلوغ باشیم. البته ممکن است یک استادی بسیار قوی باشد و جمعیت حاضر بیش از ۵۰۰ نفر باشند. من نمی خواهم از وجود چنین کلاس هایی انتقاد کنم، این ها باید باشد، ولی این که اساس بر شلوغی درس ها باشد، درست نیست و باید این فرهنگ پدید بیاید که اساتید به ۲۰ تا ۳۰ شاگرد بسنده کنند و تلاش و سرمایه گذاری خود را بر روی پرورش آن ها بگذارند. اعتقادم این است که تعداد طلاب در سطح و درس خارج باید محدود باشد. این نباشد که هرچه تعداد شاگردان بیشتر شود، ما خوشحال شویم، درس های ما نباید این گونه استاد محور باشد. اگر کلاس های درس ما همراه با نشاط علمی طلاب باشد و آنها در پیشبرد درس، نقش مستقیم داشته باشند، دیگر دغدغه پایان نیافتن کتبی چون مکاسب را نخواهیم داشت. کسی که درست بالا آمده باشد، لزومی ندارد که همه لمعه را بخواند.

أبه نظر شما علت تاکید بسیاری از بزرگان بر متون فعلی چیست؟

این است که آنها درک می کنند مکاسب، کفایه و … یعنی چه؟ و گاهی اوقات می بینند که اینها زیر سؤال می رود. دغدغه اینها دغدغه به حقی است، زیرا می ترسند قوت علمی از بین برود و متون ضعیفی جایگزین شود و اتفاقاً برخی تجربیات ناموفق قبلی در این راستا بر این دغدغه می افزاید. در عین حال هم نباید این گونه تصور شود که به عنوان مثال، هیچ متن دیگری نمی تواند بهتر از لمعتین شهید باشد متون فعلی مانند مکاسب، رسائل و کفایه، ظرفیت های بسیار خوبی است که طلبه ملا شود ولی این گونه نیست که ما فکر کنیم همه اش همین هاست. بزرگان هم همین طور فکر می کنند و تنها ترسشان این است که نکند اصل گرفته و بدلش جایگزین شود و لذا من اعتقادم این است که ما اصولاً باید تلاش داشته باشیم که احیاناً اگر این متن درسی نقایصی دارد، نقایص را برطرف کنیم و راه کوتاه تر بشود. گاهی نوع چاپ، ویرایش و پاورقی می تواند کار را زنده کند.

أدر مجموع شما با تغییر متون درسی موافق هستید یا خیر؟

ما باید به دنبال سرمایه گذاری بر روی متون فقهی باشیم، ولی نمی توان به راحتی در برنامه کلان یک کتاب را برداریم و به جایش همین طوری یک کتاب را جایگزین کنیم. باید خیلی با احتیاط انجام دهیم و بعد از تمام این کارها و ملاحظه کارشناسان متعدد، ابتدا در یک مدرسه گفته شود و در صورت صلاحیت به تدریج فراگیر شود. بنده اعتقادم این است که کفایه، کتاب درسی نیست اما الان که جایگزین ندارد، کفایه باید باشد و نباید آن را تضعیف کنیم.

أآیا با وجود اختلاف نظرهای متعدد، امکان تدوین کتاب جدید که مورد تایید همگان قرار گیرد، وجود دارد؟

امکان اتفاق نظر همگان وجود ندارد، اما اگر اکثریت اتفاق نظر داشته باشند، جا می افتد. نکته دیگر این که گاهی اوقات، تا می بینیم یک برنامه ای موفق نیست، خیال می کنیم مربوط به متن است در حالی که ممکن است مربوط به درست اجرانشدن برنامه ها، استاد، گزینش و یا موارد دیگر باشد. من نمی گویم نظام موجود حوزه، ایده آل است، اما نظام موفقی بوده و هست که طلبه می تواند در آن عمق پیدا کند